Wat ik bedoel is dat je (naar mijn mening) als je een stabiele relatie hebt 2 manieren hebt om tegen het huwelijk aan te kijken: je vind het erg leuk of belangrijk, of je hebt er niet zo veel mee. Ik kan me niet voorstellen dat je er een afkeer van hebt o.i.d.. Je hebt immers al een vaste relatie, al dan niet met kinderen, waarvan het de bedoeling is dat die een leven lang mee gaat. De facto ben je dus gewoon getrouwd. Als trouwen dan van jou niet zonodig hoeft, omdat het in jouw ogen niets toevoegt, maar je partner zou het wel erg graag willen, omdat het dat in haar ogen dus wel doet, waarom zou je het dan niet voor haar doen? Als het voor jou toch weinig betekenis heeft, zal het er ook zeker geen afbreuk aan doen. Natuurlijk kan ik me voorstellen dat je er geen duizenden euro's aan wilt spenderen, maar gewoon klein en budget, waarom dan niet? Ik vind dat zo flauw. Soms hoor je wel eens argumenten over slechte voorbeelden van gescheiden ouders en zo, maar daar zou ik niet zo veel mee kunnen, want dan kom je dus weer terug op 'hoe zeker is hij van jullie relatie?'. Kijk, als daar iets niet goed zit, dan snap ik natuurlijk goed dat je in die situatie niet wilt trouwen. Maar als dat allemaal verder goed zit? Doe dan niet zo moeilijk en maak je vrouw blij Persoonlijk vind ik het trouwens altijd een beetje treurig klinken als een veertiger het heeft over 'zijn vriendin' . Maak er dan iig illegaal 'vrouw' van