Nee, dat heeft mijn man ook niet, maar hij zou wel volwassen genoeg zijn om eerst alle vaste lasten te betalen en daarna pas de rest van het geld uit te geven.
Mijn ouders zouden niet eens willen dat hun erfenis alleen naar mij en de kinderen gaat. Die zien mijn man echt als hun kind. Als ik nu voorstel dat ze vast laten leggen dat man daar buiten valt heb ik echt ruzie met ze denk ik.
Ja maar dat heeft duidelijk niet iedereen. Ik vind het ook best neerbuigend overkomen om te zeggen dat jouw man “wel volwassen genoeg is”. Niet iedereen heeft financieel in- of overzicht. Dan is de oplossing van @autumn86 heel goed lijkt me.
Die van mij ook niet maar het idee dat hij alles uit handen moet geven als ik er niet meer ben is net even een brug te ver. Ik heb voor hem een hele handleiding voor mocht er wat met mij gebeuren met code's en hoe wat wanneer enz. Die hebben mijn ouders ook voor mocht er wat met ons samen gebeuren.
Misschien denk ik er te simpel over hoor, maar volgens mij kun je dat prima leren. Eerst alle vaste lasten betalen en wat overblijft kun je uitgeven. Dat is prima te leren en dat doe je niet door het helemaal uit handen te nemen. En ja, ik vind dat een volwassene in staat zou moeten zijn zijn eigen rekeningen te kunnen betalen (uitzonderingen daar gelaten).
Dat is niet gelukt, ben er ruim 10 jaar mee bezig geweest, kost teveel geld om hem dit te leren. Daarnaast heeft het veel ruzie veroorzaakt in het verleden, die strijd is er nu uit. Het was voor mij ook dit of scheiden en de woning verkopen. Klinkt hard, maar ik ging mijzelf en vooral mijn kinderen een stabiele financiële basis. Hij krijgt het overzicht niet en is sowieso moeilijk lerend. Wat er niet in zit, zit er niet in.
Wij apart.wel gekoppeld. Ik.. salaris en zorgtoeslag Betaal de huur, zorg en boodschappen. Wat hier van overblijft is gezamenlijke spaar. Krijg ook een vrijwillerger bijdrage. Hier gaat mijn bromverzekering, benzine en tel kosten vanaf. Wat over blijft is van mij. En hij krijgt de overige. Hij betaald daarvan zijn auto-bromverzekering, benzine tel en tv Gas water en stroom. Wat daarvan over is is van hem. We zijn wel gekoppeld.
Ik denk dat mijn ouders dat ook hadden gehad als ik nog samen met mijn eerste man was geweest en daar kinderen uit voortgekomen waren. Maar de situatie is nu veranderd. Ik vind het lastig uit te leggen merk ik en ik heb geen zin om me hierover te verdedigen. Niet dat ik dat van jou moet hoor, maar dit soort situaties zijn vaak zo delicaat dat je er anderen mee kan kwetsen als je er ook maar 1 woordje ‘verkeerd’ over zegt. In ieder geval hebben wij ervoor gezorgd dat als ik erf, dat geld in ieder geval niet bij zijn kinderen komt. Ook niet als mijn man later dan ik zal overlijden. Ik weet niet hoe die constructie in elkaar zit maar de notaris wel die dat heeft vastgesteld.
Je mag het hem leren hoor . Mijn man kan brieven van instanties niet goed begrijpen, heeft geen overzicht, kan groep 4-5 rekenen. Hij kan heel veel dingen wel, maar op dit gedeelte is hij volledig gehandicapt. Hij kan bijvoorbeeld ook niet zo een opleiding volgen, dat krijg je hem niet aangeleerd. Ik vermoed dat je hem wel tot de uitzonderingen vind behoren.
Wij hebben 3 rekeningen. Ieder een eigen waar het salaris op komt. En een gedeelde rekening waar we geld op storten voor vaste lasten en een spaarrekening. We houden allebei hetzelfde bedrag op onze eigen rekening om vrij te besteden aan jezelf voor bijv kleding of etentje met vriendinnen. Ik vind het fijn op deze manier.
Ik snap dat het al een heel ander verhaal is als er stiefkinderen in het verhaal zijn hoor. Dat je ouders niet al die tijd hard gewerkt hebben om hun geld achter te laten aan die kinderen.
Klopt, zou hem dan inderdaad als uitzondering beschouwen. Lijkt me erg lastig, maar dan wel superfijn dat jij het wel kunt en wil regelen en dat hij dat van jou accepteert. Dan vind ik het alleen maar knap dat jullie dat beiden zo hebben opgeknapt. Had er eerlijk gezegd niet zo bij stil gestaan, dacht dat het meer een kwestie van niet willen ipv niet kunnen was, sorry.
Dat is ook helemaal prima! Tuurlijk is dat gevoel voor iedereen verschillend, en ik kan me voorstellen dat je dat ook graag wilt als er schulden oid in het spel zijn.... Gaf ook alleen maar aan hoe dat voor mij voelt
Dat kan ik ook zeker begrijpen. Ik vind het juist moeilijk om te lezen dat iemand zo'n nare manier heeft gehad. Natuurlijk wordt iedereen gekleurd door ervaring. Vanuit je eigen gezin vroeger, vanuit je eigen omgeving, vanuit je persoonlijke ervaring. En vanuit daar maken we keuzes. Ik merk aan jou dat je het niet kan begrijpen dat mensen het wel gezamenlijk hebben. Ik kan jou begrijpen en toch hebben wij het wel gezamenlijk. Inderdaad, vanaf jongs af aan altijd gezamenlijk geweest en samen opgebouwd, we zijn een gezin, we doen t samen. Het gaat bij ons prima, nooit gedoe over geld, voor niemand voelt t oneerlijk bij uitgaven, over grote uitgaven overleggen we. Voor ons voelt dit fijn en oké. Onze beide ouders hebben t ook altijd zo gedaan (onze kleuring). We hebben in onze omgeving allerlei voorbeelden aan situaties, waarvan hele slechte zoals jij aangeeft, als hele goede (alle voorbeelden zijn dus onze kleuring). Wat dat betreft weet je het nooit, kun je hele goede bedoelingen hebben die in t heetst van de strijd anders uitvallen. Net zoals je dat gedoe wellicht nooit gaat krijgen. Je weet het wat dat betreft nooit. Iedereen kiest zijn eigen manier, wij zijn tevreden en gelukkig bij deze manier hoe we t doen, alles gezamenlijk. Jullie bij je eigen manier, ook tevreden. En uiteraard vind je de keuze van de ander minder handig/goed/etc dan die van jezelf want anders had je daar zelf wel voor gekozen toch? Ik hoop voor iedereen dat je kunt kiezen waar je achter staat en gelukkig van wordt. Het lijkt me lastiger als je als stel er allebei anders over denkt en de een minder tevreden is met de gekozen manier dan de ander.
Mijn ouders hebben ook laten vastleggen dat alleen hun (klein)kinderen de erfenis krijgen. Vind ik heel begrijpelijk. Niemand weet hoe de situatie is op dat moment. Stel je ligt in scheiding, dan is het toch wel heel zuur dat het geld van jouw ouders bij je ex terecht komt.
Mijn man heeft afgelopen jaar ook geld geërfd van zijn moeder. Ook zij had dit in haar testament staan, wat we ook helemaal begrijpen. Toch is het wel heel lastig in een goed huwelijk en gemeenschap van goederen . Want ja, gaat hij het nu op een nieuw te openen spaarrekening zetten en dan bewaren tot ik doodga/hij zelf doodgaat/we gaan scheiden? Of wel maar uitgeven en wat gaat hij daar dan van betalen? Want iets voor hemzelf mag natuurlijk ook van onze gewone spaarrekening, want dat geld is net zo goed van hem. Steekt hij het in ons huis? En is dan alleen de dakkapel van hem (Ik noem maar wat ) en de rest van het huis van samen? Het zomaar verbrassen terwijl hij op dat moment er geen plannen voor heeft, is ook gek. Op de gezamenlijke spaarrekening en dan vervolgens voortaan een apart potje hierop voor hem hebben (maar dan komen we weer op hetzelfde punt wat betaald hij dan van dát geld en wat van het gezamenlijke geld). Kortom, het wordt er niet makkelijker op wanneer je in gemeenschap van goederen bent getrouwd, en dus gekozen hebt voor gezamenlijke financiën, dat een ander je dan geld nalaat wat niet gemeenschappelijk is. Mijn man vond het dus ook onzin en het is gewoon naar onze gezamelijke spaarrekening gegaan. Schenking binnen eigen huwelijk? We hebben inmiddels een mooie nieuwe keuken gekocht, maar dat kan ook net van de euro's zijn die niet geërft waren, dat weten we dus niet . We weten dat wij ook net zo goed ooit uit elkaar kunnen gaan. We hebben er absoluut geen reden voor, maar dat zal over t algemeen niemand hebben gehad die ging trouwen of een vaste relatie aanging en vervolgens uit elkaar ging. Wat dat betreft is t leven ook niet maakbaar en maken we de keuzes op dit moment, we denken erover na en besluiten dan maar wat ons het beste lijkt en of we ermee kunnen leven mocht t anders uitkomen.
Mijn ouders hebben dat ook laten opnemen in hun testament, dat de “koude” kant geen aanspraak kan maken op een erfenis. Vind ik eigenlijk wel logisch, ookal zien ze mijn man als gezinslid.
@spruitje80 Ik snap dat als de relatie op dat moment goed is dat het samen gespaard of gebruikt wordt. Maar mochten er twijfels over de toekomst samen zijn, dan is het toch fijn dat dit geld niet zomaar bij de ander terecht komt. Ik denk trouwens dat ik het wel op mijn eigen spaarrekening zou zetten.