Ja dat klopt. Of geld krijgen voor de boodschappen en als het dan op was geen boodschappen meer kunnen doen.
Ik vind het altijd bijzonder om te lezen dat sommige mensen zo in de verdediging schieten en zo fel reageren op aparte rekeningen. Iedereen maakt zijn eigen keuzes gebaseerd op zijn eigen ervaringen en gevoelens, het ene is toch niet beter dan het andere? Dat X zich beter voelt bij alles samen, want we vertrouwen elkaar en dat Y alles apart heeft, want zo hoeft ze niet alles te verantwoorden, is toch helemaal prima?
Zo erg is het bij ons niet hoor Ja ach, ik ben het gewend mezelf te moeten verdedigen qua dit onderwerp. Als je het maar anders doet dan het gros van de mensen is dat vreemd en moet ik allerlei argumenten weerleggen. Ik zeg toch ook niet dat ik het raar vind dat alles op 1 hoop gaat, alleen omdat je een gezin bent? Dit maakt ons echt niet minder 1 gezin.
Ik zie het andersom eerder gebeuren. De eerste pagina's bleef het vrij neutraal, maar toen kwamen de opmerkingen over symbionten, verantwoording moeten afleggen, etc etc.
Ik vind het niet raar. Ik snap alleen de logica niet, maar daarmee zeg ik toch niet dat je het anders zou moeten doen. Was gewoon nieuwsgierig en er zat verder geen oordeel bij.
Ja maar dat is toch iemands persoonlijke gevoel daarbij? Dat zegt toch niets over jouw relatie/huwelijk en financiële situatie.
Die woorden heb ik allemaal niet genoemd hoor. Ik vind het allemaal prima hoe anderen het regelen. Heb daar verder geen mening over. Zolang ze maar doen wat fijn voelt. Doen wij ook.
Nou als je bepaalde vergelijkingen maakt waarom je iets doet, dan zeg je in sommige gevallen dus echt wel over iemand die het anders doet.
Dat je de logica niet snapt is toch een oordeel? Je hoeft de logica niet te snappen in deze. Dit is toch gewoon iets persoonlijks?
Klopt. Daarmee bedoelde ik jou ook niet. Ik denk er net zo over als jij. Als het voor jullie maar werkt.
Maar dat vergelijken doen mensen toch ook die zeggen: ik snap de logica niet, je bent toch 1 gezin en dat soort opmerkingen?
Ik zie het niet als een oordeel, zo was het niet bedoelt althans. Voor mij is het niet logisch, voor jullie ongetwijfeld wel. Ik stelde de vraag om te begrijpen waarom jullie er zo over denken, niet om er iets van te vinden. Niet meteen zo negatief, Zo was niet bedoelt.
Zo vat ik het totaal niet op, ze heeft het ook letterlijk over haar eigen situatie. Maar jij voelt je duidelijk aangesproken.
Wij hebben een aparte betaalrekening en spaarrekening. En een gezamenlijke voor de vaste lasten. Ik heb jaren alleen gewoond voordat we samen gingen wonen, ik denk dat dat ik daarom mijn eigen rekening wil houden, zelfstandigheid en gewoon iets van mezelf. Mijn man verdiend 3x zoveel als ik, dus ik zou financieel beter af zijn als we alles op een hoop zouden gooien haha. Maar dit is prima zo, het maakt me niet uit wat mijn man uitgeeft, zolang hij nog maar wat spaart.
O sorry, bedoel het zelf ook niet lullig. Is toch zo'n mechanisme wat opspeelt als je vragen krijgt omdat je het anders doet dan de meeste mensen. Tuurlijk is alles wat binnenkomt van ons allebei. En we doen ook eerst alles gezamenlijk, en dan pas voor onszelf. Samen dingen doen, kopen enzo is altijd de prioriteit. Wat over blijft heb ik gewoon graag voor mezelf. Ik heb er hard voor gewerkt, het voelt gewoon als helemaal van mezelf. Waar ik mee kan doen wat ik wil. En hij met zn dure hobby wat hij wil. Ik kan er soms niet bij dat iemand zoveel geld uitgeeft aan een vis, haha. Maar het gaat niet ten koste van ons gezin, dus hij gaat zn gang maar. Ik denk dat ik er meer moeite mee zou hebben als wel alles op 1 hoop zou gaan. Het is gewoon een gevoelskwestie. Ook al weet ik dat bij evt uit elkaar gaan alles verdeeld wordt. Als er een schenking of erfenis van mn vader komt, dan gaan we wel voorwaarden opstellen. Dat steek ik wel in in ons huis, maar als het mis gaat tussen ons, wil ik dat geld weer terug hebben. Dat klinkt kil, maar he, uit elkaar gaan kan altijd, en dan wil je het goed geregeld hebben. Dan redeneer ik weer met mn verstand, haha.
Sinds wij samenwonen hebben wij 1 rekening en 1 spaarrekening samen. Vonden we het meest overzichtelijk en jouw geld is mijn geld idee. Nu ik niet meer werk, is het helemaal handig. Wij overleggen eigenlijk alleen bij grote bedragen, vooral mijn man omdat ik vaak meteen weet wat er nog allemaal af gaat en hij onthoud dat niet. Sinds een tip van iemand hier op het forum, maken wij het overgebleven geld altijd op de 20e over naar de spaarrekening. Dan krijgen we toeslagen en beginnen we dus op “0”. Soms is dit niks, soms weinig en soms veel. Ik merk wel sinds we dit hanteren, we tot nu toe nog niks van onze spaarrekening af hebben hoeven halen (Oke ook geen vakantie dit jaar speelt ook mee)
Wij hebben altijd één gezamenlijke rekening gehad, en bijbehorende spaarrekeningen. Maar sinds een aantal maanden heb ik een eigen betaalrekening. Daar storten we iedere week een bedrag op. Een basisbedrag voor kleine prutjes en indien van toepassing extra geld voor een lunch, wat kleding als dat nodig is, een uitje op een doordeweekse vrije dag met de kinderen, een verjaardagscadeautje oid. Hier doe ik dus alles wat ik uitgeef mee. Behalve de boodschappen en tanken. Dit omdat mijn man en ik het nooit eens werden over wat ik uit gaf. Hij vond het teveel en toegegeven, ik geef makkelijk geld uit. Zo is het afgekaderd en moet ik wel budgetteren en omdat er iedere week een nieuw bedrag binnen komt, makkelijk vol te houden voor me. Veel minder impulsaankopen hierdoor. Dat bedrag spreken we dus altijd samen af en ik heb nooit het gevoel dat hij me tekort doet, want hij stemt altijd in met wat ik vind dat ik nodig heb. Maar als nog besparen we er geld mee, want er is weinig ruimte voor impulsaankopen door deze constructie en juist dat was het zwakke punt bij mij. Edit: gezamenlijke uitjes betalen we dus van de gezamenlijke rekening, en mijn man doet zijn individuele aankopen ook van die rekening. Het enige waar ik me aan stoor in zijn uitgavenpatroon, is dat hij zichzelf zo weinig gunt.