Ik laat ze dat ook doen. Maar dat ligt dan wel aan mijn psychische problemen daarom dat ik aan jullie vraag wat jullie dan doen? Dan heb ik het ook niet specifiek over je familie, maar over je vrienden enz... Vb: -Een vriendin/kennis geeft jouw kindje een standje als hij iets fout doet, zeg je daar iets over? Het is tenslotte jouw kind en niet dat van haar/hem -Iemand komt binnen in je huis en vertelt je hoe je je meubels moet zetten, omdat het dan mooier ingericht is, wat doe je dan? En zo zijn er nog ontelbaren andere voorbeelden, maar die laat ik aan jullie over om te vermelden. Dit zijn geen dingen die ik heb meegemaakt, was maar gewoon om mijn vraag duidelijk te maken. Geef maar jullie ongezouten mening.
Eigenlijk zou het al niet moeten gebeuren dat een vriendin een standje geeft aan je kind want denk dat je als ouder dat zelf op moet letten. Maar als mijn vriendin tegen mijn zoontje zou zeggen iets van "niet doen" dan kan ik daar niet wakker van liggen. Maar als iemand zich met mijn inrichting zou bemoeien dan zeg ik wel gewoon dat ze het lekker bij hun zelf thuis moeten doen. Gelukkig bemoeit niemand zich met mijn/ons leven en anders zou ik daar wel wat van zeggen. Ben recht voor zijn raap dus dan kunnen ze het krijgen ook!
het ligt eraan WIE het zegt En natuurlijk HOE het gezegd word. Kijk voor tips of opmerkingen sta ik altijd open. Maar dan moet het op een normale manier gezegd worden. Maar me kind ''straffen'' wil ik zelf doen. Maar als het me moeder is ook geen problemen mee. Daarmee ligt het er ook net aan wie of wat het zegt. En me moeder zegt ook wel eens van Denk je niet da het zo leuker zal staan in huis? En als ik Nee zegt zegt ze okee was maar een advies bijvoorbeeld. Dat vind ik niet erg in ieder geval. Maar er zijn grenzen natuurlijk
Ligt er helemaal aan wie het is en hoe het gezegd word. Als we bij een ander zijn zeg ik ook altijd, als hij iets doet wat je niet goed vind, zeg er maar wat van hoor. Misschien hebben we hele andere regels. En ideeen sta ik altijd voor open...maar ook dat is afhankelijk van hoe het gebracht word.
het ligt een beetje aan de manier waarop en de situatie maar in principe heb ik er geen problemen mee als iemand mijn kind terrecht wijst op iets wat ik niet zag. ik doe dat bij mijn nichtje en neefje ook. ze mogen ook best zeggen hoe de meubels beter zouden staan of ik er iets mee doe dat bepaal ik zelf. maar ik denk dat je bedoeld dat jezelf erg onzeker bent en van je stuk raakt door dit soort bemoeienissen? ik kan me voorstellen dat je je daarbij erg ongemakkelijk voelt. maar dat is echt iets wat in jou karakter zit denk ik. daarvoor zul je dan therapie moeten hebben om daar op een goede manier mee om te leren gaan en eventueel voor jezelf op te leren komen. ik snap je wel hoor ik ben ook heel onzeker geweest vroeger. en trok me ook alles heel erg aan. ik heb eht soms nog wel hoor. helemaal kwijtraken doe je het nooit.
ik hou er niet van als mensen zich met mijn leven bemoeien, zeker niet over de inrichting in mijn huis en dat soort zaken, dan krijgen ze wel een ongezouten mening retour. "dat maak ik zelf wel uit" en klaar is het gesprek. het ligt er ook aan hoe serieus je jezelf neemt in dingen, laatst zei iemand tegen ons dat we nu wel een 2e kindje MOETEN omdat het anders zielig is voor ons dochtertje. nou dat antwoord ik gelijk met "dat maak ik zelf wel uit" en mijn man gooit er nog een opmerking overheen. en stil zijn ze weer
Ik hou er ook totaal niet van als mensen zich met mijn leven bemoeien Heb dit nog niet zo gek lang geleden mee gemaakt ging over hoe snel ik zou gaan in mijn relatie.. Nou Pfff werd er knetter van.. En zei dan ook tis mijn leven mijn relatie en ik bepaal zelf wel hoe snel het gaat... Sinds dien nooit meer last van gehad
Voor mij geldt ook dat het er van afhangt wie het zegt, en hoe het gezegd wordt. Behalve als het om mijn kind gaat... ik merk nu al dat ik er heeeeeel slecht tegenkan als iemand een op- of aanmerking over mijn kind heeft. Ik word meteen witheet dan. En ja, ik weet dat oma's en opa's etc. mijn zoontje wel eens terecht zullen gaan wijzen als hij dwarse peuterdingen gaat doen, maar ik ga dat niet makkelijk vinden denk ik... van mijn jochie blijf je af!!
ik zeg inderdaad ook tegen neefje en nichtje schoenen uit op de bank thuis hoeven ze dat niet bij mij wel dus
Wat ik doe? Zo min mogelijk, ben nogal eigenwijs ingesteld geloof ik. Als iemand mijn kind corrigeert vind ik dat echt niet altijd erg, als iemand mijn inboedel niet handig vindt staan vind ik dat ook geen ramp. Het is inderdaad net wie het zegt en hoe het gezegd wordt. Ik doe toch mijn eigen ding...dus iets vinden mag iedereen
Het hangt echt af van de situatie, en degene die het zegt. Als iemand iets zegt over de manier waarop ik opvoed, dan wil ik de discussie wel aangaan. Ik heb naar mijn idee aan aardig goede manier om mijn jochie groot te krijgen. Maar misschien zijn er nog wel punten die ik over het hoofd heb gezien. Of is mijn eigen manier gewoon het meest naar mijn zin, en ga ik daarmee verder. Dat is tegenover mijn ouders, schoonouders, familie, consultatieburo etc. Ik wil best wel luisteren naar adviezen. Maar alles zomaar overnemen doe ik niet.. Als ze mijn kind een standje geven, hangt het van de situatie af, of ik ingrijp. Als de kleine echt iets gedaan heeft wat niet mag, en het standje is op normale toon, dan laat ik het. Gaat het me te ver (nog niet gebeurd) zal ik er wel wat van zeggen. Dan verdedig ik mijn kind wel. Nog even een praktijkvoorbeeld: Ik ga op donderdagochtend naar een speelgroep. Soms ben ik rustig aan het praten met een andere moeder, en gebeurd er achter mijn rug iets dat ik niet zie (speelgoed afpakken, slaan). Dan vind ik het prima als een andere moeder daar iets van zegt, mits op normale toon. Hetzelfde doe ik daar ook met de andere kinderen, als ik zie dat de moeder niks heeft gezien. Daar vinden we dat onderling prima. Voor huisregels ergens anders, vind ik het prima dat ze er iets van zeggen, mits op normale toon. Vooral dat laatste. Ze hoeven mijn kind niet uit te schelden, dat is nergens voor nodig. Als het kind echt iets ernstigs heeft gedaan, dan komen ze mij maar halen. Maar van kleine dingen mogen ze wel iets zeggen.
het is idd, wat hier ook gezegd word, en op de manier waarop het gezegd word. Iemand kan natuurlijk altijd wel een leuk ander ideetje hebben. daar is niks mis mee. Maar als straks de kleine er is, hoeft niemand met de opvoeding t bemoeien. Maar tips of adviezen mag altijd zoals ik al zei.
Ik sluit me bij de rest aan: het is hóe het gezegd wordt. Als iemand denkt mijn leven te kunnen bepalen, kan die persoon verwachten dat ik daar wat van zeg, maar voor de rest laat ik opmerkingen oid langs me heen gaan (tenzij ik er wat mee kan natuurlijk..)
Nee dat zou ik dus nooit accepteren. Hoe goed bedoelt ook. Ik doe mijn ding en mensen mogen tips geven maar verder zich niet met mij bemoeien. Een standje aan mijn dochter zou ik ook absoluut niet accepteren. We hadden dat laatst nog. Isabella voor het eerst naar gym. Ze moest nog wennen dus was lekker aan het rennen. Een vader aan de zijkant vond dat hij Isabella wel even kon zeggen dat ze dat niet mocht en met de anderen mee moest gaan doen. Nou daar heb ik dus direct wat van gezegd. Waar bemoeit hij zich mee zeg! Bemoei je lekker met je eigen kind. ( ik heb het trouwens wel tactisch en netjes tegen die man gezegd want ik ben wel fatsoenlijk)
Ik kan er ook erg slecht tegen, behalve als het iemand is die dichtbij me staat qua gevoel. Hier in het bos is zo'n betweter die altijd wel iets heeft te zeiken over hoe wij met onze hond omgaan en dat doet ze niet alleen bij ons! Op een gegeven moment heb ik haar ook gezegd dat het me beter lijkt als ik mijn hond opvoedt en zij de hare en dat zolang de hare nog met een korfje moet lopen omdat ie anders alles opvreet en de mijne gewoon luistert, ze niks toe te voegen heeft
Ik vind het niet erg als iemand tegen mijn dochter zegt dat iets niet mag, maar dan alleen als ik die gene goed ken en ik ben in het huis van die gene of mijn dochter zit aan zijn/haar spullen. En dan ook nog graag op een normale manier! Verder kijk ik zelf wel of ik iets mee doe. Ik ken weinig mensen die zich met mijn leven bemoeien, behalve hier op zwangerschapspagina dan (niet meteen bij mij, maar heb soms topics gezien waar echt veel te veel bemoeid wordt!). Maar dan nog doe ik gewoon mijn eigen ding. Soms zet het me wel op een ander spoor, maar dan blijft het nog mijn eigen keuze!
Ongezouten mening vroeg je: Lekker laten lullen! Ik trek me werkelijk geen ene drol aan van wat anderen vinden. Toen wij besloten dat we een kind wilden, studeerde ik nog. Kon volgens omgeving niet. Volgens ons wel! Helaas is het kind er nog steeds niet Hond nummer 1 was volgens omgeving slecht idee. Hond nummer 2 was al helemaal belachelijk. Uuuhhhh...lekker belangrijk. Ze wonen in mijn huis en eten van mijn geld en ze zijn bovenal mijn lust en mijn leven. Er zijn ook mensen die wat aan te merken hadden op het huis dat we kochten. Okee, goed. Ieder zijn eigen wensen, wij zijn er blij mee. Ik zou diep ongelukkig zijn als ik me wat zou aantrekken van wat andere mensen vinden en niet vinden. Groetjes Annedore
Hangt er vanaf waar het over gaat en wie zich er mee bemoeit op dat moment. Als het echt van die goedbedoelde adviezen zijn,zijn ze welkom, en verder heeft niemand zich met mijn leven mee te bemoeien! Daar wordt ik vaak alleen maar onzeker van en dat is niet echt de bedoeling.
Hangt ervan af wie het is en hoe het gezegd word.. Voorbeeld De vriendin van de buurman (5 huizen verderop gelukkig) denkt zich overal mee te bemoeien.. "Je moet je hondje knippen!" Uh huh, het was -5 en is een pup van toen 4 maand.. - Ik snap niet dat je L. mee neemt naar buiten.. Hij heeft al een longontsteking gehad en als hij dat weer krijgt is het jou schuld.. Kind was inmiddels 4 weken oud en goed ingepakt voor een kort blokje om.. Ik laat mijn kind echt geen kou lijden hoor.. En ga zo maar door.. Had ze paar weken geleden een rompertje bij mijn hond omgedaan Wedden dat ze dat nooit weer doet Als mijn moeder of schoonmoeder tips geven over de verzorging van L. of hoe je hem vaak kan troosten als hij ontroostbaar is, graag.. Dan ben ik ook niet te laf om juist advies te vragen.. Hoe ik het vind als een ander mijn kind straft kan ik nog niks zeggen, zo oud is hij nog niet haha.. Mijn buurvrouw hoeft het elk geval niet te proberen, dat is wel duidelijk..