Wellicht is dit topic al veel vaker geweest, maar kon er zo 1, 2, 3 niet een terug vinden... Maar wie voelde de bevalling aan komen? Dus dat je bijv. al dagen klachten had, en wat had je dan precies? Of misschien wel gewoon een voorgevoel?
Heb zelf de bevalling niet aan voelen komen. De avond ervoor nog bij mijn ouders wezen eten en werd de volgende ochtend vroeg wakker met buikpijn en vliezen braken vrij snel erna. Had het nog helemaal niet verwacht (hoewel ik 'al' 5 dagen overtijd was).
Zeker de eerste heb ik totaal geen voorgevoel gehad. ja, ik kon logisch beredeneren dat het niet lang meer zou duren (ben bevallen met 40+6) maar heb geen voortekenen gehad. Bij de eerste tekenen dat het ging gebeuren (lichte weeën, verlies van bloederig slijm) was het minder dan 20 uur voor de geboorte. Bij de tweede heb ik een aantal dagen voorweeën gehad. Die had ik ook op de dag dat het wel echt ging gebeuren. Pas toen die voorweeën echt pijn gingen doen en zo om de paar minuten kwamen, dacht ik: dit begint op het echte werk te lijken, al voelt het heel anders dan de eerste keer. Een uurtje of 6 later werd onze dochter geboren.
ik heb het beide keren niet aan voelen komen , mijn hond wel die werd onrustig en stout en stront vervelend ,liep heel de dag achter me aan zo om gek van te wordne de oudste werd na 41weken geboren dus die verwachte ik ook wel elk moment maar na 40.5 heb ik de hoop toen maar opgegeven bij de jongste ook niet gevoeld wel avond ervoor lichte weeen gehad maar ik ga de trap bij mn schoonzus de schuld , 4hoog zonder trappen gelopen 2x achter elkaar :S dus had harde buiken enzo dacht ik , 6 uur later waren mn vliezen gebroken na 36.5 mijn hond heeft toen heel de babykamer ondersteboven gehaald , kleertjes uit de commode gehaald , in t bedje gaan liggen ik was pissed , en ook toen begon ie weer zo peu nervu te doen pfffffffffff irritant was dat , ik had het dus kunnen weten
ooh ja en ik weet nog dat ik elke keer bij een felle steek of kramp op de klok keek voor t geval het weeen zouden zijn
Bij mij is het in de nacht van maandag op dinsdag allemaal begonnen. Die nacht er voor had ik last van wat voorweeën. Dat is het enige waar ik achteraf van kan zeggen: dus toen is het begonnen. Op het moment zelf hoopte ik het alleen maar, maar de verloskundige zei dat het ook nog wel 2 of zelfs 3 weken kon duren...
Ik heb ze ervaren als een vervelende kramp, maar niet tevergelijken met diarreekramp of als je iets verkeerd hebt gegeten ofzo. Echte weeën hebben een duidelijk begin, piek en einde, voorweeën niet. Het komt even opzetten en zakt dan langzaam weer af. Ze waren wel zo aanwezig dat ik er niet van in slaap kon komen, doezelen ging wel. Uiteindelijk zakten ze af en viel ik alsnog in slaap.
ik was alleen strontsagrijnig de avond ervoor (vliezen braken om 2.10u) maar ja, dat was ik wel vaker
Hier totaal niet. Ik zat om 11.55 uur nog met een collega te mailen die 4 weken daarvoor bevallen was waarin ik zei dat ik niet het idee had dat ik voor de 40 weken ging bevallen omdat ik totaal niets voelde wat op een evt bevalling kon wijzen (was toen 39+5) en dat ik dacht dat ik natuurlijk wel weer diegene zou zijn die 2 weken overtijd zou gaan. Nog geen 5 minuten later kwam ik zonder enig voorteken in een onwijze weeenstorm terecht die aanhield totdat ons zoontje eruit was (6,5 uur later) Vond het trouwens wel héél erg grappig om na de bevalling dat mailtje weer te lezen
Hier verloor ik mijn slijmprop met 36+6 weken. Toen had ik al zo'n voorgevoel van: Dit gaat niet lang meer duren. Die avond wel wat last van krampjes, maar niet het echte werk! 's Nachts kon ik de slaap echt niet vatten en lag ik maar te draaien en te woelen. Om half 5 voelde ik wat lopen down under. Moest sowieso wel naar de wc, dus dacht eerst urine. Maar toen ik eenmaal rechtop in bed zat wist ik dat het geen urine was. Dus ja, ik heb het wel een soort van voelen aankomen (al zegt het verliezen van je slijmprop nog helemaal niets!)
Ik heb een paar dagen met voorweeen gelopen steeds klokken enzo en opgegeven moment werd ik snachts wakker met gebroken vliezen dus ik was er wel al op aan het voorbereiden ma het kwam toch wel onverwachts snachts Nu heb ik vanmorge mijn slijmprop verloren, ben benieuwd wanneer het door gaat zetten
Hier wel aan voelen komen, een aantal dagen met voorweeen gelopen. Ook 2 nachten slecht geslapen erdoor, ik kon er inderdaad ook niet van slapen alleen tussendoor wat wegdoezelen. Het waren echt flinke buikkrampen onderin mn buik en daarbij werd mn buik zo hard als een steen. Alleen werden ze maar niet regelmatig en werd de pijn niet heviger. De 3e dag begonnen het echte weeen te worden en begon ik te klokken, en de volgende ochtend vroeg was onze dochter er. Oja ook had ik de eerste en 2e dag stukken slijmprop verloren.
Ik had helemaal geen voortekenen. Behalve dan dat ik op donderdag een gedeelte van de slijmprop verloor en op vrijdagochtend ook nog weer een gedeelte van de slijmprop. Vrijdagavond laat begonnen toen 'opeens' de weeen en belande ik in een weeenstorm. En 5 uur later was mijn dochter er al! Was toen 40+6 wk. Ik verwachte er verder niet te veel van want ik had gelezen dat het verliezen van de slijmprop niets zegt over wanneer je gaat bevallen. Dus de weeen kwamen voor mij toch nog onverwacht die vrijdagavond!