Benieuwd naar ervaringen ruggenprik

Haha weetje wat het is, als je hem nodig hebt dan ben je al lang blij als hij eenmaal zit. Daarna kun je hem gaan vervloeken ervan uitgaande dat het gewoon naar behoren werkt. Er zijn ook genoeg mensen die het niks vinden voorstellen

 

Ik werd ingeleid. Had vooraf alleen lichte voorweeen. Meer niet. Tot ze mijn vliezen braken. Toen kwam er meteen een weeenstorm op zetten. Weeen langer dan een minuut met minder dan 30 seconden er tussen.
Ik had zo veel pijn omdat mijn lichaam ook geen natuurlijke pijnstiller aan kon maken. Ik ging huilend naar de O.K.
Dan niet je even stil blijven zitten voor die prik. Maar dat ging goed. Ze hielden me strak bast en drukten me naar beneden (daardoor voelde ik de weeen ook een heel stuk minder).
Prik gezet en ik kwam lachend weer terug op de kamer.
De weeen voelden nu als lichte harde buiken.
Ik voelde de persweeen wel. Ze deden geen zeer. Totaal niet. Maar ik voelde dat mijn buik ineens ging duwen.

Bij de volgende zwangerschap bestel ik alvast een ruggenprik van te voren. Haha

 

Bij de eerste duurde het heel lang en waren de weeen erg pijnlijk dus koos ik voor een ruggeprik. De prik zelf is echt niet pijnlijker dan een wee, sterker nog ik voelde er niks van omdat de weeen al zo'n pijn deden
Daarna gewoon nog heerlijk kunnen slapen totdat het bijna tijd was om te persen. Helaas was het toen al wel uitgewerkt

 

Mijn ruggenprikeraving verwerkt in mijn bevallingsverhaal. Richting het midden. Positief!
http://www.zwangerschapspagina.nl/threads/de-laatste-10-weken-afteltopic-vervolg.653728/page-248#post-20888683

 

Ik ben ingeleid en ben na 8 uur weeën en ontsluiting die niet opschoot uiteindelijk ook gegaan voor een ruggenprik. Heeeerlijk vond ik het! Het zetten was zo gedaan en daarna was ik vrij snel pijnvrij. Ik kon echt weer even bijkomen. De ontsluiting schoot ineens ook op, alleen had ik - toen ik eindelijk mocht gaan persen - geen persweeën. Dus uiteindelijk op eigen kracht gedaan, en dat ging gelukkig best. En of dat aan de ruggenprik heeft gelegen, ik denk het niet.

Maar al met al ben ik dus Team Ruggenprik En ik zou er bij de komende bevalling ook zo weer voor gaan als het weer zo pittig wordt.

 

2x bevallen en 2x met ruggeprik. Ik kan gewoon niet goed tegen de pijn. Prima gegaan. Wel koorts gekregen beide keren maar was verder niks.

 

Jouw neiging tot paniek aanvallen zou ik sowieso bespreken met je vk en ziekenhuis. Ook kun je zwangerschapscursussen volgen die je helpen met de juiste ademhaling.
Ik heb zelf twee keer een ruggeprik gehad. Absoluut geen horrorverhalen hoor. Alleen bij m'n laatste bevalling werkte hij niet goed en omdat ik plotseling persdrang kreeg en VO had, moest ik verder zelf doen

 

Heerlijk.
Ik heb er alvast weer een besteld, en ik ben nog niet eens zwanger van nummer 2

 

Overigens ben ik ook nog een keer zonder pijnstilling bevallen en dat ging ook prima. Ik denk dat je het gewoon moeilijk van tevoren kunt inschatten.
Laat je goed informeren en bespreek vooral tot welk moment je de keuze nog hebt tijdens de bevalling, zodat je niet voor onverwachte verrassingen komt te staan

 

Hier bij de 3e poging pas raak geprikt en zat toen nog niet helemaal goed. 2 uur lang niets gevoeld en daarna deed ie niks meer. Ik zat toen op 4cm.

 

Ik wilde het eigenlijk zonder gaan doen, echter na 12-15u weeën en maar 1.5cm ontsluiting toch maar ruggenprik gevraagd. Wat was ik blij dat dat ding erin zat zeg!! Eindelijk even kunnen slapen en bijkomen, had rugweeen waarbij mn rug tussen de weeën ook niet ontspande. Vanaf de prik voelde ik niks meer Toen ik 10cm had werd ie uitgezet en had ik al snel persdrang. Wel met knip gekomen, maar dat kwam omdat hij scheef voor de uitgang lag. Ik heb geen complicaties gehad.

De 2e wil ik het weer zonder proberen gezien de mogelijke risico's, maar als ik het wel nodig heb vraag ik m gewoon weer

 

Ik wilde een badbevalling in het ziekenhuis. Nadat mijn vliezen gebroken waren thuis bleek dat ik sowieso naar het ziekenhuis moest omdat zoonlief in het vruchtwater gepoept had. Mijn weeen waren op vrijdagmiddag om half 5 begonnen. Op zaterdag om 2 uur smiddags ging ik naar het ziekenhuis, tussendoor niet geslapen. Dus al moe. Kon de pijn ook niet goed handelen, (ademhaling wel onder controle) dus vroeg ik gelijk toen ik aankwam om een ruggenprik. Die kreeg ik en vanaf toen kon ik ineens weer grapjes maken en lachen! Wat was dat een verademing. Zag op een schermpje wanneer ik een wee had maar voelde er niks meer van. Het duurde wel vrij lang voordat de bevalling doorzette en dat kan wel van de prik komen. Uiteindelijk pas om 22.44 bevallen. Maar: volgende keer graag weer een ruggenprik!

 

Ik heb bevalling zonder ruggenprik gedaan. Ik had wel in mijn bevallingsolan staan als het niet meer gaat dan ruggenprik, maar ergens diep van binnen wilde ik het zonder pijnstilling.
Ik had vooraf echt de grootste horror senarios verzonnen en achteraf gezien is geen enkel scenario uitgekomen en zou ik het zo weer doen!

Ik heb zwangerschapsyoga gedaan en dit heeft mij qua ademhaling maar ook bevalhouding erg geholpen, ik zou dit ook echt aanraden. Zeker als je bekend bent paniekaanvallen zouden bepaalde adviezen die je hierin kriigt denk ik je tot rust kunnen brengen.

 

ik wou graag bij mijn dochtertje een ruggeprik. Maar dat was op dat moment te vroeg, wilde ze wat langer mee wachten. kon nog de hele nacht duren. Dus gaven ze me morfine om nog wat te kunnen slapen. maar door de morfine was mijn lichaam zo ontspannen dat ik in een weeenstorm terecht kwam.

hoe dan ook ik ga bij deze bevalling toch weer voor de morfine, ruggeprik duurt best lang voor je lichaam weer van de verdoving ontdaan is.

je moet gewoon doen wat goed voelt, en niet alles opzoeken( zoals mijn verloskundige altijd zegt)

 

Midden in de weeentornado (2min op 30sec af) door de weeopwekkers, toch om een ruggenprik gevraagd met mijn naaldenangst.

Ik ben vóór de bevalling nog naar anesthesie geweest om te checken of het wel kon met mijn rug (versleten tussenwervels).

Toen ze hem gingen zetten was het vooruitziht op geen pijn meer zo fijn... Ze duwde scheef op mijn ruggengraat en dat gaf ik ook aan. Werd niet naar geluisterd en de naald ging er in. 3 weeën heb ik kunnen lachen ipv uitschreeuwen vd pijn.... Daarna bleek hij scheef te zitten en deed hij het maar aan 1 kant van mijn lijf. Dat was nog erger dan zonder! Hij kon niet verzet worden dus ik moest het maar uitzoeken? Ik was helemaal opgezwollen van de 2(?) Liter vocht die ze mn aderen hadden ingepompt (nog weken last van gehad). Ondanks dat de ruggenprik weer was uitgezet en niet meer werkte mocht ik niet meer van mijn bed af, moest mijn bloeddrukband omblijven en zo'n stom knijpertje aan je vinger. Alles afgedaan en met ondersteuning van man ook op en naast bed gegaan, ik moest die weeën opvangen op de een of andere manier. maar ze waren niet blij (ik ook niet!). De catheters er in en er uit iedere keer, daar heb ik nog maanden last van gehad..

Nadat mijn zoontje geboren was, 6u na de ruggenprik, werkte de verdoving opeens aan 1 kant en kon ik niet meer lopen dus.
Weer die catheters. Plassen lukte nog niet dus dat ging even door. Tot de volgende ochtend.

Als hij goed gezet wordt lijkt het me prima en heerlijk. Maar voor mij nooit meer. Graag remyfentanil en gas&air

 

Ik heb geen ervaring met een ruggenprik, maar ik moet ook zeggen dat ik hem geen seconde gemist heb.
Had in 8 uur volledige ontsluiting, maar er zaten geen momenten tussen dat ik dacht dat ik het niet zou trekken.
Het enige vervelende vond ik de overgang naar de persweeen, daarbij had ik m'n lichaam even niet onder controle.