Hoi meiden, misschien een beetje een rare vraag, maar het houdt me al een paar dagen bezig. Binnenkort zien mijn kinderen de ouders van mijn man weer voor het eerst sinds ongeveer 2 jaar. Nu zit ik er best wel mee hoe mijn kinderen hun moeten noemen. Natuurlijk zijn het in theorie hun opa en oma, maar door alles wat er gebeurd is vind ik niet dat ze die 'titel' verdienen zeg maar. Nog niet in ieder geval... Om ze nu gewoon bij hun voornaam te noemen vind ik eigenlijk ook weer zo wat. Ik kom er dus niet uit . Wat zouden jullie doen? Of hebben jullie nog andere ideeën?
Tsja ik zou dus wel opa en oma laten zeggen, weet niet wat er gebeurt is, maar voor je kinderen lijkt het me erg verwarrend als ze nu niet opa en oma mogen zeggen en over aantal maanden wel.
Ik zou ze ook gewoon opa en oma noemen. Het blijven toch hun grootouders en staat niet automatisch synoniem aan leuke verwennende mensen. Anders wordt het ook weer lastig switchen als ze het straks wel verdienen. Zo niet, blijven het gewoon de iets minder leuke opa en oma.
Ik zou ook voor gewoon opa en oma gaan. Het is toch geen eretitel of zo, als het de ouders van je man zijn, dan zijn het gewoon opa en oma.
Ik snap je wel, wij hadden het met mijn oma. Jaren niet gezien, heel wat gebeurd en toen ineens was ze er weer. Wij noemde haar altijd "mama's moeder". En nu sinds kort kom ik er af en toe met mijn kinderen en die noemen haar meestal "oma's moeder". Ik vind haar ook niet echt de titel "oma" waard, in mijn ogen is dat wel een "eretitel".
@Desert Daar heb je op zich wel gelijk in; had ik nog niet zo over nagedacht. Als opa en oma het over een paar maanden tenminste niet weer laten afweten.... En ik denk dat ik daar bang voor ben, dat het weer op niks uitloopt. Het is echt een te lang verhaal om hier neer te zetten wat er gebeurd is. Ze hebben gewoon 2 jaar lang niet naar mijn kinderen omgekeken en nu willen ze ze dus wel zien (korte samenvatting ). @Shampoo Ze waren te klein om zich hun te herinneren, dus ze weten niet eens dat het hun opa en oma zijn. @Linda voor mij is het inderdaad ook wel belangrijk, helemaal omdat ik ook niet weet of ze van plan zijn dit keer wel in hun leven te blijven zeg maar. En wellicht dat dat me het meest aan het denken zet over het 'opa en oma' verhaal, dat ze dan straks opa en oma weer kwijt raken, helemaal ook omdat ze dit jaar hun andere oma zijn verloren. Ach, ik weet ook niet goed hoe ik het moet uitleggen...Vind het lastig...
dit dus! Vind het trouwens apart dat jij ze zelf anders zou willen laten noemen, het duidt nl de familierelatie aan, niet de band die ze met opa en oma hebben
Hier min of meer hetzelfde. Schoonmoeder 10 jaar niet gezien. Maar vanwege haar kleindochter wilde ze weer graag contact. Man vond het goed en er is heel af en toe contact. Mijn dochter heeft haar tot nu toe 3x gezien en ze komt nooit naar ons (altijd wel een smoesje klaar) Vind dus ook dat ze de titel 'oma' niet heeft verdient. Maar om het niet nog ingewikkelder te maken voor mijn dochter noemen we haar nu 'oma paula' Terwijl mijn moeder (die ze zeker iedere maand ziet, wonen ook verder weg) gewoon oma is.
Maar wat is nu het verschil tussen mama's moeder en oma? Beide "titels" geven de familierelatie weer.
stel dat jij nou na jaren weer met bijvoorbeeld je biologische vader om zou gaan, die je je niet kunt herinneren, zou je hem dan ook gelijk 'papa' of 'vader' noemen?
@Vaddie Dat vind ik op zich wel een goed idee, oma+voornaam... Maakt het toch iets anders vind ik. Ik ga daar over nadenken...Dank je wel.
Toevallig heeft mijn beste vriendin sinds kort voor het eerst in 30 jaar oppervlakkig contact met haar biologische vader en ze noemt hem ook haar vader en preekt hem aan met dad (Engelstalig). Dat zegt niets over hun emotionele relatie maar over de familieband.
Ja, ik wel. Mijn exman zijn biologische vader zat in Australie, hij had hem al 20 jaar niet gezien, het blijft toch je vader? Wat wil je er anders van maken dan? Zelfs de 1e man van mijn moeder (is dus niet mijn vader) noem ik papa (achternaam) omdat het dus wel de vader van mijn oudere (half)broers is en mijn moeder op deze manier over hem sprak. Mijn vader was hun stiefvader, die werd aangesproken als papa, hun eigen vader is overleden toen mijn broers 1 en 3 waren, vandaar. Dus zowel mijn broers vader en mijn vader worden door ons 3een aangesproken als papa, de overleden vader met de achternaam er achter en de levende vader alleen als papa.
Ik vind dat "mama's moeder" inderdaad de familierelatie weergeeft, maar dat "oma" veel meer dan dat is. Bij een oma denk ik automatisch aan een lieve vrouw, die leuke dingen met de kleinkinderen doet. "mama's moeder" klinkt veel afstandelijker. Nja, het is misschien wel meer mijn gevoel erbij, maar "oma" is voor mij een stuk specialer.
Dat kan, maar ik zou dat niet kunnen. Ieder zo z'n ding en mening. Ik vind opa en oma wel degelijk een eretitel plus ik wil niet dat ze straks weer een opa en oma verliezen, omdat mn schoonouders straks ineens weer uit beeld verdwijnen. En het zal ongetwijfeld te maken hebben met het recente verlies van mijn moeder (en nu de timing van mijn schoonouders om weer in beeld te komen); misschien dat ik er daarom wat zwaarder aan til allemaal.
Ik zou het gewoon bij opa en oma houden. En als jij en je man hun anders willen noemen dan pa en ma kan je er voor kiezen zelf hun bij de voornaam te noemen. Je kinderen begrijpen er anders niets van mijn inziens, als ze later groter zijn mogen ze zelf kiezen hoe ze iemand gaan noemen is mijn mening.
Oke.... de verschillende meningen zijn me duidelijk. De een ziet het echt als aanduiding van een familierelatie, de ander vind het meer een soort van eretitel (waaronder ik zelf). Ik ben eruit en ik laat ze opa en oma+voornaam noemen. Vind ik net iets afstandelijker, wat ik wel gepast vind onder de omstandigheden. Nu nog bedenken waar deze opa en oma ineens vandaan komen Deze mag wat mij betreft op slot!
Ik persoonlijk vind dat je er moeilijker over doet dan noodzakelijk. Vind ook eigenlijk dat de manier waarop kinderen hun opa en oma aanspreken ook een keuze van henzelf mag zijn. Mijn schoonouders zijn niet de echte opa en oma van mijn oudste, toch noemt hij hen zo, omdat hij dat zelf wil.