Bevallen, en dan? Herstel, wat kon je enz enz.

Ik denk dat iedere persoon dezelfde situatie anders ervaart.

Ik vond het herstel eigenlijk wel meevallen terwijl er toch wel wat dingen waren.

Placenta kwam geloof ik wel snel, weet het niet meer zo goed.
Veel bloed verloren, bijna 2 liter. Moest daardoor een dag blijven, kreeg een catheter ook voor de eerste dag.
S'avonds mocht ik voor het eerst uit bed. Voelde me wel wat slap.

Ben geknipt, had 6 hechtingen. Ja dat deed wel zeer.

Kon me thuis wel gewoon verplaatsen zeg maar. Liep een beetje moeilijk maar het ging best goed.

Na 5 dagen voelde ik de hechtingen niet meer en na een week voor het eerst naar buiten geweest. En na 10 dagen naar mijn diploma uitreiking.

 

En psychisch had ik nergens last van.
Ik was wel moe natuurlijk maar ik had ook niet anders verwacht van te voren.

 

Ik was totaal niet bang voor de bevalling, maar dus wel voor de tijd erna. Het leek mij verschrikkelijk om afhankelijk te moeten zijn van anderen. Ik wou mijzelf en mijn kind zelf verzorgen!

Zo gezegd, zo gedaan Ik heb samen met mijn man Lemmy aangegeven op het gemeentehuis dat vond ik zo gijn om te doen voelde mij heeeeeel trots ! De volgende dag stond ik het huis lekker te zuigen en te dweilen. Ik heb echt bijna nergens last van gehad. Het enige wat ik had waren schaafwonden dus plassen deed ik in het begin alleen maar met de douche erbij, iets wat ik ook wel erg fris vond ivm het vloeien. Kraamzorg heb ik ook totaal niet nodig gehad.
Nu hoop ik dus op weer zo een geweldig herstel!

 

Het verschilde hier echt per bevalling.. Bij de eerste kwam ik na 6 dagen uit het ziekenhuis en kon ik amper zitten. Bij de tweede zat ik 4 uur na de geboorte alweer aan tafel te eten.

Bij de eerste kon ik na 4 weken nog niet lang genoeg staan om een hele maaltijd in de keuken te bereiden (zat aan de keukentafel groente te snijden). Bij de 2e kon ik op dag 5 voor de 2 kinderen zorgen in bed stoppen en avondeten maken, terwijl mijn man nog laat moest werken en de kraam weg was.

Als ik om me heen kijk, lijken de bevalling en zwangerschappen vaak op die van de moeder van de zwangere..

 

Fysiek gezien vond ik vooral de 3-6e dag ofzo best zwaar.
De eerste paar dagen had ik denk ik nog wat adrenaline over, dus toen niet zoveel last van dingen.
Maar later wel last gehad. Mede door BI en een wat ontzette heup door de bevalling. Ook de hechtingen gingen een beetje irriteren, wat stuwing en zo meer van die kleine dingetjes, maar na een weekje ofzo begon ik mij wel echt beter te voelen.

 

Hier best wat bloedverlies en moest dus ook 1 nachtje blijven. Had een totaal ruptuur graag 4 die gehecht was op de ok onder narcose.
Thuis kon ik wel lopen hetzij schuifelend. Moest vanwege de ruptuur verplicht mezelf rustig houden maar ben bij alle momenten er gewoon staande bijgeweest. (Hielprik/badje doen etc etc) ging s'nachts ook gewoon zelf de kleine pakken en verzorgen.)
Placenta kwam na 3x persen en wat hulp vd vk. Kreeg ik ook een injectie voor.
Ik vond het heel erg meevallen, het lopen en de ruptuur heb ik wel even gevoeld maar niet zo dat ik niets kon. Met name opstaan en gaan zitten was pijnlijk en bij lang lopen zo'n drukkend gevoel.
Maar zodra de moeheid (de ergste) weg was voelde ik me weer prima!

 

Ik denk dat het echt per vrouw verschilt, hier kwam de placenta pas na 17 minuten persen. Maar ging gelijk na de bevalling alleen douchen en lopen en volgende keer al dingen regelen qua papieren etc. Alleen deed het plassen bij mij erg veel pijn maar ja.

Succes. x

 

Hier een erg lang herstel. Mede door een bevalling van 3 dagen die me zo uitgeput heeft dat ik pas na 5 dagen kon opstaan zonder flauw te vallen.
Verder de pijn van de knip, hechtingen waren ontstoken waar ze pas na 4 weken achter kwamen, hoge koorts lange tijd vanwege de ontsteking. Dus al met al weken nog op bed gelegen na de bevalling. ( en dat na 10 weken verplichte bedrust voor de bevalling)
Na 3 maanden kon ik weer redelijk functioneren, maar pas na 5 maanden weer fietsen. Zeker omdat ik in totaal wel ruim 3 maanden bedrust gehad heb, had ik compleet geen conditie meer.
Pas na een jaar dat ik kan zeggen: ik ben weer de oude.

Nu maar hopen dat het dit keer ietsje beter verloopt

 

Eentje maar? Ik moest 4 blijven, voordat alles weer op gang was en toen werd de kleine nog opgenomen voor 2 nachten.. Kon ik nog blijven slapen..

 

Bij de oudste best wat bloedverlies en pfeiffer in mijn kraamtijd, dus voelde me toen best slap en verrot. Bij de tweede voelde ik me topfit, stond dag 5 al op de kerstmarkt van de psz haha. Hopelijk bij nummer 3 weer zo fit .

 

Ik ben van het bevallen en weer verder.

Ik ben maandag bevallen na een uur ben ik zelf gaan douchen(het was extreem druk dus geen verpleegster die kon helpen en ik wilde echt niet in het bloed blijven liggen) en 3 uur later het ziekenhuis zelf uit gelopen met de maxicosi.

Ik heb bijna geen bloed verlies 300 ml bij de bevalling en ik bloed bijna niet.
Mijn baarmoeder zit nu op min 8 vingers naar alle waarschijnlijkheid is het morgen weer weg.

De bv is goed op gang en de kleine is alweer flink aangekomen.
Ik doe alles zelf weer. Al laat ik de zware dingen als bed verschonen en stofzuigen laat ik nu even voor mij doen.
Ik heb 4 hechtingen maar die voel ik verder niet en het ziet er erg rustig uit.

Psychisch heb ik nergens geen last van.
Maargoed het is de derde dus ik wist hoe en wat.


Mijn herstel is bij alle 3 zo geweest de eerste was 47 uur en 18 min persen, de tweede 2,5 uur en 3 min persen, en deze van maanden niet 1,5 uur weeen om de 3 min (deden niet echt heel zeer. Want ik zat nog gewoon te whatsappen en facebooken) en ik heb niet hoeven persen.

Ik lig ook niet op bed ik ben gewoon lekker beneden bij mijn andere kids.

 

Hier herstelde ik vrij snel, ondanks het feit dat ik een totaal ruptuur heb gehad die op de OK met ruggenprik gehecht moest worden. Ik was om 22u 's avonds van de OK af en 's ochtends om 9 uur mocht ik in principe het ziekenhuis alweer uit, aangezien ik gewoon weer op kon staan en kon douchen. Het voelde wel aan alsof alles er nog uit ging vallen en de eerste paar dagen was het lopen nog niet al te prettig, maar niet echt pijnlijk.

Bij mij kwam de placenta na 15 minuten en ik had maar 300 ml bloedverlies. Als je je zorgen maakt om bloedverlies heeft de vk ook iets dat ervoor zorgt dat de placenta snel samentrekt en de kans op veel bloedverlies verkleint (was hier zelf ook bang voor en toen vertelde de vk mij dit).

Ondanks het feit dat bijna al mijn nachtmerries over bevallen uit zijn gekomen moet ik zeggen dat ik het zo nog wel eens zou doen Het was het allemaal waard en achteraf gezien viel het wel mee. Alhoewel ik wel nog steeds beetje bang ben om weer compleet uit te scheuren als ik teveel druk zet, maar goed dat komt ook wel goed.

 

ik was na de bevalling top fit. voor placenta hoefde ik bijna niet te persen en kon gelijk alles zelf. 4 uur na de bevalling zat ik met de kleine op de bank

 

bij mij liet de placenta op zich wachten na veel gedruk op mijn buik, en 2 x een spuit om hem te laten komen hebben ze de gyn erbij gehaald. gelukkig kreeg zij hem eruit.. anders was t een ritje O.K geworden.

kwa herstel is t bij mij behoorlijk tegen gevallen.. ik kon bijna niet lopen. kon niet zelf in en uit bed.. kon mezelf niet douchen.. ik kon niet zelf plassen.. dus er is 4x een katheter geplaatst en de 4e keer ben ik met katheter mee naar huis gegaan...ik kon bijna geen trap lopen... was erg zwak.. hierdoor ben ik ook erg snel gestopt met borstvoeding geven.

de 1e week was t zwaarst.. na de 1e week kon ik heel voorzichtig rechtop zitten.... maar fijn was anders.. nu is mijn kleintje alweer 7 weken oud.. en nog heb ik last van mijn spieren..

bloedverlies is me heel erg meegevallen.. had echt echt veel erger verwacht.. ik lekte wel steeds door, maar dat kwam door de katheter. met 4 weken vloeide ik niet meer..

geestelijk vond ik het zwaar.. maar dat is geen vergelijk.. 5 jaar gedaan om ons kindje te krijgen,.. een zwangerschap waarin alles misging.. hg met 4x opname.. bekkeninstabiliteit...ben doof geworden aan 1 oor door de druk van t vele overgeven.. en als toetje kreeg ik met 34 weken nog suiker erbij.. dus ben nu geestelijk nogal een wrak.. maar vanaf volgende week hulp bij t verwerken van alles gelukkig

 

Ben 4.08 bevallen dus ben er wel 1,5 hele dag geweest. Mocht met mijn hb gelukkig toch naar huis. Had net wel/net niet bloed nodig. Ruptuur zag er rustig uit en dat kon thuis evengoed verzorgd worden. Catheter heb ik in de middag al om gezeurt of die eruit mocht (op voorwaarde dat ik binnen 3u zou plassen). Alles zat mee en de arts zag geen rede om de daar te houden ikke was blij!!

 

Ik ben drie weken geleden bevallen en het is me alles meegevallen. De placenta kwam na een paar keer op mijn buik duwen, ik ben in een half uurtje gehecht, en ben de volgende dag ontslagen uit het ziekenhuis. Ik heb een aantal dagen last gehad van de hechtingen, maar deed na 3 dagen alweer zelf boodschappen. Ik heb een prima bevalling gehad van 9 uur, met ruggenprik, dus niet heel zwaar, dus wellicht dat het herstel daarom ook zo snel ging.

 

Het verschilt echt per vrouw.
Ik was na alle bevallingen weer snel op de been.
Bij de jongste stond ik op dag 9 alweer het huishouden te doen hihi

 

Ik had een totaal ruptuur en moest op de OK gehecht worden. Dit was op maandagavond. Zou dinsdagmiddag naar huis gaan maar dit ging niet door omdat ik niet zelf kon plassen. Kreeg een catheter. Ik heb kleine wel de hele dag verzorgd. In bad en schone luier enz. Zelf gedoucht. Ook snachts zelf verzorgd. Woensdag kon ik nog niet zelf plassen en ik moest eignlijk tot vrijdsg blijven om blaas rust te geven. Maar ik wilde zo graag naar huis dat ze me met catheter naar huis hebben laten gaan. Toen meteen langs paard die ik uit de wei gehaald heb. (Voelde ik wel)
Kraam steeds vroeg naar huis gestuurd. Heb zelf voor kleine gezorgd. Vrijdag, 4 dagen na bevalling terug naar ZH voor catheter. Vanuit garage gelopen en weer terug. Ze verklaarden me voor gek. Zondag kraam alleen geweest voor check, daarna paar uur op bezoek geweest bij familie. Ik had recht op meer kraamhulp ivm totaalruptuur en omdat ik alleenstaand ben maar heb dit afgezegd. Ging prima.
Maar eerlijk, heb wel teveel gedaan en hier ws een verzakking aan over gehoudn. Dubs hoe goed je je ook voelt, let op jezelf en pak je rust. En iedereen is inderdaad anders. De 1 heeft een bevalling zonder kleerscheuren en kan geen kant op en de ander hobbelt zo weg.

 

Katheter heb ik dan weer niet meer gehad. Of in ieder geval niet zolang dat ik het na de OK weer gemerkt heb. Ik moest echt wachten tot mijn stoelgang weer op gang kwam..
Maar de arts melde op dag 3 dat is best wel aan flarden lag, tot die tijd dacht ik dat het wel meeviel...