Hebben jullie een cadeau/aandenken van jullie man/vriend gekregen? ik had dat namelijk wel verwacht, maar heb niks gekregen. Ik heb toch 9 maanden lang voor ONS kindje gezorgt en hem tenslotte uit me geperst, wat een grote prestatie vind. Ik vind persoonlijk dat ik wel iets verdient heb... Hebben jullie dit ook?
niks gehad, haha. UGG laarzen had ik wel leuk gevonden Nee, maar het hoeft van mij ook niet. Ik weet dat hij weet wat ik heb gepresteerd en dat hij trots is op me.
Sorry, (ik moet nog een tijdje) maar een cadeau krijgen omdat je bevallen bent? Om dat wij het kindje negen maanden dragen? Sorry hoor misschien spreek ik alleen voor mezelf maar mijn man heeft negen maanden lang het ook moeten doen met een vrouw met aardig wat hormoontjes te veel. Hij krijgt straks van mij ook niks hoor. En volgens mij noemen ze zoiets werpsieraden. Nou sorry ik zou ze niet eens willen. Misschien dat het aan mij ligt maar vind het een beetje raar.
ben vrijdag op zaterdag bevallen , zaterdag om half 11 thuis gekomen , zei hij , ik ga ff heeeel snel weg , nog geen 10 min later , stond hij voor de deur met een 40 rode rozen !gewoon , omdat ik het super heb gedaan ! lief toch ??? moest wel ff een traantje weg pinken..
ik heb mijn man geinstrueerd dat ik het toch wel leuk zou vinden als ik iets zou krijgen. een bosje bloemen ofzo.. Ik vind het nogal een prestatie en het deed bij mij niet onder voor een gemiddelde operatie (incl hechting, auch..). Dus toen hij naar huis was geweest en terug naar het ziekenhuis, naar zijn "meissies" kregen "wij" een dikke bos bloemen (roze natuurlijk) en ik de blond mama mok (spaar blond). Ik hoef geen dure sieraden, maar ik vond het wel op zijn plaats eigenlijk... Ik heb zijn kind gebaard en een vrouw als hormonstertje staat in het niet bij 9 maanden dragen en dan ook nog baren, hahaha.... ach, als je het zelf prima vind, ook goed toch?
nee precies.. ik hoef inderdaad ook geen dure sieraden ofzo, maar een blijk van 'je hebt het goed gedaan, ik ben trots op je', zal ik wel fijn vinden. het is nu 8weken geleden dat ik ben bevallen, en ik heb er nog niks van gemerkt. Wel heeft ie tijdens de bevalling veel gezegd dat ik het goed deed enz, maar daarna niet. Baal ik gewoon een beetje van.
Hier niets gehad en vind het ook niet nodig eigenlijk. Wij hebben het kindje ook al mogen dragen, dat moet een man ook allemaal missen.
ik verwachtte niks.... hij heeft mij ons zoontje gegeven toch... ik bedoel... als ik een kindje wil heb ik toch zijn sperma nodig ik zie het dus zo dat we elkaar een kindje hebben gegeven... en weet je... hij zit met sjaggie ik, ikke vol hormoontjes en hij moet er maar mee dealen veel moe... geen zin in het huishouden, veel zin in eten... etc etc..en hij voelt de baby niet steeds keer op keer schoppen, en bewegen in de buik etc en dat vind ik ook al cadeau genoeg..... dat ik het wel voel enzo maar een paar dagen na de bevalling een hele mooie gouden ring gekregen.... het had niet gehoeven... maar ik ben er wel blij mee
Het enige wat ik van mijn ventje verwacht is een zak met witte bolletjes/pistoletjes en een bak filet americain en uitjes, daar snak ik al 24 weken naar Ik vind juist dat wij blij mogen zijn met onze zwangerschap, natuurlijk heb je kwaaltjes en hormonen maar ik kan intens genieten van de bewegingen van de kleine. Zou voor geen goud willen ruilen en dat gevoel willen missen, het gevoel dat de kleine beweegt, het samenzijn en het idee dat er een wonder in je buik voltrekt. Hmmm dacht dat ik niet zo'n roze bril had opgekregen, maar als ik het zo lees heb ik waarschijnlijk toch roze lenzen in Maargoed mijn vent die kreeg eerst al mijn hormonen over zich heen, ik was moe dus niet zo gezellig, hij kan pas sinds kort van de kleine genieten (en alleen als de kleine mee wil werken) en hij moet steeds meer taken van me overnemen. Wie weet kan ik straks nieteens het huishouden meer volhouden en moet hij een aantal weken werken + het hele huishouden doen.
hier na de 1e bevalling een mooie bos bloemen met een super lief kaartje gekregen (voor de liefste mama van de wereld.. kusjes dave en papa) staat nog steeds naast mijn bed... was nog blijer met dat kaartje dan met de bloemen!!!
@wendysunny, idd zo'n kaartje zegt meer dan wat voor cadeaus dan ook.. Mijn bos bloemen is allang weg, maar wat hij erbij zei staat voor altijd in mn gedachte: roze bloemetjes voor mijn meissies.. Wauwwwww, dan smolt ik. Ennuh tuurlijk zijn we allemaal heppiedepeppie dat ze zwanger mochten zijn en een gezond kind hebben, maar ik vind het gewoon leuk om een kleinigheidje te krijgen, als waardering. En mijn man was apentrots dat hij eraan gedacht had... (later vond ik zijn lijstje in zn broekzak.. pakje, rompertje56, mutsje, sokjes, ondergoed, cola, chips, cadeautje voor T.. echt zoooooo lief. we moesten nl 24hr blijven.) Liefss, Taliaa
Als het uit hem zelf komt oke, maar het hoeft echt niet hoor. Een mooi, gezond kindje is toch het grootste cadeau dat je je maar kunt wensen dacht ik.
Ik had hem gezegd dat ik niets wilde, want mijn zoon was kado genoeg, en toen kwam hij uit zichzelf na een dag of zo met een heel mooi warm vest aan, omdat het herfst was en ik het vaak koud heb, Heel erg lief en mooi. Ik draag het heel vaak, omdat ik idd snel koud heb.
Wat een onzin dat je iets "moet" krijgen omdat je 9 maanden het kind gedragen hebt. Als de partner er niet was geweest, was er ook geen kindje gekomen waar je heeeeeeeel veeeeeeel van houdt. Het zou wat zijn...straks verwacht de man ook iets omdat hij zijn sperme heeft gegeven Je kind is gewoon het kado, voor beide. Ik heb niks materialistisch gekregen. Wel heeft mijn vriend duizend keer gezegd dat ie zo blij is met ons hummeltje. Ik heb een hele lieve kaart gekregen. Hij heeft me vaak bedankt , met woorden en knuffels voor onze mooie kindjes. Ik krijg liever spontaan iets, zonder reden of aanleiding, dan krijg ik tenminste iets omdat hij van me houdt en eraan denkt, niet omdat t hoort of verwacht wordt.
Misschien ben ik vreemd.. Maar ik heb een verlaat bevallingskado gehad. En niet op de zware manier van oo bedankt voor de kleine.. maar meer als symbool voor de kindjes. Bij mijn oudste een prachtige ring gekregen (en manlief is super trots dat hij dat gedaan heeft.. ook al was hij er al) mijn jongste is nu 4mnd en ik mag binnenkort nog wat uitzoeken ter symbool van hem. ik vind het gewoon leuk dat ik later iets heb wat voor mijn nog een emotionele waarde heeft. Maar natuurlijk zijn de kaartjes die ik hier heb de traanwegpink momenten! (L) Uiteindelijk maakt het niet uit.. maar tis wel leuk vind ik. liefs Jazzie
Ik denk dat het "vroeger" meer een traditie was dat de man een kraamsieraad kocht voor de kraamvrouw. Mijn vader heeft mijn moeder een wit gouden ketting met een briljant gegeven toen ik werd geboren. Hun eerste kind is met 8,5 maand dood geboren, dus mijn vader wilde misschien daarom ook wel een extra bijzonder mooi cadeau kopen voor mijn moeder. Voor mijn moeder heeft de ketting emotionele waarde, ze heeft 'm echt altijd om, elke dag. Zoals ik al zei, vroeger was het meer een traditie.. ik vind het geen must..
ik was totaal verrast... en had het totaal niet verwacht.. had een bevalling van 68 uur.... was echt van voor naar achteren een groot drama... aantal dagen in het ziekenhuis geweest en werd totaal geleefd... de 1e nacht dat we met z,n drien thuis waren was ik zooooo vrselijk moe maar we konden beiden niet slapen... kleine meisje deed het ook niet zo goed... dus we zaten samen op dat hele hoge bed... wiegje naast ons en buiten werd het al licht.. we zeiden niets tegen elkaar maar keken gewoon naar josefien... en toen haalde hij een doosje tevoorschijn.... met een prachtige ketting en ring... ik vond het mooi..... terwijl hij zelf doodop was want hij had ook 68 uur niet geslapen nog naar een juwelier geweest om iets uit te zoeken..... terwijl hij zelf stijf stond van de morfeine omdat hij nota bene tijdens mijn bevalling zelf een ingreep had gehad ivbm niersteenaanval en zich echt heel ziek voelde...toch nog al die moeite gedaan..... ik zie het niet als een werpsieraad... vind dat ook echt een naar woord... ik vond het bijzonder... en als ik die ketting of ring draag denk ik altijd terug aan dat moment... dat wij bij zonsopkomst zwijgend totaal oververmoeid maar zielsgelukkig eindelijk ons mooie meisje bij ons hadden na 2 jaar te moeten hebben geknokt om zwanger te worden.... je hoeft niets te krijgen... ik had het niet verwacht maar ik ben er heel erg blij mee... later kan ik het aan josefien geven en haar dit verhaal vertellen... misschien als ze zelf voor het eerst moeder word.. gr Jose