Dat heb ik dus ook! Mijn kleine man is nu bijna 2 weken oud en niemand behalve mijn partner uiteraard mag aan mijn kleine komen. Ik zeg het ook gewoon tegen iedereen, en leg gewoon uit dat ik nog zo'n moeite heb dat ik de kleine nu moet delen en dat ik dat nu gewoon nog even niet kan! En als mensen dat raar vinden dan is dat lekker hun probleem, ik volg gewoon mijn gevoel en wil de kleine nog even lekker voor mezelf houden! Het is ook niet raar, want je hebt je baby 9 maanden in je buik gehad en tja sommige moeders kunnen dat gewoon niet meteen loslaten... Mijn eigen moeder begrijpt het, alleen schoonmoeder denkt gelijk dat er iets ernstigs met mij aan de hand is zucht...enige wat er aan de hand is, is veel liefde voor mijn kleine jongen!
Fijn om te lezen dat ik dus inderdaad niet de enige ben. Ik ben er inmiddels wel achter dat het eigenlijk voornamelijk bij m'n schoonouders is en daar baal ik stevig van Deze week had ik een paar collega's op kraamvisite en ik had er eigenlijk niet echt moeite mee dat ze haar vasthielden... Ik zit me nu steeds af te vragen waarom ik het juist bij m'n schoonouders heb, ik kan best goed met ze en er is niet iets vervelends voorgevallen. Misschien is het omdat ze me iets te hebberig zijn, we zien ze niet overdreven vaak, maar ze doen dan zo... tja, ik kan het niet eens benoemen. Zullen m'n hormonen dan wel zijn? Overigens heb ik het bij mijn vader ook één keertje gehad. Toen zei hij iets in de trant van dat hij haar wel wilde zien en vasthouden. Daar gingen m'n haren van overeind staan want hoezo JIJ wilt? Dat gevoel heb ik dus bij m'n schoonouders ook een beetje en ook al zeggen ze niks in die richting, ze laten het in hun gedrag wel doorschemeren. En dat is het verschil misschien wel met al die andere mensen waarbij ik het niet erg vind, zij willen en verwachten niet iets...
Jep, hier precies hetzelfde.. Dat had ik echt nooit van mezelf verwacht trouwens. Ik wil gewoon dat niemand aan haar zit en diep van binnen weet ik dat ik me aanstel, maar ik kan er niets aan doen.. Het erge is dat ik het ook heel erg laat merken. Mijn gezichtsuitdrukking zegt gewoon; "Blijf van haar af!" Weet niet of dat ooit voorbij gaat
Mijn dochtertje is snel geprikkeld dus het eerste uur vindt ze het allemaal erg leuk, lacht naar iedereen wil bij iedereen op schoot en na 1 1/2 begint ze te huilen en is niet te stoppen zodat ik uiteindelijk de rest van de tijd alleen met haar in een kamertje zit tot ze rustig is en dat kan weleens 2 uur duren. dus nu gaat ze bij niemand meer op schoot als we op visite gaan. mijn moeder en schoonmoeder passen 1 x p week op dus dan kunnen ze haar de hele dag vasthouden en als we alleeen bij hun zijn kan het ook maar niet meer op een drukke verjaardag dan blijft ze bij mij of bij papa. de eerste weken gaf ik haar alleen aan de mensen waar ik een goed gevoel bij had.
Herkenbaar!! Heb ook hele lieve schoonouders maar herken dit gevoel wel. En inderdaad had ook collega's die langs kwamen en daar had ik het ook niet bij... Heb een grote schoonfamilie en zie er nu steeds tegen op als we een verjaardag hebben ofzo om er heen te gaan. Tot nu toe is het 2x gebeurt en dan was ik blij dat ze heel de tijd sliep.. Had nooit verwacht dat ik zo zou zijn
Erg he? Ik vind het zo vervelend van mezelf, ik had inderdaad ook nooit verwacht dat ik zo zou zijn. Sterker nog, ik had van te voren bedacht om er supermakkelijk mee om te gaan... Nou, dat is te merken hoor! Gisteren waren ze hier op visite. Ik had stiekem bedacht dat ik miniNooNoo snel naar bed zou doen voordat ze kwamen. Ze is er dan ook niet uit geweest en ze hebben haar ook niet gezien. Jemig, wat een bitch ben ik toch eigenlijk (en het allerallerergste vind ik dat ze straks vanaf september een dag in de week gaan oppassen, ik hoop ZO dat de scherpste randjes er dan vanaf zijn...)
Oohh heel herkenbaar! Niemand mocht bij mijn dochter in de buurt komen behalve ik, mijn vriend (haar papa dus), mijn moeder en stiefvader, mijn zus en zwager en mijn peetvader. Ik was zelfs zó erg, dat ik ervoor zorgde dat mijn dochter sliep als mijn schoonouders kwamen zodat ze niet konden vragen of ze haar vast mochten houden .
Herkenbaar en zeker nu ik ben begonnen met werken. Vorige week... Kind wordt uit mijn armen gerukt "Zo kom jij maar bij oma zitten". Het is niet "goh, zou ik hem mogen vasthouden?" Nee joh, die fatsoensnormen kent men ineens niet meer hoor als je schoonmoeder ineens oma is geworden:x:x