Ik heb nog geen bevalling mee gemaakt maar mensen verklaren mij voor gek als ik zeg dat ik er zin in heb... Maar zo te horen is dat dus niet zo gek! Fijn om deze positieve verhalen te horen!
nou ben ik niet met je eens mijn 2e bevalling was een helse bevalling!!! maar als ind alles ok gaat dat kan het geweldig zijn....dat geloof ik wel...
Ik vind het ook de meest mooie ervaring van mijn leven. Zelfs het staan van het hoofdje heb ik niet echt als onprettig ervaren. Maar het allermooiste is toch wel als ze net geboren, warm en nat op je gelegd worden.
Ik zeg altijd, Ik beval liever als dat ik naar de tandarts moet! Heb mijn bevallingen ook als zeer positief ervaren en zou er zo nog een stel kunnen krijgen. Bij onze eerste heb ik alleen au gezegt bij het hechten. Waren er maar 2 dus zonder verdoving. Bij onze derde deed de pleister aftrekken van mn been het meeste zeer. Na de derde bevalling kwam de verloskundige nog even terug en gaf aan nog nooit zo'n bevalling mee gemaakt te hebben. Zo relax en volgens haar heb ik van begin tot einde gelachen. (van gebroken vliezen tot geboren was 4 uur en een kwartier) Blijf het wel iets heel wonderlijks vinden eerst al het feit dat er vanuit bijna niets een heel mensje in je groeit en als het dan geboren is kan je niet voorstellen dat zo iets moois in je buik heeft gezeten. Wie weet mogen we het ooit nog eens meemaken.
wat fijn dat dit topic er ook is, dat geeft moed! ik was zo vreselijk bang voor de bevalling, zelfs bij de psycholoog geweest, maar gaandeweg heb ik er toch vertrouwen in gekregen en wilde ik het echt dolgraag een keer meemaken, hoe raar het ook klinkt. Nu ligt de baby alleen in (hardnekkinge)stuit en volgende week waarschijnlijk draaipoging, maar zou echt balen als dit roet in het eten gaat gooien (zou vanwege de risico's voor het kind niet voor een stuitbevalling kiezen). Want eigenlijk heb ik dus, hoe bizar ook, best zin in!
Echt een fijn topic dit! Ben dus nog niet bevallen, maar kijk er wel naar uit. Lijkt me echt een hele indrukwekkende ervaring. Hoe het lichaam alles 'regelt' en jij zelf even geen controle hebt... Ben van plan om me er helemaal aan over te geven en te kijken hoe het loopt. Verzetten zal geen zin hebben, t moet er toch uit
Ik vond zelf de momenten meteen erna het mooist. Daar lag ze dan in het ziekenhuis bedje met haar muziek knuffeltje wat ik haar al maanden liet horen, ze stopte meteen met huilen toen we hem voor haar lieten spelen. Daarna heb ik ondanks dat ik teveel bloed had verloren de hele nacht niet geslapen maar lekker met haar in mijn armen muziek zitten luisteren van mtv... HEERLIJK!
Kijk dat het pijn doet en soms een bevalling erg moeilijk kan verlopen snapt iedereen denk ik wel. Mar het feit dat je uberhaupt zwanger bent en een kind op deze wereld mag zetten...dat we bevoorrecht zijn om dit te mogen doen...dat is toch geweldig ! Klinkt erg zweverig hahahaha maar ik vindt het zo mooi dat we het mogen meemaken al is het ontzettend pijnlijk en soms ook traumatisch!
Haha had ik ook! Ik had gelijk t gevoel dat ik heel goed bn in bevallen hahaha! En m'n 2e bevalling was dan ook een eitje!!! Echt geweldig gewoon! K hoop t nog een x te moeten doen Hihi Eerste duurde 4,5 uur waarvan half uur persen, 1 hechting 2e 2uur, waarvan 7 min persen en zonder hechtingen! Beide zonder verdovingen bn er helemaal blij mee en trots op hahaha
Ik heb dat gevoel ook wel. Mijn 2de bevalling was er 1 uit het boekje, en ik zag er zo naar uit mijn kindje in mijn armen te krijgen! Ik heb de bevalling heel bewust meegemaakt, en ik vond het een hele speciale gebeurtenis. Ja, het deed pijn, en ik lag niet te zingen van vreugde, maar ik was een soort van trots dat ik hem op de wereld kon zetten
Ik herken het ook wel, meer in de zin dat het zo overweldigend is. Heb een makkelijke bevalling gehad van in totaal 12 uur en een klein uurtje persen. Ik had wel een weeënstorm en buik- rug en beenweeën, maar kon ze gelukkig goed opvangen met ademhalen. Het persen vond ik zelf niet zo leuk maar het duurde gelukkig niet lang, toen haar hoofdje was geboren, volgden direct haar schoudertjes en toen de rest van haar lijfje. En dat gevoel was inderdaad onbeschrijfelijk, dat eerste zachte huiltje... ik kwam ook helemaal bij, was ontzettend hyperactief, en ja,ook wel trots.
Ik vond het ook heel bijzonder om mee te maken en hoop het zeker nog een keer te mogen doen ondank dat ik bijna 72 uur weeën heb gehad, toen ze eenmaal me vliezen braken ging het heel vlot en het persen enz ging ook snel wel heb ik oook een ruggenprik gehad maaar vond het zooo bijzonder allemaal, dat je lichaam dat kan!!
Nou, leuk zou ik het niet noemen, maar geweldig, ja dat klopt wel. Ik vond het vreselijk en heb nog nooit zo' n pijn gehad, maar toch ook echt geweldig, het is zo'n bijzondere ervaring. Ik had het echt niet willen missen. Maar ik denk stiekem wel dat ik er bij een eventuele tweede keer toch wel een beetje tegenop zag zien. Dat euforische komt er (in mijn ervaring) toch vooral een beetje na. Als je daar die weeën ligt weg te puffen is het toch even minder lachen
wat een reacties op dit topic! dat had ik niet verwacht Ik snap natuurlijk dat er bevallingen zijn die je nooit meer mee wil maken maar geen enkele bevalling is pijnloos lijkt me.. Al moet ik zeggen dat de uitdrijving (zeg maar) bij mij echt geen pijn deed.. ik weet nog dat ik halverwege dacht: joh dat zou toch pijn moeten doen? super dat er meer vrouwen het zo ervaren hebben als mij!
bevallen geweldig....mmm nee.... Ik vond mijn bevalling zelfs vreselijk. Wel snel....5 uurtjes weeen, 1:15 uur geperst en uiteindelijk een vacuüm, flinke knip en veel bloed verloren. Die eerste 2 dagen gingen ook echt als een roes voorbij..pas na een bloedtranfusie voelde ik me beter. MAAAR toch na 1 week zei ik al: dit is zo bijzonder en mooi dat ik dit graag nog een keer zou willen meemaken. Dat regelt de natuur mooi he..die pijn ben ik min of meer vergeten, maar kan me alleen de mooie momenten vooral voor de geest halen. En dat mooie kleine mensje dat op je buik ligt is toch wel erg bijzonder!
Ik vond mijn 2 bevallingen ook geweldig en zou het zo nog 10 keer mee willen maken! Heb 2 zeer snelle thuisbevallingen in bad gehad en de ervaring van het hele bevallen opzich is al onvoorstelbaar mooi, maar de manier waarop mijn 2 kinderen geboren zijn was ook echt zoals ik het stiekem van te voren gehoopt en gedacht had, dus dat maakt het helemaal prachtig. In mijn vk-praktijk sta ik er ook om bekend als iemand waarbij het heel leuk is om de bevallingen te doen en ergens hopen ze dat ik me daar nog een 3de keer meld, omdat de ervaringen voor hen ook wel bijzonder waren
Hoe naar en verschrikkelijk ik de eerste keer ook vond, ik vond het anderzijds ook geweldig..! Ik zag er de tweede keer ook amper tegenop. Al ging deze bevalling vele malen beter, ik vond het ook wel heftig. Misschien omdat je meer weet wat je te wachten staat..? Maar ook dat was weer bijzonder..! Dus ik snap je gevoel enigszins wel hoor..!
Bevallen zelf vond ik niet 'erg' en zou ik zo weer willen doen. Alleen zou ik me echt zorgen maken om mijn kindje tijdens de bevalling. Er ging van alles mis bij mijn zoontje. Hij is levenloos geboren en moest gereanimeerd worden. Alles is gelukkig goed gekomen, maar ik zou om deze reden er wel erg tegenop zien. Mijn vriend zou er ook enorm veel moeite mee hebben, want voor hem was het allemaal verschrikkelijk traumatisch omdat hij er bovenop stond. Maar mss juist om bovenstaand verhaal wil ik heel graag weer bevallen in de hoop da ik mijn kindje dan wel meteen vast kan houden, ipv alle paniek en toestanden bij mijn zoontje. Had het me toch heel anders voorgesteld...
Ik herken het ook, vond het geweldig de bevalling en wou het best nog een keer doen. Oke het doet wel pijn, de weeen enz. maar this heel appart/ speciaal. Zodra me kindje er was was ik alles alweer vergeten en dat was zo overweldigend. Hier word ik ook altijd raar aangekeken als ik zeg dat ik de bevalling leuk vond haha. Fijn dat ik niet de enige ben.