Eerlijk?? Ik geniet enorm van alle aandacht, de liefdevolle aaitjes over mijn buik, de vragen of het wel gaat en of ik me goed voel en alle begrip als ik me eens niet zo lekker voel. Ik hou het nog wel een tijdje vol op deze manier. Aan de andere kant wil ik soms te veel. Afgelopen zaterdag Sinterklaas gevierd met het dobbelspel. Dan wil ik per se geen andere behandeling, ik ben 'nog maar 24 weken' maar oh oh wat was ik gesloopt na 2 uur staan, zitten, lopen, staan, zitten, lopen. En een spierpijn de volgende dag. Waar ik gek van word zijn verhalen over kinderopvang en dat het voor kindjes ook hard werken is zo'n kdv, hoe ik mijn verlof 'moet' indelen, welke spullen ik echt nodig heb en dat wat ik net heb aangeschaft totale onzin is en dat borstvoeding echt het allermooiste en meest diepzinnige is dat ik ooit met mijn kind zal ervaren. Mag het ietsje minder alstublieft?
Hihi, als ik dit topic zo lees snap ik wat mannen bedoelen met dat ze ons niet begrijpen We willeen niet betutteld worden maar uiteraard mag een beetje medeleven en hulp wel op z'n tijd. We willen geen speciale behandeling maar het is wel jammer als (schoon) moeder een hapje op tafel zet wat je niet mag eten en je hebt net meeeeeeega trek. Overigens laat ik me met alle plezier in de watten leggen, heerlijk om zonder schuldgevoel de kattenbak aan manlief over te laten! In ruil daarvoor zorg ik dat de visjes in een schone bak kunnen zwemmen...
Manlief is soms wat betuttelend: ik mag de trappen niet meer stofzuigen van hem, bepaalde spullen tillen mag niet, etc, maar wel allemaal lief bedoelt en hij neemt echt veel van me over de laatste weken. Dus dat is echt superfijn. Maar sommige andere familieleden mogen soms wel meer rekening met me houden vind ik: binnenkort een etentje ivm verjaardag oma, restaurant gereserveerd door oom en tante, superleuk gepland natuurlijk. Maar zit ik de menukaart te bekijken, zijn er welgeteld 2 hoofdgerechten die ik mag hebben, waarvan 1 vis (ik lust bijna geen vis) en 1 kalfsbout die ik evt goed doorbakken zou kunnen proberen te bestellen (wordt het over het algemeen niet lekkerder van). Beetje jammer, maar goed, richt me er maar op dat het leuk bedoelt is naar m'n oma toe.
Oh ja dat vind ik wel heeeeerlijk ja, dat vriendlief de kattenbakken doet! Toch weer een dagelijkse klus minder
Haha. Mijn man kan er ook wat van, maar is zo consequent als een draaideur. Zo doe ik normaal altijd de was. Dus met ook met volle wasmanden trap op en trap af (wasmachine staat op zolder). Maar toen het koffertje voor het ziekenhuis klaargemaakt moest worden wilde hij die perse van de zolder halen, want ik kon toch echt niet gaan sjouwen op de trap met dat ding (eeehm... volle wasmand is groter EN zwaarder) En mijn schoonmoeder .... pfffff. Die blijft me maar op het hart drukken dat ik voorzichtig moet zijn. Ik ga effe een boodschap doen. "doe je voorzichtig!" Tuurlijk ma, de super om de hoek zit vol gevaren. Probeer er maar de humor van in te zien. Ze bedoelen het in elk geval lief.
Over de kinderopvang: Als je een goed kinderdagverblijf hebt dan is dat alleen maar heel goed voor je kind. Onze oudste ging vanaf 4 maanden 3 dagen in de week. Ohoh wat wat dat zielig volgens sommigen. Maar hij heeft er een heel leuke tijd gehad. Enorm veel geleerd. En de overgang naar de basisschool ging vele malen soepeler dan bij menig kind wat altijd thuis is geweest. Je hoeft je dus echt niet schuldig te voelen daarover.
Wat ontzettend lief van je! Dankjewel! Heb hem vandaag ingeschreven hoor. Ik vind twee dagen in de week heel acceptabel en ik heb een heel goed gevoel bij dit centrum en hun werkwijze. Wat de rest daar van vindt, tja... Vroeger hadden mensen ook geen moeite met roken en drinken tijdens de zwangerschap. Moet ik dat dan ook maar doen?
Werd ik maar betutteld haha.. Ja toen ik in mijn vorige zw met 30 weken een hoge vliesscheur kreeg en ik tot aan week 38 meer in het ziekenhuis was door opnames dan thuis, werd ik wel vreselijk betutteld. Maar goed kon ook niets meer door BI sowieso.. Nu loop ik te spugen (gelukkig nu al paar dagen niet meer) ben intens moe ,2 kleine kids in huis, het huishouden en mijn werk in de zorg, ik ga vannacht blokje van 3 in........het gaat allemaal door en niemand die me betutteld..jammer hoor Zal blij zijn als die vermoeidheid weer verdwijnt.
Er is een verschil tussen betuttelen en vertroetelen he Vertroetelen: JA, heerlijk! Betuttelen: NEE, laat me met rust!
Haha, met 12 weken kun je inderdaad nog wel een tafel dekken hahahaha. Ik zou me er denk ik ook aan irriteren, maar als ze tegen het eind vd zwangerschap nog steeds zo overdreven zorgzaam zijn, is het wel lekker hoor en zeker geen overbodige luxe
Hihi, dat dacht ik ook! En tuurlijk mag je nog tillen als je zo pril zwanger bent, waarom niet! De laatste maanden moet je uiteraard goed op jezelf letten omdat alles wat verweekt en dus kwetsbaarder wordt. Maar als je lijf het goed aankan is er echt geen probleem. Het is natuurlijk wat anders als je snel rug- of bekkenklachten hebt. Maar on-topic: kan me helemaal voorstellen dat to er kriegel van wordt. Maar mogelijk dat het wel wat weg-ebt als je fam er wat meer aan gewend is dat je zwanger bent? Het is nu misschien allemaal nog zo nieuw.
Verwend worden heerlijk Maar er zijn familieleden die denken dat ik volslagen achterlijk ben geworden en niet meer kan nadenken: niet de hond bij de baby laten he straks? Of Wel goed je buik insmeren hoor....kijk je uit op je werk? Ik heb liever dat je dat nieuw koopt...ik vind...ik denk...zou je niet...aaaahhhhh go away leave me alone
Ik snap dat het misschien wat veel is maar je bent zwanger laat je lekker verwennen, lijkt me heerlijk om nog zo verwend te mogen worden door je familie e.d. ik heb helemaal niemand, dus als je ze zat bent stuur ze maar hier heen, mogen ze hier poetsen, speciaal vlees voor me bakken haha
Om eerlijk te zijn, moet ik wel zeggen dat ik het heel normaal vind dat je schoonfamilie een stukje doorbakken vlees voor jou apart klaarmaakt. Dat doe ik zelf ook als een zwangere vriendin bij ons komt eten. Daar zie ik niets betuttelend in. En ze vragen mij ook vaak of ik het niet jammer vind dat ik wijn moet laten staan; ik vrees dat deze vragen erbij horen. Enne... ik vind dat ook niet erg, hoor. Vergeet niet dat je misschien zelf nu ook wat gevoeliger op dingen reageert omdat je zwanger bent.