Bevallen ziekenhuis, en borstvoeding. Ervaringen gevraagd.

Ik ben erg tevreden over de begeleiding hier in het ziekenhuis. Mijn ukkepukkie was te klein. Ze hebben haar wel aangelegd meteen na de bevalling, ondanks dat die erg heftig was verlopen (ik zal jullie de details onthouden) maar ze had niet de kracht om aan de borts te drinken. Ze werd opgenomen op de afdeling neonatologie. Ik lag op een kamer met moeders waarvan de baby's op neonatologie lagen, dus wij sliepen 's nachts allemaal en moesten overdag allemaal kolven. Dat je ging kolven werd als vanzelfsprekend gezien. Bij de eerstvolgende kolftijd (vaste tijden) kregen de nieuwe moeders instructies hoe ze dat moesten doen en die deden dat dan vanzelfsprekend ook. Die kolven waren van het ziekenhuis en werden ook door hen gestiriliseerd enzo. Op de neonatologie voedde ik een paar keer per dag onze dochter zelf, maar dat mocht niet te vaak omdat dat mijn dochter te veel energie kostte. De verpleging van de neonatologie coachte in het aanleggen e.d. en omdat het bij mijn niet erg lukte kwamen ze met een tepelhoedje. Ze gaven haar mijn gekolfde melk, aangevuld met kunstvoeding. Baby's die gezond genoeg waren om op verzoek te drinken (en dus niet op de neo hoefden te liggen) lagen bij de moeders op de kamer. Die moeders moesten 's nachts dus ook voeden.

 

Ik ben twee keer in het zkh bevallen, de eerste keer met keizersnede, de tweede keer i.v.m. vorige keizersnee en een veel te hoge bloeddruk. Na de KS ging het met Nick niet helemaal lekker en wilden ze hem observeren of de neonatologie. Mij wilden ze 4 verdiepingen lager op een kamer leggen. Heb toen gezegd dat ik Bv wilde geven en toen mocht ik bij hem op de afdeling en is hij nog aangelegd voor hij naar de observatie ging, een uurtje of anderhalf/twee na de geboorte. BV kwam eerste dagen niet echt op gang en men sprak al over bijvoeden toen de stuwing kwam en daarmee de overproductie. Toch is hij niet bijgevoed, wel werd het goed in de gaten gehouden.
Chris is via de natuurlijke weg gekomen en binnen het uur lag hij op de verloskamer bij mij aan de borst. Chris was een ukkepukje van net 5 pond en bleek de eerste avond een te laag glucosegehalte te hebben, waardoor hij eenmalig is bijgevoed met een cupje. Daarna kwam de Bv prima op gang en was bijvoeden absoluut niet meer nodig. Weer was ik meer bezig met het indammen van de overproductie.
Beide keren is de begeleiding door de kraamzorg in het zkh prima geweest. Men heeft echt de tijd genomen om me te helpen met aanleggen en mee te kijken. Mocht ik nog eens ooit zwanger worden ga ik weer in het zelfde ziekenhuis bevallen....

 

Zelf de dames die een borst verkleining hadden gehad waarvan veel klieren waren weggehaald werden nog bijna overgehaald om bv te geven.. geen bv geven was bijna geen optie

 

Net zoals ons kan je van iets eten erg snel opknappen als je ziek bent..de spijsvertering komt op gang en de eerste poep in de darmjes is moeilijke poep maar komt dan teminste nog in beweging.

Mijn kleintje was erg beroert van de bevalling..logisch ik was teminste er 45 uur mee bezig geweest, zei ook dus, en haar buik zat vol met vrucht water en bloed...dat werd eerst verwijderd via een slangetje..toen ze daar niet van opknapte kreeg ze kunstvoeding..op de spijsvertering op gang te brengen..bv duurt gewoon een paar dagjes (na 2 dagen een bodempje met de kolf)...ze knapte er wel iets van op...maar toen de bv op gang kwam was ze echt zichtbaar beter....maar inmiddels was besloten om haar langer te houden...dus hierdoor 9 dagen kh gedaan ach als die kleine het maar goed doet kan me het hele ziekhuis gebeuren nix schelen

 

Er zijn genoeg redenen te bedenken hoor. En dan praat ik over te lage bloedsuikers, gewicht onder de p10 of boven de p90, prematuur/dysmatuur (als de kleintjes zelf geen kracht hebben om aan de borst te drinken), en zo zijn er nog meer redenen.

Bij een "gezonde" zuigeling is het niet nodig om bijvoeding te geven, mits het niet teveel aan het afvallen is, fladderen etc.

Kwebbel

 

@TS: je kan van te voren informeren of de kraamafdeling van het ziekenhuis BV-gecertificeerd is, en of er een LK in dienst is, dit kan je bespreken met je VK. Ook zijn er vaak infoavonden mbt BV in het lokale ziekenhuis, daar kan je het ook vragen.
Vooral omdat het een borstverkleining betreft is het idd heel belangrijk dat je van te voren goed op de hoogte bent.

 

Luca werd vrijdag geboren en moest direct de couveuse in. Hij moest gevoed worden ivm zijn bloedsuikers. Ik vond het wel jammer toen ik bij hem kwam een paar uur later dat hij toen al een fles gehad had, maar gelukkig was het tijd voor de volgende voeding en mocht ik hem even aanleggen. Uiteraard kwam er nog geen melk en toen mocht mijn man een flesje geven.
De begeleiding de volgende dag viel me wel een beetje tegen, er werd me heel verbaasd gevraagd of ik nog niet gekolfd had. Ehm, nee dus, wist ik veel waar ik de spullen vandaan moest halen.
Op zondag liep ´t ook allemaal nog niet, en werd mijn tepel vakkundig fijngeknepen door een verpleegkundige, zij deed me meer pijn dan Luca

Zondagmiddag kwam ik thuis, heb aangelegd met hulp van de kraamzorg en Luca dronk gelijk. (nog wel kv bijgegeven)
Maandag kolf gekocht, gaan kolven om de productie omhoog te brengen, Luca lekker vaak aangelegd en na 2 dagen had hij geen bijvoeding meer nodig!

Dus ook als ´t niet zo goed gaat in ´t begin kan ´t nog wel helemaal goed komen.

 

Met het ziekenhuis waar ik bevallen ben heb ik prima ervaringen opgedaan. Door mijn VK was al doorgegeven dat ik bv wilde geven. Binnen 30 min na de geboorte hebben ze haar al bij mij aangelegd. Ik moest 2 dagen in het ziekenhuis blijven i.v.m. infectiegevaar (langdurig gebroken vliezen), maar ze hebben haar geen kv gegeven. Nu moet ik zeggen dat ik op 1 keer na ook steeds zelf wakker ben geworden, dus misschien had dat ermee te maken maar goed. Het aanleggen aan mijn rechter borst ging wat moeizaam. Ons meiske liet na enkele keren zuigen steeds los. Pas na 4 a 5 keer aanleggen bleef ze doordrinken. Toen ik na die 2 dagen weer thuis was, werd het dus ook behoorlijk pijnlijk voor mij. De kraamhulp adviseerde daarom een tepelhoedje. Dit heb ik zo'n 2 weken gebruikt en nu drinkt ze gelukkig weer zonder.
Al met al dus prima begeleiding gehad!

 

Mijn bevalling was een spoedkeizersnede. Het huid op huid contact heb ik niet echt gehad. Maar na een uur of drie werd ze wel aangelegd. Maar ondanks dat ik me van tevoren goed had ingelezen was ik alles door de stress vergeten behalve de echte basics. En dan heb ik het over je hebt een baby en een borst en dat is het wel. Dus al het oefenen met een oude pop en de youtube filmpjes was eigenlijk voor niets geweest.

Dat heeft geresulteerd in heel wat kloven want ze zoog haar onderlipje mee naar binnen. De verpleegkundigen hebben daar niet naar gekeken. De lactatiekundige die mij was beloofd heb ik nooit gezien, en ik met mijn suffe kop heb er nooit meer om gevraagd. Het gevolg was dat toen ik thuis kwam na drie dagen ik fulltime kolfde. Omdat ik dan tenminste wist dat ze wat binnenkreeg en die Medela heeft mijn productie goed op gang gebracht zonder pijn.

Maar mijn geweldige kraamverzorgende heeft mij gelijk een goede één op één begeleidng gegeven en na een week had Kyra het helemaal door en hoefde ik niet meer met lipjes te prutsen.

Waar ik wel blij mee ben is dat ze de bijvoeding met cup en fingerfeeding hebben gegeven, zonder dat ik daar om heb hoeven vragen. Die bijvoeding was wel echt nodig doordat ze zo klein was en haar glucosewaarden waren veel te laag, dus was er geen tijd om te wachten totdat mijn productie op pijl was.

Dus een niet goede begeleiding vanuit het ziekenhuis met betrekking tot het borstvoeden, maar wel met het bijvoeden.

 

Ik wilde ook borstvoeding geven en kind is 20 minuten na de geboorte aangelegd.
Echter, na 3 dagen was hij teveel afgevallen en na een dag kolven kwam er helemaal nix.
Heb toen de handdoek in de ring gegooid en ben overgegaan op de fles.
Volgens de zusters een doodzonde, maar ja, ik had er geen zin meer in.
Maar de begeleiding was op zich wel goed in het ziekenhuis.

 

hier hetzelfde!

 

Bij mij was de begeleiding heel goed
Na de bevalling werd Kevin meteen aangelegd en legde ze stap voor stap uit hoe het moet (grote hap, gekrulde lippen etc)
Erg tevreden dus

 

Bij mij was de begeleiding waardeloos.
Niet pas na de bevalling maar al de hele tijd dat ik daar op de verloskamer lag. Ik heb bij voorbeeld meer dan twee uur met mijn benen in de beugels liggen wachten (wel met mijn kind huid op huid) tot er eindelijk eens iemand kwam hechten.
Dat bij mij de borstvoeding nooit goed gelukt is, is deels mijn schuld. Maar zeker ook voor een groot deel de schuld van de verloskundige en het ziekenhuispersoneel. Ik heb altijd en overal duidelijk aangegeven dat ik borstvoeding wilde geven. Maar niemand heeft mij ooit verteld dat het verkrijgen van pijnstillers (Pethidine) en/of en bevalling via de vacuumpomp een goed verloop van de borstvoeding negatief kan beinvloeden. Daar kwam ik pas kortgeleden achter door het lezen van 'Borstvoeding' van Stefan Kleintjes en Mary Broekhuizen.
Mijn zoon heeft ondanks een hele kundige kraamverzorgende en heel veel oefenen nooit begrepen waar een tepel voor dient. Gelukkig had hij maar in de eerste paar dagen kunstvoeding nodig doordat hij te veel afviel en ging fladderen. Daarna kwam de stuwing en nu ben ik al vijf maanden en één week mamamelk aan het geven. Wat is het toch een plezier om te zien hoe goed hij erop groeit!

 

Bij mijn bevalling (ik ben poliklinisch bevallen, dus met m'n eigen verloskundige) was een stagiaire aanwezig, die een studie-opdracht had mbt bv, dus daar hield ze zich extra mee bezig. Nadat ik gehecht was en kleintje was gewassen en aangekleed heeft ze me geholpen met aanleggen. En toen ik zelf gedoucht en aangekleed was (2uurtjes later ofzo), hebben we het nog een keer gedaan. En toen naar huis...