@gijsje maar volges mij is het toch wel echt zo dat het even veilig is, maar er word denk ik naar meerdere dingen gekeken, zegmaar in het ziekenhuis heb je ook nog kans op ziekenhuisinfectie's die jij of je baby kunnen oplopen wat je thuis niet zou gebeuren zegmaar maar zeker weten doe ik het ook niet hoor haha
Dat klopt, het gaat niet zozeer om het feit dat iemand thuis bevalt, maar het gaat fout in de keten van zorg blijkt. Dus bijv. informatie-overdracht tussen verloskundige en gynaecoloog. Heel opvallend: De kans op babysterfte bij een laag-risico bevalling die vanaf het begin wordt begeleid door een verloskundige is meer dan twe ekeer zo hoog als een hoog-risico bevalling die vanaf het begin wordt begeleid door en gynaecoloog....
Bij de oudste ben ik thuis bevallen met omstandigheden van extreem weer... (lang leven de sneeuw) Bij de jongste kreeg ik pethadine. 1x en voor mij NOOIT meer. Heb merendeel geslapen dan bewust bevalling mee gemaakt. Ik mag geen ruggenprik hebben vanwege 2 snelle bevallingen. Kies er nu ook voor om het op eigen kracht te doen en net zo lang door te gaan totdat ik echt niet meer kan... het is denk ik een keuze die je zelf moet maken. En als je het op een later moment nog kan bepalen moet je dat gewoon doen...
van veel grotere invloed zijn: - beperkt prenatal onderzoek (oftewel minder afgebroken risico zwangerschappen) - veel minder keizersnedes - veel hogere leeftijd van moeder bij 1e kind Een risico wat zeer laag is wordt niet opeens heel hoog wanneer het 2x zo hoog wordt.. 10 cent is weinig.. 20 cent is 2 keer zoveel maar ik koop er nog steeds nauwelijks wat voor.. Bevallen brengt altijd een risico met zich mee. Ziekenhuis bevallingen zijn niet veiliger puur omdat ook daar de gyn niet direct voor handen is. Wordt een bevalling volledig begeleid door de gyn dan is het risico het laagst en de kans op medisch ingrijpen bij de bevalling (ook wanneer het misschien niet zo nodig is) het grootst. Het zijn allemaal afwegingen!
Tsja, heb in mijn omgeving bij een kennis meegemaakt dat de navelstreng scheurde tijdens de bevalling. Er werd toen gezegd: als je niet in het ziekenhuis was geweest, was dit een dodelijke afloop geweest. Zegt voor mij genoeg.
Misschien wordt er ook niet beweerd dat het een relatief heel hoog getal is als het met twee vermenigvuldigd wordt, het precieze getal weet ik ook niet. Maar ja, het zegt natuurlijk wel iets...
3 bevallingen, allemaal in het ziekenhuis beland wegens trage ontsluitingen/inleidingen en met weeenopwekkers kan je lijf het moeilijk bijbenen en dan is een ruggenprik een erg fijne oplossing!
1 bevalling gehad, wilde poliklinisch, daar ging het te snel voor dus werd het thuis, persweeen zette niet door dus naar het ziekenhuis met ambulance. Geen pijnstilling gehad en niet gemist.
Het is heel persoonlijk. Ik dacht zelf dat ik wel een vrij hoge pijngrens had maar ik zweer dus bij de ruggenprik. Nogmaals, het is heel persoonlijk.
Ik heb altijd heel hard geroepen dat ik nooit een ruggenprik wilde. Vind die naalden dood en dood eng en een ruggenprik was mijn allergrootste angst. Na 7 uur weeen kon ik niet meer en werd ik naar het ziekenhuis gebracht. Daar werd mij min of meer gewoon meegedeeld dat ik een ruggenprik zou krijgen en ik heb het maar over me heen laten komen. Ik dacht alleen maar: als die pijn straks maar weg is! Helaas is de ruggenprik mislukt en kreeg ik ipv een infuus voor pethidine maar de volgende ga ik bij het eerste pijntje weer voor een ruggenprik. En hopen dat het die keer wel lukt
Het hangt van ZH tot ZH af zenne. Mij is het niet aangeboden en ik had ook aangegeven héél graag zonder epidurale te bevallen en de vroedvrouw heeft met daar serieus in gesteund. Zelfs toen ik er toch één vroeg omdat ik al uuuuuren op 6cm zat, heeft ze me er nog doorgekregen zonder. En daar ben ik héél blij om! Een vriendin van me is pas bevallen (in een ander ZH) en zij ging binnen omdat haar vliezen gebroken waren en had al 5cm ontsluiting terwijl ze er eigenlijk niets van merkte. De vroedvrouw zei haar dat als ze een epidurale wou, ze er 'nu' een moest nemen want anders was het misschien te laat en het kon nog wel héél lang duren.. 3u later is ze bevallen! Dat vind ik dus écht niet kunnen hè. Een andere vriendin van me is vroedvrouw in weer een ander ZH en zij geeft aan dat het gewoon veel makkelijker is als vrouwen een epidurale nemen omdat ze dan minder begeleiding nodig hebben. Ze vindt dat zelf ook heel spijtig maar zegt er telkens één mama 'uit te kiezen' waarvan zij denkt dat die het ook wel echt zal halen zonder verdoving en die begeleidt ze dan intensiever. Ze hebben gewoon niet de tijd om alle mama's op die manier te begeleiden...
Bij mijn eerste bevalling heb ik elke wee gevoeld...al vanaf het begin af aan wat telkens erger werd. Na 24 uur ongeveer hield ik het echt niet meer en was erg moe toen heb ik wel een ruggenprik gekregen. Was hier toen erg blij mee en heb nog wat kunnen slapen. Uiteindelijk bleef de ontsluiting op 8 cm hangen, en daalde de hartslag van ons meisje, waardoor er voor een spoedkeizersnede werd gekozen.....gelukkig wel. Had wel een ruggenprik waarbij mijn gehele onderlichaam was verdoofd.....dus geen epidurale als ik het goed heb.
Ik heb besloten er gewoon aan te gaan beginnen niet druk maken van te voren. Heb geen idee wat ik me voor moet stellen bij de pijn. Ga wel poliklinisch en mocht het nodig zijn dan sluit ik niks uit. Maar ik ga niet bij voorbaat aan de pijnstilling.
Dan heb ik geluk gehad mss dat het een héél rustig dagje was toen ik moest bevallen. Heb steeds de verpleegkundige (met stagiaire) bij me gehad - ze hadden alle tijd van de wereld voor me Druk of niet, nr 2 zal ik op precies dezelfde manier proberen. Zie het al helemaal zitten (allé ja, liggen)
Dit vind ik écht shocking. Dat het niet meer gaat om de medische kant, of de wensen van de bevallende vrouw, maar om kosten voor het zkh (want anders zouden er meer vroedvrouwen in dienst moeten zijn)....
Ik kijk hier echt niet van op. Werk in de ouderenzorg, laten we daar al helemaal niet over beginnen...Helaas is het vaak zo dat de client minder centraal staat soms dan dat we wouden hopen anno 2011...ook een ziekenhuis is natuurlijk aan de andere kant een 'bedrijf' die het met een potje geld moet doen. Maar wel jammer ja...want ik vraag me af of ik met extra individuele begeleiding het misschien wel zonder epidurale had gekund...
beiden zonder! Eerste keer duurde 5 uur. En heftige weeenstorm nadat eerst mijn vliezen spontaan braken. Tweede keer duurde 2 uur + 15 minuten vanaf eerste wee tot geboorte. Ben binnen 1 uur van 1 cm naar 8 cm gegaan!! Het laatste uur ging langzamer. Persweeen waren ook veel minder heftig en kwamen langzamer. De vk kwam 'even langs' om te controleren om 07.50 uur, maar om 08.15 uur was mijn baby er al! Van beiden thuis bevallen. Zou eerst aankijken hoe het gaat.
ben na 24uur bevallen zonder pijnstilling, maar ik zou het een volgende keer wel nemen als het kan! (tegen de tijd dat ik er om vroeg was ik te laat... alhoewel het toen nog 3uren duurd!!!??) Je doet het wel, de pijn, want je moet... maar ik heb niks tegen pijnstilling!
Ik ben ook thuis bevallen, dus geen moment nagedacht over pijnbestrijding. Ik heb na het breken van de vliezen een weeënstorm van zowel buik-als rugweeën gehad, met overgeven en alles erbij. Ik heb twee keer onder de douche gezeten, dat scheelde iets. De tweede keer dat ik onder de douche zat voelde ik ineens de weeën veranderen. Snapte er niks van, maar bleken dus persweeën te zijn. Ik heb alles bij elkaar 11 uur weeën gehad, waarvan ongeveer 3 uur een weeënstorm. Toch snap ik de vergelijking met het stoten van je teen wel. Ik heb liever 11 uur weeën, dan dat ik 11 uur lang telkens keihard mijn teen stoot, haha!