Bij mijn bevalling ben ik ingeknipt en toen de kleine nog niet sne genoeg kwam heeft één van de verloskundigen op mijn buik staan meeduwen om mijn zointje eruit te krijgen, ik moet er niet aan denken hoe het was gegaan zonder hulp. Maar goed; in NL zal er in normale omstandigheden gewoon iemand bij zijn om de situatie in de gaten te houden. Als je dat vraagt blijft een vk vast op de achtergrond. Maar dan kan ze wel ingrijpen als het (onverhoopt) nodig is.
Beval in België... daar kijken ze gewoon toe als de situatie het toe laat.. maar deze afspraak kun je ook gewoon maken met je verloskundige in een thuisbevalling. Zelden bevallen vrouwen zonder hulp.. overal ter wereld staan andere vrouwen de barende vrouw bij.. soms actief soms passief. Mensen onderscheiden zich om meerdere redenen van de dieren ondermeer omdat zij diepgaande relaties aangaan en goed in staat zijn te leren.. waarom zou je het dan niet doen? Ik ben bij mijn 2e bevallen met een beetje hulp van de vk.. en dat was harstikke fijn maar het was wel goed dat ze er was.. Je weet het tenslotte maar nooit!
Dit is vast je eerste zwangerschap en je eerste bevalling... Het klinkt heel logisch om te zeggen dat je lichaam je wel verteld wat je moet doen, op zekere hoogte is dat ook zo. Bij mij was het wel wat anders... Ik kreeg bij 3 cm ontsluiting enorme persdrang (had toen al ruim 16 uur regelmatige weeën). Mijn gevoel zei dat ik moest persen maar mijn verstand wist dat ik dit niet mocht doen bij 3 cm ontsluiting (als ik wel had geperst zou ik vanbinnen helemaal zijn gescheurd waardoor de urineleider en de endeldarm zouden scheuren en dan ben je echt ver van huis! De gevolgen zijn dan niet te overzien, ik zou waarschijnlijk dan nooit meer op een gewone manier kunnen plassen en poepen. Wat ik wil zeggen is dat je lichaam soms andere signalen afgeeft en gelukkig werd ik begeleid dus wist ik ook dat ik pas 3 cm had (dat voel je namelijk zelf niet). Ik heb genoeg andere verhalen waarbij het wel echt nodig is om hulp in de buurt te hebben. Zo is de kleine van mijn vriendin met een spoedkeizersnede gehaald (ze was al in het ziekenhuis) omdat de hartslag ban de baby omlaag ging tijdens het persen. Als ze die keizersnede niet had gekregen was de baby geboren met een zuurstofgebrek. Wat weer kan leiden tot ernstige handicaps. Ik weet niet of jij een beeld hebt bij een thuisbevalling maar in princiepe zijn alleen je man en de vk aanwezig... Ik snap niet helemaal wat het probleem is. ik ben zelf uiteindelijk in het ziekenhuis bevallen omdat het allemaal niet wilde opschieten. Op het moment dat ik de bevalling op zijn piek was had het mij niet meer uit gemaakt al had heel nederland erbij gestaan, ha ha ha! Ik ga nu sowieso in het ziekenhuis bevallen omdat ik dat een veilig idee vind. Succes in ieder geval!
Natuurlijk kan dat. De kans dat het fout loopt is jammer genoeg wel het grootst bij mensen. Daar zijn statistieken van, en het blijkt dat van alle zoogdieren de sterfte onder mensen het hoogste is, bij bevallingen zonder begeleiding. Dat komt door de combinatie van rechtop lopen (en bijbehorende stand van het bekken van de vrouw) en grote hersenen (en bijbehorende omvang van het hoofd van het kind). Vraag me niet naar de exacte bron, ik citeer m'n docent psychologie van de UvA (waar ik meer dan 10 jaar geleden een paar vakken heb gevolgd). Het is dus geen rare gedachte, maar je moet de vergelijking met andere zoogdieren toch een beetje los laten. Gelukkig is het, als alles goed verloopt, heel goed mogelijk om met zo min mogelijk hulp te bevallen. Bespreek het met je vk, hoe zij jou goed kan begeleiden en je toch alle ruimte kan geven om het op jouw manier te doen. Zelf ben ik 2 keer thuis bevallen, met niet meer begeleiding dan ik nodig had. Vooral m'n vriend was onmisbaar. 1e keer: 21.30 kwam de vk om te toucheren, daarna weer weggegaan. 2.20 kwam de vk weer, ik had inmiddels persdrang. volledige ontsluiting! kraamhulp gebeld. 1,5 uur geperst, toen kwam zoonlief. ik heb het helemaal zelf gedaan, maar vond haar coaching (misschien 2 of 3 opmerkingen, meer was het niet) precies goed. 3.48: zoon geboren. ik kreeg een prik, baby aan de borst, placenta eruit, 2 hechtingen, nog wat controles, en het was helemaal goed. 2e keer: 19.30 kwam de vk om te toucheren, daarna weer weggegaan. 22 uur vk terug laten komen. afgesproken dat ik onder de douche ging, zij beneden op de bank zou rusten tot ik haar weer nodig had 23.30 uit de douche, vk erbij, even kijken hoe het gaat 0.10: vk gaat weg, naar ander stel. 0.25: persdrang! vk bellen 0.35: vk terug, mijn vliezen breken spontaan, ik voel het hoofdje al staan 0.45: dochter geboren daarna kraamhulp gebeld dochter aangelegd, prik, placenta eruit, hechtingen, controles.
Een mens kan zeker bevallen zonder hulp! In Afrika, waar ik een tijdje in een ziekenhuis heb meegeholpen, bevielen de vrouwen op de verloskamer (of wat daarvoor door moest gaan) terwijl de verloskundige thee zat te drinken. Gewoon, op eigen kracht, zonder dat iemand het kindje aanpakte. Nadat het kindje geboren was ging er wel iemand naartoe om de navelstreng door te knippen en te kijken of er gehecht moest worden enzo. In de bush kan dat allemaal niet; dan wordt de navelstreng doorgebeten en een eventuele scheur geneest zonder hechten. Daar gaat natuurlijk ook een hoop mis; infecties, bloedverlies.... Maar goed. Je wilt niet in de bush bevallen neem ik aan
Ik snap je gevoel wel, maar zou zelf (helemaal na deze bevalling), alle begeleiding willen hebben die ik kan krijgen. Duuk is geboren onder toeziend oog van gynaecoloog, 2 verloskundigen, een kinderarts, 3 verpleegkundigen en een co-assistent... En ik was er helemaal niet mee bezig dat er zoveel hulp was.... Je zit toch een beetje in je eigen wereldje. Maar dat is mijn ervaring natuurlijk.
Als ik je vraag zo lees, denk ik dat je het boek "vrije gebroorte" van Anna Myrthe Korteweg wel interessant zult vinden. Ze heeft ook een blog: Vrije Geboorte Persoonlijk vind ik de X-factor van een bevalling net te riskant om het helemaal zelf te doen. Het kán, maar bevallen is ook een stukje geluk hebben.
Ik had ook altijd sterk het gevoel dat ik het liefst, net als een poes, alleen in een donkere kast wilde bevallen. Mijn eerste bevalling was geweldig, maar achteraf had ik echt gewild dat de verloskundige nog minder had gedaan. Zo vond ik het zeer frequente luisteren met de doptone heel storend, ik hoorde op een gegeven moment de hartslag wat naar beneden gaan (wat heel normaal is tijdens een wee) maar op dat moment maakte het me angst. Terwijl juist angst iets is dat je niet kunt gebruiken tijdens een bevalling. Verder vond ik het toucheren ook helemaal niks en onnodig (en mijn situatie). Ik vond dat ze de navelstreng te snel doorknipte, dan ik te weinig tijd kreeg om mijn kindje aan te leggen en ook dat ze hem te lang en uitgebreid ging nakijken. Volgend keer hoeft dat van mij allemaal niet zo, de reflexen werken echt wel, hoeveel hij/zij weegt maakt me niet veel uit (dan kan je ook later op de dag bekijken). Ik vond het storend. Maar.. ik begrijp ook het dilemma van vk's omtrent de hands-off bevalling.
Ik denk dat je het bij een 1e wat sneller hebt. Hier vertelde de vk dat ze bij een volgende bevalling niet meer toucheren tenzij het echt nodig is maar gewoon kijken wat het lichaam aangeeft. Zo had ik geen persweeen bij de 1e maar heel veel vk's hebben me al verzekerd dat je bij een volgende eigenlijk altijd goede persdrang hebt.
Ik merk wel dat er onder heel veel vrouwen enorm veel angst heerst, vooral op wat er mis kan gaan. Ik begrijp dat je het beste wilt voor je kind maar als iemand medisch helemaal in orde is en de bevalling verloopt gewoon soepel is het wel zo dat je lichaam je door de bevalling heen hoort te leiden. Eventueel kun je er voor zorgen dat de VK er niet de hele tijd bij is maar gewoon als je het zekere voor het zekere wilt nemen. Zelf wil ik ook zo natuurlijk mogelijk bevallen en ik lees me ook in over de verschillende vormen van bevallen. Ik wil er best een VK bij hebben maar het breken van vliezen/toucheren vind ik persoonlijk handelingen die een druk achter de bevalling zetten en vaak onnodig zijn in mijn ogen. Alleen in uiterste noodgevallen kan dit voor mij een optie zijn. Verder wil ik de natuur zijn gang laten gaan in dit mooie proces.(voor zover mogelijk).
Hier sluit ik me min of meer bij aan. Ik zou er ook eens met je vk over hebben en een bevallingsplan schrijven. Dan kun je duidelijk bespreken dat je wilt dat ze er zo min mogelijk bij is, of mee bemoeit, alleen wanneer ze echt nodig acht. Succes!
In principe ben ik het met je eens, en je omschrijft aardig hoe mijn bevallingen zijn verlopen: minimale controles of ingrijpen, ik heb het eigenlijk allemaal zelf gedaan samen met m'n vriend. Voor zo ver ik weet is dat ook zo'n beetje de standaard bij een thuisbevalling, de vk laat jou je gang gaan en doet alleen actief iets als dit nodig is, of als jij erom vraagt. Ik wil alleen één kanttekening plaatsen, bij het stukje dat ik vet gemaakt heb. Je weet van tevoren nooit of je bevalling soepel zal verlopen. Of je kindje niet toch verkeerd gedraaid ligt, of je niet toch te veel verkrampt, of de ontsluiting toch nog niet helemaal volledig is terwijl je al persdrang hebt, of de hartslag van je kind niet toch te veel wegzakt, of je placenta niet toch te lang vast blijft zitten, of je niet toch te veel bloed verliest, of je kind niet toch een zuurstoftekort krijgt tijdens de uitdrijving en ga zo maar voort. Allemaal dingen die niet problematisch hoeven te zijn, als er maar iemand bij is die weet wat hij/zij doet en in staat is om in te grijpen. Zonder hulp kan iedereen proberen, maar zonder begeleiding/toezicht zou ik persoonlijk nooit bewust riskeren. En jij ook niet, als ik je post goed begrijp.
tja, even heel simpel: een tand trekken kan ook iedereen, maar toch ga je naar de tandarts! Ik snap dat het prettig lijkt dat niemand erbij is, maar je bent wel verantwoordelijk voor je kleintje! En het wegcijferen van je gevoelens en ideeën begint toch al wel voor de bevalling! De gezondheid van jou en de kleine staan toch wel voorop! Bevallingen lopen nog veel te vaak op nare situaties uit. Volgens mij lieten ze nog met dat programma over die 100 stellen een stuk zien over een vrouw in Afrika. Haar baby is ook overleden, omdat het totaal niet opschoot en er geen begeleiding was. Dat zal je maar overkomen! Vrouwen bevallen daar inderdaad soms achter de bosjes, maar er wordt nooit verteld hoeveel vrouwen er ook achter de bosjes blijven liggen... Ook in de dierenwereld worden ze goed geholpen en begeleidt. De meeste kalveren worden ook ter wereld geholpen en in de dierentuin worden ze ook begeleid! Soms moet je gewoon je eigen gevoel uitschakelen en je verantwoordelijkheid nemen voor je kleintje!
Bedenk wel dat als je bewust kiest om te bevallen zonder begeleiding, je niet altijd verzekerd bent! (althans, dat hoorde ik laatst ergens, heb het niet nagezocht) Praat erover met je vk, geef aan wat je wel en niet wil en bepraat wat de mogelijkheden zijn. Mijn vk keek bijv alleen of het goed ging en stond een beetje achteraf. Maar ik was wel elke keer blij dat ze er was. De eerste had in het vw gepoept; de 2e was een stortbevalling dus het bevaldeel zelf ging goed, placenta was veel te klein en de navelstreng heel dun, had zo kunnen scheuren; de 3e ging ook het bevaldeel goed, ze had een handje naast haar hoofd heb haar zelf aangepakt maar ik bleef maar vloeien en uiteindelijk 2,7L bloed verloren de 4e bevaldeel goed, ze is in de vliezen geboren (dat kan dus ook als je nog geen gebroken vliezen hebt) maar weer bloedverlies de 5e bleef steken met haar schoudertjes, verder ging het prima, maar de vk was wel nodig om haar eruit te kunnen krijgen! Ik beval makkelijk, maar zoals je ziet is er altijd nog een beetje ingrijpen nodig geweest. Je kan je vk vragen om afstand te houden. ik denk alleen dat geen vk het je echt helemaal alleen laat doen onder haar verantwoordelijkheid. Zo zal ze echt af en toe moeten kijken of het met het kindje goed gaat bijv.
Mijn bevallingen zijn ook zeer voorspoedig verlopen. Maar als ik geen medische begeleiding had gehad had ik toch echt geen zoontje meer. Mijn bevalling duurde maar krap 2 uurtjes en doordat het zo snel ging had hij nogal wat last met op gang komen en zijn ademhaling. Gelukkig ben ik in het ziekenhuis bevallen en kon er gelijk een kinderarts bij. Ik zelf had niks in de gaten ik was zelf in een roes door de bevalling maar door de vroedvrouw besefte ik dat het niet zo best ging met me zoontje. Ik zou dus nooit kiezen om te bevallen zonder medische hulp, waarom zou je ook ? je gaat het toch niet riskeren dat er iets mis gaat en je heb niemand om je heen die kan ingrijpen dan vergeef je je dat nooit. overigens Misslove83 wat jij zegt als je medisch in orde bent verloopt de bevalling soepel is echt onzin. Mijn zus had een perfecte zwangerschap maar de bevalling was een hel omdat haar zoontje bleef steken. Ze moest ingeknipt worden en de kleine is met de pomp ter wereld gebracht en heet 2x een hartstilstand gehad. Wederom een goed voorbeeld waarom je juist wel zou moeten kiezen om te bevallen met een medisch persoon. JE kan natuurlijk altijd je wensen doorgeven dat de VK alleen ingrijpt als het nodig is maar echt totaal zonder zou ik nooit overwegen.
Heb niet alles gelezen. Maar zowel mensen als dieren die zonder die inmenging bevallen hebben een veel grotere kans om bij de bevalling te komen overlijden, idem voor het kindje. Als je bevalling normaal verloopt dan zou je dat waarschijnlijk best wel zelf kunnen, maar als er ook maar iets mis gaat dan is dat niet het geval. Als je bedenkt dat de helft van de eerste thuisbevallingen in het zh eindigt dan weet je dus al dat die hulp vaak wel echt noodzakelijk is. Mijn eerste twee bevallingen verliepen vlekkeloos en heel goed, maar ik zou het toch niet aandurven hoor ...