Help me out. 1r zwangerschap uiteindelijk net 40 weken naar t ziekenhuis voor inleiding. Erg grote baby en aantal maanden opnames dus t was genoeg. Gelukkig kwam t met alleen vliezen breken op gang maar manmanman... Ik kreeg een gigantische weeën storm en kon niets meer door de pijn. Had me er zwaar in vergist. Na enige uren ruggenprik gekregen, zat niet goed, maar toen inmiddels 9cm ontsluiting en dus kreeg k geen nieuwe. Wat had ik met een knip, vacuümpomp en schoudertje dat vastzat graag pijnstilling gehad k heb ongelofelijk veel pijn gehad. Dit keer wordt ik weer ingeleid, met 38 wk. Ik hoop natuurlijk op weer vliezen breken maar kan ook dat t nog niet lukt en t met opwekkers moet. Ik zei voor mn 1e zwangerschap altijd, geen pijnstilling voor mij. Risico's voor t kind, en vroeger hadden ze t ook niet... Nu denk ik, waarom mezelf nog ee keer zoiets aan doen?? Waarom niet nu met een ruggenprik en wellicht nog een soort genieten kunnen van de geboorte etc. Maar toch blijft t "troep" in je lijf.. Wat zouden jullie adviseren?
Tja, “ze” zeggen dat vaak van het 1 het ander komt. Dus wanneer ruggenprik, dan sneller vacuüm en knip. Beval je in hetzelfde ziekenhuis? Maar als je het idee hebt dat het weer teveel wordt, misschien inderdaad eerder ruggenprik.
Dat wist ik eerlijk gezegd niet... Ik zit nu te denken aan vooraf al een ruggenprik.... Maar heb nog gesprek over inleiding etc dus ga t natuurlijk bespreken daar. Mijn zoontje was trouwens echt te groot, hij pastte niet. De prik was niet de reden voor de vacuümpomp en knip, hij woog 4160 gram en t ging gewoon niet. Ik nag zelfs kiezen voor een keizersnede maar vind dat wel erg heftig..
Ik had ook een weeenstorm bij de 1e Bij de 2e hebben ze de pomp langzamer opgehoogd en zelfs gestopt toen de weeen goed op gang kwamen Dit voorkwam een weeenstorm
Hee, ik had de weenstorm helaas al op alleen t vliezen breken... Pas bij t persen hebben ze wat medicatie toegediend. Ben dus ook bang voor de reactie van mn lijf als ik echt ingeleid moet worden met medicatie
Vooraf al een ruggenprik doen ze volgens mij niet. Dat is pas bij 3 of 4 cm ontsluiting omdat het de voortgang kan belemmeren. Ik ben bij de 2e ingeleid en moest ook tot 3 cm wachten tot ik pijnstilling mocht. Ik had dan het pompje maar achteraf had ik liever een ruggenprik gekozen.
Wat is de reden van inleiding? Wat hiervoor al genoemd is, de kans op kunstverlossing is veel groter wanneer er een ruggenprik wordt gezet. Maar ook na andere pijnstillings medicatie. Dit komt vaak door de rugligging, handen en knieeen , baarkruk, staand , hurkend allerlei houdingen die t voor jou en je kindje makkelijker maken. Weeenstorm is helaas wel kenmerkend bij inleiding, met infuus maar ook zonder infuus omdat je lijf letterlijk overvallen word. Je noemt het gewicht van je kindje, dit vindt ik eigenlijk helemaal niet een heel groot kindje. Ook mede door de rugligging en alle voorgaande interventies denk ik dat t niet "lukte". Je zou kunnen kijken naar andere vormen van pijnstilling zoals in bad bevallen, tens apparaat en een cursus hypnobirthing.
Ondanks goede weeën en goed persen, kwam hij niet. Ook niet met knip, uiteindelijk vacuümpomp gebruikt en toen zat zn schouder vast. Ik be uiteindelijk op handen en voeten gedraaid en zo hebben ze hem los kunnen halen. Ik had veel pijn, enorme bloeduitstorting daar beneden en veel hechtingen, hij had een slechte APGARscore en moest even ondersteund worden in de ademhaling... Uiteindelijk allemaal goed gekomen, maar niet voor herhaling vatbaar... Wellicht is dat ook mn angst, als het bu wel gewoon zou "passen" dan is zonder pijnstilling natuurlijk beter... Ik hen gewoon veel angst overgehouden eraan. Als er ineens 8 witten jasse naast je staan, je baby niet gelijk huilt, maar mee wordt genomen door de kinderarts etc is niet zo een fijne ervaring.. Ik mocht trouwens bij hem de eerste uren wel uit bed maar kon door de heftige weeën mn bed niet uit. Kon absoluut niet op mn benen staan... :\ Badbevallijg lijkt me echt afschuwelijk :')
En tja gemiddeld misch niet extreem, maar voor mijn lijf echt te groot... K ben maar 1,60 en t paste gewoon niet..
Ik ken je verhaal, mijn eerste bevalling beschrijf je exact. De tweede bevallig begon spontaan en hier heb ik allerlei houdingen gebruikt , deze verliep echt soepel en kijken wij (ook mijn man) heel fijn op terug. Juist door ruimte te creëren in je bekken door verticaal te bevallen past zo"n gewicht er makkelijker door. Door deze angst eerst op te lossen (ik zie dat je nog tijd genoeg hebt) ga je denk ik heel anders tegen deze bevalling aan kijken, en misschien wel met een gerust gevoel. Je mag mij gerust een pb doen wellicht zit ik vlak bij je in de buurt
Ik heb dat dus wel gehad. Eerst een ruggenprik, toen een infuus om in te leiden. Was een heerlijke relaxte bevalling! (Was mn 4e bevalling) Mijn gyn had dit zo geregeld omdat ik zware bekkeninstabiliteit had en door de pijn niet kon draaien/bewegen. Hij wist ook hoe mn lichaam reageerde op een inleiding omdat ik al 4x eerder ingeleid was door hem. Ts; je 1e bevalling klinkt als mijn 1e.( zij was 4100) Mn 2e was dus nog groter (ruim 4200) maar dat pastte prima. Mn 1e had dus de weg dus gebaand.
Ik herken het ook wel hoor die stomme weeenstorm na inleiden. Met ook nog een “oh, ze lijken nu wel heel snel te komen, we zullen het infuus wat lager zetten”. En dus uiteindelijk een morfinepomp gevraagd waardoor aan bed gekluisterd. En met wat er allemaal erna gebeurd is met zowel jou als je kindje begrijp ik je angst ook heel goed! Wij/ik hadden geluk dat hij met knip en gesjor ( wel op baarkruk gegaan voor zwaartekracht) eruit kwam 4250 gr. Was/is er niet juist een nieuwe methode dat ze met echo kijken of het past en natuurlijk bevallen mogelijk is?
Ik krijg ook voor de tweede keer een groot kind (p99 gebaard en de huidige buikbaby gaat ook die kant op). Eerste keer ruggenprik (mislukt maar toch) en vacuum en knip. Tweede keer wordt sowieso een ander ziekenhuis, maar ik denk dat ik het weer zonder ga proberen, maar wel makkelijker overstag ga voor pijnstilling. Ik wil echter deze keer remyfentanil proberen als ik iets nodig heb. Het schijnt te helpen dat er al een kind doorheen gekomen is. Heb het gevraagd aan de gyn die de grote baby's haalt en hij zegt dat ze bij een tweede heel terughoudend zijn met nieuwe vacuum en knip, omdat het nu makkelijker moet passen.
Eerste bevalling mislukte bij mij volledig met een ruggeprik en slechts 4 cm ontsluiting. Keizersnede. Tweede bevalling weer een ruggeprik bij 3 cm en toen als een speer naar volledig en vlot bevallen. Reden? Ik denk een kleiner kind met vooral een kleiner hoofd. Dus het kan zomaar verschillen per kind.
Ik denk dat je dit bedoelt: https://www.rtlnieuws.nl/gezondheid/echo-tijdens-bevalling-kan-mogelijk-problemen-bij-geboorte-voorkomen
Niet alle reacties gelezen, maar bij de uitdrijving wordt de ruggenprik ook uit gezet. Dus het is enkel om pijnloos naar die 10cm te komen, dan gaat ie eraf omdat je anders te weinig persdrang voelt. Die kans is er sowieso waardoor de kans op pomp en knip alleen maar groter is/wordt. Ik neem aan, omdat je nu met 38wk ingeleid wordt, het kindje niet zo groot is dit keer als toen. Krijg je ook groei echo'd?
Ja dat bedoel ik. Weet niet of die ontwikkeling nou zo goed is. Ik bedoel hoe weten ze nou hoe ver jouw bekken uit elkaar kan en of het misschien prima had gekund terwijl er dan sneller wellicht een ks wordt gedaan zo van, laten we het risico maar niet nemen. Want artsen houden daar niet van, die zijn opgeleid om te handelen.
Ja, ik heb weer Groeiechos. Met de 20 wm echo liep hij gemiddeld al bijna 2 wk voor.. Dus is denk weer een flinkerd. En al heeel veel beweging, dikke buik... Misch moet ik t maar gewoon paten gebeuren. Maar met jullie info leer ik alweer veel! Ben er de vorige keer blanco ingestapt, nu probeer ik me iets beter voor te bereiden
ik wou ook absoluut geen pijnstilling uiteindelijk wel gekregen geen spijt van gehad (ook knip gehad gescheurd en vacuumpomp) de kleine hadd 1 dag of avond eigenlijk alleen koorts ik zou wel pijnstilling nemen vooral gezien je eerste bevalling maar dat is mijn advies alleen
Ik heb bij de eerste een inleiding gehad met meteen een ruggenprik. Ik was toen 41+2 en had een hoge bloeddruk en zwangerschapsdiabetes en vonden ze het onverantwoord om nog op de bevalling te wachten. Helaas bleef ik op 7cm hangen en herstelde de hartslag van dochterlief steeds minder goed na iedere wee. Uiteindelijk is er besloten tot een semi spoedkeizersnede, daaruit bleek dat dl met haar oor op haar schouder in mijn bekken lag en dus waarschijnlijk ook niet natuurlijk geboren kon worden. Ze hebben haar zelfs nog met een pompje moeten halen tijdens de keizersnede, zo vast zat ze. Maar omdat ik al een inleiding met ruggenprik had, moest ik voor de ks nogmaals een ruggenprik ( in een andere wervel, zodat de hele onderkant gevoelloos zou worden ). Tijdens mijn inleiding voelde ik wel gewoon mijn benen en voeten. Maar man wat een hel, omdat ik niet goed kon voelen of de 2e ruggenprik wel goed zat ( ze deden een aantal testjes ) zijn ze op een gegeven moment de operatie begonnen en toen bleek ik het gewoon nog te voelen!! Toen kreeg ik nog een rustgevend middel door mijn infuus maar dat hielp ook niet. Na de geboorte van onze dochter ben ik onder algehele narcose gehecht. Nu mag ik bij de 2e in principe kiezen. Ik zou heel graag natuurlijk willen bevallen, maar mocht de bevalling toch moeten worden ingeleid dan kies ik denk ik toch maar meteen voor een geplande keizersnede. Dan maar in 1 keer goed. Ik zal wel een uitzonderingsgeval zijn, maar ik moet er niet aan denken om weer door zo'n hel te moeten gaan. Zo relaxed mijn bevalling begon, zo vreselijk was het op het einde. Succes met een keuze maken, het blijft toch altijd een lastige kwestie. Vaak kun je pas op het moment zelf beslissen hoe je het graag zou willen maar erover nadenken kan natuurlijk nooit kwaad Neem het wel op in je geboorteplan die je meeneemt naar het ziekenhuis, met je wensen en evt je vorige ervaringen.