Hallo, Hier erg vreemde dingen de laatste tijd: 1. Sinds 1,5 week heel erg steken in onderbuik. Zo van: aaaaaaauuuuwwwwwwwww, schopt het kindje zo hard? Elke dag eventjes en dan houdt het weer op, soms 6 keer achter elkaar... Nu heb ik de tip gekregen om te laten testen op blaasontsteking omdat dat die pijn kan verzoorzaken en dat kan goed behandeld worden. Verder heb ik trouwens geen klachten die op blaasontsteking lijken... Als dat het niet is, dan hoort het er gewoon bij zei de verloskundige. Zolang ik de baby goed voel bewegen is het verder ok, zei ze... auwauwauw, nu ook......... ik krimp dan helemaal in elkaar, maar na 2 tellen is het weer weg... 2. Voordat ik zwanger was, had ik soms opeens een heel pijnlijke steek in mijn onderbuik en dat betekende dat ik moest poepen. Zodra dat eruit was, was het meteen over. Mijn dokter gaf toen aan dat dat betekent dat mijn lichaam het heel duidelijk aangeeft, maar dat het juist goed is (ondanks dat het erg zeer doet die steek/steken, maar ik weet dat na het poepen het meteen weg is. Nu ik zwanger ben, heb ik het wat vaker (de laastste weken vooral). Dan kan ik van de krampen bijna niet lopen, maar is het eruit, dan is het over. Maar gisteren, als ik eraan terug denk, dan denk ik: echt nóóit nóóit meer. Ik kreeg weer heel erg kramp (deze kramp), dus meteen op de wc gaan zitten, heel veel krampen, maar er kwam niets. Daarna kwam de pijn weer heel erg terug en ik werd zo licht in mijn hoofd, dat ik het gevoel had dat ik flauw zou vallen. Daarnaast brak het zweet me uit, lag ik met m'n hoofd op de wc-rol en had ik het gevoel dat ik moest overgeven. Heeel erg pijn, dan zakte het weg, kwam weer terug, zakte weer weg, kwam weer terug en toen eindelijk kon ik poepen en was ik het kwijt... Totaal zeker 15 - 20 minuten geduurd (normaal 2 minuten). Ik was zo van slag, heb tijdens heel erg zitten huilen, van: dit trek ik niet, zoveel pijn deed het en dat ik misselijk werd en heel licht in mijn hoofd, dat was zo erg, ik was echt bang dat ik ter plekke flauw zou vallen... Moest het gewoon wegpuffen. Het klinkt en voelt precies zoals ze uitleggen hoe weeen zouden moeten voelen. Tussen de pijnen in was ik zo opgelucht, dat ik bijna in slaap viel, tot het weer terug kwam. Maarja: na het poepen was het over... Ik wil dit echt nooit meer. Ik kan me niet voorstellen dat weeen meer zeer doen, want zoveel pijn heb ik nog nooit gehad. Daarnaast maak ik me ook wel zorgen, want het lijkt zo op weeen zoals ik het hoor. Het enige verschil is dat ik, nadat ik gepoept heb, dat de pijn weggaat. Is dit normaal? Wat zou ik hieraan kunnen doen? Liefs Naannaan
Hoi nanaan, Wat ontzettende vervelend voor je! Misschien helpt het om je ontlasting wat zacht te houden,misschien krijg je dan minder krampen. Lijnzaadoliecapsules zijn hele goed ontlastingsoepelhoud pillen! Die kunnen geen kwaad voor de kleine en zijn ook nog eens goed voor je huid! Blijf ook veel drinken! Door de zwangerschap worden je darmen alle kanten uit geduwd daarom denk ik dat je er nu nog meer last van hebt! Laat voor de zekerheid wel nog even je urine nakijken,je weet maar nooit! Imke