Bevallen met of zonder pijnstilling

Twee keer zonder en hoe? Gewoon niet nodig gehad. Deed niet ontzettend pijn ofzo.
Derde wordt een keizersnee.... helaas

 

Zonder pijnstilling.

Eerst hele hete handdoeken op mijn onderlijf tijdens een wee (heerlijk), later in bad (ook heerlijk, de warmte doet wonderen). Toen de weeën echt door begonnen te zetten: hard schreeuwen En positief blijven denken: 'weer een wee gehad, weer een stapje dichter bij het einde gekomen'.

Mijn rug is ook veel gemasseerd tijdens de weeën.

 

Ik probeer het zonder, omdat ik misschien na de bevalling nog even volledig onder narcose moet (verhoogde kans verkleving placenta) dan is het handig om niet teveel meuk in het lichaam te hebben.
Bovendien kleven er aan pijnstillers ook risico's, ik bescherm de kleine er liever tegen, dan maar wat pijn.

 

Hier zonder.
Ik heb er 26 uur over gedaan. We wilden graag een thuisbevalling maar na een uur persen besloten om naar het ziekenhuis te gaan. Daar ook nog 3 kwartier geperst. Hij is uiteindelijk gehaald met de vacuum.
Hoe ik het vol hield? Vanaf dag 1 dat ik wist dat ik zwanger was keek ik uit naar de bevalling. Tijdens de bevalling ook nog veel lol gehad en heel veel leuke gesprekken. Oke, het deed pijn, maar ik dacht elke keer, weer een stapje dichterbij, en de wee is zo weer over zei ik telkens tegen mijzelf. Wat mij ook hielp was lopen of zitten. En iemand die in mijn rug drukte tijdens een wee (rugweeen) op het laatst een pittenzak op mijn benen gelegd vanwege de beenweeen.

En vooral: rustig blijven!

 

zonder. 2,5 uur later en veel gelach met de verpleegkundige is de kleine meid geboren mijn man heeft haar gehaald. echt pijnlijk heb ik het niet ervaren, ongemakkelijk dat wel. Een stortbevalling, ik wist niet wat me overkwam en toen ik het realiseerde toen was ze er al.
waarschijnlijk heb ik de eerste 8 cm niet gemerkt/ of ik ben van 0 naar 10 cm in 2 uur gegaan. zo hoop ik de volgende ook te krijgen
enige wat ik wel heb gedaan is 4 prive lessen zw yoga. kreeg alles te horen en het ging zo natuurlijk. de bevalling was een lachertje vergeleken met de maanden er voor.

 

Twee keer een ruggenprik gehad. Ik kijk terug op twee prachtige bevallingen!

 

2 keer zonder pijnstilling. Bij de eerste was het een badbevalling - lekker relax - , bij de 2e ging het gewoon veel te snel. En qua pijn viel het eigenlijk nog best mee...

 

Vliezen braken, direct weeën. Waren goed op te vangen.
Binnen een uur 5cm en op naar het zh.
Ook daar waren de weeën goed op te vangen.
Laatste twee werden vervelend, maar toen zat ik al op 10cm.
In nog geen 6 uur is hij geboren.

 

Eerste ingeleid, zonder pijnstilling.
Bevalling duurde 32 uur met een hele lange weeenstorm...
Toch gelukt hoor, geen kik gegeven. Ik vond het ondanks alles een geweldige ervaring. Ze deden trouwens niet moeilijk, boden zelf pijnstilling aan, maar ik had het niet nodig.

Tweede was een keizersnede, waarbij de linkerhelft nauwelijks verdoofd was (pas de 14e ruggenprik zat min of meer goed, maar links werkte het dus niet zo best). Was pijnlijk hierdoor (uiteraard) maar ook deze geboorte had ik niet willen missen

 

Met ruggenprik, en ik heb er een geweldige bevalling door gehad! Ik was panisch voor het hele gebeuren dus had met de gyn afgesproken dat ik in een vroeg stadium een ruggenprik zou krijgen. Bij 3 cm is ie gezet, en 5 uur later had ik mijn kerngezonde dochter in mijn armen. Ik voelde mn persweeën door de prik heen dus die mocht bij het persen aan blijven staan.

Totaal geen nadelen ondervonden aan deze vorm van pijnbestrijding en ben blij dat ik ervoor gekozen heb. Volgende keer zeker weer!

 

Bij de eerste in ZH bevallen met ruggenprik. Zelfs met ruggenprik was het hels. 18 uur, Sterrekijker, knip en vacuumpomp en totaal ruptuur en de bijwerkingen van ruggenprik. Koorts bij mij en de kleine. Ik was echt als de dood voor een volgende bevalling, dat ik de pijn echt niet aan zou kunnen. maar ondanks dat, wilde ik toch thuis bevallen...

En het is me 100% mee gevallen en ik was super relaxted. Pijn kon ik makkelijk dragen door de geboorte TENS die ik gebruikt heb. Voelde duidelijk verschil zonder en met dat ding. Ik had zo enigsinds controle over de pijn en hij stimuleerd extra aanmaak tot endorfines. Door deze combi was ik super relaxted en ging het allemaal heel snel omdat ik ook ontspannen was. Ik heb ook niet geschreeuwd en ben niet in paniek geraakt. Wat ik normaal wel zou doen....

 

Bij de eerste wilde ik thuis bevallen. Hoewel ik grote twijfels had of ik het wel aan zou kunnen zonder pijnstilling.

Door weeen in bad op te vangen, en met de yoga-ademhalingsoefeningen ging dat prima. Bij 8 cm werden de vliezen gebroken en moest ik alsnog naar het ziekenhuis. Dat was wel heftig. Me heftige weeen in de auto en daar meteen aan de CTG ed. Maar ik was intussen al zo ver dat ik geen seconde aan pijnstiling heb gedacht. Het mocht ook al vrij snel gaan persen, en binnen 8 uur vanaf de eerste weeen en 35 min persen was onze zoon geboren.

Deze keer heb ik de cursus hypnobirthing gedaan en ik heb er het volste vertrouwen in dat ik het aan kan zonder pijnstilling. En ik hoop dat ik deze keer ook thuis kan blijven.

Het toverwoord is ontspannen. De endorfines die je zelf aanmaakt zijn veel krachtiger pijnstillers dan je denkt. Warm bad of douche kan wonderen doen wanneer je denkt het niet meer an te kunnen.

Ik wens je heel veel succes en een vlotte bevalling.

 

Zonder, het was een ingeleide bevalling met 41+1.

Super snelle bevalling ook! Nadat de ballon eruit was hebben ze mijn vliezen gebroken en ging ik aan het infuus. Na de eerste wee ging het heel snel, binnen 2 uur was ze er. Vooral het stukje van 5 naar 10 cm was heftig, dit gebeurde binnen een half uur en de weeën kwamen zonder tussenpozen en waren heel sterk. Dat half uurtje was even heftig maar al met al was het prima te doen zonder pijnbestrijding!

 

Hier 3 x thuis bevallen dus zonder pijnstilling.

Ik heb bij de eerste en tweede wel even gedacht: waarom wou ik dit ook alweer zo graag, maar dat moment was heel snel voorbij. Ik vond het alleen echt pijnlijk aan het eind, als er geen pauze meer tussen de weeën zit. Maar eerlijk gezegd denk ik (geen ervaring, dus misschien is het wel niet waar) dat op dat moment ook pijnstilling grenzen heeft. En die momenten duren maar zo kort, want dan ben je er ook al bijna en persen moet volgens mij toch altijd zonder pijnstilling (doet overigens ook wel zeer, maar ook dat is zo voorbij).

Bij mij zijn trouwens alle drie de keren de vliezen doorgeprikt. De eerste en laatste keer met 8 cm ontsluiting en de tweede keer met 3 cm al, omdat ik zo ver overtijd liep. Elke keer was dat wel het laatste zetje, want de baby werd dan binnen 10 minuten-half uur geboren.

 

Ik heb een ruggenprik gehad

 

Ik wilde zonder pijnstilling bevallen, vooral omdat ik op mn werk ook de nadelen hiervan zie
Maar ik had vanaf dat de weeenopwekkers waren aangesloten een weeenstorm en na 1,5 uur dacht ik als ik nu maar 4 cm heb dan wel pijnstilling anders hou ik t geen uren meer vol.... Maar zat al op 6 cm n klein uurtje later mocht ik al persen ben dus bevallen zonder pijnstilling en denk dat je tijdens je bevallingen er toch anders over kunt gaan denken

 

Eerste keer met ruggeprik, bevalling ingeleid en het schoot totaal niet op. Na 14 uur weeen prik gezet. Nog eens 14 lange uren later was dochter geboren. Bij de tweede geen verdoving. Heb geen ontsluitingsweeen gehad/gevoeld. Alleen een beetje buikkramp. Toen de vk kwam (gebeld omdat ik het gevoel had dat de baby ongeveer naar buiten kwam glijden zonder pijn) had ik al 7 cm ontsluiting. Vervolgens naar het ZH, daar had ik al 10 cm en persweeen bij aankomst. Binnen 14 minuten en nog geen 20 pijnlijke weeen was zoon geboren.

 

Ben drie keer bevallen zonder pijnstilling. Bij mijn eerste was ik erg geschrokken van de heftigheid en pijnlijkheid van de weeen, ik vond ze meteen al flink pittig. Ik was toen in ziekenhuis en bij het eerste inwendig onderzoek dacht ik, als ze 2 cm zegt dan ga ik gillen, want hou ik nooit uren vol! Gelukkig zei ze 8 cm en waren de weeen te doen in wetenschap dat het ook snel weer voorbij zou zijn. Maar anders had ik waarschijnlijk pijnstilling echt overwogen, ondanks mijn voornemen om het zonder te doen.

Bij nr 2 ook heftig en snel, dus goed te doen. Verplicht op linkerzij liggend, puffend en briesend als een paard .

Bij nr 3 heb ik een weeenstorm gehad en dat was echt een hel. Als ik had gedacht dat het mogelijk was, had ik om pijnstilling gevraagd. Maar ja, ik was thuis en ik voelde al snel persdrang, dus ik wist dat er niets anders op zat dan hopen dat het snel achter de rug was. Ik heb geschreeuwd, gekreund en vooral ook veel geroepen "Ik kan het niet, ik kan het niet! " Ik stond naast mijn bed te shaken... (gelukkig was het ook snel voorbij )

 

Ik ben zonder pijnstilling in ziekenhuis bevallen. Bevalling duurde 40uur. Zijn hoofdje lag niet helemaal goed ook op het einde.
Ik vond het heel goed te doen. Vermoeiend door de lange tijd, maar qua pijn echt te doen. Bij 8-9cm vond het echt zwaarder worden. Vooral omdat hier de laatste cm nog 3,5uur duurde met wee opwekkers op zijn maximaal. Persweeën inhouden enzo...

 

ik riep altijd .. nee geen ruggenprik, geen pijnstilling niks..
maar helaas liep mijn bevalling veel moeizamer dan gedacht en uit eindelijk een ruggenprik gehad.
ik zou dit zo weer doen, riep zelfs pff dit had ik 10uur terug al gelijk moeten vragen !
nadat ik de ruggenprik had gekregen was ze er met 3 uur

bij een volgende bevalling zou ik als er geen schot in de zaak is al eerder vragen om pijnstilling