Hey, ik ben morgen 8 weken zwanger. Vorige vrijdag hadden we onze eerste echo (op 7w1). Mooi kloppend hartje gezien, beebje is 9,5 mm 'groot'. Pas binnen 4 weken mogen we terug gaan... De laatste 2 à 3 weken heb ik last gehad van misselijkheid. Zondag heb ik nog moeten spugen, maar sinds maandag voel ik me wel goed. Ik had vorige week ook wel 2 dagen dat de misselijkheid minder was, maar nu zijn het al 3 dagen dat ik me 'normaal' voel (kan gewoon eten, mijn "zin" in komkommer en pickles-chips lijkt over te zijn). Als je google't, kom je vooral horror-verhalen tegen en betekent het afnemen van symptomen dat er mogelijk een miskraam aankomt ... Ik zou het vreselijk vinden als binnen 4 weken blijkt dat het vruchtje op 8w gestopt is met groeien ofzo (missed abortion). De kans dat het goed gaat, is nog steeds groter dan de kans dat het fout loopt, toch? Maar is het normaal dat de misselijkheid ook komt en gaat? Ik kan de gyn mailen, maar ik ben nog maar 1x bij haar geweest (voor de echo) en ben bang dat ik dan overkom als zo'n stress-kip...
Het feit dat je een mooi kloppend hartje hebt gezien is echt heel goed hoor, de kans dat het dan nog mis gaat, is erg klein! Het afnemen van symptomen betekent helemaal niets, de een heeft iedere dag allerlei klachten, de ander heeft het ene moment last van het een, dan weer dagen nergens last van, om vervolgens ineens weer de wc te knuffelen etc. Zegt allemaal niets, lichamen reageren heel verschillend op al die hormonen. Maar ik kan me voorstellen dat die symptomen best een beetje een bevestiging van je zwangerschap kunnen zijn!
Ik ken dit helemaal Ik ben nu zwanger van ons derde kindje en had in de eerste weken ook overal last van Ineens namen deze symptomen allemaal af en werd ik dus erg ongerust Heb toen de vk in het weekend op 06 gebeld Ik dacht daar zijn ze toch voor Maandag op controle geweest en toen hoorden we het hartje weer van ons uk dus ik maakte me ook zorgen om niks eigenlijk Als je het niet vertrouwd gewoon bellen Beter 1 keer teveel dan 1 keer te weinig Hopelijk is het bij jouw hetzelfde verhaal als bij mij
ook hier had ik rond 9weken inneens geen klachten meer maar week later bij de echo was toch alles goed en zijn de meeste klachten er toch weer hoor...denk dat rond 8-9 weken je lichaam een beetje went aan die hormonen
elke zwangerschap is anders..... hier bij eerste niet misselijk... toen zwanger van miskraam en terwijl ik heftig bloeden, stond ik ook boven de pot te kotsen.... tweede kotsen... en later in de zwangerschap ook weer... derde... veel een draaiende maag, weinig kotsen... en nu... tot week 8 helemaal niets gevoeld... toen 2 weken heftig kotsen... en daarna al gelijk weg..... Die goede echo zegt veel meer dan kwalen.... je hcg kan namelijk bij een mk ook gewoon doorstijgen....!!!! Denk dat het altijd maar gezegd wordt, zodat misselijke vrouwen op deze manier "verlichting" krijgen.... (ik kreeg trouwens bij mijn eerste pas mn eerste echo met 14 weken..)
Bedankt voor de reacties! Ik ga dus nog maar even afwachten. Als er indicaties waren dat het fout zou kunnen lopen, had de gyn me wel sneller willen terugzien waarschijnlijk. Die symptomen zijn inderdaad wel een geruststelling ("zolang ik iets voel, is er wat aan de gang daar binnen"). Terwijl het leven zonder misselijkheid wel leuk is, zorgt dit ook voor extra onzekerheid . 't Is ook mijn eerste zwangerschap, dus ik heb totaal geen idee wat 'normaal' is en wat niet. Je leest ook zoveel verhalen over miskramen, dat het bijna een wonder lijkt als het van de eerste keer goed gaat (maar dat Google'n probeer ik mezelf dus wel af te leren ).
Daarom lees ik dus al die persoonlijke verhalen over miskramen en bevallingen ook niet. Het zegt helemaal niks over jouw situatie en je kan je er alleen maar ellendig en ongerust door gaan voelen. Ik ben nu 30 weken en sinds mijn zwangerschap ben ik 4 weken niet misselijk geweest. Geen dag is hetzelfde geweest. Elke dag is het weer afwachten hoe ik me voel. De baby komt in verschillende fases van de groei en dat heeft ook effecten op jouw functioneren en op hoe je je voelt. Vooral in het begin gebeurt er een hoop en daarom is dat ook zo'n heftige fase! Ik zou me dus niet druk maken en blij zijn met het feit dat je iets anders kan eten dan komkommer en chips Misschien eens een boterham proberen Ik plaag je maar... Het hartje klopt en er is leven in je!! Dat is niet zomaar weg!! Zet hem op meid....
Deze onzekerheden horen bij het zwanger zijn.... (al veranderen ze wel gedurende de zwangerschap...) in het begin angst voor mk.. dan goede 12 weken echo.... 20 weken echo... zou alles wel goed zijn.... gaat kleinte wel draaien.../indalen?... etc. etc. etc.. tot en met de bevalling.... en dan... tja dan gaat het gewoon door... eet hij/zij wel genoeg...? groeit hij/zij wel goed..?? idd niet te veel googlen...
ik zou me als ik jou was niet zoveel zorgen maken ik heb maar anderhalve week misselijkheid gehad en met 9 weken was het helemaal weg! en nu ben ik alweer 25 weken! maar als je het helemaal niet vertrouwt dan de vk even bellen ( enniet teveel dingen gaan lezen op internet is ook een tip, dan maak je, je eigen alleen maar zorgen en zenuwachtig )
net wat Seth zegt zodra je zwanger bent krijg je zorgen en die verdwijnen nooit meer hoor! want dan word t groter ja en dan... da is t groot en komt t met jongens of meisjes thuis tsjeee kortom zolang je een kind hebt, heb je zorgen om van alles en nog een beetje!!
Er is gewooon geen pijl op te trekken, op de klachten, voor hetzelfde geld hang je morgen boven de pot. Belangrijkste tip die ik je kan geven: NIET GOOGLE-EN!!!!! Echt, daar wordt je zo onzeker van. Tot 12 weken is er 10% kans dan het misgaat. Daarna 1%. Wat de andere meiden zeggen, de zorgen blijven, de hele zwangerschap en het hele leven van je kindje lang... Sterkte
ik heb 2 weken geleden in het ziekenhuis gelegen ivm uitdroging en ik heb nagevraagd aan de gyn. of ik me zorgen moest gaan maken als ik ineens niet meer misselijk zou zijn. dit is helemaal niet het geval, je hormonen schommelen in je lichaam en op een gegeven moment went je lichaam eraan. ik ben nog steeds misselijk en spugen maar weet wel dat ik mij absoluut geen zorgen hoef te maken als het plotseling niet meer zo zou zijn. probeer te genieten van je zwangerschap!