Hallo meiden, Wat is het toch moeilijk om geduld te hebben he? De bavalling van ons eerste kindje komt steeds dichterbij en ik vind het ontzettend moeilijk om geduld te hebben! Herkennen jullie dit? Ik heb een tijdje geleden een week in het ziekenhuis gelegen omdat de weeen begonnen met 34 weken, en dit is dmv rust weggetrokken. De gynacoloog heeft me verteld dat deze kleine waarschijnlijk veel eerder geboren zal worden, maar zoals je ziet blijft de kleine nog lekker lang zitten! Alleen nu wil ik zoooooooooooooooooooo graag dat het gaat beginnen! Ik ben het alleen een beetje beu dat iedereen in mijn omgeving steeds vraagt: en? nóg niks? En ik merk zelf ook dat ik bij elk pijntje hoop dat het gaat beginnen, maar nog helemaal niks... Kan me niet voorstellen dat het nog 2 weken gaat duren zo.. de dagen zijn wel lang nu Zijn er meer meiden die nu wachten op DE DAG? Of die dit herkennen? Wat hebben jullie gedaan om de laatste dagen door te komen zonder er al te veel aan te denken? Liefs Baby82
Ik herken het wel. Heb vanaf week 38 met voorweeen rondgelopen. Elke ochtend weer. Beviel uiteindelijk bij 41 weken. Tips om de dagen door te komen zonder er aan te denken heb ik helaas niet. Ik kwam de deur bijna niet uit, want een meter lopen en ik had harde buiken. Dus liep eigenlijk alleen nog maar naar de VK (als langste afstand). Heb dus eigenlijk veel gerust, boeken gelzen, kleertjes gewassen, geinternet. En visite gehad van mijn moeder voor de gezelschap. Succes.
Ik kreeg als tip op te blijven bewegen! Dan zou ze wellicht eerder komen. Uiteindelijk is alles wel spontaan begonnen, maar in week 41, 5e dag Vond het bij 38 weken wel genoeg, dus ehr.... tja ik zat haar er ook uit te kijken !
Ik ken het gevoel heel goed. Ben al vanaf 22 weken thuis met veel harde buiken. Mij is ook verteld dat de kleine veel eerder zou komen. Me daar dus ook helemaal op ingesteld. Nu ben ik het echt wel zat. Heb gisteravond wel behoorlijke rugweeen gehad en veel pijnlijke harde buiken maar helaas heeft het niet doorgezet. Nog meer wachten dus.... Veel succes met de laatste loodjes! Hoop voor je dat het gauw komt!
Kom gezellig bij het augustus forum, daar zitten we allemaal te wachten tot het zover is. Harstikke leuk hoor!
Het is voor mij alweer meer dan een jaar geleden en wendy is met 38-4 geboren. Heb dus niets te klagen gehad maar had met 37 weken wel al zoiets van van mij mag het nu wel. Het is heel leuk om zwanger te zijn maar het is ook heel leuk om je kindje te zien. Ik heb ook al weken van te voren voorweeen gehad en elke keer vroeg ik me af of het was begonnen. En toen was het begonnen en had ik het niet door, stom he..... Maar je bentniet de enige hoor die echt zoiets heeft van het mag van mij nu wel komen. Succes met de laatste loodjes...
ik doe net of het nog heeeel lang gaat duren. Plan nog vanalles en elke dag lekker op stap. Alles is klaar, dus thuis gaan zitten afwachten, daar duurt het alleen maar langer van! 'savonds als ik ga slapen dan vind ik hte 't spannendste: wie weet gaat het vannacht wel gebeuren..... geniet nog lekker van je buikie en je vrijheid!
Ik had precies hetzelfde, denk dat haast alles zwangere vrouwen op het laatst hun geduld kwijtraken. Maar zeker als je al een paar weken loop te tobben, ik ben namelijk met 34 weken en 36 weken opgenomen in het ziekenhuis met weeen. De laatste 2 weken liep ik met weeen en 1 cm ontsluiting, uiteindelijk hebben ze mij op medische basis (ik heb ook een neurologische ziekte) ingeleid met 38 weken zwangerschap. Tips om de dag door te komen heb ik ook niet voor je, ik moest iedere dag onze oudste naar school brengen en ophalen, tussendoor de boodschappen en het huishouden (mits ik de kracht had)..maar toch duren de dagen heel lang..! Wens je heel veel succes met de laatste loodjes meid! Uiteindelijk gaat het allemaal sneller dan je denk, en voor je het weet lig je in je kraambed te genieten.
Inderdaad grappig om te lezen dat eigenlijk iedere hoogzwangere weinig geduld meer heeft Wel een goed idee om jezelf "wijs te maken" dat het nog heeeeeeeeeel lang gaat duren! Dan valt het alleen maar mee. Ach, en iedere dag die voorbij is, is weer een dag dichter bij de bevalling. Jammer dat ik eerst alles eraan heb moeten doen om de bevalling met 34 weken tegen te houden en dan zul je nu zien dat ik meer dan 40 weken ben voordat de kleine geboren wordt Hoe dan ook, geduld is goud waard! En misschien moet ik juist nog maar even genieten van die dikke buik en het gespartel van de baby want voor je het weet is dat ook weer voorbij... Maar altijd leuk om ervaringen te delen nietwaar!
Ook ik probeer mezelf stug vol te houden dat het nog heeeeel lang gaat duren, maar toch van binnen kriebelt het. Ben zoooo benieuwd... Spannend hoor... Jee zeg: Dat is ook niks, eerst tegen moeten houden en nu zit je maar te wachten.
Hoi, Oooo het is zo moeilijk dat wachten! Ik heb mezelf voorgehouden dat het pas na de uitgerkende datum komt. Maar lig nu elke keer als ik in bed lig naar het (nog) lege wiegje te kijken. Ik kan ook echt niet meer wachten nu! Succes! Groetjes Jessica
Ik kan zelf ook niet meer wachten. Telkens als eerste de vraag van...hoe lang nog? Dan zeg ik steeds...zoveel tijd tot de uitgerekende datum en dan hooguit zoveel tijd (dan tel ik er toch steeds 2 weken extra bij op). In de hoop dat ik me dan rustig instel op een bevalling die pas na de uitgerekende datum zal plaats vinden. Ik hou momenteel ontzettend veel vocht vast en kan daardoor ook niet echt heel actief overal naar toe en allemaal leuke dingen doen. Daardoor duren de dagen ook nog eens veel langer. Dit zorgt er dan ook voor dat je onbewust toch meer aan het hopen bent dat de bevalling wat eerder zal beginnen. Maar ik wacht gewoon rustig af. Voor je het weet zit je er straks al middenin.
Hier nog zo'n ongeduldig typje hoor.. Ben vandaag 3 dagen overtijd en sinds 3 dagen rommelt het flink maar het zet nog niet door.. mag van mij nu wel gebeuren hoor!
Pff, wat komt dit me allemaal bekend voor . Met 31 weken was ons mannetje al flink ingedaald en sinds 1,5 week heb ik flinke voorweeen. Vorige week maandag de slijmprop verloren en met al dat gerommel dacht ik echt YESSSSSSSS het gaat beginnen. Zodra ik op sta harde buiken, zere liezen, borstvoeding is al op gang, bakken met afscheiding, en soms best heftige menstruatiekrampen, maar echte weeen nee hoor... Volgens mij ga ik het eerste kindje krijgen wat er nooit uit komt....
Hoi, Ja, Pfffffffffff erg he? Die nachten zijn vooral erg... Te heet, elke keer wakker van de baby die tegen mijn ribben trapt. Dan weer een mug of moet ik voor de 6e keer naar de wc.... Sterkte iedereen! Groetjes Jessica