Hallo, Inmiddels ben ik 25 weken zwanger van een eerste kindje. Ik heb mijn zwangerschap een paar jaar uitgesteld omdat ik enorme angst heb voor de bevalling en het verliezen van controle over mijn lichaam. Op aanraden van gynaecoloog heb ik hiervoor 2,5 jaar geleden een aantal EMDR-sessies ondergaan bij een psycholoog maar helaas zonder het gewenste resultaat. Uiteindelijk dus toch zwanger geraakt en ik ben nu sinds het begin van mijn zwangerschap aan het “vechten” voor een keizersnede. Opnieuw gesprekken bij psycholoog en gynaecoloog maar gister het antwoord gekregen dat ze mij niet gaan helpen omdat er volgens hen geen medische noodzaak voor is. Dit alles zorgt voor enorm veel stress, verdriet, angst en frustratie. Mijn vraag is of er meer mensen zijn die in deze situatie zitten / hebben gezeten, hier een oplossing voor hebben gevonden en kunnen aangeven bij welk ziekenhuis of gynaecoloog ze hier wat positiever tegenover staan. Ik ben ook de opties voor een keizersnee in Duitsland aan het onderzoeken dus mocht iemand daar ervaring mee hebben ben ik ook geholpen met wat meer informatie over hoe dat bevallen is
Wat vervelend dat je deze angst hebt. Ik heb geen ervaring met een keizersnede dus kan je daar niet mee helpen. Zou je er voor open staan om te kijken of je (nogmaals) met je angst aan de slag kunt gaan voor als het niet lukt? Wellicht is deze cursus wat voor je: https://houseofmothers.nl/product/geboortecursus-bevallen-als-een-baas/ En wat bedoel je precies met controle over je lichaam verliezen? Echt lichamelijk; als in dat je weeën moet ondergaan en bv poepen tijdens de bevalling? Of is het meer het gevoel van controleverlies?
Hi, Ik kan je niet helpen met bevalangst, want die heb ik niet. Als iemand met een natuurlijke bevalling en een keizersnede achter de rug, wil ik wel reageren. Je geeft aan dat je angst hebt voor de bevalling en het verliezen van controle. Tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik een cursus Hypnobirthing gevolgd. Daarin werd mij precies geleerd welke (fysiologische) processen er in je lichaam gebeuren en wat er nog meer allemaal gebeurt tijdens een bevalling. Daarnaast leerde ik daar technieken om om te gaan met de sensaties tijdens de bevalling. Tijdens mijn weeënstorm raakte ik even in paniek, er was geen tijd om op adem te komen tussen de weeën, en dankzij mijn kennis en geleerde technieken kon ik mijzelf vrij eenvoudig weer uit die paniek helpen. Ik denk dat kennis vooral héél belangrijk is. Doe een cursus, lees boeken, luister podcasts, lees op internet, en elke vraag die je daarbij nog hebt, schrijf je op en die stel je aan je gyn tijdens een gesprek. Je kunt eventueel gebruik maken van de POP-poli, dan wordt je geholpen door een team van psychologen, gyns enz die samenwerken. Kennis is macht, en in het geval van bevallen ook kracht. En misschien dat een nieuwe ronde emdr je nog kan helpen. En als ik mijn persoonlijke mening mag geven: een natuurlijke bevalling is écht veel beter te doen dan een keizersnede. Een keizersnede is absoluut niet de "makkelijke uitweg". Ik ben héél blij dat ik binnenkort een vbac mag doen. Edit: Ik had trouwens juist een angst voor de keizersnede en alles wat daarbij kwam kijken, maar ik had dankzij Vasa Previa geen andere keus. Ik moest het aangaan en ik ben er doorheen gekomen. Een jaar later ben ik daarvoor in therapie gegaan, toen ik opnieuw zwanger bleek. Het hele traject bleek toch traumatisch te zijn geweest en emdr heeft mij daar ontzettend mee geholpen.
Aan weeen ontkom je helaas niet. De naweeen zijn met een grote wond in de baarmoeder na een keizersnede niet mals. Hoe sta je tegenover inleiding en dan gelijk een ruggenprik? Ik zou juist nu je zwanger bent weer behandeling tegen de angst aangaan.
Vind dit een heel mooi advies. Ik ben 2x natuurlijk bevallen en nu zal ons 3e kindje zeer waarschijnlijk via een keizersnee komen en dat vind ik toch wel lastig merk ik, ondanks dat ik vrij nuchter ben. Voor mijn gevoel moet ik juist bij een keizersnee alles uit handen geven, halve lichaam verdoofd, arts die in je snijd, vermoedelijk langer herstel erna. Maar goed ik heb ondanks de complicaties geen nare herinneringen aan mijn bevallingen. De weeënstorm bij de 1e was heftig, maar zeker de 2e bevalling was echt fijn. Daarbij vond ik het gewoon echt een super mooi en bijzonder gevoel om je kind op de wereld te zetten, ook daarvan kan ik nu balen dat ik dat niet mee ga maken.
Ik heb na mijn eerste bevalling (en totaal ruptuur) ook angst ontwikkeld voor de bevalling. De totaal ruptuur is goed genezen en ik mocht natuurlijk bevallen, maar vanwege de angst heb ik dus wel voor een keizersnede mogen kiezen. Dit heeft zo enorm geholpen aan mijn psychisch herstel ook. Ben jij bij de pop poli onder behandeling? Zij overleggen ook met de gyneacoloog in het ziekenhuis. Als je echt zo’n enorme angst hebt, dan begrijp ik niet waarom ze dat geen reden genoeg vinden. Ik slikte bijv. wel antidepressiva en ik kon echt mijn dagelijkse dingen niet meer doen vanwege de angst, niet meer werken, voornamelijk thuis/ depressief. Ik weet niet hoe dit bij jou zit…
Ja eens. Mij lijkt juist een keizersnede enger vanwege de volledige ruggenprik (alsof je dan verlamd even bent) . Ik heb ook angst om controle te verliezen over mijn lichaam. Bespreek je angst. Wellicht kunnen wat gesprekken nog helpen Ik vond het eerst eng om daadwerkelijk zwanger te zijn. Toen het eenmaal zover was, was ik er na een paar weken aan gewend en nu wil ik niet anders. Ik bedoel ermee dat de angst voor de angst vaak een grotere rol speelt. Dit zorgt er voor dat je volledig verstijft raakt
Dank voor je reactie. Ben jij inmiddels al bevallen via de keizersnee of ben je nog zwanger? Ik ben niet onder behandeling van de POP-poli en ik ben niet depressief maar slaap wel slecht van de stress, heb last van harde buiken (vandaag baby bijv hele dag niet gevoeld) en huilbuien terwijl ik normaal echt geen huilerd ben. Bij welk ziekenhuis was / ben je onder behandeling als ik vragen mag?
Dit is alweer 2,5 jaar geleden, mijn bevalling met keizersnede en was in het Maasstad ziekenhuis in Rotterdam. Je zou een doorverwijzing naar een POP poli bij jou in de buurt kunnen vragen bij je huisarts.
Ik denk ook dat het makkelijker gaat als je al een keer bent bevallen. Ik denk als ik om een keizersnede zou vragen ze er ook mee akkoord gaan. Ik vind bevallen ook doodeng en slechte ervaring gehad 2x T is jammer dat het erbij hoort.... keizersnede lijkt mij ook niet fijn en die mogen ze van mij als t spoed gaat worden onder volledige narcose doen ik hoef er niet bij te zijn..m.
Heb je wel wat voor het slapen? Ik kamp met paniekaanvallen door t onverwachte overlijden van mijn vader en om wel de nachten door te komen krijg ik wel slaappillen. En doordat ik betere nachten maak, kan ik de stress en spanning overdag beter opvangen. Ik ben niet snel van medicatie aanmoedigen, maar in dit geval kan het je wel helpen om iig in de nacht de rust weer meer te vinden en te voelen in je lijf als het je zo belemmertm
Met een kiezersnee moet je ook heel veel controle uit handen geven. Als je de spinale verdoving hebt gehad kun je eigenlijk helemaal niks! Ik had beide keren. last van goede bloeddrukdaling en en het moment dat ik bij de tweede daardoor bijna out en daarna een fikse bloeding waardoor ook hetzelfde gevoel als met een hartaanval. Ook doordat ik niet zo vlot herstel moesten anderen veel doen. Ik zou echt in therapie gaan om. jezelf voor te bereiden dat je nooit de controle kan houden , hoe je ook bevalt.
Exact dit, inderdaad. Mijn eerste is geboren via een keizersnede owv stuitligging, en omdat me dit goed was meegevallen twijfelde ik om bij de 2de ook voor een keizersnede te gaan. De gynaecoloog raadde dit af maar stond er wel voor open als ik het écht wilde. Ik heb het uiteindelijk losgelaten en ik ben natuurlijk bevallen. Pas toen had ik vergelijkingsmateriaal en voor de 3de bevalling twijfelde ik absoluut niet meer, geef mij maar natuurlijk bevallen. Net zoals @Wollig zegt vind ik een keizersnede ook echt niet de "makkelijke" uitweg. Oké, in mijn geval was het op voorhand gepland, dat was best handig. En ja, alles wordt voor je gedaan om de baby eruit te krijgen. Maar je moet niet vergeten dat het echt een heftige operatie is met een lang herstel. De naweeën waren erg pittig maar het herstel nog veel pittiger. Ik kon mijn eigen baby de eerste dagen niet eens verschonen of in bad doen... Lijkt me wel echt heftig als je zoveel angst hebt om te bevallen en ik hoop voor jou dat je het een plaats kunt geven en dat uiteindelijk alles heel erg meevalt!
@Anoniem129 ik ben wel benieuwd wat je van de andere reacties vindt, kun je daar iets mee? Want je hebt nu net alleen gereageerd op de reactie die “past in jouw straatje”.
Dank voor je reactie. Ik snap wat je aangeeft echter heb ik de meeste van je adviezen al opgevolgd en daardoor wordt de angst alleen maar meer ipv minder. Emdr werkt naar mijn idee vooral voor trauma achteraf. Ik ben er in elk geval niet veel verder mee gekomen. Hypnobirthing zou nog wat kunnen zijn inderdaad maar aangezien de tijd begint te dringen en ze in de zorg tot nu toe alles behalve snel meewerken is mijn doel op dit moment een keizersnee. Een cursus is wat sneller geregeld denk ik. De POP-poli zal ik onthouden alhoewel ik daar nu misschien ook al wel onder viel (psycholoog en gynaecoloog) Ik snap heel goed dat dit niet de makkelijke weg is en zo zie ik dat ook zeker niet.
Dank voor je reactie. Dat heeft de gynaecoloog mij ook voorgesteld maar dan blijven er nog steeds een heleboel situaties over waar de angst niet mee zijn weggenomen. Ik weet dat er naweeen zullen zijn en dat deze zeer pijnlijk kunnen zijn. Ik ben opnieuw bij de psycholoog geweest (2x tijdens de zwangerschap nog weer) en we zijn samen tot de conclusie gekomen dat hij mij niet verder kan helpen. De conclusie van psycholoog en gynaecoloog zijn eigenlijk ook dat ik voor een keizersnede moet gaan maar de gynaecoloog geeft aan dit niet te kunnen doen omdat ze afgerekend wordt op cijfertjes. Aantal keizersnedes mag namelijk niet te hoog zijn. En op moment dat er complicaties na de tijd opspelen idem omdat er geen medische indicatie is. Ik moet dus “hopen” op een stuitligging, een second opinion bij een ander ziekenhuis met een ander besluit in NL of de andere optie is naar het buitenland.
Wat heftig om te lezen. Heel veel sterkte! Ik las in je vorige reactie dat je ook erg opziet tegen de bevalling. Ben je op dit moment ook zwanger?
Dank voor je reactie. Fijn dat je beide bevallingen goed zijn gegaan! Ik snap dat als de natuurlijke bevalling goed is gegaan je hier de voorkeur aan geeft. Ik weet ook echt dat de meeste bevallingen prima verlopen. Maar ik denk dat je het misschien wel kan vergelijken met vliegangst? Daar kunnen je ook nog zoveel mensen vertellen dat het goed gaat en met cijfers aankomen maar daarmee zit de angst nog steeds in je hoofd. Bij mij heeft de overhand: wat als het niet goed en dan met name al die verschillende scenario’s die dan denkbaar zijn. Wat ik veel ook gehoord heb is als je gespannen de bevalling ingaat dit juist averechts werkt en de weeen en ontsluiting moeilijk op gang komen. Ik ken mezelf na 34 jaar een beetje en ik weet nu al voor 95% zeker dat ik in paniek ga raken op het moment dat het zover is (ervaring door vorige operaties). Ik weet uiteindelijk wel dat het allemaal goed gaat komen maar op dit moment voelt dat even niet zo.
Dank voor je reactie en voorstel voor de cursus. Ik heb al een cursus gevolgd en ben bij een voorlichtingsavond geweest. Ben bang dat dit voor mij niet de angst weg gaat nemen. Ik had inderdaad nog niet gereageerd op de “andere” reacties omdat ik druk met werk ben, bezig ben met contacten van zorgverleners etc en ik dus de voorkeur geef te reageren op reacties waar ik verder mee kan en van plan was te reageren op de andere reacties wanneer ik daar even iets rustiger de tijd voor had.
Yep. Maar ik weet wel dat ik in mijn bubbel zal raken tijdens de bevalling en niet meer bezig ben met de angst. Ik vind bevallen gewoonweg vreselijk. Met een vaginale bevalling heb je de meeste ellende vooraf en gaat het na de bevalling vaak snel beter. Met een geplande keizersnede begint t vaak pas na de geboorte die ellende want herstel na een fikse buikoperatie gaat vaak niet enorm snel. Terwijl ik in principe al vlot naar huis kan na de geboorte als ik wel vaginaal beval. Ik vind t beide gewoon 3x niets. Ik ben dol op de kinderen maar hele stuk van bevallen had ik wel willen missen.