Ik val helemaal niet onder de oudere mama's... Ik kreeg mijn oudste op mijn 18e en de 5e wordt op mijn 30e geboren. Ik vind voor mijzelf 30 ook echt de max, maar dat heeft meer te maken met mijn lichaam en de familievoorgeschiedenis.
@nikkie83 Bij mij was het absoluut een keuze om 'later' moeder te worden, maar niet per se om pas na m'n 35e moeder te worden. 'vroeger' zei ik altijd: ik wil mijn kinderen voor m'n 30e. maar dat was eigenlijk een loze kreet, ik was met zulke andere dingen bezig, dat was echt iets voor 'later'. Op m'n 24e afgestudeerd, toch echt eerst een paar jaar (als een workaholic) werken werken werken. Vond ik belangrijk, om mezelf te bewijzen en ik vond het nog superleuk ook. Met m'n huidige vriend ben ik samen sinds m'n 28e, 1 a 2 jaar later waren we er samen nog niet echt aan toe, we wisten allebei niet zeker of we per se kinderen wilden. Toen ik een jaar of 33 was, dacht ik: ja, ik wil dat wel. Maar hij was er nog niet uit. Ik dacht toen: misschien komt het er dus nooit van. Want hoe dan ook, ik kies voor deze man en als hij geen kinderen wil, zal ik ze niet krijgen. Toen ik 35 was geworden heb ik eenzijdig het besluit genomen om met de pil te stoppen en heb zo m'n vriend voor de keuze gesteld: of jij neemt maatregelen, of we hebben een kans dat ik zwanger raak. Na een paar maanden heeft hij de maatregelen achterwege gelaten en nog 2 maanden later was ik zwanger. Dus zeg het maar, in welke categorie ik val. Voor mij is het moederschap nooit de Grote Droom geweest. En ik ben stapelgek op mijn kinderen, ben heel gelukkig dat ik toch nog moeder ben geworden, maar ik geloof niet dat mijn wereld in elkaar gestort zou zijn als ik kinderloos was gebleven. Het enige wat ik die laatste jaren erg moeilijk vond was de onzekerheid; ik had op dat moment liever een 'Nee' van m'n vriend gehoord, dan steeds dat 'Ik weet het nog niet'.
Ik had niet echt eerder de wens maar dat kwam ook omdat ik nog niet de juiste kerel was tegen gekomen. Manlief leerde ik kennen in 2005... samengaan wonen in 2006, zwanger in 2007 en kind gekregen in 2008... tja, zo gaan die dingen. Bij de eerste heeft het 11 rondes geduurd... bij de 2e... in één keer raak!
Hè shit, wéér win ik niks........ Ik was bij de geboorte van mijn eerste 41 jaar en bij de tweede 44 jaar. Ik kom verdorie net een jaartje te kort Koffie
Ik ben nogal ernstig ziek dus zal als ik eens een kleine krijg in ieder geval boven de 35 zijn aangezien ik dat al word over 4 mnd. We zijn begonnen toen ik 33 was. Tsja,soms heb je dingen gewoon niet in de hand.
Nikkie83 : ik ben nu dus 44, mijn man wordt deze zomer 56. Nee het is niet mijn wens geweest om op deze leeftijd pas moeder te worden. Het komt ook niet omdat ik mijn man laat heb leren kennen, dit voorjaar waren we 12 1/2 jaar getrouwd. Wij hebben zo lang gewacht voor zijn dochters uit een eerder huwelijk. Inmiddels zijn zij volwassen maar ze hebben jarenlang in co-ouderschap hier gewoond. Door een aantal factoren hebben wij ervoor gekozen om dat niet te combineren met een baby. Van die keuze heb ik bijna spijt gehad maar gelukkig heb ik toch nog twee prachtkinders mogen krijgen.
Natas ik vindt dat zo ongelooflijk knap van je dat je je eigen diepe wens opzij hebt gezet....Petje af !!
Na 10 jaar mmm, werd ik net voor mijn 40ste voor de eerste keer mama. Je hebt het vaak ook niet voor het kiezen en daar houden veel mensen geen rekening mee merk ik. Gelukkig krijg ik weinig opmerkingen behalve een keer van een man bij de Appie. Tegen Luuk: ben je lekker met oma boodschappen aan het doen... :S
Bij de eerste was ik 37 en bij de 2de was ik 40. Hier laten we het ook bij. Al kriebelt het wel voor een derde, ook bij manlief. Wij zijn elkaar pas tegen gekomen toen we de 30 al gepasseerd waren en het duurde een paar jaar, voordat de eerste kwam.
Wat rot om zo'n opmerking te krijgen.... Mensen dachten dat vroeger ook altijd van mijn ouders, dat het mijn opa en oma waren (vooral opa, maar m'n vader was ook al dik in de 50 toen ik kwam). Was ook niet echt leuk of zo. Maar echt onbegrijpelijk is het niet. De leidster van m'n dochters groep op het kdv is net 41 geworden en haar dochter is zwanger. Zij gaat dus oma worden. En mijn kraamhulp was 45, en had ook al 2 kleinkinderen. Ik zie het maar als een zegening van de natuur, dat ik op deze leeftijd, waarop anderen oma worden, nog kinderen heb gekregen. Probeer het je niet aan te trekken... je lijf werkt nog perfect!