Ik was gister op controle bij de gyn, wij moeten daar de laatste tijd wekelijks heen omdat het kindje aan de kleine kant is en ze meten dan o.a. de doorbloeding van de vaten en navelstreng. Nu was de doorbloeding wat minder goed geworden en daarop zei de gyn dat als de baby er volgende week nog niet is, dat ze dan willen inleiden. Ik zou dan 41 weken zijn (morgen 40). Nu ben ik echt iemand die echt benauwd wordt van ziekenhuizen, medische ingrepen etc. Dus ik was al niet blij dat ik in het ZH moet bevallen, en nu mogelijk ook nog inleiden, daar zie ik erg tegenop. Ik heb over inleiden eigenlijk vooral de negatieve verhalen onthouden. Daarom mijn vraag, zijn er hier nog mensen die juist een goede ervaring met inleiden hebben, zodat ik me misschien iets minder zorgen maak? (ik hoop natuurlijk dat de kleine gewoon spontaan komt deze week maar ben ook wel weer graag op alles voorbereid)
Hoi Ik heb een hele positieve ervaring met inleiden! wel alleen gel gehad, zo'n 4 uurtje nadat ze de gel ingebracht hadden had ik 4 cm en zijn mn vliezen gebroken. 3 kwartier later na 3 min. persen had ik mijn dochtertje in mijn armen Ik maakte mij ook veel zorgen om het inleiden door al die horror verhalen, maar dat hoeft dus helemaal niet altijd zo ellendig te zijn. Ik had trouwens wel korte venijnige weeen snel achter elkaar, dat schijnen dan wel ínleidingsweeen te zijn :S maar het was geen weeenstorm wat je vaak hoort. maak je geen zorgen, het komt vast goed. groetjes Sammy
Ha kijk dat hoor ik nou graag, dank je wel! er zal ook wel verschil in zitten denk ik op wat voor manier het inleiden gaat..
Ik doe het zo over als het moet! Bij misschien een tweede teken ik ervoor om weer zo'n bevalling te hebben. Ik begon met 2cm ontsluiting. Mijn vliezen werden gebroken en ik kwam in het infuus met weeenopwekkers om 9:00u. Om 14:25 had ik 6cm ontsluiting. Toen een ''weeenstormpje'' gehad en ging ik binnen 5 minuten van 6cm naar 10cm ontsluiting (Die minuten waren wel even heeeeel heftig). Maar voor de rest.....Ik begonmet persen om 14:30 Om 15:16u was ze er. Nee ik heb het niet als extreem heftig ervaren op die 5 min na.
hier ook een positieve ervaring. Eerste dag gel gekregen wat geen effect had. 1 cm ontsluiting op 12 uur, beetje jammer. Was toen wel heel beroerd maar dat vond ik persoonlijk te vergelijken met het eten van een over de datum broodje. Fikse pijn in je buik, spugen en op het toilet zitten. Ik heb hard geroepen / gezworen dat ik de volgende zou adopteren. Kreeg een prikje om te slapen en heb geslapen als een roos. Volgende dag aan infuus en toen dat echt heel pijnlijk werd werd mij gevraagd welke pijnmedicatie ik wenste. Het was ochtend, 8 uur, alle ruimte tijd en personeel voor een ruggeprik. Daarna een feest bevalling gehad. Echt waar, alles bewust meegemaakt, zelfs plezier gehad. Om 13.10 was de baby er. Door de voorbereiding kon ik mijn wensen heel duidelijk maken, ik werd niet overrompeld, echt super! Ik teken er voor!
Tja..dat is voor iedereen anders. Ik heb uiteindelijk ook weeënopwekkers gehad en ik vond het vrij heftig, maar op dat moment liet ik het allemaal over me heen komen. De gedachte dat je bijna je kindje in je armen hebt heeft me er doorheen geholpen. De nadelen van een inleiding zijn persoonsgebonden, maar een aantal voordelen zijn naar mijn idee: - je wordt goed in de gaten gehouden - je bent in het ziekenhuis dus je kunt sowieso om pijnstilling vragen - je weet dat het echt niet lang meer duurt voordat je kindje er is Veel succes!!!
Ik ben 2 keer bevallen via een inleiding en ben er zelf erg blij mee geweest. Bij de 1ste was ik 41 wk en had ik 2 cm toen ik werd doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar aangekomen had k al 4 cm, vliezen werden gebroken en het infuus aangezet. Ik kreeg vrij snel daarna een weeenstorm, maar goed op te vangen , alles goed meegemaakt en idd je wordt goed in de gaten gehouden. Na 20 min persen was hij geboren. De 2e keer heb ik er zelf een beetje om gevraagd aangezien ik weer overtijd ging, het allemaal erg op de 1ste keer leek en ik het eigenlijk wel een fijn idee vond om het een beetje te plannen. Het ging wel veel sneller en de weeen waren nog pittiger, maar het infuus was eruit (zat niet goed) en toen nam mijn eigen lichaam het over en in 2 uur bevallen ik vond het allemaal wel waard! Dus hier ook positief over inleiden.
Bij mijn dochter had ik de hele ochtend al weeën, maar bleef 2 centimeter houden. Tegen het middaguur zijn mijn vliezen spontaan gebroken, en vervolgens geen weeën meer. De artsen vonden het beter als ze dezelfde dag nog geboren zou worden. Tegen 15.00 aan het infuus gegaan, om 16.30 begon ik te voelen dat het wat ging doen (nog steeds 2 cm), om 17.30 trok ik het niet meer: 7 cm, 2 weeën later zat ik op 10 cm om 17.45 mocht ik gaan persen en 18.10 is ze geboren. Ik zag er ook vreselijk tegenop vanwegen alle horror verhalen, maar het is mij 100% meegevallen, en ik mijn komende bevalling mag precies zo gaan lopen. Ik teken ervoor.
Hoi hoi, Ik ben ook ingeleid met 41+5 weken! Om 10 uur hebben ze de vliezen gebroken en om 19.30 was onze zoon er. Ik heb het niet als vervelend ervaren, ja de weeen zijn niet echt prettig maar je word goed in de gaten gehouden door lieve verpleegkundigen en een verloskundige! En als je pijnstilling zou willen hebben kun je dat aangeven en je bent wel op de goede plek mocht er wat gebeuren! Het komt helemaal goed, het gaat vanzelf echt waar! Succes! Liefs
hier 2 keer een redelijk positieve ervaring. Eerste keer postiever dan de 2de keer. 1ste keer: Vliezen gebroken, maar kreeg geen weeen. Om 11 uur 's ochtends werd er al wel 3cm ontsluiting gemeten, dus kon direct aan het infuus. Ik kreeg om half 1 ongeveer m'n eerste wee. Werd op zich wel vrij snel heftig. Om 3 uur ging het eigenlijk te snel, toen kreeg ik pijnstilling in de vorm van een prik. De scherpe randjes van de weeen waren weg en ondertussen kon ik soms even weg dommelen. Om 4 uur kreeg ik persdrang en een kwartier later mocht ik actief mee persen. 10 voor 5 is onze zoon geboren. (wel een scheur in baarmoedermond en 3 liter bloed verloren, reden weten ze niet.) Ik dacht dat ik dit wel zo over kon doen... 2de keer: Ik werd ingeleid omdat onze dame aan de grote kan zou zijn en gezien mijn eerste bevalling, wilde ze geen risico nemen. Om 9 uur werd er al 5 (!!)cm ontsluiting gemeten (zonder dat ik er wat voor heb hoeven te doen). Mijn vliezen werden gebroken en ik mocht aan het infuus. Om 10 uur m'n eerste wee. Ik kon ze eigenlijk vrij goed opvangen, moest ineens wel nodig naar het toilet en ontdekte dat wanneer ik gewoon recht op zat ik ze beter kon opvangen. Dit mocht niet lang, want om half 1 kwam de verloskundige weer kijken hoeveel ontsluiting ik had, en zat toen op 6 a 7cm. Ik moest toen weer op mijn zij gaan liggen, waar ik behoorlijk van baalde. Ik kwam toen in een weeenstorm terecht en voordat ik er erg in had, voelde ik al persdrang. Voordat de verpleegkundige en de verloskundige weer terug kwamen, duurde het volgens mij een kwartier. Als ik op mijn rug gelegen had, had ik deze persweeen niet tegen kunnen houden en had mijn vriend waarschijnlijk onze dochter op de wereld gezet. Toen de vk er uiteindelijk was en haar handschoenen en schort aan had, kon ze onze dochter zo ongeveer opvangen. Dat het zo snel ging, vond ik behoorlijk heftig!! Uiteindelijk toch wel weer 2 liter bloed verloren, maar dit heeft niets met het inleiden te maken gehad.
Ik ben met 38w3d ingeleid i.v.m zwangerschapssuiker en omdat ik haar er anders niet uit kreeg op de natuurlijke manier, ik was iets te smal, het heeft wel 3 dagen geduurd voordat ze de vliezen konden breken. Ik heb een zware bevalling gehad maar zeker geen horrorervaring, zou het zo weer doen. Om 16:00uur werden de vliezen gebroken en om 18:00uur lag ik aan het infuus, ik zou een ruggeprik krijgen omdat ik de weeënstorm niet aan kon maar dat was al te laat ik had al 9cm ontsluiting! Daarna moest ik nog 2 en een half uur de weeën gedeeltelijk opvangen en deels mee persen omdat ze nog niet geheel was ingedaald. En toen ik de 10cm had bereikt heeft het nog 40min geduurd en toen was ons meisje er Ondanks dat het lang duurde (zo'n 11uur in totaal) en dat er nog vanalles aan me gefriemeld werd (insnijden en katheteriseren enz.) zou ik het echt weer zo over doen. Toen ik onze meid in mijn armen had was ik alle ellende vergeten, klinkt cliché maar het klopt wel!
Gelukkig wel wat positieve verhalen dus en mensen waarbij het lekker snel ging.. Ik zie er nog steeds tegenop hoor, ik had zo graag thuis willen bevallen en met zo min mogelijk bemoeienis. Lijkt me ook vreselijk als je aan een infuus moet of aan draadjes en dat je dan niet kan bewegen zoals je dat wil. Ik zou ook liever niet plat op mijn rug bevallen omdat ik last heb van mijn bekken... Gewoon dat idee van hoe meer medische toestanden er omheen komen, hoe minder vrijheid je zelf hebt. Voor de veiligheid van de kleine, daardoor 'moet' je wel maar anders zou ik zeggen bekijk het allemaal maar. Stiekem wens ik dan dat de kleine zo onverwacht en snel komt dat ik het ziekenhuis niet meer haal
Misschien ben ik stiekem ook wel een beetje een controlfreak die zich niet in handen van anderen durft te geven bedenk ik net...
Ik ben ingeleid i.v.m. hoge bloeddruk.....Niet met gel maar met een ballonkatheter. Ik kijk er positief op terug. Katheter is op een maandag ingebracht en de volgende dag hebben ze m eruit gehaald en toen had ik 4cm ontsluiting. Vliezen gebroken, weeën kwamen niet uit zichzelf dus aan t infuus gelegd. Dat was om 9.30, om 10.30 zette de weeen door wat ik wel eff heftig vond. Ben een tijdje op 9 blijven hangen met persdrang, dat vond ik het zwaarste. Om 16.00 mocht ik persen en om 16.40 is m'n meisje geboren. Als ik ooit nog een kleintje mag krijgen hoop ik op nog zo'n bevalling. Zal me niet al te druk maken, en probeer alles op je af te laten komen
Hier ook een controle freak maar ik vond het juist wel 'fijn' om ingeleid te worden. Ben zowel bij de eerste als bij de tweede ingeleid. Beide erg vlot verlopen, 6 uurtjes en nog geen 2 uurtjes. Alles gehad, gel, vliezen breken en het infuus. Wat ik fijn vond was de ctg (tenminste bij de eerst bij de tweede had ik er geen ruk aan want toen registreerde dat ding geen weeen terwijl ik ze wel had). Daarop kon je precies zien of er een wee aan kwam, hoeveel hoger (dus zwaarder) die was als de voorgaande en wanneer de wee weer afnam. Ideaal! Tja je bent wat beperkter in je bewegingsvrijheid maar vaak mag je wel gewoon staan of rond je bed lopen. Douchen kan vaak ook nog want dan koppelen ze even alles los. Alleen als de hartslag van je kindje niet goed is dan mag dat allemaal niet. Maar laat het op je afkomen en veel succes
Ik ben ingeleid met 37+2 ivm zwangerschapsvergiftiging en het is me 100% meegevallen. Om 10.30 gel ingebracht, om 17.00 vliezen gebroken (zat toen op 2cm) maar heb niets gevoeld. Heel even wee-opwekkers gekregen maar daar reageerde ik zo heftig op dat het meteen een weeënstorm werd, dus snel weer van de wee-opwekkers af. Om 19.15 begon net heftig te worden en vroegen ze of ik pij bestrijding wilde, maar ze gingen eerst even kijken hoe ver ik was. Ik zat al op 10 cm, maar het kindje lag nog niet ver genoeg ingedaald. Ik heb toen weeënremmers gekregen om even op adem te komen en de kleine nog wat te laten zakken. Om 20.00 kwamen de weeën weer op gang, om 20.04 begonnen de persweeen en op 20.10 was ons zoontje er al (in 3 persweeen). Dus ook bij mij is het erg snel gegaan en erg meegevallen. Als er ooit een tweede komt teken ik voor weer zo'n bevalling.
Fijn dat jullie je ervaringen willen delen! Ik sta er wel weer wat positiever in inmiddels. Soms moet ik even alle onzekerheid eruit gooien en dan gaat ie weer. Vandaag heb ik ineens een aantal keer wat bloederig slijm verloren en ik voel af en toe wat gerommel, hoop dat het voortekenen zijn van een bevalling... spannende tijden zijn dit toch.
Ik voelde trouwens toen ik aan het infuus lag ongeveer 15min later de eerste wee al. De eerste weeen voelde ik amper...ze werden steeds heftiger. Dus het was niet patsboem extreme weeen.
Van dat infuus heb ik helemaal niks gemerkt hoor (qua slangetjes enzo) en van die ctg ook niet, daar let je op een gegeven moment totaal niet meer op, dan ben je echt te druk met bevallen
Ik ben twee keer ingeleid. De eerste keer ging ik met infuus en al onder de douche, CTG werd gewoon losgekoppeld. Ging redelijk vlot met flinke weeen, alleen pijnstilling werd bij binnenkomst op verloskamer weer weg gestuurd omdat ik al bijna op de 10 cm zat (balen) De tweede keer zat het infuus niet helemaal lekker in m'n hand en kon ik m'n been niet goed vast houden bij het persen. Maar de tweede keer zat ik er vanaf eind week 39 wel op de sturen om zo snel mogelijk ingeleid te worden. Bloedheet rond Pasen en ons madammeke zat wel lekker, maar vk zag geen aanleiding om voor halfweg week 40 door te sturen. Werd uiteindelijk 41+4. Vond het bij allebei wel heftig, maar dat kan via natuurlijke weg ook zo zijn.