Over welke ouderskwalen kan jij nú al wakker liggen?! Kunstgebit, grijs haar, rimpels, uitgezakt lijf, rollator....noem het maar op! Oja, en wát zou je nooit doen als je bejaard bent??? Ik zelf vind ouder worden niet zo erg, je bent zo jong als je voelt is mijn motto! maar waar ik wél van wakker kan liggen is grijs worden!! Mijn ouders waren vrij jong toen ze grijs werden, en mijn broer, die nu 32 is, begint ook grijs te worden! Ik zelf wordt aankomend feb. 30... Dus jullie zullen wel snappen dat ik dáár echt nog niet op zit te wachten En als ik dan eenmaal bejaard ben, zal ik nooit in van die vreselijke bejaarden-kleding gaan lopen! Je weet wel, van die echte oma-kleding(zo'n beige rok met een bloemenbloes en van die grijze stappers). En een permanentje is helemaal uit den boze!!! Nou, wat is jullie "nachtmerrie"???
Een bejaardentehuis.. Ik wil daar nooit van mn leven heen! En verder zie ik nergens tegen op oud worden hoort erbij!
@ Grijs worden, hier word ik ook al grijs hoor, loop al een paar jaar met af en toe een grijze haar ertussen en ben nog maar 28. Wat mij heel erg lijkt bij het ouder worden is dat ik incontinent raak. Lijkt me zo genant als iemand je luier moet verschonen omdat je het niet op hebt kunnen houden. Ik werk in een zorgcentrum bij ouderen, dus zie het veel om me heen. Daarnaast dement worden en niet meer weten wat ik doe en familie niet meer herkennen. Ik hoop dat ik 'goed' oud zal worden zonder deze dingen, en natuurlijk ook liefst zonder ziektes.
Ouderdomskwalen, zoals dementie, vergeetachtigheid, dat je slechter kunt gaan zien of minder goed kan gaan horen en ziekten waar je op oudere leeftijd grotere kans op hebt.
hier het zelfde. vriends oma is 99 en woont nog steeds zelfstandig. die wil ook niet in een bejaarden huis. zegd ook altijd "ik ga toch niet tussen die oude mensen zitten"
ik zou heel graag oud worden, mijn mama heeft maar 55 mogen worden, veels te jong om al te gaan. ik ben echt een conrolfreak, ik zou het heel frustrerend vinden als ik over veel dingen de controle kwijtraak. en idd ouderdomsziektes (oa) alzheimer (heeft ook wel een beetje met die controledwang te maken) dat je uiteindelijk niet meer weet wie je familie is, lijkt me heel naar. en het minder mobiel woren, ik ben erg gesteld op mijn bewegingsvrijheid. grijs worden kan ik zo lang mogelijk uitstellen, daar hebben ze haarverf voor uitgevonden, en een kunstgebit zou ik echt niet erg vinden, bij een goed passende zie je niet eens dat het neptanden zijn. Kleding is nog altijd je eigen keuze, maar als ik 80 ben loop ik niet meer in een naveltruitje bij wijze van spreken. het moet wl bij je leeftijd passen Een uitgezakt lichaam,tja kun je niet veel aan doen. Ik zou er alleen wat aan laten "verbouwen" als ik er fysiek last van heb.
Ik heb er totaal geen moeite mee om ouder te worden. Bejaarden tehuis vindt ik ook geen probleem....zolang ik maar samen met mijn man kan blijven! Daar ben ik echt bang voor, om op een gegeven moment afscheid te moeten nemen van mijn man. Of te wel; alleen achter te blijven.
Alleen zijn... Nu nog drukte met een gezin en hond. Maar als je 80+ bent kan dat ineens anders zijn. Man misschien eerder dood en de kinderen hebben een eigen leven. Dan ben je dus echt alleen...terwijl je eigenlijk juist je hele leven in een gezin bent geweest ( van geboorte tot...) Dat lijkt me het moeilijkste.
Dat mijn handen en ogen achteruit gaan en ik niet meer creatief bezig kan zijn. Oh ja, mijn eerste grijze haren zijn zichtbaar = niet leuk!
Waar ik ook erg bang voor ben, is dat je veel mensen om je heen weg ziet vallen...Dat je ouders gaan sterven, je vrienden en jij alleen overblijft. Mijn oma heeft dit ook. Al haar vriendinnen en buren waar ze bevriend mee was, allemaal overleden en zij blijft over en is een beetje aan het vereenzamen nu. Heel erg zielig. Daarbij vergeleken vind ik grijze haren echt peanuts. Die kun je namelijk wel verven.
Mij lijkt het ergste van oud worden de eenzaamheid. Ik zie zo veel oudere mensen die echt eenzaam zijn en maak dus ook altijd even tijd om een praatje met ze te maken. Maar het lijkt me vreselijk om zo eenzaam te zijn dat je "onbekenden" nodig hebt om een gesprek mee te voeren.
grijze haren worden hier al driftig weggeverft, dus die hindernies heb ik algenomen.... ik zou ook niet graag naar een verpleeghuis gaan.....dan liever nog naar een bejaardentehuis, al heet dat tegenwoordig niet meer zo...en inderdaad dementie.... dat lijkt me echt erg vooral de fase dat je het nog bewust bent.....
dit, dat is echt heel verdrietig en pijnlijk. en niet meer zelf naar de wc kunnen. grijs wordt ik al, mijn moeder was met 30 al heel grijs, mijn broer is 33 en wordt al heel kaal en grijs, ik heb her en der wat grijs, maar goed als het me irriteerd, verf is gewillig. rimpels ach, het hoort erbij, wil geen strak geplamuurde barbie zijn.
hoeft niet persee iets naars te zijn. Er zijn ook genoeg ouderen die niet meer naar buiten gaan en lettelijk isoleren van de rest van de maatschappij. Dan zou ik liever zo lang mogelijk naar "buiten" willen en veel aanspraak hebben met "vreemden" waar je misschien een leuk contact mee kunt opbouwen
Grijs worden erg? Serius? Iedereen in mijn familie wordt snel grijs, mijn moeder was met 16 volledig grijs en ik ben het nu met 28 ook al grotendeels. Gewoon verven hoor, ik zie het punt niet zo. Dement worden is het enuge wat me echt erg lijkt.