Hoi Hoi, Ik moet even mijn verhaal kwijt. Lees hier al jaren mee en veel gekletst. Lang niets gepost maar nu word het tijd want ik trek het niet meer. Ik ben niet zielig en commentaar mag gegeven worden. In 2012 heb ik mijn huidige partner ontmoet. Hier kom ik zo op terug. Voor mijn huidige partner ben ik 14 jaar lang samen geweest met iemand. We waren jong, vreselijk gek op elkaar en hebben zelfs samen gewoond tot we verslaafd raakte aan harddrugs. Hierdoor werden we beide andere personen en kregen ook losse handjes. Uiteindelijk kwam hij in een opvang en verliet me voor een ander. Ik heb nooit meer iets van hem gehoord maar wel altijd opgezocht op fb. Hij was altijd mijn grote liefde en ik ben hem nooit vergeten. Ook altijd veel vragen gehad..Waarom? Ik ben eerst volledig doorgedraaid en leerde een half jaar later via het internet mijn partner kennen. Om een enorm lang verhaal kort te maken voel ik me zo vreselijk diep ongelukkig in mijn huwelijk. Mijn man heeft in 2015 een psychose gehad en dit is meerdere keren terug gekomen. Meerdere keren heeft hij mij diep gekwetst zonder het misschien door te hebben? - Zo wilde hij voor onze middelste dochter een dna test (ze is als enigste blond). -Heeft hij mij meerdere keren buiten de deur gezet. - Stonden er 6 maanden geleden 2 politieagenten voor de deur omdat hij ze had opgebeld dat ik hem bedreigd had (op dat moment had hij een psychose)..En smeekte hij de agenten of ze mij mee wilde nemen. Dit is een heeeele kleine opsomming die op mijn gevoel voor hem een hele grote impact hebben gehad. Hij is geen prater. Maar ik heb toch relatietherapie geprobeerd. Afgelopen week heb ik nog seks met hem gehad maar ik voel niks meer. Ik heb van alles geprobeerd om bij hem te blijven in het belang voor de kinderen. En toch..... Kriebelde het 8 jaar lang en heb ik afgelopen januari contact gezocht met mijn ex. Ik was nieuwsgierig hoe het met hem ging. Kreeg antwoord en al snel hadden we contact via de app. Het voelde goed en hij wilde me het 1 en ander uitleggen dus heb ik met hem afgesproken. Dit in overleg met mijn man. Een wow moment...Die klik die ik met niemand heb. Ik heb inmiddels meerdere keren met hem afgesproken om hem "opnieuw" te leren kennen. We houden beide enorm veel van elkaar en zijn opnieuw verliefd. Hij accepteerd mijn kindjes maar ik?? Ik stik en ben doodsbenauwd. Bang voor wat gaat komen al weet ik met wie ik oud wil worden. Moet ik dit blijven proberen voor mijn kids of moet ik voor mijn eigen geluk gaan zodat ik er 100% kan zijn voor mijn kids. En scheiden..Hoe begin ik. Ik vind het vre-se-lijk. Zijn er mensen met ervaring?
Het klinkt alsof je beide mannen beter in hun sop gaar kunt laten koken en een goed leven voor je kinderen en jezelf moet proberen op te bouwen.
Ga eerst maar eens rustig je huwelijk verbeken. Zelfstandig een leven met je kinderen opbouwen. En kijk dan als alles rustig is maar eens of deze ex van lang geleden wel zo’n goede keus is. Je moet niet van het ene bed in de ander vluchten. Zeker niet met een man waar je een drugsverleden mee hebt. Dat je man geen goede partner is lijkt me geen discussiepunt. Wel heel vervelend heel veel sterkte.
Blij toe dat ik kan zeggen dat ik geen ervaring heb, want het klinkt allemaal niet zo gezellig. Ik denk dat je zelf diep van binnen wel weet wat te doen. Van deze beide mannen word je niet gelukkig. En nu ga ik af op je verhaal hierboven, dat is natuurlijk eenzijdig belicht. Maar vraag jezelf eens af waar je precies verliefd op bent. Want vergeet niet hoe het met hem was, die 14 jaren. Misschien begint het met kiezen voor jezelf.
Als je in jou huidige relatie niet gelukkig bent... Moet je bij hem weggaan, om bij hem te blijven voor je kinderen is geen leven. En doe jij jezelf geen plezier mee. Echter vind ik wel dat je moet hebben gevochten, gras lijkt nml groener bij de buren... Maar zal je zeker niet gelijk storten op die ander.
Tja, oordelen is erg makkelijk vanachter een schermpje. Maar stel je serieus je kinderen bloot aan iemand die jou verliet voor een ander, losse handjes had en een drugsverleden heeft? Misschien is het verstandiger om eerst voor jezelf en je kinderen een stabiele basis te hebben zonder één van beide mannen.
Helemaal met @Huismuisie eens. Rond eerst dit huwelijk netjes af. Kies voor jezelf en de kinderen. Bouw samen met hun een nieuw leven op. Ga niet scheiden voor iemand uit je verleden, maar om jezelf en de kinderen een mooiere toekomst te gunnen. En kijk dan vanuit een sterke en onafhankelijke positie of jouw eerste ex wel echt bij je past. Kies eerst voor jezelf
Ik zou er eerst voor zorgen dat je stabiel bent in je eentje. Je kinderen gelijk kennis laten maken met je nieuwe ‘oude’ liefde is geen goed plan. Kinderen moeten ook leren wennen aan de nieuwe situatie. en daarbij zou ik eerst maar eens kijken of je oude liefde niet nog steeds losse handjes heeft en echt van de drugs af is. je man verdiend het om te weten dat je niks meer voor hem voelt.
Ik reageer via mijn tel wat een beetje onhandig is. Uiteraard is het niet goed om van de 1 naar de ander te hoppen en momenteel is het best chaos in mijn hoofd kwa emoties. De gedachte hoe te beginnen met alles benauwd me ook echt. Scheiden , regels enz. Bovendien ben ik voor mijn man 100km verhuisd en zou ik graag terug willen naar mijn familie. Lekker met de kids ook in de buurt van opa en oma...Leuke dingen doen. Het is een hele vervelende toestand,pff.
Mijn man weet overigens dat ik niets meer voor hem voel. Ik heb hem dit verteld in bijzijn van de relatietherapeut. Ik hou van hem omdat hij de vader van mijn kinderen is maar verder is het meer een broer/zus relatie.
Dat klopt inderdaad. Volgens mij mag dit ook niet zomaar. Dus dan zit je in een stad zonder familie enz. Waar je je eigen helemaal niet op je gemak voelt. Mijn kids zijn mijn alles en kan ze voor geen goud meer missen. Maar mijn god, wat kan een mens domme keuzes maken in zijn leven.
Ik vecht al sinds 2015. Ben me ervan bewust dat het gras groener lijkt bij de buren. Het kan ook even goed gaan maar op het moment dat het in zijn hoofd niet goed gaat doet/zegt hij zulke kwetsende dingen. Eer ik daar geestelijk weer van opgekrabbeld bent komt de volgende er weer aan. En dat trek ik niet meer.
Even voor mijn beeldvorming: Je bent sinds 2012 samen met je man, toen heb je meteen 3 kinderen gekregen en wil je na drie jaar, in 2015 al bij je man weg?
In 2012 kwam ik samen met mijn man. In 2013 en 2014 kregen wij 2 kids. In 2015 kreeg hij een psychose op dat moment was ik in verwachting van de derde. Op dat moment ging het dus mis.
Wat een lastige situatie. Voor ons (degene die jouw situatie niet kennen) is het lastig om advies te geven. Je moet niet vergeten dat je niet voor niets bij je ex weg bent gegaan. Hij /Jullie hebben een niet al te leuk verleden. Hoe staat hij nu in het leven? Gebruikt ie nog, heeft hij kinderen werk (alles goed voor elkaar zeg maar)?. In je huidige huwelijk blijven voor je kinderen terwijl je zelf niet gelukkig bent lijkt me geen goeie optie. Waarom niet eerst met je kindjes samen opnieuw beginnen en vanuit daar rustig aan verder kijken?
Waarom wil je terug naar iemand die samen met jouw verslaafd was/is aan drugs? Je hebt 3 kinderen stel je voor dat hun het per ongeluk in handen krijgen. Alleen al voor je kinderen moet je niet terug willen naar je ex. Schut jezelf wakker vrouw dit kan gewoon bijna geen gezonde leefomgeving voor je kinderen zijn straks.
Precies, afgezien nog dat ik vreemdgaan ronduit walgelijk vind, lijkt mij dit niet bepaald een verstandige keuze. En al helemáál wanneer er kinderen in het spel zijn! Liever blijf ik de rest van m'n leven alleen dan dat ik samenleef met een verslaafde.
Met mijn kindjes opnieuw beginnen was uiteraard ook de bedoeling. Tot ik in deze situatie terecht kwam. Of naja terecht kwam, mezelf in geholpen heb of misschien een beetje naartoe geduwd ben. Natuurlijk maak ik niet gelijk de keuze om naar mijn ex te gaan. Maar ik was wel benieuwd wat andere mensen zouden doen. In overleg met mijn man spreek ik zo nu en dan wel af met mijn ex. Ik gedraag me maar wil wel weten hoe hij momenteel staat in het leven. Ik ben een aantal keren bij hem thuis geweest. Goede gesprekken gehad over het verleden, heden en de toekomst. En het voelt enorm goed.