21 oktober ingeleid en bevallen. Om de 2,5 minuut weeen en dat 6,5 uur lang. Geen pijnstilling gekregen. Toen ik er naar vroeg was het al te laat. Maar het was geen doen. Wel maar 5 minuten geperst. Het was een nare bevalling vergeleken met de eerste, die was er binnen 3,5 uur met pethidine prik, maar toch zou ik kiezen voor de tweede bevalling. Heb het idee dat ik er echt wat voor eb moeten doen!
Zonder in het ziekenhuis met weeenopwekkers.. was vervelend maar het was vervelender dat iedere keer als ik de boel een beetje kon opvangen de zuster de dosis omhoog schroefde.. Ik kwam het ziekenhuis in met daglicht (had al anderhalve nacht weeen gehad maar geen idee hoelang ik bezig was(en geen zin om te rekenen nu)) en toen er werdt gezegd tegen me als hij nu niet komt wordt het een knip en vacuum.. ik keek naar buiten en zag de ochtendschemer.. wel een verdovingprikje bij de knip en de hechtingen geloof ik...maar telt dat als pijnstilling? De rest was namelijk zonder.
Eerste bevalling zonder. Wilde thuis bevallen maar door complicaties naar het Zh waar het al te laat was voor pijnbestrijding. Tweede ingeleid. IVM heel veel pijn door nierstuwing gelijk een ruggeprik gehad en een totaal pijnloze bevalling gehad (op 8 min persen na). Derde, ik laat het op me af komen maar ik sluit pijnbestrijding niet uit.
Helaas met ruggenprik, want was zo vastberaden het zonder te doen. Maar ik werd ingeleid en de ene wee was nog niet weg of de volgende diende zich aan. Ik kon werkelijk niks meer! in het begin van het inleiden ging het lekker, ik voelde me super de weeen kwamen mooi gelijkmatig opzetten en kon ze lekker wegpuffen. Maar de gyn wilde er geen nachtwerk van maken (wat het toch werd) en zette die weeenopwekkers steeds een stand hoger terwijl ik aangaf dat ik dat niet prettig vond en ik lekker nog even wou heendoen want het ging goed zo en ontsluiting gaat nu eenmaal niet zo snel. Maar toch werden de weeenopwekkers hoger gezet met als gevolg dat ik direct een ruggenprik kreeg want de gyn zag ook wel dat ik dat niet afkon, en ik had na 2 uur mijn kingdje op mijn buik liggen nadat de ruggenprik zat. Over de bevalling kijk ik positief terug want het was ondanks alles wel een voorbeelbevalling. 25 min persen en geen kleerscheurtje te bekennen met 8,5 pond. Maar het ging me wel iets te snel als ik eraan terug denk.
Ik zie iedereen hier schrijven dat ze zonder pijnstilling zijn bevallen, super hoor . Maar ik zweer bij een ruggeprik, en schaam me hier helemaal niet voor! Eerste 2 bevallingen ook zonder gedaan, maar bij de 3e mét. Heerlijk!
Zonder, hoe: door zoveel mogelijk te ontspannen, een rustige sfeer om me heen, alleen man en medische mensen op de achtergrond. Vooral niet weg willen gaan van de pijn (dat is namelijk juist gespannen zijn), maar naar de pijn toegaan. Klinkt een beetje apart maar het is precies zoals ik het opschrijf. Het gaat om toelaten van de pijn, dan kun je het veel beter verdragen. Je duikt als het ware in je weeën, laat ze over je heen komen. Je raakt in een soort van trance of concentratie en bent je weinig bewust van je omgeving. Het helpt erg om veel vertrouwen te hebben in je lijf. Je lijf geeft het precies aan en die signalen moet je volgen. Dat is hoe ik het deed en het ging super. Was even inkomen (eerst verzette ik me ook tegen de pijn) maar toen ik daarmee stopte was de ontsluiting in anderhalf uur van 2 naar 10 cm en 13 minuten en 3 persweeen later was mijn dochter er al. Ik had een klein schrammetje aan de binnenkant van mijn schaamlip en dat was alles. Dochtertje zag er perfect uit, had totaal niet geleden. Ik kijk met vertrouwen uit naar de volgende (ben nu pril zwanger)!
@ florida Als ik eerlijk ben dan ben ik banger voor een prik dan voor pijn... komt ook omdat ik gewoon vaak verkeerd wordt geprikt... voor de weeenopwekkers hebben ze de naald 7 keer in me moeten steken en ik had twee blauwe armen.. ik zag er werkelijk niet uit...
precies die pijn WIL je GRAAG hebben want brengt je dichterbij je kindje.. Hier hoefde ik niet echt helemaal in mezelf ofzo, kon nog wel gewoon lachen e.d. maar ben elke dag pijn gewend dus misschien scheelt dat wat, ik kan goed tegen pijn.
Ik ben zonder bevallen. Ik wilde ook liever niets voor de pijn op voorhand. Bij mij viel de pijn wel mee tot 8/9cm. Tuurlijk deed het zeer maar het was draagbaar. Ik keerde wel helemaal in mezelf,praatte bijv bijna niet en zuchte in mezelf gekeerd de weeën weg. Na het doorprikken vd vliezen kreeg ik het laatste uurtje/1,5u rug weeën , deze waren echt heel pijnlijk. Maar het moment dat ik dacht 'dit trek ik niet' voelde ik persdrang opkomen en mocht ik gaan persen met 10cm. Ik vond het dus ook totaal niet nodig iets voor de pijn, ik kon me goed 'ontspannen'. Kreeg ook een compliment vd verloskundige, ze zag helaas te weinig van 'dit soort mooie' bevallingen. Mijn afloop was iets minder, want lag later voor het hechtwerk onder narcose op de OK maar goed daar doe je niks aan.. Mijn kindje heb iig zonder pijnstilling op de wereld gezet!
3x zonder pijnstilling bevallen.... Waarom? Omdat alle 3 de bevallingen veel te snel gingen voor een ruggeprik
Ik ook! Was heerlijk pijnloos en ontspannen. Wel 75min geperst en dat was toen voor mij wel pijnlijk. Ik zou graag weer een prik willen, heb ik al aangegeven. Mits er de tijd voor is, wat ik ten zeerste hoop! de eerste ging vrij snel namelijk.
Kan helemaal niet kiezen wel fijn dat ze waar ik wil gaan bevallen wel verdoven om een knip te zetten.
Ik heb gezegd zonder pijnstilling. Kan het nu makkelijk roepen, ik heb nog dertig weken om na te denken Ik wil graag thuis bevallen en de pijnstilling die daarbij mogelijk is, staat me niet echt aan, zoals ik er nu over gelezen heb. Als ik in het ziekenhuis zou moeten bevallen, zou ik (ondanks ik doodsbang voor prikken ben) voor een ruggeprik gaan, als het mogelijk is.
Hier 1x met en 1x zonder pijnstilling bevallen. Ik heb bij beide bevallingen rugweeën gehad bij de eerste heb ik bij 4 cm een ruggeprik gekregen na 2 uur had ik volledige ontsluiting en is de ruggeprik uitgezet heb toen nog ruim ander half uur moeten persen. Bij de 2e ging het te snel dus heb ik zonder gedaan.
Na drie dagen inleiden met gel, de vierde dag aan infuus en vliezen breken. Er gebeurde weinig, kreeg wel allerlei weeen en dergelijke,maar geen ontsluiting. Infuus gestopt om te kijken wat mn lichaam deed...alles stopte... Er werd al gesproken over een keizersnede. Zachtjesaan werden de weeenopwekkers weer opgebouwd en kwam er wel ontsluiting en hoe...! Ik kon de weeen niet meer wegpuffen,kwam geen pauze, tone om pijnstillling gevraagd en een spuit pethidine gehad...wat een uitkomt, de pijn was zeker niet over,maar ik kon het weer aan! Had voor mn gevoel ook echt heel kunstmatige weeen door de opwekkers...
Ik kreeg een ruggenprik ( op aanraden van de gynaecoloog ) Dit nooit meer, ten eerste toen ik die 10cm ontsluiting had en die ruggenprik werd uitgezet had ik een weeënstorm en ik niet meer wist hoe ik het had. Ten tweede heeft mijn blaas wel zo'n geweldige optater gehad vanwege al die keren eenmalig katheteriseren en dat ik vlak voor de persweeën niet zelfstandig kon plassen ik blaas schade heb opgelopen waar ik nu voor behandeld word en waarschijnlijk ook aan geopereerd moet worden Als ik ooit nog eens zwanger word dan kies ik liever voor zo'n morfine pompje.
zonder, had de mazzel goed in mijzelf te kunnen "duiken" dat hielp mij enorm, ontspanning en ademhaling. heb de bevalling niet als enorm pijnlijk ervaren. Was dat ander geweest, dan had ik voor alternatieven gekozen (had de geboorte tens bij me)
Bij de eerste een pompje, omdat ik de weeën na 24 uur zonder ontsluiting simpelweg niet meer trok. Bij de tweede wilde ik zonder proberen, maar heb vanaf 5cm persweeën gehad, dus was maar wat blij dat ik een pompje kreeg.
Ik wil het zonder pijnstilling gaan proberen, maar heb in mijn geboorteplan aangegeven dat ik Remifentanil wil (dus met zo'n pompje) mocht de pijn me te gortig gaan worden. Ik hoop echter dat ik dusdanig in mezelf gekeerd kan raken dat het niet nodig is. But time will tell