al eerder heb ik een topic geopend omdat ik me gewoon belabberd voel, al enkele weken. Het begon allemaal een week of 8 geleden, toen viel ik voor de eerste keer flauw. Nu heb ik dat in die tijd nog diverse keren gehad en de laatste keer was op een zondag twee weken geleden. Toen is mijn man van schrik met mij naar de hap gereden omdat ik een soort epilepsie had. Ik heb inmiddels diverse onderzoeken achter de rug. EEG, MRI en bloedprikken. Hier is niets uit naar voren gekomen. De gynaecoloog heeft wel een geheugen en concentratietest afgenomen, hier kwam ik echt zeer belabberd vanaf. In het kort, ik voel me gewoon de hele dag doodmoe. Ik sta moe op en ik ga moe naar bed. Tussendoor slapen gaat vaak niet en als ik dat wel doe, heeft dat ook geen zin. Ik heb altijd hoofdpijn en om de 2 weken ongeveer ook een migraine aanval. Ik heb me twee weken geleden na die "attack" zoals de neuroloog hem noemde, ziek gemeldt en nu zegt mijn leidinggevende dat ik ervoor moet gaan, dus aankomende week weer moet komen werken, of dat ik naar iets anders moet gaan kijken. Ik baal hier stevig van, want ik wil gewoon normaal functioneren. Dit keer laat ik het er alleen niet bij zitten en laat ik dit tot de bodem uitzoeken. Herkent iemand met chronische vermoeidheid zich, in mijn klachten? bedankt alvast.
Is er geprikt op je schildklier? Ben je na de bevalling van je dochter ineens veel aangekomen/afgevallen? Is je B12 al eens gecontroleerd? Beide kunnen namelijk deze klachten geven en ook je depressieve klachten die je een tijd terug had
En trouwens: je werkgever bepaald NIET of jij weer aan het werk moet, maar de Arbo! Ben je daar al geweest? Je werkgever heeft daar geen inspraak in al springt hij hoog en laag, de Arbo bepaald
Daantje, ik ben op alles geprikt. ik ben na de bevalling van Valerie in 2 maanden tijd 15 kilo afgevallen. Ik heb een tijdje ad geslikt, omdat de huisarts aanvankelijk dacht dat er iets psychisch was, maar ik ben daar in overleg met hem weer mee gestopt omdat ik daarvan heel vlak werd en het teken dat ik mijn eigen emoties terugwilde, aangaf dat ik niet overspannen was. het flauwvallen is iets van de afgelopen 2 maanden. B12 en schildklier waren goed. Ijzer blijvend zeer laag. Mijn werkgever mag dat inderdaad niet voor mij beslissen, het maakt alleen de drempel om weer aan het werk te gaan steeds hoger.
Veel sterkte ermee meid!! Maar wanneer is je schildklier voor het laatst geprikt? Bij mij was het in 6 weken tijd van een perfecte waarde naar een hele trage gegaan en dat kan ook zo andersom. Ik zou als ik jou was je gevoel omtrent je werkgever met de Arbo bespreken, zeggen dat je je gepushed voelt en niet meer op je gemak op het werk. Hopelijk voel je je snel beter en weet je waar dit van komt
Mijn schoonmoeder heeft cvs, maar zij heeft wel andere klachten als die jij noemt... Oa zware benen, vaak spierpijn, veel ziek. Slaapt smiddags echt 2 a 3 uur omdat je haar anders op kunt vegen. Hoofdpijn hoor ik haar nooit over. Laat je niet gek maken door je werkgever he, ziek is ziek
daantje, bedankt. over een maand heb ik een gesprek met de arbo arts en dan zal ik dit ook aangeven inderdaad. Mijn schildklier is vorige week geprikt, tegelijkertijd met de rest van de onderzoeken. Wat vervelend dat je ineens een traag werkende schildklier hebt . Heb je medicatie? xd24, spierpijn heb ik alleen na een stuk wandelen of als ik de trap op en af ben gelopen. Niet zonder aanleiding. Als ik de symptomen op internet lees voel ik niets dan herkenning. Duizelingen en concentratieproblemen, dat is wat ik de laatste weken vooral heb. Hoofdpijn is toch ook wel een veel voorkomend symptoom, maar ik denk dat de klachten best kunnen verschillen per persoon. Ik ben heel benieuwd wat de dokter maandag zegt.
Ben je getest op pfeiffer? Ik heb dat een aantal jaren geleden gehad en de symptomen die jij beschrijft, komen best overeen. Erg naar dat je je zo voelt en dat je dan ook nog zo'n rotgevoel krijgt aangepraat door je werkgever. Ik hoop dat snel duidelijk is wat er aan de hand is. Sterkte!
Ook op pfeifer is getest. Bedankt hoor. Eerlijk gezegd kan mijn werkgever me niet raken. Ik wil geestelijk heel veel, maar lichamelijk wil het gewoon niet lukken. Alleen de trap op lopen is iets waar ik al enorm tegenop zie. Het onbegrip vanuit mijn omgeving vind ik veel erger momenteel.
Ik herken je klachten niet, maar wil je veel sterkte wensen. Zelf heb ik ook ontzettend veel last van vermoeidheid en de oorzaak is niet helemaal te achterhalen. Heel vervelend. Terwijl je je al zo slecht voelt, moet je energie gaan besteden aan dingen die het eigenlijk niet waard zijn, zoals een niet meewerkende werkgever. Houdt vast aan wat je zelf het beste vind op dit moment om wel en niet te doen! En de omgeving... Tja, daar kan ik zo langzaam aan wel een boek over schrijven... Laat je niet te veel daardoor beinvloeden, maar ik weet hoe lastig het kan zijn. Hopelijk wordt er toch snel iets gevonden of gaat het weer wat beter met je.
Ten eerste laat je werkgever de schijt krijgen en echt niet eerder beginnen, voordat je de arbo gesproken hebt. Dat die afspraak pas over een maand is, is hun eigen schuld! Idd maandag goed je klachten aangeven en nog een keer bloedprikken
Jeetje wat een narigheid. Ik herken je klachten zeker, ik heb al jaren dit soort problemen. Helaas kan ik je niet echt goed helpen, daar ik zelf ook nog steeds last van klachten heb. Wat bij mij de laatste maanden erg goed heeft geholpen is een stevige dosis vitamine D. Ik blijk daar altijd erg laag mee te zitten en mag nu als de 'r' in de maand is om de maand een 'shot' vit. D nemen. Wie weet is dit ook wat voor jou. Ik hoop voor jou dat er een oorzaak gevonden wordt en dat ze je snel er vanaf kunnen helpen. Veel sterkte!
ik herken je klachten wel. Alleen dat flauwvallen, epilepsie heb ik niet. Bij mijn bloedonderzoek kwamen ze er achter dat mijn schildklier te snel werkte. Maar de waardes worden nu wel beter. Heb vanmiddag ook 2 uur geslapen kon echt niet meer op mijn benen staan. OOk van even de trap op lopen wordt ik heel erg moe De ene dag gaat beter dan de andere dag. Ik herken zelf ook veel symptomen van chronisch vermoeid al zegt de dokter dat het aan mijn schildklier ligt maar je 5 van de 7 dagen per week zo voelen is echt niet fijn
haha, ik moet even lachen om mijn eigen beginpost. Ik bedoelde natuurlijk de neuroloog en niet de gyn! Na 2 zwangerschappen lijken er alleen nog gyns te bestaan haha. toch fijn te lezen dat mensen zich in deze symptomen herkennen. Vervelend dat we er niet verder mee komen. Je moet zo op je strepen gaan staan bij de huisarts. Als de omgeving denkt dat het allemaal wel meevalt, helpt dat toch ook niet echt mee. Vitamine D tip zal ik eens met de huisarts bespreken maandag en misschien toch weer eens bloed laten prikken. Het is gewoon heel erg lastig, want als ik iets niet wil, dan is het dati ik afhankelijk ben van andere mensen of mijn man. Maar als we de zorg over de kinderen nu niet goed verdelen dan trek ik het echt even niet.
Gatverdarrie wat vervelend zeg! Ook geen burn-out? Je gaat dan echt aan jezelf twijfelen lijkt mij...bah!! Ben zelf weleens overspannen geweest, geen pretje, hyperventilatie(achteraf gezien), misselijk, niet kunnen slapen en moe moe moe. Ik voel het aankomen als ik teveel hooi op mn vork heb genomen en moet dan ook echt ff de rem erop gooien. Ik hoop dat je een oorzaak kan vinden! want zo wil je toch niet door het leven als jonge vrouw! en weetje wat het is met de maatschappij? onzichtbare ziektes tellen niet mee, er is veel onbegrip voor omdat ze niet aan je kunnen zien dat je wat mankeerd(zoals het wel zichtbaar is bij een gebroken been ofzo). En zeker op onze jonge leeftijd is het helemaal uit den boze dat je je moe voelt! je moet altijd op scherp staan en 10 dingen tegelijk kunnen...Het is makkelijker gezegd dan gedaan; maar negeer die maatschappij! als mensen in je omgeving niet kunnen accepteren hoe belabberd jij je voelt, dan is er iets mis met hen, niet met jou! Heel erg veel sterkte!! X
Toch even hierop inhaken: mijn moeder heeft Pfeiffer gehad terwijl dat in haar bloed op dat moment niet te zien was. Ze hebben het ontdekt door opgezette klieren in haar lies en achteraf, dus toen ze eindelijk beter was, hebben ze nogmaals getest en kon het ineens wel gevonden worden in haar bloed. Raar maar waar. Wat ik zeggen wil: bloedtesten zeggen niet altijd alles.
Mee eens MvS. Ik herken de klachten ook en heb, ondanks dat er in het bloed niets te zien was, toch B12 tekort. Daarvoor inmiddels al anderhalf jaar injecties (wekelijks) maar afgezien van een paar specifieke dingen zijn de hoofdklachten er nog steeds. Ontzettend moe, af en toe iets wat op epilepsie lijkt maar dan zonder weg te raken, misselijk etc. Het is zó frustrerend als je overal tegenaan loopt en er niemand lijkt te zijn die je kan helpen. Artsen zijn zo snel geneigd te zeggen dat het 'wel tussen je oren zal zitten' als ze niks kunnen vinden. ME/CVS, spastische darm, burn-out, B12-tekort, ik heb het blijkbaar allemaal maar het punt is dat ze dit dus (behalve B12-tekort) als psychisch zien en niet te genezen. Wat ik weiger te geloven want er zijn landen genoeg waarin het wél als ziekte wordt erkend en er ook passende zorg is. Laat je niet afschepen door je arts, werkgever, arboarts of wie dan ook! Ook al begrijpen mensen het niet, er is wel degelijk iets aan de hand als je je zo voelt. Ik hoop voor jou dat er gevonden kan worden wat er is en dat je er vanaf kan komen! Ik weet hoe vermoeiend en moeilijk het kan zijn; je ziek voelen en kinderen opvoeden tegelijk is zwaar. Na tien jaar heb ik het nog niet opgegeven en blijf ik doorgaan om beter te worden; ik hoop voor jou dat jij sneller opknapt!
Herken je klachten niet, maar ik heb wel andere 'onverklaarbare' (buik)klachten. Van het ene op het andere moment gekregen en het wordt steeds erger. Steeds meer medicatie nodig en mijn dieet wordt steeds beperkter om het 'de baas' te blijven. Wil je veel sterkte, kracht en doorzettingsvermogen wensen bij je zoektocht.. Enneh, belachelijk die uitspraak van je werkgever!
vervelend, ik heb een autoimmuumziekte ik ben ook altijd moe, ene keer erger dan de andere keer. Wat ik geleerd heb, maar ik vind wel erg moeilijk en niet altijd toepasbaar. je krijg smorgens energie, maak niet meer op dan je heb, want anders begin je aan potje voor morgen.... De andere kant is wel, ik probeer mijn conditie op te bouwen bij de fysio en probeer in beweging te blijven. Ook met schoonmaken in huis, ik doe elke keer wat en tja mijn huis is niet zo schoon als ik wil. Maar luister naar je lijf, hoe lastig ook! sterkte! brenda