Bevallen met ruggenprik. De ontsluiting ging zo ontzettend langzaam, uiteindelijk met 7 cm (was inmiddels al 23 uur bezig) naar het ziekenhuis gegaan en hebben ze direct een ruggenprik gezet. Heerlijk vond ik het! Ik kon zelfs nog even gaan slapen. 10 uur later is mijn zoon geboren na 5 minuten persen. Bij de tweede heb ik bij 3 cm een ruggenprik gekregen, omdat ze het niet nodig vonden dat ik pijn zou moeten lijden aangezien onze dochter zou overlijden. Ik vond het ook fijn want ik was nog helder genoeg en bij mijn zoon was ik totaal van de kaart en oververmoeid. Dit keer had ik maar een paar uur met mijn dochter en moest ik dus scherp zijn, dit zouden de enige uren zijn waarin ik herinneringen kon opbouwen aan haar. Deze keer wil ik proberen om thuis te bevallen, als de ontsluiting tenminste een beetje wil vorderen maar als dat niet gaat lukken dan ga ik toch naar het ziekenhuis voor een ruggenprik dus ik hou alle opties open dan kan het nooit tegenvallen.
Goh ik heb eigenlijk geen idee of ik met of zonder wil... Eerst maar eens verdiepen in de voors en tegens, al zal het voor iedereen wel anders zijn
Ik ben ingeleid en kreeg een infuus met weeënopwekkers. Ik bleef een aantal uur steken op 7 cm ontsluiting en de weeën waren zo heftig en kwamen om de minuut. Ik heb toen gekozen voor een pethidineprik. Dat nam de pijn niet weg, maar zorgde ervoor dat ik tussen de weeën door even kon ontspannen. Uiteindelijk zonder persweeen de kleine meid de wereld opgezet. Als ik voor een ruggenprik had gekozen had ik dit niet kunnen doen en was het een spoedkeizersnede geworden.
Hier zonder pijnstilling om 4 uur braken mijn vliezen zonder ook maar 1 voorteken, ben toen weer gaan slapen tot 10 uur voelde wel wat maar viel mee! Vk kwam om 2 uur en zei ohh dit is het begin kom om 8 uur terug! Toen de deur dichtsloeg sloeg het om beetje rondgelopen onder de douche geweest toen naar mijn man geschreeuwd dat hij de vk moest bellen ze kwam rond 5 uur kon niet meer naar het ziekenhuis en het werd een thuisbevalling na 1, 5 uur persen was ze er!
Ik heb, tegen mijn eigen verwachting in, echt heel veel gehad aan de pufoefeningen van mijn cursus, die hielpen me door de scherpste pieken heen. De laatste 3 uur of zo waren verschrikkelijk, maar op het moment dat ik dacht het echt niet meer te kunnen trekken had ik volledige ontsluiting. Als ik toen nog uren had gemoeten had ik denk ik ook een ruggespraak oid gevraagd.
Zonder pijnstilling is ons zoontje geboren. Dit was ook mijn bedoeling al, voordat ik ging bevallen. (Als het echt niet meer zou gaan, dan zou ik erover nadenken) Uiteindelijk van 6 cm naar bijna volledige ontsluiting tijdens het ritje naar het ziekenhuis, dus had er ook heel weinig tijd meer voor om erover na te denken. Bij mij was het ook inderdaad zo, dat ik de pijn goed te behappen vond. Natuurlijk.. het is geen pretje, maar iedereen doet haar bevalling op haar manier. Bij mij verliep het gewoon soepeltjes haha.. Bij een eventuele volgende, ga ik gewoon zien hoe het gaat.
Ik wilde absoluut zonder pijnstilling bevallen. Man, wat ben ik daarop teruggekomen. Na een inleiding en weeenstorm waarbij ik alleen maar op mijn linkerzij mocht liggen had ik overal pijn. Ik was dolblij toen ik eindelijk een ruggeprik kreeg voor de ks. Bij de tweede heb ik de optie vantevoren vast laten liggen en was er ook echt aan toe na meer dan 48 uur weeen, helaas werd hij verkeerd gezet en ging het pas goed bij de ks.
Hier 3 x bevallen zonder pijnstilling! vond het eerlijk gezegd redelijk meevallen... tuurlijk tis heus even helemaal niet leuk.. maar ik kan me goed rustig houden waardoor de bevallingen vlot gingen.. bij de eerste had ik heel even het gevoel van spuit me maar plat, maar de bevalling ging zo snel en de artsen dachten dat ik nog lang niet zo ver kon zijn.. maar toen bleek ik dus al persweeen aant wegzuchten te zijn.. de tweede bevalling duurde twee uur toen de vk er was ben ik in 50 min. van 4 cm. naar onze zoon op mn buik gegaan... en de derde heel weinig weeen gehad en ook nog geen 2.5 uur.. ik ben sowieso geen fan van ruggeprik lijkt me niks.. heb na de bevallingen wel op paracetemol geleefd doorde vele naweeen
Zonder pijnstilling doorgekomen met steun van mijn man, en omdat ik ECHT geen ruggeprik wilde (noodsituaties daargelaten). Nu met hypnobirthing proberen! En ik heb haptonomische zwangerschapsbegeleiding gevolgd.
Hier 3 bevallingen zonder pijnstilling gedaan. En de 4de. Ga ik. Ook weer zonder proberen gewoon ff op je tanden bijten
Zonder, Ik vond de weeen heftig, maar kon ze goed opvangen met m'n vk samen. Was ook best snel gegaan allemaal, ben ongeveer 8 uurtjes bezig geweest vanaf eerste wee. Ben benieuwd naar deze bevalling. Als we een goed huisje hebben (lees: groot genoeg) dan wil ik misschien wel thuis bevallen. Ik weet nu wat ik kan en wat ik kan verwachten. Dus wie weet. Ik heb nog even om er over na te denken
Ik was van plan om zonder te bevallen. Maar doordat ik ingeleid ben werd ik aan de weeënopwekkers gelegd. Dit was achteraf gezien niet slim omdat ik teveel weeën kreeg en dit niet meer weg kon puffen. Daarom toen voor een ruggenprik gegaan. Maar ik hoop dat ik bij een volgende kan bevallen zonder pijnstilling.
Zonder en wilde ook niet anders, maar ik had wel het voordeel dat mijn bevalling maar 6 uur duurde. Minder maakte het dat ik vanaf de 3e wee in een tot aan de 10 cm ontsluiting (dus 5 uur lang) een weeënstorm had en daarna geen persweeën. Maar door te ontspannen, maakt je lichaam zoveel pijnstillende hormonen aan dat extra pijnstilling bijna niet nodig is. Verstand op nul en blik op oneindig, was mijn motto. En toen ik het niet meer leuk vond, mocht ik persen en vielen alle weeën weg. Kostte wel extra veel moeite en 1 uur tijd, maar heb echt van het persen genoten en geen pijn gehad. Hechten deed mij pas pijn en plassen de eerste week na de bevalling helemaal. Daar viel de bevalling bij in het niet.
Ik heb het ook zonder pijnstilling gedaan. Zou in eerste instantie thuis bevallen dus het was eigenlijk helemaal niet bij me opgekomen. En daarbij dacht ik ook van 'ik ben een vrouw, ik ben hiervoor gemaakt, ik kan dit'... Dat heeft heel erg door mn hoofd gespookt.. Ja, het doet zeer.. Ja ik heb geschreeuwd 'IK STOP ERMEE'.. maar ja, dat kan niet.. Uiteindelijk ben ik best trots op mezelf dat het me is gelukt
Ik heb het zonder pijnstilling gedaan. Het was een thuisbevalling en ik trok de pijn absoluut niet als ik op bed lag. Daarom heb ik ongeveer de hele bevalling onder de douche gezeten op een douchekruk. Als ik dan een wee had stond ik soms op en kneep ik het stoeltje fijn en tussen de weeën door kon ik weg soezelen door het warme water. Ik vond dit echt wel te overleven. Mijn bevalling heeft van 0 tot 10 cm 6uur geduurd, waarvan 50 min persen. Ik moet wel zeggen dat ik de overgang naar persweeën heel vervelend vond. Maar deze keer heb ik een bevalling in het ziekenhuis en kan ik niet onder de douche (tweeling bevalling) dus ik weet niet of ik het dan zonder pijnstilling zou kunnen.
Zonder, hoe: de meest heftige weeën (in 2,5 uur van 4 cm naar volledige ontsluiting) in bad opgevangen. Lekker in het warme water, verder niet teveel gedoe om me heen, in mezelf gekeerd.
Helemaal waar, maar bij een tweelingbevalling moet je aan een infuus met weeën opwekkers plus een band om de hartjes in de gaten te houden en die mogen niet mee onder de douche