Ik heb eeb vraagje over jullie ervaringen met de ruggenprik. Ik heb bij de eerste een ruggenprik gehad. Dat was echt super, maar ik heb wel een mini-trauma overgehouden aan het zetten ervan. Ik moest op bed zitten met kromme rug. Kreeg heel erg kramp door die houding en ging steeds trillen, waardoor de anesthesist niet goed tussen mijn wervels kon komen. Tussendoor steeds de weeen opvangen. Heb daar dus heel lang zo moeten zitten. Toen ik van mijn eerste beviel was het gebruikelijk (ik woon in Belgie,, dus mss iets anders dan in NL) dat ze de verdoving op het laatst stopzetten, bij 8 a 9 cm dus. Omdat je anders niet wist 'welke kant je op moest persen' zeg maar. Een jaar geleden heb ik wel van een vroedvrouw gehoord dat ze dat nu niet meer doen, de verdoving op het laatst stopzetten. Omdat je hem op het einde natuurlijk het hardst nodig hebt... De eerste bevalling ging, nadat de ruggeprik eenmaal gezet was zo goed dat ik bij de tweede dacht het wel zónder te kunnen. (dat had ik dus nooooooooooooooit moeten doen, was echt verschrikkelijk ) Dus vandaar mijn 2 vragen: 1) Moesten jullie tijdens het zitten van de ruggenprik zitten of op je zij liggen? Of een andere houding? 2) Werd de verdoving bij jullie op het einde wel of niet stop gezet? Alvast bedankt voor jullie antwoorden, Groetjes
Ik kan één vraag beantwoorden en de andere niet omdat het een keizersnede ruggenprik was. Ik moest voorover gebogen stil zitten terwijl hij gezet werd. Dat was inderdaad niet makkelijk met het opvangen van de weeën.
1 inderdaad recht op zitten en voorover buigen,zodat je ruggengraat mooi te zien is. 2 bij mij werd de vloeistof hoeveelheid verminderd, zodat ik goed mijn persweeen kon voelen. Ik vond dit heel prettig, zo hou je toch controle.
Ik moest ook rechtopzitten met een kromme rug en dat is normaal,want dan kunnen ze precies zien waar die gezet moet worden en zo is ook het veiligst. Ik zat ook tijdens de weeen maar hij liet dat eerst even gaan en daarna deed hij de ruggenprik. Ik heb er een goede ervaring mee, en deze is niet stopgezet, en mijn persdrang voelde ik echt wel hoor. Het was een zware bevalling, maar het is een prachtige dochter geworden* geslacht wisten we niet) 10-10-2010! Gr Des,
Bij mij hebben ze bij de 1ste een ruggenprik gegeven. Ik was zelf knock-out dus heb het niet gemerkt. Volgens mijn man hebben ze me op mijn zij gelegd en mijn benen helemaal omhoog getrokken. De ruggenprik werd uitgezet toen ik 10 cm ontsluiting had.
1.: voorover gebogen. Ik kan me niet eens herinneren dat ik een wee had in de tussentijd, het zetten van die prik ging ZO snel en soepel! Ik kreeg m wel met relatief weinig ontsluiting omdat ik werd ingeleid en al een tijdje weeën had die weinig ontsluiting gaven. Dus zodra ik 2 cm had zei ik: HIERRRRRR met die ruggenprik! 2.: de mijne werd niet uitgezet en geloof me dat ik prima kon voelen waar ik naartoe moest persen! Het kwam uit mijn tenen werkelijk waar, daar konden geen 10 ruggenprikken tegenop! Dus ik was echt heel tevreden over de ruggenprik!
1. rechtop zitten helemaal voorover gebogen. De anesthesist die ik afgelopen keer voor intake had zei: je moet zitten als een pudding, helemaal in elkaar gezakt (alleen vorige keer was ik echt gebogen zeg maar zowat met mn neus op dat bed) 2. dat weet ik niet ivm ks
1: idd voorover gebogen zitten, viel bij mij alles mee, kon die paar weeën relatief goed opvangen en de prik was binnen een minuut gezet, super-anesthesist! 2: als het goed is, is ie wel uitgezet, maar ik had geen persdrang. Zou kunnen dat ie te laat is uitgezet of dat ie niet voldoende is verminderd ofzo, of dat ik zelf de persdrang niet had, maar het maakte het er wel lastig op. Lucas was ook gewoon te groot en daardoor is hij uiteindelijk met de vacuümpomp gehaald. Ervaring met de verdoving is positief, maar gebrek aan persdrang zorgt er bij mij toch voor dat ik het de volgende keer 'graag' zonder zou doen!
Hier idem! Wat betreft vraag 2: Hier werd het uitgezet. Ik moest de weeën volledig kunnen voelen (helaas )
Dit geldt ook voor mij: voorover gebogen, maar met de benen in kleermakerzit, dus niet naast het bed bungelend. Zetten ging bij mij niet soepel ivm wervels die dicht op elkaar zitten, maar ik zou het zo weer doen. Succes!
vraag1: 2 keer een ruggeprik gehad en 2 keer voor over moeten buigen met weeeen. Dat valt niet mee, maar de laatste keer had ik een lieve verpleegster die met mij ging mee puffen. Hierdoor was het zo gepiept! vraag2: geen idee nooit verder gekomen dan 5cm en toen beide keren een keizersnede.
zittend voor over gebogen. heb voor de laatste 4 cm een ruggenprik gehad . alleen met de laatste 2 cm werkte hij voor mn gevoel echt niet meer! kon alles weer voelen. bij het begin hele zware benen, dode huid voor mn gevoel en op het laatst overal weer gevoel terwijl die ruggenprik er nog in zat! hij werd helemaal uitgezet. een uur moet ie eerst uitwerken van hun zodat je alles 100% voelt
Tijdens de ruggenprik zitten en ja aan het einde voelde ik de weeen er doorheen komen al vrij snel gevolgd door persweeen.
Hier ook een ruggeprik gehad. Moest idd ook voorover gebogen zitten maar hier ging het vrij makkelijk, heb 1 keer weeen tussendoor gehad. Zat ook wel te trillen maar kreeg dat snel onder controle. Verder werd hij ook helemaal uitgezet en toen ik weer genoeg gevoel had mocht ik persen, was na een 10 a 15 min dat ik genoeg voelde. Was dus niet 100% uitgewerkt maar wel een heel eind.
Ik heb ook een ruggeprik gekregen, omdat ik door de inleiding in een weeënstorm terecht kwam. Moest ook zitten met mijn voeten op een bankje naast het bed. Er stond verpleegkundige voor me die me hielp in de juiste houding te zitten. Het zetten was lastig doordat er weinig ruimte was, maar niet pijnlijk. Uiteindelijk mocht ik persen met de ruggeprik nog aan maar wel op een lagere stand. De persweeën voelde ik niet echt, maar wel wat druk vanonder én ik voelde mijn buik hard worden. Op basis daarvan is onze zoon binnen een uur geboren. Omdat de ruggeprik nog aanstond heb ik nauwelijks pijn gehad. Na de geboorte is de prik uitgezet. Blijkbaar verschilt dit per ziekenhuis, maar door de reactie van de verpleegkundige verschilt dit ook per verloskundige/gynaecoloog. Ze moest namelijk eerst navragen of de prik aan moest blijven of uitgezet moest worden.
Bedankt voor jullie reacties! Dus wel zitten ipv liggen. (op een iemand na, Saartje). Wel / niet stopzetten vd verdoving op het einde verschilt dus. Gek eigenlijk he dat dat niet overal hetzelfde is... Ik heb dus de eerste keer een ruggenprik gehad, die hielp ook echt super. Ze zeiden ook dat ik heel weinig erdoving nodig had. Tot 7 a 8 cm heb ik zelfs steeds wat geslapen tussendoor! Oké de laatste 2 uur was het schreeuwende pijn (toen de verdoving dus stop werd gezet). Het allerstomste is: Toen de anesthesist klaar was vroeg de vroedvrouw of ik de naald wilde zien (die reuze ja). Dus ik zei ja, echt mega stom, want ik had er niet aan gedacht dat ik misschien nog vaker moest bevallen. Nu heb ik nog steeds een soort horror-plaatje van die naald in mijn hoofd En wat ik ook vervelend vond was dat mijn man de kamer uit moest. De anesthesist had het al een paar keer meegemaakt dat de man was flauwgevallen, en ze moest zich uiterst concentreren dus. Toen had ik mijn man eigenlijk heel hard nodig. Maargoed ondanks dit alles, als ik nog een keer moet (mag ) bevallen, nooooit meer zonder ruggenprik..
Ik moest ook voorover buigen en dan gingen ze m zetten, 5x mis door een assistent, de 6e keer raak door een volleerd arts ! Maar pijn deed het absoluut niet! Vraag 2 kan ik beantwoorden, bij mij hebben ze t infuus stop gezet bij 6cm omdat ze dachten dat ik door een giga weeënstorm hard zou gaan met ontsluiting.. Helaas 3 uur later nog geen haar verder en is t een spoed ks geworden!
1) zitten, vooroverbuigend.. 2) Ik kan het me niet meer herinneren, maar ik heb helemaal geen weeen gevoeld...