Hi meiden, Vandaag een kleine 9 weken zwanger, maar ik vind het zo lastig om te genieten!! Wegens medicatiegebruik loop ik bij de gynaecoloog. Op 5w een inwendige echo gehad, waarop een mooi vruchtzakje te zien was. Anderhalve week later licht bloedverlies gehad, waar ik mij vreselijk druk om maakte. Toen een pretecho laten doen, ik zou toen op 7+1 moeten zitten. Grote opluchting! Mooie baby met een kloppend hartje én zelfs ietsje vooruit gezet naar 7+5. Gisteren weer bij de gyn geweest. Weer een hele mooie echo mét kloppend hartje. Ik vroeg hoe groot de kans was dat het nu nog fout zal gaan. De gyn zei "de kans hou je altijd en we kunnen niets uitsluiten, maar het hartje heeft nu op 2 echo's geklopt en voor de termijn ziet het er perfect uit. De kans dat het nog mis gaat is echt extreem klein". Mooie echo en mooie woorden, maar toch begint het weer te knagen. De gyn heeft me teruggezet naar 8+5. Dit zou exact kloppen met mijn laatste menstruatie, maar toch... Op mijn echofoto's van gisteren staat op 1 8+4 en op de ander 8+6, denk dan ook dat de gyn het gemiddelde heeft genomen en daarom 8+5 zei. Ik blijf mij zorgen maken, waarom ben ik opeens weer teruggezet? Heeft de echoscopiste van de pretecho zich gewoon vergist? Groeit de kleine wel goed? Ondanks dat de gyn zei dat het hoooooogstwaarschijnlijk écht wel goed zal gaan allemaal, kan ik gewoon niet ontspannen en genieten. Iemand die mij even een flinke schop onder m'n kont kan geven?
Allereerst gefeliciteerd! Ik vind het heel begrijpelijk dat je je een beetje zorgen maakt. Het hoort er ook wel bij, beginnende zwangerschap rondvliegende hormonen. Het heeft bij mij ook wel even geduurd voordat ik er echt van kon genieten. Eerst was het de onzekerheid van de prille zwangerschap, dan is het weer de 20 weken echo, dan de groeiecho met 30 weken. Echt als je wilt, kun je je constant zorgen maken! Maar uiteindelijk is dit gewoon heel erg zonde want de tijd vliegt voorbij. Als het misgaat, gaat het toch wel mis of je je nu zorgen maakt ofniet. Daarom kun je je beter focussen op positieve gedachtes. En idd wat de gynacoloog zegt, de kans dat het nog misgaat is erg klein. Natuuuuurlijk kan het altijd misgaan, maar dat kan ook later in de zwangerschap of als de kleine er eenmaal is. Geniet van het hier en nu!
1 of 2 dagen terug gezet worden is niet erg. Volgens mij ligt de max op +7/-7 dagen dus zou me er niet druk om maken. Houdt er rekening mee dat meten op dit termijn ook lastig is! Probeer positief te denken dat is het beste voor jullie allebei! En gefeliciteerd natuurlijk!
Herkenbaar hoor in het begin. Maar dat de termijn zo wisselt is niet zo gek. Het is zo klein dat het niet altijd goed te meten is en een beetje er naast meten kan zo paar dagen schelen.
de meting van je kindje op die termijn is bij verschillende mensen anders , de ene meet al wat "nauwkeuriger" dan de ander , mijn gyn. en het ziekenhuis deden ook een totaaal andere meting met een verschil van 4 dagen.. echt geen zorgen om maken , komt helemaal goed ! Geniet er maar van !😊
Bedenk even goed hoe ze aan die getallen komen: Ze sturen geluidsgolven door centimeters huid, vet, spier en vruchtwater. Die botsen tegen een dingetje aan ter grootte van een erwtje en kaatsen terug (weer door al die lagen heen!) waar het vertaald wordt in een beeld met de pixeligheid van een nintendo-spel uit 1986. Echt, ik vind het al knap dat ze überhaupt een schatting kunnen maken. Één pixel verschil scheelt zo een halve week! Laat je niet gek maken door die getallen. Het is geen zuivere wiskunde, he?
Je moet je inderdaad niet druk maken om het verschil. Die 1 of 2 dagen verschil maken echt niet zoveel uit. Bij deze termijn maakt een millimeter meer of minder al verschil, omdat je kindje nog zo klein is. Ik weet dat ik het makkelijk kan zeggen, maar probeer je zorgen uit je hoofd te zetten. Het klinkt misschien hard, maar helpt het als je je zorgen blijft maken? Krijg je daar een gezonder kindje van? Als het mis gaat, gebeurd dat toch wel daar heb je geen invloed op. Maar die kans is inderdaad heel klein als je al 2 keer een mooi kloppend hartje hebt gezien.
Ik kan wel zeggen maak je niet druk, maar dat doe je toch wel.. En 100 man kan dat tegen je zeggen maar je moet helaas zelf dat punt gaan vinden.. Zelf met 9 weken de vorige zwangerschap een ma gehad.. Had met 8 weken nog een echo gehad en zou met 10 weken ook weer een echo krijgen maar werd gek thuis.. Veel moeten huilen en de hele dag angstig.. Opgebeld naar de gyn en was geen probleem een extra echo.. Na de 10 weken werd het beter en begon ik te geloven.. Met 12 weken pas genieten.. Wil ermee zeggen dat je er helaas niets aan kan doen maar hopelijk ga je dat punt snel vinden! Liefs!!
Dit verschil in dagen had ik ook (1a2). Volgens de gyn en de echoscopiste kon het liggen aan de verschillende echoapparaten die ze gebruiken. Niks om je zorgen over te maken.
Bedankt voor de lieve woorden allemaal! Ik ga m'n best doen te ontspannen en genieten van het zwanger zijn 😊
Weet je wat het ook is, genieten is geen doel op zich! Het beeld wat over zwangerschap geschetst wordt, is vaak dat het zo'n onbezorgde roze wolk tijd is. Maar dat is vaak helemaal niet zo. Zorgen om de zwangerschap om wat voor reden dan ook zijn heel normaal en ik denk dat een groot deel van de vrouwen die hebben. Als je van jezelf een beetje kunt accepteren dat je die zorgen hebt en dat dat niet erg is, dan kun je ook makkelijker ontspannen.
En buiten wat allemaal al gezegd is: elk kindje groeit anders, op een eigen tempo. Ter voorbeeld: mijn dochter was met 34 weken zwangerschap 8 pond, en mijn zoon was met exact dezelfde termijn 5 pond. Mijn dochter is 7wkn+5dgn later met 4480 gram geboren, en mijn zoon na 4wkn+5dgn met 3900 gram geboren. Wat een verschil in groei he! Dit is natuurlijk een veel latere termijn, maar is even om aan te geven dat er best wel verschil in kan én mag zitten. Kortom, geniet ervan