Goedenavond, Mijn naam is Dynamite, ik heb een prachtige zoon van mijn huidige man, maar de bevalling is echt enorm zwaar geweest. Uit een eerder huwelijk heb ik twee dochters, prachtige bevallingen, 42 weken zwanger en 2,5 en 1 uur weeën. Pijnlijk maar te overzien. Beiden waren er na een kwartiertje persen en geen scheurtje. Geen pijnstilling en snel herstel. Mijn dochters waren niet klein (7 en 8 pond) maar dit was geen enkel probleem. Na mijn scheiding wilde mijn huidige man heel graag ook een kindje samen dus zijn we daar voor gegaan. De zwangerschap was prima maar ik had al snel door dat dit kindje groot was, noem het een gevoel. Ik heb met 37 weken na lang zeuren een verwijzing naar een gyn gehad. Die zag hoe groot het kindje was en er is een inleiding ongepland. Door een spoed bevalling is dat (geheel begrijpelijk) opgeschoven. De bevalling was uiteindelijk met 38 weken. Vier weken eerder als bij mijn dochters. De weeën waren verschrikkelijk. Ik heb een pompje morfine gehad, maar dat hielp amper. Ruggeprik hadden ze niet. Na 14 uur verschrikkelijke weeën had ik pers weeën, ik heb ruim een uur geperst toen ze besloten dat het niet meer kon en ze de o.k. Klaar gingen zetten. Alleen was het laat op de avond en een streek ziekenhuis, iedereen moest opgeroepen worden. Ik ben alsnog op eigen kracht bevallen van mijn zoon. Een wonder noemde de arts het. Alles was stuk, incl schaambot. Ik kon alleen maar rillen, niet lopen en heb mijn kindje niet eens echt gezien. Hij was niet extreem groot, ca 10 pond, maar had enorme schouders en een enorm hoofd. Zijn vader is 2 meter. Hij paste maat 56 niet eens. Nu zouden we nog wel een laatste kindje willen maar ik hou het af. Als de dood dat het weer zo zal zijn. Het heeft maanden geduurd eer ik mijn lichaam weer pijn vrij had. Kan je in zo'n geval vragen bij voorbaat om een keizersnede? Mijn verloskundige geloofde mijn gevoel nl niet zei je hebt er al twee dat kan makkelijk. Ik ben als de dood dat het weer gebeurd. Dan hou ik het liever zoals het nu is... Benieuwd naar jullie ervaringen. Liefs, Dynamite
Wat een heftig verhaal zeg. Ik zou er een kinderwens niet door laten tegenhouden, maar ik zou wel vragen om een second opinion van een/je gynaecoloog. Wellicht geeft die al aan dat een keizersnede een mogelijkheid is. Misschien kan je ook extra goed in de gaten worden gehouden, misschien wordt dit kindje wel kleiner en kan je wel natuurlijk bevallen. Of durf je dat helemaal niet meer (ook begrijpelijk!) Ik zou het zo zien, jullie willen graag op een veilige manier een tweede kindje samen, de vraag is hoe dit kan op een manier die verantwoord is en jij er vertrouwen in hebt. Succes!
Pff dat klinkt niet fijn, wist niet dat je schaambot kan breken tijdens een bevalling Maar als ze er tijdens de volgende zwangerschap op tijd achterkomen dat de baby weer zo groot is, zou een geplande KS geen probleem moeten zijn, toch?
Ik ook niet haha... Volgens mij is het ook niet echt breken, het wordt kraakbeen en dan komt het door de kracht echt te ver uit elkaar te staan. Er is me toen een sluit laken voor geschreven want je kan niet echt iets anders in. Ik heb destijds elke keer het gevoel gehad dat hij te groot was, maar de verloskundige heeft het totaal niet serieus genomen. Ik was groot en had al twee kinderen dus een groot kind was geen enkel probleem. De gyn in het ziekenhuis zei dat ik mazzel had dat het goed gelopen was. En mijn verloskundige? Die zei alleen maar dat het waarschijnlijk zo zwaar was omdat hij met 38 weken gehaald was. Terwijl de gyn dit duidelijk had tegen gesproken.
In jouw geval kan je vragen om een ks hoor. Een vriendin van mij had ook een hele moeilijke bevalling gehad en heeft daarna zelfs in coma gelegen. Toen ze weer zwanger werd was ze ook bang voor de bevalling. Toen kreeg ze een geplande keizersnee. Dus dat is wel mogelijk. Zou het even overleggen met de vk.
Hoi, Allereerst: wat vervelend voor je dat je zo'n nare bevalling hebt gehad zeg! Hopelijk weerhoudt dit je er niet van om toch wel weer voor een kindje te gaan, vooral als jullie dit zo graag willen. Nu ter zake : Ik ken iemand die een vreselijke bevalling heeft gehad en zij heeft op psychische gronden een geplande keizersnede gekregen. Het kan dus wel, maar je moet dit heel duidelijk aangeven. Ik zou trouwens, als je VK nog steeds zo reageert als destijds, misschien een andere VK zoeken en haar/ hem je verhaal voorleggen. Ik heb geen vreselijke bevalling gehad, maar wel een die z'n sporen heeft achtergelaten; in lichamelijk en psychisch opzicht. Ik ben nu weer zwanger en heb een geboorteplan gemaakt. Ik heb duidelijk aangegeven wat ik nu wél en vooral niet wil. Gelukkig staat mijn VK hier heel open voor. Ik wens je veel succes! Grtz Pinda83
Hier iemand met een ontzettend traumatische eerste bevalling! En ik krijg donderdag een geplande keizersnede..... Onze wens was veel groter dan de angst, al krijgen we nu toch wel wat gezonde spanning... Ik zou dit dus zeker op tijd overleggen! Kan zelfs al voordat je weer zwanger bent! Succes!!
Wat ontzettend vervelend dat je bevalling zo heeft moeten lopen. Maar een kind van 10 pond en dan zoveel 'schade' lichamelijk opgelopen hebben door het persen, ik denk dat dit al meer dan genoeg reden is om een geplande ks te krijgen, los van hoe jij je erbij voelt... Ik zou eens bij de huisarts informeren of je een pre-zwangerschap consult met een gyn kunt krijgen, om je vorige bevalling en je gevoelens te bespreken. Veel succes!
Dank jullie wel voor de antwoorden, ik ben hier erg blij mee. Was bang dat het 'tussen mijn oren' zat. Ik vind het idee van een gesprek bij de gyn wel een heel fijn idee, wie weet kan die me gerust stellen. Want de zwangerschap etc. durf ik verder wel aan.
Ik heb ook geen fijne 1e bevalling gehad, daarom is bij de tweede zw ons dochtertje gehaald met een ks bij 37 weken. Wat vervelen dat je bevalling zo is gelopen Hoop dat mocht je zwanger raken je wel kan genieten van de zw!
Hier ook een traumatische 1e bevalling gehad die uit is gelopen in een (spoed) ks. De gyn zei nog dat het fijn was dat ik in Nederland was bevallen want in een land waar het ziekenhuis niet om de hoek zat, waren moeder en zoon er niet meer. Bij de 2e was ik doodsbang dat het weer zo zou gaan maar de gyn zag geen enkele noodzaak voor een geplande ks, ondanks mijn verzoek hierom. Gezien mijn geschiedenis moest ik bij de 2e met een mi bevallen en is met beloofd dat ze het niet zo ver zouden laten komen, maar ja moet de dienstdoende vk wel je verslag lezen en daar had ze geen zin in. Uiteindelijk wilde ze dit nog proberen en dat nee, want nee mevrouw we gaan om 22u 's avonds niet zomaar de gyn uit bed bellen hoor. Uiteindelijk heeft ze toch de gyn gebeld en die heeft besloten tot een spoedks. Bij mij is het dus 2 keer misgegaan om dezelfde redenen en om mijn verzoek bij de 2e om een geplande ks is geen gehoor gegeven. Het enige wat ze wisten te vertellen was "goh fijn he dat je nu geen 2e operatie hebt gehad naar de spoed ks) bij de 1e ks wilde mijn bm namelijk niet krimpen waardoor er heel veel bloed in zat en dit er alsnog vaginaal uitgezogen moest worden. Nu dus opnieuw zwanger van de 3e en ik kan je dit vertellen. Ik eis gewoon een geplande ks en doen ze dit niet in dit ziekenhuis dan wel in een ander ziekenhuis. Vind t prima dat ze voorzichtig doen met geplande ks, maar ja soms kan het gewoon niet anders. De mensen mogen vinden wat ze willen maar ik kan gewoon niet op een normale manier bevallen, tis te smal daar beneden