Hi allemaal, Ik zit met een lastige situatie en hoop dat jullie hier ervaring mee hebben of tips kunnen geven. Ik zit al zo'n 15 jaar in een vriendengroep van 6 man, maar sinds een jaar of 4 voel ik me eigenlijk steeds minder verbonden met de groep. Met 2 vrouwen uit de groep heb ik wel heel goed contact, maar dan 1 op 1. Met de rest heb ik steeds minder zin om af te spreken, mijn leven is teveel veranderd t.o.v. hen en ik doe er ook steeds minder moeite voor. Ik heb het hier erg moeilijk mee gehad en nog steeds, want zomaar zo'n lange vriendschap opgeven vind ik nogal wat. Maar ik denk dat ik er niet meer in pas en ik er niet meer gelukkig van word. Zij hebben met elkaar onderling ook veel meer, ik val er een beetje buiten tegenwoordig (heb ik zelf gedaan dus snap het wel maar ik voel me gewoon niet meer blij in de groep). Maar nu zit ik te denken. Hoe stap je eruit? We zitten in een whatsappgroep die best actief is, stap ik daar dan gewoon uit na een berichtje dat ik me niet meer thuis voel binnen de groep? En de 2 meiden die ik wel wil blijven zien, hoe ongemakkelijk wordt het op verjaardagen e.d. waar ik de rest weleens tegen ga komen? Heeft iemand hier ervaring mee? Ik heb het nu al zo lang aangekeken en wil er nu echt wat mee gaan doen maar vind de stap zetten echt moeilijk. Alvast bedankt!
Wat vervelend dat je je zo voelt! Ik denk alleen wel dat wanneer je een bericht gaat sturen of actief afscheid gaat nemen, je het juist gaat aanwakkeren. Wellicht zullen er meiden tussen zitten die met je willen praten en er juist voor willen zorgen dat het weer koek en ei is. Ik zou het eerder een beetje laten verwateren. Dan is het ook nooit ongemakkelijk op verjaardagen en dergelijke. Ik hoop dat je een oplossing vindt, want het is wel naar om je steeds zo te voelen.
Dat is soms wel een nadeel van 'de moderne tijd'. Vroegah zou je dit inderdaad gewoon laten verwateren. Gewoon zelf geen initiatief meer nemen om af te spreken, bedanken voor uitnodigingen. Maar zit je samen in een appgroep, dan blijf je toch in zo'n groepje zitten. Daar kun je niet half uit ofzo. Ook als je niet meer reageert, komt er gewoon toch een moment dat je er actief uit moet stappen. Toch denk ik wel dat het begint met laten verwateren van de 'offline' contacten. En daarna op een gegeven moment een berichtje over sturen. Houd dat dan bij jezelf. Jij bent veranderd en hebt steeds minder tijd om af te spreken. Daarom stap je uit de groep. Maar het beste verder enzo
Kun je niet in de appgroep zetten dat je er uit gaat want het word te druk/ veel om bij te houden. Zo ben ik ook wel eens uit app groepjes gegaan. Dan dooft het vanzelf behalve met wie je nog los zal appen.
Ik zou het ook laten verwateren. De app groep op stil zetten en dan na een tijdje eruit stappen met de mededeling dat he toch niet zo actief bent in de groep en de meeste berichten daardoor toch mist. Als je er actief een ding van maakt, wordt het gelijk zo ongemakkelijk. Ze hebben je niets aangedaan ofzo en die 2 leuke contacten zet je ook een beetje voor het blok, waarom zijn hun wel leuk genoeg en de rest niet.
Ik las precies dezelfde topic op een ander forum. Denk dat de meesten hetzelfde denken. Niet actief benoemen maar beetje dood laten bloeddn zodat het niet ongemakkelijk wordt als je elkaar tegenkomt.
Waarom kan je niet gewoon eerlijk zijn? Zeggen dat je er even geen energie voor kan opbrengen en er geen energie van terug krijgt? Stap dan uit de app groep en als je van twee mensen wél energie krijgt, dan bel je ze op en legt dat aan hen uit. Ik zie het probleem niet als je gewoon eerlijk bent.
Zelf zou ik het laten verwateren. Wie weet dat je in de toekomst meer behoefte hebt aan het contact en zo gooi je de deur niet helemaal dicht. Je kan de groepsapp op stil zetten en archiveren. In t archief krijg je er ook geen meldingen van. Mochten ze je echt nodig hebben dan kunnen ze persoonlijk contact met je opnemen. Bij mij is een vriendschap na 17jr nu ook klaar helaas. Door onbegrip over een situatie van beider kanten verzuimen we alle vier om contact op te nemen. Bij mij is t nu klaar nu de andere 2 niks hebben laten weten bij de verjaardag van mijn mannen, het overlijden van mijn grootouders, mijn ziekte en de zwangerschap. Voor mijn gevoel hebben zij definitief de keuze gemaakt om de vriendschap te breken, zonder het uit te spreken. Ik vind het jammer, maar ga zelf ook verder hier niet over in gesprek. Door het nu verder zo te laten, voelt het voor mij minder vervelend als ik ze op straat tegen kom. Ik wil zelfs nog best gedag zeggen en ik denk dat wanneer ik het onbegrip uitspreek dit niet meer mogelijk is.
Ik heb zo’n appgroepje gemute en laat het verwateren, af en toe kijk ik wel even, ik reageer ook nog wel, maar beschouw een groot deel nu meer als ‘kennissen van vroeger’. Met een deel heb ik individueel wel nog veel contact. Op verjaardagen zit zelden iedereen bij elkaar, dat vieren we niet echt op die manier. Meestal gaan we bv even samen eten om het te vieren, soms 1 op 1, soms met gezinnen samen. Maar als ik een van die anderen tegen kom, is het gewoon prima, we hebben geen ruzie ofzo…
Je zou ook gewoon een app kunnen sturen met wat je voelt en dat je hun het beste wenst en bedankt voor de fijne tijd. En als je ze dan tegen komt op verjaardagen kan je normaal tegen ze doen. Wees eerlijk,zelf geloof ik wel dat je een poos met bepaalde mensen omgaat in je leven en dat wegen dan weer scheiden. Zo is het leven ook.