Ongeveer een half jaar geleden zijn we verhuisd. Onze dochter van 5 ( toen 4) moest daarom naar een andere school. Het is een hele leuke school,vrij klein. Ze zit in een grote groep,maar in de groep 2 waar ze in zit zijn maar weinig meiden. En de meeste meisjes in die groep trekken veel met elkaar op( en de moeders ook) Mijn dochter heeft in het begin best moeite gehad om te wennen( nieuw huis,nieuwe school,baby) en was daardoor soms wat anders dan anders. Nu gaat dat weer goed. Ze wil dolgraag spelen met die meisjes na schooltijd,maar steeds wordt de boot afgehouden,vooral door 1 moeder. Erg zielig! Met een ander meisje heeft ze wel iets meer contact en zij is al een paar keer wezen spelen. Ook ik probeer op het schoolplein contact te maken,maar ze laten niemand meer toe in hun groepje,lijkt wel. Ik word er best onzeker van. Het lijkt zo met of mijn dochter een verschrikkelijk meisje is waar niemand mee wil spelen en dat doet pijn. Ik weet ook niet wat ik met dit stukje wil, gewoon even van mij afschrijven vooral. En misschien heeft iemand nog tips voor mij hoe ik het het beste aan kan pakken. Ik heb trouwens al een keer een gesprek gehad met die moeder die steeds aangeeft dat haar dochter niet kan spelen. Heb haar op de man af gezegd dat ik het gevoel had dat ze liever niet had dat haar dochter met mijn dochter speelt en haar gevraagd of dat zo was. Ze gaf aan dat dat niet het geval was,maar vervolgens spelen er wel allerlei andere kindjes elke week daar en tegen mijn dochter wordt nog steeds elke keer nee gezegd,het kan niet.
O wat vervelend zeg, bah. Moeilijk hoor. Misschien kun je eens met de moeder praten van het meisje waar ze af en toe wel bij speelt.
lullig , sta er maar boven misschien kan ze op een dansclubje daar heb je ook altijd wel wat meiden laat ze maar dan toch niet ze weten niet wat ze missen moet je maar denken heb een hele leuke dochter toevallig! maarja als ze niet willen dan toch niet ! gr jmm
@bossi, als ik met haar ga praten ben ik bang dat dan binnen de kortste keren al die moeders weten dat ik er zo onzeker over ben en dat wil ik liever niet. En als ik wel ga praten weet ik niet zo goed wat ik dan zeggen/ vragen moet @Jimm, in de buurt heeft ze gelukkig wel leuke meiden waar ze veel mee speelt. Oja, ook zo iets vreemds: tegenover ons woont een stelmet 2 kinderen. Toen we er kwamen wonen kregen we heel lief een kaartje van hun en zij is zelfs met haar kinderen op kraamvisite geweest. Ze had aangegeven dat ze gezellig een keer koffie wilde drinken en dat als ik hulp nodig had met mijn dochter naar school brengen oid ik het maar moest zeggen. Erg attent! Die moeder van school blijkt een goede vriendin van haar te zijn. En sinds ik dat weet doet onze overbuurvrouw ook ineens heel afstandelijk. Echt zo vreemd!
Ja best wel wat vreemd. Is er iets met jullie waar ze iets "tegen" kunnen hebben? Niet lullig bedoelt maar er zijn mensen die nogal bekrompen zijn en als je anders bent dan zij zijn kunnen ze ineens toch raar doen.
Ik zou het echt niet weten, ik hoop het niet. Ik heb alleen een beetje het gevoel dat die bewuste moeder snel jaloers is. Toen ik haar nl nog niet zo goed kende en van haar hoorde dat dat haar beste vriendin was, had ik haar gezegd dat ik vond dat haar vriendin zo attent vond en een spontane meid. Misschien dat ze bang was dat ik haar vriendin in ga pikken,iets anders kan ik me nl niet bedenken,want sinds die tijd doet de overbuurvrouw vreemd en die moeder dus ook.
Wat vreemd en wat een vervelende situatie zeg! Wat een raar gedrag van jullie overbuurvrouw. Misschien eens met haar het gesprek aangaan, aangezien jullie daarvoor wel een redelijk contact hadden.
Woon je in een dorp? Wat ik zou doen is naar de schoolleiding stappen en vragen of zij ook een oogje in het zijl willen houden. Ook even vragen of ze merken dat je dochter buitengesloten wordt en of ze desnoods de ouders op hun gedrag aan willen spreken. Het is namelijk niet echt een wijze les "ons kent ons dus anderen worden buitengesloten". Ik zou me vooral niet kwetsbaar of onzeker op gaan stellen, blijf voor jou en je dochter opkomen en ik zou gewoon eens naar de tegenoverbuurvrouw stappen om te vragen waar dat achterlijke gedrag van haar vriendin vandaan komt. Dat is mijn tip. als je je kwetsbaar opstelt, hebben ze je precies waar ze je hebben willen. Alsof je krom moet liggen om in hun straatje te passen en je het moet 'verdienen'. Draai het maar om. Graag of niet toch.
Met de overbuurvrouw? Ik weet alleen niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken en wat ik dan moet zeggen. Wil nl niet dat het bij die moeder komt.
gewoon een gesprek beginnen over koetjes en kalfjes en daarna even je ei kwijt; je begint dan met: wat ik wilde vragen.. (of zeggen)
@Luna, woon niet in een dorp,maar de school is vrij klein, iedereen kent elkaar. En inderdaad het voelt wel zo dat een nieuweling er niet tussen kan komen. Mijn dochter is midden in het jaar in die groep gekomen. De rest van die groep was toen al gevormd. En ik probeer me idd niet onzeker op te stellen,maar voel me wel zo. Vooral voor mijn kleine meid, die wil zo graag spelen. In de klas lijkt er niks aan de hand te zijn. Het kindje van die bewuste moeder speelt in de klas heel veel met mijn dochter. Heb nl de leerkracht ernaar gevraagd hoe het in de klas ging en zij gaf aan dat het dikke vreindinnetjes waren. Dus het ligt echt aan die moeder lijkt wel
je bent al eerder naar de moeder gestapt he, die je dochter bewust op afstand houdt? Waarom zou je bang zijn dat het bij haar terecht komt. van mij zou ze best mogen weten dat je het met de tegenoverbuurvrouw besproken hebt en dan vooral op een manier van, dit pik ik niet! Niet dat het je heel erg dwars zit. Dat soort mensen moet vooral weten dat ze niet te maken hebben met een kwetsbare moeder die zich in een hoekje laat plaatsen. Ik woon zelf in een dorp en houd er rekening mee dat ik ooit hetzelfde mee ga maken en heb me voorgenomen om hier direct korte metten mee te maken. Het klonk in de beginpost trouwens al wel als jaloezie van haar kant, dat is het eerste dat in mij opkwam. Heb je enig idee waarom ze jaloers op je is? Want dan moet je die punten vooral benadrukken. Schouders recht en borst vooruit. Zijn de kinderen van de tegenoverbuurvrouw niet leuk om mee te spelen voor je meisje?
Inderdaad. Dan ligt het aan haar. Als de leerkracht dit ook al benadrukt, dan zou ik haar er toch nog eens mee confronteren en zeggen dat die onzin maar eens moet stoppen. Toch? Mijn moederhart zou ook breken hoor, maar ik ben wat eelt aan het kweken, mij staat hier namelijk nog wel wat te wachten ben ik bang.
@Luna,dank je voor je reactie. Ik zou niet weten waar ze jaloers op zou moeten zijn. Ze heeft het verder prima voor elkaar met alles lijkt. Het enige wat ik in kan denken is dat ze bang is/was dat ik teveel contact ging krijgen met haar" beste" vriendin. Beste werd toen door haar ook flnk benadrukt, dus vandaar dat ik denk dat ze daar misschien bang voor was. Weet je, mij maakt het niet uit wat ze van mij vinden, probeer altijd belangstellend te zijn naar anderen en als ze me niet mogen, dan is dat maar zo. Maar ik wil niet dat min dochter daar de dupe van wordt. Ben zo bang dat die bewuste moeder veel invloed heeft op de rest.
Hmmm het eerste wat mij opvalt dat je met enige regelmaat typt dat je "bang" bent voor de betreffende moeder. Dat vind ik jammer want zo te horen laat je je door dit gevoel sturen. Het is heel jammer voor je dochtertje dat ze op deze manier niet met haar vriendinnetje kan spelen maar zolang die moeder de boot afhoudt zal het ook niet gaan gebeuren (hoe graag je ook wilt je kunt die moeder niet dwingen).
Die moeder zou er wel invloed op kunnen hebben inderdaad, daarom zou ik toch nog eens het gesprek aan gaan. Het is overduidelijk dat de meiden naar elkaar toe trekken dus ze houdt het bewust af. Kinderachtig mens zeg. Ik ben verhuisd naar een dorp, sinds afgelopen februari. Wij hebben al gemerkt dat je er hier moeilijk tussen komt. Niet dat ik er zelf om sta te springen dat ik met iedereen contact wil, ben heel erg op mezelf. Maar mijn kinderen gaan hier straks naar school en ik bereid me wel voor op situaties die jij beschrijft. Zelf ben ik ook ooit met mijn moeder verhuisd naar een klein dorp. Ik kreeg toen veel vriendinnetjes, maar merkte ook dat sommige ouders liever niet hadden dat de kinderen mij bij hun groepje betrokken. Een meisje heeft eens in het bijzijn van haar moeder tegen mij moeten zeggen dat ik maar niet meer moest komen, omdat we niet uit dat dorp kwamen. Dit heeft me destijds eerlijk gezegd niet zoveel gedaan, ik had genoeg andere vriendinnetjes. Dat bewuste meisje is ook niet zo bar goed terecht gekomen, laatst sprak ik haar en de moeder tegelijk en heb ik er even flink in gewreven hoe goed het met me gaat. . Mijn moeder ging daar toen ook heel luchtig mee om en heeft me altijd geleerd om boven dit soort dingen te staan. Ze heeft me geleerd wat ik waard ben en dat dit soort acties meestal voortkomen uit jaloezie. Mijn moeder was tussen de andere moeders op het schoolplein nogal een opvallende verschijning, tot groot genoegen van de vaders... Denk dat daar een groot deel van de frustraties destijds vandaan kwamen. Enfin, ik kan je vertellen dat ik genoeg leuke vriendinnetjes heb gehad en ik ben er van overtuigd dat onze kinderen hier ook hun weg gaan vinden. Ik moet er alleen niet achter komen dat er roet in het eten gegooid wordt door een of andere bekrompen boerin, want dan zijn ze bij mij aan het verkeerde adres. Ik hoop dat het opgelost wordt bij jou hoor, ik kan me voorstellen dat je er nu mee zit.
@Luna,jammer dat er zulke bekrompen mensen bestaan hè! Idd meestal onstaat zoiets uit jaloezie. En er boven staan is denk ik ook de beste manier. Heb net op het schoolplein gezellig met een andere ouder staan kletsen en haar geen blik waardig gekeurd. Hopelijk kom je niet in een dergelijke situatie terecht en worden je kindjes gewoon in de groep opgenomen
Weet je wat het is, je kunt iemand niet dwingen. Ik heb het hier ook gezien, en als men niet wil, dan wil men niet en houdt het op, hoe zielig dat ook is voor je dochter. Ik weet dat dit niet is wat je wilt horen, maar je kunt hooguit een gesprek met haar lerares aangaan om te vragen hoe het gaat gedurende de dag. Maar je kunt een kind niet dwingen met een ander kind te spelen. En ja, dat doet ons als ouder pijn. Geef haar maar wat tijd, het zal allemaal wel loslopen.