Tja, lastig vind ik... Ik heb 2 geweldige kinderen, een meisje van ruim 3,5 en een zoontje van 2,5. Mijn dochter heeft een ontwikkelingsachterstand en zit geestelijk op ongeveer de leeftijd van mijn zoontje. Dit even ter extra info. Momenteel kunnen ze echt niet samen spelen, ze zitten elkaar constant in de haren en vooral mijn zoontje wil niets delen. Zo hebben ze sindskort de Little People-garage die hier al eeuwen in huis staat ontdekt en hebben ze een hele bult auto'tjes erbij, genoeg voor 2 kinderen om mee te spelen. Maar mijn god, het is aan 1 stuk door gegil, geschreeuw en gejank. Met Gods gratie mag mijn dochter wel 1 heel auto'tje, terwijl mijn zoontje er wel 5 of 6 heeft. Als zij er dan 1 extra wil pakken breekt de pleuris uit. Hoe moet ik hier nu mee omgaan? Bemoei ik me ermee? Die neiging heb ik sterk, voornamelijk omdat ik zelf krankjorum word van dat geschreeuw, het tettert in mijn oren. Of laat ik het ze zelf uitzoeken? Ze zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd en er is er over het algemeen genomen niet één die voornamelijk het onderspit delft, maar het ontaart nogal snel in slaan en haren trekken. Dussss, hoe doen jullie dat met jullie peuters?
Als ze fysiek worden zou ik me er mee bemoeien, door het af te pakken maar zolang ze alleen maar ruzie maken zou ik het even aankijken.
Ik zou me iig wel bemoeien met de herrie. Voor de rest schijnt t goed te zijn als ze het zoveel mogelijk zelf uitzoeken. Maar je kunt natuurlijk wel als regel hebben dat er binnen niet gegild en geschreeuwd (en uiteraard elkaar pijn gedaan) wordt
Bij ons is de regel samen speken en degene die dat niet kan die mag (moet) dan iets anders gaan doen. Samen spelen of niet spelen. Hier is het voornamelijk de oudste die het lastig vindt om te delen en samen te spelen, maar het gaat steeds beter.
Wilde ook zeggen: afspreken dat ze samen moeten spelen en autootjes eerlijk verdelen, zo niet, dan opruimen die handel! In zo'n geval zou ik me er wel wat mee bemoeien, zeker als het steeds zo gaat... Wel bijv zelf laten verdelen! Verder is het ook wel goed om ze het zelf op te laten lossen, maar als ze het steeds hetzelfde is en ze er dus samen niet uit komen zou ik wel sturen/ ingrijpen!
Ik ben daar wel streng in. Nu en ook toen ze kleiner waren. Goed samenspelen is geen ruzie en eerlijk delen (desnoods de autootjes zelf verdelen) Lukt t niet dan gaan ze ieder apart iets doen en mogen ze niet met datgene spelen waar ze samen mee speelden. In dat geval zou ik dus de LP wegzetten.
Hier spelen dat soort problemen ook, onze zoon is 7 maar loopt sociaal emotioneel achter (zo rond een jaar), hij vind het ook ontzettend moeilijk om samen te spelen. Daarbij hebben we een 4 jarige dochter die zich echt het kaas niet van het brood laat eten en in sommige dingen veel sneller is (wat zoonlief dan weer frustreert). Ik laat ze vaak gewoon morrelen en op hun manier een oplossing vinden. Lukt dat niet dan grijp ik in. In jouw geval zou ik ze ieders 3 auto's toewijzen. Lukt het daarna nog niet om samen te spelen dan het speelgoed wegnemen voor een bepaalde tijd. Hier meld ik er altijd bij dat ik zie dat het niet lukt en dat we het even wegzetten en dat ze het dan en dan weer mogen proberen. Soms gaat het er zo "grof" aan toe dat ik ze ieders een stuk speelgoed geef, ze een plaatsje aanwijs in de kamer met de mededeling dat hij/zij daar gaat zitten spelen met dit.
Ja, zo doe ik het nu dus ook vaak inderdaad; als ze niet lief samen kunnen spelen met iets, dan haal ik het weg. Maar eigenlijk vind ik dat ook weer zo sneu, want mijn dochter roept heel de tijd "samen, samen!" en wil ook echt samen doen, maar mijn zoontje ligt dan zo dwars. Zij wordt natuurlijk boos als hij zo dwars doet en dan krijgen ze ruzie. En als ik het dan weghaal, dan straf ik haar ook terwijl ze eigenlijk in eerste instantie niks fout deed. Nou ja, eigenlijk geef ik het antwoord zelf al hè... Gewoon mijn zoontje ervan weghalen als hij zich alles zo toe eigent. En ik zal wat meer auto'tjes van zolder halen, meer dan 6 tegelijk kan mijn zoontje toch niet dragen , dus dan krijgen ze er allebei 6 ofzo. Peuters....zucht...
Ik vind het ook lastig wanneer ik in moet grijpen, ik lees even mee voor ervaringen . Hier schelen ze 2 jaar en de jongste is verbaal niet sterk, praat nog bijna niet, maar ze is de oudste lichamelijk zowat de baas, vandaag heeft ze zelfs twee keer gebeten toen ze haar zin niet kreeg echt schaafplekken bij de oudste, die dan niets terug doet want zo is zij dan juist weer niet. Lastig! Ja de jongste natuurlijk duidelijk gemaakt dat dat niet mag maar dat maakt ook nog weinig indruk bij haar. Ze pakken ook heel veel af van elkaar maar zolang het zonder lichamelijk geweld gaat probeer ik het ze maar zelf te laten oplossen...Maar soms word ik er wel echt gek van, allebei precies dat éne poppetje moeten hebben, ARGH.
Ik zou vooral regelmatig erbij gaan zitten en met ze mee spelen. Dan kun je het een beetje sturen en ook voordoen hoe het wel moet.
Jonge kinderen spelen voornamelijk naast elkaar en niet met elkaar Ik zou ze de vaardigheden van "eerlijk" spelen aanleren en ze niet laten aanmodderen .
Dank voor de tips ladies! Vanmorgen moest er natuurlijk direct weer met de garage gespeeld worden. Met z'n 3en hebben we de autootjes verdeeld. Om de beurt mochten ze er 1 kiezen die ze mooi vonden. Toen uitgelegd dat ze dus alleen met die autootjes mochten spelen en dat de andere autootjes voor de ander waren en dat ze om de beurt de auto door de garage mochten laten rijden. En vooral dat er SAMEN gespeeld diende te worden. Ik ben er nog even bij blijven zitten en toen ze met z'n 2en aan het spelen waren en het uit de hand dreigde te lopen, hoefde ik alleen maar even te waarschuwen en het ging weer prima. Pffff, zo kan het dus ook. Lekker rustig hoor .
Hier een tweeling die nu in de fase zitten delen? Echt niet! Mochten ze nu beiden bijv met de garage gaan spelen krijgen ze er ieder bijv 3, maar dan krijg je weer ' maar ik wil die blauwe'. Grr ik laat het ze de laatste tijd al meer uitvechten. Mocht het onderling oplossen niet lukken spring ik bij. En als het daarna nog niet lukt om samen te spelen is het erg jammer maar dan gaat het gewoon weg.
Sluit ik me helemaal bij aan. Samen spelen moeten ze leren, dat kunnen ze echt nog niet. Dus dat mag je mijns inziens ook nog niet verwachten van twee peuters op 2,5 jarige leeftijd. Je zult je er dus wel mee moeten bemoeien
Doordat je openingspost zo herkenbaar was, moest ik er erg om lachen. Hier ook ruzie om al het speelgoed.. En idd: ookal hebben ze evenveel auto's bijv., ruzie om precies díe ene... AAAH!