Alleen bij de eerste een klein beetje gescheurd.. 3 hechtingen .. vond het maar niets! bij de 2 had ik niets gelukkig.. maar toen was ik er ook heel bang voor.. Ik weet het.. en begin het langzamerhand ook allemaal los te laten.. dus zo heel eng vind ik het niet meer.. maar soms is het uiten al genoeg..om te kunnen relativeren voor jezelf.. Bedankt voor alle reacties..idd elke vrouw ervaart het weer anders, net zoals elke bevalling weer anders is..
Precies. Zoals eerder is gezegd, ik heb dus bijna geen last gehad van mijn hechtingen. Had wel een flinke knip. Dat was in mijn geval (of zoons geval) wel nodig. Hij lag niet recht en geen sterrenkijker. Dus wat schuin met zijn achterhoofd. Kan het niet goed typen hoe. Maar dat ging dus nooit passen, haha. Resulteerde wel een knip van 12 cm. Dat is ook uitzonderlijk hoor!!! Maar dus eigenlijk geen last. Enkel van het knoopje en dat hebben ze na een week verwijderd. Toen ging het heel snel nog beter. Hechten was onprettig omdat de knip wat groter was dan het verdoofde gebied. Ze wilde wel bij verdoven maar dat wilde ik niet. Die prikjes van de verdoving duren net zolang als de twee prikjes van het hechten in dat stukje. Al-met-al dus niet heel naar geweest.
vk heeft me vandaag wat gerust kunnen stellen.. en ook mijn man.. en het is ook zoals velen van jullie zeggen.. als het eenmaal gebeurd en achter de rug is..heelt het wel weer.. uiteindelijk komt het allemaal.weer goed..
Ik had hetzelfde met mn tweede. Mn eerste kwam al voor de 38 weken, bij mn tweede liep ik op 41 en ik kreeg ook mog eens van alle vks en gyns te horen dat het zo'n grote baby was voor een relatief kleine vrouw. Ik heb echt flink in de rats gezeten en de laatste dagen van mn zwangerschap daarom helemaal niet meer genoten, helaas. Achteraf allemaal voor niets. Mn dochter was inderdaad een flinkerd en een kilo zwaarder dan haar zus, maar ik heb er geen scheurtje of wat dan ook aan over gehouden en ze was er met een keer goed persen en eeen hlave pers uit (3 minuten). Het was een supermakkelijke bevalling en ik baal echt dat ik die laaste dagen voor mn gevoel zo heb "verpest" met zenuwen. Ik ben ook best wel een beetje boos op die vks, die steeds maar ongevraagd begonnen over dat het zo'n grote baby was en "het wel eens pittig" zou kunnen worden . Kortom, maak niet dezelfde fout als ik. Veel succes straks! Ik duim voor een soepele, snelle bevalling!
Ik beviel van mijn zoontje op 41 weken en hij was maar 50 cm. Mijn dochter kwam op 40 weken en ze was 52 cm. Die 52 cm hadden ze 2 weken ervoor al vastgesteld. Het is dus niet zo denk ik dat die extra week een rol speelt.