Bevalling en je man

mijn man zat naast me, heeft de hele tijd mijn hand vastgehouden en heeft niet de navelstreng doorgeknipt (wou ie niet, maar mocht ook niet, ze moest meteen naar de kinderarts).


*ben supertrots dat ie niet is flauwgevallen en dat ie zo'n goede steun was*

 

Mijn man zat het grootste gedeelte van de tijd naast me, hield mijn hand vast, vochtig doekje over mijn voorhoofd etc. Hij heeft de baby niet opgevangen, maar wel de navelstreng doorgeknipt

 

Mijn man zat eigenlijk ook de hele tijd naat me (behalve als hij buiten ging roken ) en heeft de navelstreng door mogen knippen.

 

mijn husband zat ook naast me, en wandelde beetje zenuwachtig heen en weer. ondaks dat hij snel in paniek raakt heeft hij mij gesteund mijn moeder die mee was stond uiteindelijk op de gang. als eenmaal zover is weet je pas hoe jij en hij reageert en vaak gaat vanzelf

 

mijn vriend zat de eerste keer naast me , toen we al in het ziekenhuis waren . toen hield hij mn hand vast , en op n gegeven moment mocht ik niet meer te hard knijpen want het deed pijn ............ SUKKEL!!!
de tweede keer mocht ik lekker douchen in het ziekenhuis en zat hij op n stoel te wchten tot ik er onderuit zou komen , kreeg ondertussen een warme maaltijd van de verpleegkundigen (en ik werd overgeslagen ) toen ik op n gegeven moment weeopwekkers en pijnstilling kreeg is hij even naar benenden gegaan om de jas van mn oudste zoon uit de auto te pakken die kwam mijn zwager ophalen hij was net 30sec binnen voor ik mocht gaan persen ging ineens van 4 naar 10cm
hij heeft beide keren de navelstreng doorgeknipt en bij de controles van mn kindjes geweest .

 

Hij zat naast me en ondersteunde mijn hoofd tijdens het persen. Hij had een verbod van mij om "at the receiving end"te zitten

Nu ging het razendsnel en heeft ie maar een half uurtje meegekregen, trouwens.

 

Mijn man zat naast me, heeft een poosje een film gekeken. Ik hoefde ook eigenlijk niets van hem, laat hem maar gewoon erbij zijn en niks zeggen. Tijdens moment surpreme zat hij ook naast me. Hij heeft even gekeken toen het hoofdje stond en je de haartjes kon zien, en toen kwam hij huilend weer naast me zitten 'Ze komt er echt aan!' Toen ze geboren werd heb ik haar zelf aangepakt en hij heeft de navelstreng doorgeknipt.

 

Hij zat bij mijn hoofdeind en rende heen en weer met een glas water want ik had telkens super dorst en tussendoor hielp hij me ontzettend goed door mee te puffen.
Hij wilde niet de navelstreng doorknippen dus dat heb ik zelf gedaan.

Hij vond het verschrikkelijk spannend (hoorde ik achteraf) en heeft niet van onderen gekeken.
Hij vond het ook super spannend om ons kindje voor het eerst beet te houden.

 

Mijn man zat naast me bij beide bevallingen. Ik hielp zijn hand vast, en verder gebeurde er niets . Hij mocht niet praten, niet weglopen, gewoon niets haha.

Toen ik mocht persen is mijn man bij de VK gaan staan, zo kon hij de kindjes geboren zien worden. Dat wilde ik zelf graag, want ik kon dat stukje goed zelf aan.

 

Mijn man zat naast me.....tijdens het persen hield hij m'n hoofd vast en gaf me af en toe drinken. Hij heeft ook de navelstreng doorgeknipt

 

Mijn man heeft flink mijn rug gemasseerd. Hij heeft me geholpen met aan/uitkleden tijdens de keren dat ik wilde douchen. Tijdens het persen stond hij naast me en hield mijn been vast (na 20 uur was ik op).
Na de bevalling heeft hij de navelstreng doorgeknipt. En daar kijken, NO WAY!

 

van de 1e bevalling weet ik helaas nog maar weinig ivm een ruggenprik maar ik wel wel dat mijn (inmiddels ex)man toen naast het bed stond te kijken (en meer deed ie niet)....

(de 2e bevalling was precies het tegenover gestelde)
bij de 2e bevalling hing ik letterlijk aan de arm van mn man
op het moment van de knip heeft hij zn hoofd omgedraaid en op het moment dat ik mocht persen hing ik aan de arm van de verpleegster en vind hij K.tje op.....
hij heeft de kleine zelf op mijn buik gelegd en daarna de navelstreng doorgeknipt....

 

Waar was jouw man tijdens de bevalling?
Bij mij
Zat hij naast je?
Ja
of achter je?
Ook wel is haha
Of was hij aan het filmen?
Nee wou ik niet.
Keek hij tussen je benen?
Nee


Eerst in bad gooide hij elke keer warm water over mijn buik als ik een wee kreeg.
Staant hield hij me vast bij elke wee.
Bij het bed zat naast mij over mijn rug te wrijven.
Toen ik op bed moest zat hij naast mij en had hij mijn hand vast, lekker knijpen als ik een wee kreeg,, Dat hielp echt!
Plus ondertussen rende hij ook rond om mij water te geven, en een bak te pakken want ik dacht iedere keer dat ik over moest geven.

Is geindigt in een spoedkeizersnede dus van navelstreng door knippen en opvangen was geen sprake.

 

Het opvangen van de weeën heb ik een poos alleen gedaan (ik wilde met rust gelaten worden), of met vriendlief op een afstandje. Toen het echt heftig werd steunde ik op hem.

Bij het persen heeft hij achter me gezeten. De navelstreng heb ik zelf doorgeknipt. Hij had er geen behoefte aan om dat te doen, en ook niet om z'n kind eruit te zien komen. Ik heb zelf ook niet met een spiegel gekeken o.i.d., wat ik voelde vond ik genoeg informatie.

 

NooNooman zat naast me, stond naast me of zat in een hoekje een bord Hollandse pot weg te werken.
Maar goed, dit was al in het ziekenhuis nadat ik pijnstilling had gekregen. Daarvoor (thuis nog) wilde ik het liefst alleen, ik kon het zelfs niet verdragen als hij naar me zat te kijken terwijl ik middenin een wee zat, laat me gewoon, ga maar wat voor jezelf doen.

Toen de persweeën begonnen heeft hij de hele tijd naast me gestaan en over m'n buik meegekeken naar wat er allemaal te zien was (haartjes en daarna nog harder aanmoedigen )
Toen ze er bijna was kwam hij aan het voeteneinde staan en heeft haar aangepakt en samen met de verloskundige op mijn buik neergelegd. Daarna heeft hij de navelstreng doorgeknipt.
Vooral dat aanpakken vond hij ontzettend speciaal.

 

Ik hing half tegen mijn man aan met het persen, en dat was een geweldige steun. Hij heeft niet gekeken, maar mij ondersteunt. Toen mijn zoontje er was heeft hij wel de navelstreng doorgeknipt.

 

Tijdens de weeen bleef hij bij me in de buurt en zat hij naast me. Toen ik onder de douche zat voor 1,5 uur zat hij naast me tot hij het niet meer trok van de warmte, daarna ook even in de verloskamer met een tijdschrift. Af en toe kwam hij terug om te kijken en mij te voorzien van dextro of drinken. Vlak voor het persen masseerde hij mn rug (hmm lekker!) En tijdens het persen stond hij naast me en kneep ik in zijn hand. Toen het hoofdje stond heeft hij wel even naar de bos haar gekeken van onze dochter. Ook heeft hij de navelstreng doorgeknipt. Super trots op hem dat hij niet is flauwgevallen want hij wordt al dizzy als hij een injectie krijgt of ziet dat ik er 1 krijg!

 

Toen we nog thuis waren en de weeën nog niet zo erg waren heeft hij m'n rug gemasseerd en drinken en zo voor me gepakt, verder gewoon lekker bij me gezeten.

Als ik echt erge pijn heb dan wil ik vooral niet dat iemand aan me zit, dus toen de weeën heftiger waren en we in het ziekenhuis waren heeft hij stilletjes naast me gezeten. Wat ik achteraf heel grappig vond is dat de vk en verpleegkundige af en toe lief over mijn buik en been wilde wrijven, en ik was ondanks de pijn dan toch nog te beleefd om te zeggen dat ik dat niet wilde, maar gelukkig kwam mijn man toen steeds in actie door te zeggen dat ik liever niet aangeraakt wilde worden

Tijdens het persen heeft hij m'n been vastgehouden en stiekem toch wel even gekeken toen de baby kwam. En daarna natuurlijk de navelstreng doorgeknipt. Al met al lijkt het me best pittig voor een man om er bij te zijn en zo weinig te kunnen doen (niet zo pittig als voor ons natuurlijk, maar niettemin pittig )

 

Mijn vriend zat naast me en heeft het grootste gedeelte van de bevalling, tegendruk gegeven bij m'n rugweeen ( bij zoonlief 4 uur over de bevalling gedaan, dochterlief 2,5 uur). Bij zoonlief heeft hij niet tussen m'n benen gekeken, maar bij dochterlief wel. Hij kon me dus vertellen dat ze er bijna was (7 minuten geperst, geloof ook maar 3 persweeën). Hij heeft de navelstrengen bij beide kindjes door geknipt en hij is met mijn zoon mee gegaan naar de afdeling neonatologie.