Brig22 Ik heb me er tijdens de zwangerschap niet in verdiept en ging er dus "blanco in". Ik ben nu trotse moeder van onze zoon. Bevallen zal nooit een hobby van me worden, maar ik zie er bij een volgende zwangerschap helemaal niet tegenop!
Weet je: ondanks alle verhalen ga je is het toch een beetje "go with the flow". Elke bevalling is anders en zoals jij je het hebt voorgesteld wordt het toch nooit. Het overkomt je ook gewoon en je gaat er in mee. Ik heb echt geen boek gelezen, geen cursus gedaan en vond eigenlijk dat ik evengoed wel "wist" wat ik moest doen. Zit gewoon in je natuur!
Laat je niet gek maken door al die verhalen hoor, als het zover is ben je toch alleen maar met je zelf bezig en denk je nergens anders meer aan. Waar ik helemaal gek van werd was een horrorverhaal gevolgd door 'maar als je je kindje dan vasthoudt dan ben je alles weer vergeten' Je zit het me nu toch te vertellen of niet ????
Ow ow bah bah al die horrorverhalen ja... hier heb ik er ook last van paar weken geleden zelfs op een verjaardag weggegaan door zooo'n piep... wijf die me gek zat te maken...brrrr werd dr gek van.. maar nu ik tegen t einde oploop mag mn ukkie wel komen kan niet meer wachten haha en ik zie wel hoe t komt...
Ik heb de andere reacties niet gelezen, maar ik snap je heel goed. Ik had hetzelfde, ik hoorde alleen maar horrorverhalen om me heen en uiteindelijk heb ik die ervaring helemaal niet. Ik had me goed voorbereid, van tevoren bedacht wat/hoe/wanneer/wie tijdens m'n bevalling. Ik heb het niet opgeschreven, maar had wel een plan en heb dit besproken met m'n man en m'n moeder die aanwezig waren bij m'n bevalling. Het gaf me ontzettend veel rust en ik was heel ontspannen tijdens m'n bevalling. Ik heb een super bevalling gehad, als ik 'm morgen over moet doen, geen probleem. Ben binnen 3 uur bevallen (nageboorte en al) en de ruggenprik die ik graag wilde (alles was van tevoren geregeld), heb ik niet nodig gehad. DUS.. zo kan het ook! Alvast heel veel succes! Liefs Huismus
Ik had trouwens geen "puf"cursus gedaan, moest er niet aan denken, ook niet nodg gehad. Je moet gewoon goed luisteren naar degene die de bevalling leidt.
Ik was wel bang, maar nu ik tegen mezelf heb gezegt ok ik ga voor een ruggenprik, en niet als ik al 8 cm heb of zo, gewoon meteen een prik, ben ik er ontzettend rustig onder, denk er niet eens meer aan. mischien heb ik de prik niet eens nodig, dan niet, maar t geeft mij veel rust, heb mijn tasje al klaar, en heb nu echt zoiets van laat maar komen nu!
Tijdens de zwangerschap zag ik ook wel tegen de bevalling op, als er iets over op tv was wilde ik het wel EN niet zien....heel handig haha. Heb geen cursus gedaan, wel het boek van Beatrijs Smulders gelezen (stom boek overigens) en naar een informatieavond van de verloskundige geweest (was erg nuttig). Mijn ervaring is dat als je tegen de 40 weken loopt, je er zo ontzettend genoeg van hebt en dat je alleen nog maar wil dat je kindje komt, met of zonder bevalling! En ja op het moment zelf is het niet fijn maar het begint geleidelijk, je hebt tijd eraan te wennen en cliche maar waar: na een paar weken weet je al niet meer hoeveel pijn het deed.
Ik sloot me ook af voor die verhalen. Ik zei dat altijd meteen: "Tja, elke bevalling is anders!" Je weet het toch nooit van te voren. Bij ons werd het een geplande keizersnee. Om daar iets positiefs over te vertellen: de keizersnee zelf was zó gepiept en écht geen drama. De twee uurtjes daarna wel even flinke napijnen gehad, maar ja, je ligt in een ziekenhuis dus als je dan zegt ik wil NU pijnstillen, dan krijg je dat ook (ik tenminste). Na twee morfinespuiten (klinkt erger dan het is!) ging het prima! Ik zal niet zeggen dat het herstel van een leien dakje ging, maar je bent het ECHT heel snel vergeten. Twee vriendinnen van mij hebben een behoorlijk zware bevalling gehad (volgens de artsen) maar zijzelf hebben dat eigenlijk helemaal niet zo ervaren. Je lichaam heeft dan toch een soort van overlevingsmechanisme.
niet druk om maken, heeft nl. geen zin,je lijf weet heel goed wat ie moet doen. Die horrorverhalen zijn 9 van de 10 x onwijs aangedikt om het aar heftiger te laten lijken. Ikzelf beval liever als dat ik zwanger ben, ik vind het mooi en fijn om te te weten dat een kleintje in mij groeit, maar een zwangerschap is voor mij zwaar. Dus ik kijk uit naar mijn bevalling, kan niet wachten.