inleiden

De eerste keer inleiden was een ramp bij mij. Maar dat kwam omdat ze het infuus meteen heel hoog hadden gezet waardoor ik in een weeenstorm terecht kwam wat 8 uur duurde! Na 8 lange uren was Erik eindelijk geboren.

De tweede keer waren ze heel lief voor me en ze hebben het infuus telkens maar heeeeel klein beetje omhoog gedaan. Zo voelde het voor mij als een echte natuurlijke bevalling en heb het als een hele fijne ervaring ervaren. Binnen 4 uur was Owen geboren

Succes met de aanstaande bevalling!

 

Ik ben ook ingeleid. Had al 2 cm ontsluiting en nadat de vliezen gebroken waren hebben ze me aan het infuus gehangen. Blijkbaar gooiden ze dat te snel omhoog want ik kwam in een weeënstorm terecht. In eerste instantie kon ik dat prima opvangen, maar de ontsluiting vorderde niet zo lekker. De verloskundige stelde toen voor om een ruggeprik te laten zetten. Vanaf toen heeft het best nog even geduurd, maar was het prima te doen. Door het inleiden wordt je wel vastgelegd aan allerlei apparatuur enzo, dus je kan niet meer ver van je bed. Toen ik die ruggeprik had mocht ik helemaal niet meer uit bed, maar omdat ik geen pijn meer had, was dat ook geen probleem. Heb de bevalling en alle medische ingrepen absoluut niet als problematisch of traumatisch ervaren. Voor ons was het gewoon een bijzondere, maar wel intensieve dag. Zou het zo weer doen (en dat zei ik al vrij snel na de bevalling )
Misschien moet je alles maar gewoon over je heen laten komen en er niet te veel bij nadenken dat het anders gaat als je van tevoren bedacht had. Je bent bezig je kleintje op de wereld te zetten en hoe dat gebeurd is dan niet zo heel belangrijk. Als alles maar goed gaat en jij en de kleine gezond zijn. Sterkte met de bevalling straks.

 

Ik ben vorige week ingeleid, bij 2 cm zijn mn vliezen gebroken, ben ook aan een infuus gelegd, om 15 uur begonnen de weeën eindelijk en om 17.07 uur was onze zoon er. Ik heb het als erg heftig ervaren, maarja, dat is bevallen sowieso .

Succes met de laatste loodjes!

 

Ik ben ook ingeleid en moet zeggen: na alle horrorverhalen vond ik het eigenlijk heel fijn. Want was al vanaf het begin in het ziekenhuis en ik zie nu ontzettend op tegen de rit naar het ziekenhuis met weeen.

En het was niet zo heftig als waarop ik me had voorbereid. Het ging heel relaxt (buiten wat complicaties die helemaal niets met het inleiden te maken hadden, ze zat bij het persen een beetje klem).

 

Ik had 27 sept een afspraak om ingeleid te worden. Eerst werd er een CTG gemaakt en daarop zag ik dat ik weeen had. Daarna werd er gekeken of ik ingeleid kon worden met gel, ik bleek al 3 cm ontsluiting te hebben. Ze hebben toen de vliezen gebroken en 3,5 uur later is onze zoon geboren. het was een vlotte maar heftige bevalling. Eigenlijk is het dus bij mij toch nog spontaan begonnen.
Ik zag er ook vreselijk tegenop omdat ik niet wist wat er ging komen, ja ok een bevalling.

 

ik ben bij mijn dochter ingeleid met 36.6 wkn

ze hebben op vrijdag middag de eerste keer gel ingebracht, zaterdag morgen wilde ze de 2e keer gel inbrengen maar de GYN kon de vliezen breken.
vliezen smorgens gebroken maar 2 uur later nog geen weeen, dus aan de weeenopwekkers... infuus werd meteen hoog gezet ivm zwangerschapsvergifteging, en ik werd steeds zieker...
kreeg meteen een weeenstorm, om 12 uur ruggeprik gekregen... en om 18.00 uur was me meisje er...

vond het best heftig die weeenstorm, maar met ruggeprik goed te doen!

succes.. hopelijk is inleiden niet nodig en begint de bevalling spontaan

 

Hier ook ingeleid ivm langdurig gebroken vliezen en geen weeen. Het is ons 1e kindje dus ik heb geen vergelijk met een bevalling die gewoon spontaan begint, maar heb het inleiden wel als heftig ervaren. Ontsluiting vorderde niet zo en opwekkers werden steeds hoger gezet, kreeg hierdoor snel op elkaar heftige weeen. Daarna ruggenprik gehad die heeft 3 uur gewerkt en daarna kwamen de weeen er gewoon doorheen. Vond het al met al best pittig, maar dat had ik misschien ook gevonden als het een uit zichzelf begonnen bevallen was.

Het verschilt toch per persoon dus laat het gewoon over je heen komen, succes!

 

Met 38 weken en 2 dagen ben ik ook ingeleid.
Toen we in het zkh waren, werden eerst de vliezen gebroken, omdat ik van mezelf al 2 a 3 cm ontsluiting had. Ze wilden eerst afwachten of het nu vanzelf op gang zou komen. Dit was niet zo. Een uur later werd er een infuus geplaatst. Na een uur kwamen ze weer kijken en de eerste en tweede stand van het infuus hadden geen resultaat.
Rond het middaguur hebben ze het infuus weer omhoog gezet, nog niet echt veel effect, had toen ong. 4 cm ontsluiting.
Een uur later op stand vier. Toen kwam ik echt in een weeenstorm terecht. De weeen kwamen toen om de 2 minuten. Ik wist niet meer hoe ik het moest hebben. Het liefste zat ik tussen de weeen in op de wc en ik ben denk ik tijdens dat uur 30x van het bed naar de wc verhuisd. Na ongeveer anderhalf uur ging het van 4 cm ontsluiting naar 9 cm. Toen kwamen de persweeen, maar toen zat er nog een randje wat eerst wegmoest. Dit waren echt de pijnlijkste weeen en het wegpuffen daarvan viel ook niet mee. De vk zou een half uur later nog een keer komen kijken.
Toen kon ik de persweeen niet meer tegenhouden en mocht ik meepersen.
Na een uur persen werd onze mooie zoon geboren.

Ik wil je heel veel succes toewensen.

 

Ik ben ingeleid bij 39 weken...
Ik had echter nog geen ontsluiting of iets dergelijks dus er moest eerst ontsluiting ontstaan...
Op maandag in het ziekenhuis en gestart met een ballon katheter tegen de baarmoeder, na 2 balloncatheters zonder effect zijn ze op de dinsdag begonnen met 2 x gel, wel wat meer effect gehad maar nog niet voldoende...
Woensdag zouden ze een rustdag inlassen maar gelukkig braken in de nacht toch spontaan mijn vliezen!
Maar doordat Esmay nog niet was ingedaald en dat ook niet lukte tijdens het 1,5 uur persen is het een KS geworden!

Dus bij mij heeft het inleiden wel even geduurd helaas

 

ik ben ook ingeleid bij 39 weken wegens hoge bloeddruk. Eerst hebben ze de vliezen gebroken en daarna kreeg ik een infuus.
De arts die mij begeleide was nogal gehaast en schroefde het infuus stevig op, omdat ze perse wilde dat de baby tijdens haar dienst geboren ging worden (zucht..) Ik kwam toen in een weeenstorm terecht waarin ik helemaal van het padje raakte. Ik kreeg een ruggeprik maar die werkte maar even en alleen aan 1 kant. Uiteindelijk heeft de bevalling, vanaf de eerste goede weeeen tot de geboorte zo'n 9 uur geduurd.

Ik heb met name de gehaastheid van de artsen en de heftigheid van dat infuus als negatief ervaren... maar aan de andere kant was ik ook wel blij dat ik er relatief snel vanaf was. De artsen benadrukten steeds dat de inleiding gebeurde in het belang van de baby en niet om het mij zo comfortabel mogelijk te maken, dus daar moet je je dan maar aan vast houden

 

Ik heb een vraagje over inleiden; stel nou, met de baby gaat het goed maar je trekt het zelf niet meer bij 39/40 weken, is er dan ook een mogelijkheid om ingeleid te worden?
Ik zeg niet dat het zo zal gaan bij mij hoor, ik hoop dat alles gewoon zoals het hoort te gaan maar ik ben gewoon benieuwd...

 

Op een zondagmorgen moesten we om 8 uur in het ziekenhuis zijn voor het inleiden van de bevalling.
Dit door mijn hoge bloeddruk en weinig vruchtwater. Ik was toen 39 weken en 1 dag. In het ziekenhuis werd gel ingebracht om de baarmoeder rijp te maken en te verweken en eventueel weeen op te wekken. De gel deed helemaal niks dus 's middags nog een keer gel ingebracht gekregen,maar weer helemaal nergens last van.
Maandagmorgen nog steeds nergens last van dus werd er een dubbele dosis gel ingebracht. Overdag nog steeds nergens last van, maar 's avonds wel wat harde buiken en krampen. Dinsdagmorgen bijna 2 cm ontsluiting, dus aan het infuus om 7 uur. Als 1e gingen ze mijn vliezen en ook gingen ze 2 draadjes inwendig aanbrengen, 1 voor hartslag van de baby en 1 voor de weeenactiviteit.
Toen infuus erin en voelde ik nog geen minuut later al een wee aankomen. Toen een weeenstorm gehad en om 10.24 uur ging ze voelen en zei ze,je hebt volledige ontsluiting,bij de volgende wee mag je mee persen,dat was dus 7 cm in een uur!! Om 10.58 uur bevallen van mn mooie meisje!!

Toen vond ik het vreselijk heftig maar achteraf mag ik niet klagen denk ik haha!

Hoop dat je er wat aan hebt!

 

Met 36+4 ben ik ingeleid door langdurig gebroken vliezen.
Ik had op het moment dat ze de gel in wilde brengen al 4cm ontsluiting, dus dat was niet meer nodig.
Ik ben om 13.00 aan het infuus gelegd, om 14.00 begonnen de weeen. Het ging wel erg hard waardoor ik in een weeenstorm terecht kwam, maar na een pethedine injectie om 15.00 uur, kreeg ik om 16.00 uur persdrang en na 40 minuten was ons mannetje er.

 

ik had al 2cm en ben ingeleid met 39 weken precies vanwege mn bekkeninstabiliteit en grootte kindje.
om 9.00 zijn mn vliezen gebroken in het ziekenhuis en het schoot allemaal niet op daarna. telkens weer de dosis hoger gezet aangezien ik rond 15.00 uur ongeveer 4 cm pas had. daarna nog hoger gezet en toen kwam ik in een weeenstorm. om 21.14 is ie uiteindelijk geboren. dus vanaf dat mn vliezen gebroken zijn duurde het 12 uur en een kwartier en toen zat het erop! ja en het is mn 1e kindje dus kan het niet met een andere bevalling vergelijken. hoop dat als ik ooit nog een keer zwanger ben niet zo'n erge b.i heb en dat het gewoon spontaan gebeurt

 

Ik vind echt dat ze heel voorzichtig moeten zijn met langer wachten dan 41 weken. Misschien kun je om een echo en eventueel ctg vragen om te kijken hoe het met de beeb en het vruchtwater is. En laten kijken of je misschien al wat ontsluiting of iets dergelijks hebt. Want wat ik zo hoor, maakt dat erg veel uit voor het verloop na inleiding.

Succes met je keuze en bevalling!

 

ik ben ingeleid met 41 weken, omdat ik het niet meer trok.

Ik had een kleine cm ontsluiting, te weinig om al aan het infuus te gaan, dus eerst begonnen met gel - en later verder kijken was de planning.

9.30 uur gel ingebracht, al vrij snel daarna kreeg ik ween om de 1 a 1,5 minuut. Na 2 uur had ik nog steeds maar 2 cm ontsluiting, dus toen heb ik een pethidine prik in m'n been gehad.

Het hielp dit keer niet tegen de pijn, maar ik ontspande volledig in de korte tijd tussen de weeen.

En tot ieders verrassing, had ik na 1,5 uur ineens volledige ontsluiting en volop persweeen.. M'n vliezen waren nog niet gebroken eerder, omdat het al heftig genoeg was -maar zijn dus toen onmiddelijk gebroken. 4 minuten later was onze dochter geboren... In totaal 3,5 uur na het inbrengen van de gel.

En dat terwijl de bevalling van m'n eerste (natuurlijk begonnen) 19 uur duurde.
Er was wel aangegeven, dat het sneller kon gaan, omdat het om de 2e ging, maar zó snel was dus ook niet verwacht... En het blijft natuurlijk altijd afwachten wat er gebeurd, het is wat dat betreft gewoon niet te voorspellen.

 

Ik ben ingeleid met 42 weken.
Ik had nog totaal geen ontsluiting, verweekte baarmoeder of enige voortekenen op een bevalling...
Om 9:00 brachten ze een hormoonveter in.
Om 13:00 kreeg ik mijn 1e wee, daarna 1 grote weeenstorm en om 17:00 is onze dochter geboren!

 

Hoi!

Ik ben donderdag 4 november met 35 weken ingeleid omdat ik steeds zieker werd(HELLP) en het vruchtwater verminderde, na een vruchtwaterpunctie om de longrijpheid te checken hebben ze doorgepakt. Haar longetjes waren nl mooi rijp!
Ze is in een stuitligging geboren en dat ging goed!

De weeën begonnen om 10.30 uur. De vliezen zijn eerder die ochtend om 7 uur gebroken, een vreemde gewaarwording hoor! Het infuus werd steeds een standje omhoog gedraaid(en ze hebben onwijs goed naar mijn bevallingsplan gekeken en gehandeld). Tot half 11 en toen begonnen de weeen, goed weg te zuchten nog wel. Om half 1 had ik al 4 cm ontsluiting! Van 12.30uur tot 13.30 uur werd het wat zwaarder en om half 2 kreeg ik pers drang! Helaas nog maar 7 cm ontsluiting, dus mocht nog niet gaan persen en wilde zo graag, die enorme drang valt eigenlijk niet tegen te houden, je kunt niet naders dan meeduwen!!
Het einde vond ik echt mega zwaar en heb echt gegild om pijnstilling(al wel 8 cm ontsluiting). De anesthesist kwam en heeft de boel aangesloten, ik kreeg een pijnpompje en het zat er nog niet aan of ik mocht eindelijk persen. De vpk heeft toen stiekem het infuus met oxytocine een standje hoger gedraaid, als ik dat toen had gezien was ik denk ik heel boos geworden, haha! Maar dat heeft er wel voor gezorgd dat die 2 cm binnen 5 minuten verstreken waren.
Door de stuitligging had ik vanaf 7 cm al persdrang en het was heel zwaar om dat 2 uur weg te moeten zuchten(lees; niet te doen). Ook het toucheren vond ik mega pijnlijk, maar als ze dan vertelde hoe ver ik weer gevorderd was, wauw dat gaf kracht en moed om door te gaan.
Om half 4 mocht ik eindelijk persen en na 5 minuten persen kwam ze er uit! Heel snel dus! Wauw wat was ik blij en opgelucht dat die helse pijnen weg waren. Poeh ik doe dit niet nog een keer, gilde ik tijdens de bevalling en erna....en ik zeg het nu nog steeds!. Ik ben niet ingescheurd en vond het persen een verademing, eindelijk mogen toegeven aan die oerkrachten van moeder natuur.

Succes!

 

Hoe is het gegaan gister?