Mijn dochter is haar oren soms kwijt... ze pakt dan bijvoorbeeld de afstandsbediening of telefoon die ze dus niet mag hebben. We zeggen dan Nee, niet aankomen en zetten haar ergens bij haar speelgoed neer maar 2 sec. later probeert ze het weer. Onze buren hebben mooie bloemen in de tuin, en telkens als we er langs lopen probeert ze de bloemen uit de tuin te trekken, ik heb geloof ik wel 1000x gezegd, nee he niet aan de bloemen dan gaan ze stuk. en nu als we langs lopen wijst ze naar de bloemen en zegt ze: Nee he ! bloemen ! daar blijft ze nu gelukkig wel van af.. wat werkt nou het beste? of wat hoe kunnen we hier het beste mee omgaan? zodat ze gewoon leert dat ze aan zulke dingen niet moet komen ? of moeten we het maar gewoon laten gaan ?
Herhalen,herhalen, herhalen. Hier ook zo een.hier zorg ik dat ze me echt aankijkt en dan zeg ik dat het niet mag,anders krijgt ze het niet mee omdat ze zich zo concentreerd op wat ze vast heeft.en ze moet hier het terugleggen waar ze het heeft gepakt.
idd herhalen.. en op zijn tijd afleiden zou het zelf niet laten gaan als je het ongewenst gedrag vind. Bij mijn zoontje was het altijd net alsof er een elastiekje aan hem en de dvdkast vastzat. Zo hard als ik hem er vandaan haalde, zo hard kroop hij weer terug en ging weer verder Zo ook met de telefoon, afstandsbediening, pennen, mijn agenda enz enz.
Yep, herhalen, herhalen, herhalen. De verleidingen zijn groter dan jouw verbod. Het brein van zo'n kleintje begrijpt het gewoon nog niet.
oh gelukkig is het normaal haha ja we blijven idd herhalen en ik laat haar ons ook aankijken als ik zeg dat het niet mag. nou zei laatst iemand dat ik niet steeds Nee moet zeggen, maar wat moet ik dan? dat mag niet ? doe maar niet ? afblijven ? ik denk dat ik dan 1 ding moet kiezen omdat ze anders in de war raakt ofzo. nee is gewoon het makkelijkst , zo makkelijk dat mevrouw het nu zelf ook de hele dag roept haha ze kwam voorheen nooit aan de telefoon, en afgelopen zondag waren we bij mijn ouders en toen gaf mn moeder haar de telefoon.. ik zei gauw : nee dat mag ze niet ! maar te laat, sinds dien trekt ze hem hier dus ook van de vensterbank. we hebben hem nu op de kast gezet. ze is trouwens nu 16 maanden
hier is het niet zozeer geen nee zeggen, maar vooral niet alleen nee zeggen. Ik bied er alternatief (gewenst) gedrag bij aan. In het geval van een telefoon bijv: Nee niet aan zitten, je mag wel met .... spelen. Sommige mensen vinden dat je nee 'moet' omzeilen door alleen af te leiden of door alleen het alternatieve gedrag aan te bieden. Maar ik zelf vind het erg belangrijk dat mijn kind ook leert wat nee in houdt.
ja precies ik dus ook. ik zeg dus : Nee niet aan de telefoon , pak je bal maar ofzo maarja het word dus blijven herhalen hihi en dan ooit is 1x nee zeggen genoeg ? bedankt voor jullie reacties !
Haha nou de oren van mijn zoontje zijn af en toe ook nog flink zoek, maar.. het gaat best goed tegenwoordig. Meestal luistert hij nu best goed en volstaat het al om veel betekenend zijn kant op te kijken (hij is nu ruim 2) Beetje off-topic, maar wel grappig.. Vroeg toen mijn zoontje zo oud was als jouw dochtertje een keertje waar alles op zijn gezichtje zat. Hij wist zijn neusje, ogen, mond etc. Vraag ik, waar zijn je oortjes, maar hij zo'n gebaar van, weet ik niet, geen idee. ik moest daar toen zo om lachen, haha. klopte helemaal
Alternatieven voor nee hebben wij hier ook, zoals - laat maar staan - doe het deurtje of laatje maar weer dicht - afblijven - ga maar met bal/puzzel of iets dergelijks spelen - doe maar weer terug - waar is je pop? Iemand nog aanvullingen voor dit lijstje? En idd sommige dingen mogen gewoon niet dus dat is nee. Wanneer ze iets doet wat niet mag, dan vraag ik aan haar 'wat zegt mama dan?' en dan zegt zij 'nee, nee, nee'. Dit boekje heb ik bij de bieb gehaald, wordt kort en duidelijk uitgelegd hoe het werkt in de koppies van de dreumesen. bol.com | Peuterpuberteit, José Sagasser | 9789085742579 | Boeken
Sinds de kinderen zelf op banken/stoelen etc kunnen klimmen krijgen ze net zolang "zitten op de billen!" te horen tot ze het snappen.
Hier ook Soms zelfs zo erg dat ik me echt afvraag of hij wel goed hoort Wij hebben bij ons de plant en de kabel van de lamp waar hij niet aan mag. De plant gebruiken we een beetje om hem te leren luisteren, dus niet onmiddellijk wegzetten maar het is voor hem wel duidelijk genoeg dat hij er niet aan mag komen. Stel hij wil zich daar aan optrekken en hij leunt teveel aan 1 kant,.... Dan gaat hij richting die plant en dan beginnen we "dylan nee, dylan niet aan die plant,....Dylan,..." Vriend klapt eens in zijn handen als hij ons niet hoort. Maar Dylan hoort ons gewoon niet, geeft geen kick Dus dan zet ik hem weg maar terwijl ik hem wegzet en zeg dat hij niet aan die plant mag komen is hij weer onderweg naar die plant Soms hoort hij ons wel en knikt hij "neeeee" maar doet toch door En soms is hij heel sneaky en rolt hij zijn balletje richting de plant,...heeeel per ongeluk De kabel van de lamp is een ander verhaal, dat mag echt niet! Maar die ligt wel op de grond want je kan hem zo met je voet aanzetten. Daar halen we hem onmiddellijk bij weg en we zetten dat ook vaak af zodat hij er moeilijker aan kan. Die kabel is niet zo gevaarlijk maar hij moet echt weten dat hij niet aan kabels mag komen. 1 keer had hij zijn hele afzetting aan de kant geschoven, is bij de lamp gaan zitten en zette zijn afzetting weer netjes terug en hij keek me echt aan van "ja maar mama jij hebt me hier neergezet" haha