Bevalling Quinn

Hier mijn verhaal van de bevalling van onze mooie zoon Quinn

Zal eens even kijken of ik in het kort de bevallingverhaal van ons kan vertellen! Kan schokkend zijn voor de meiden die nog moeten, dus dan maar niet lezen!

Overdag rond een uur of 11 begon ik krampjes te krijgen, ik schonk er niet zo heel veel aandacht aan heb dan ook gewoon de dingen gedaan die ik wilde doen . in de avond begonnen de weeen pas goed en om half 9 was de vk er en zat toen 4 cm ontsluiting en toen zijn ook mijn vliezen gebroken, de vk was nog even gebleven om een beetje alles door te spreken en heeft me toen naar de douche gestuurd om de weeën om te vangen, kwam er net onder vandaag maar vond he tniet erg, de eerste keer was het goed uit te houden. De vk zou om 1 uur nog een keer langs komen. Onder de douche werden de weeën enorm heftig en kreeg een enorme weeën storm en heb de hele boel bij elkaar geschreeuwd Dat mijn tegels en de wasbak er nog aanzit werkelijk ongelooflijk.

Na 3 kwartier douche was ik er klaar mee, en ben op bed gaan liggen, weet nog steeds niet hoe ik het bed heb berijkt, maar goed voelde onder douche al een soort van druk van onder en dat werd op bed alleen maar erger. Dus Piet heeft toen de vk gebeld en die stond in 15 op de stoep en voelde en had volledige ontsluiting, dus in ong 45 min van 4 naar 10 gegaan. Ik kon de weeen niet meer opvangen en mocht ook gaan persen.
Piet heeft kraamzorg gebeld en de vk zette alles klaar.
Ondertussen ik flink aan het persen geweest en de kraamzorg gekomen (niks van gemerkt trouwens)

Ik was na 3 kwartier volledig gesloopt maar nog steeds geen vooruitgang dat Quinn zou komen. Piet en de kraamzorg moesten mn benen vast houden want ik kon het niet meer, viel tussen de weeën helemaal weg en piet heeft me meerdere malen moeten roepen want ik stopte soms met ademhalen.

Na anderhalf uur persen nog geen vooruit gang en moesten we naar het ziekenhuis voor de vacuumpomp. Daar aangekomen stond er al een heel team klaar en werd ik van onder verdoofd, werd een catheter ingebracht, en een enorme knip gezet (voel je niks van) en toen werd de pomp ingebracht )auw) Als ik perste zorde ze ervoor dat Quinn niet terug kon schieten en na 15 min lag er een wereld wonder op mijn buik.
De eerste 5 min totaal geen besef van maar toen ik het eenmaal door had, was ik er weer en hadden we een enorm mooi kindje!

Toen wilde de placenta er ook niet uit, en er werd al gesproken over de OK maar na wat prikken en flink persen uit eindelijk toch eruit gekomen.

Ze zijn 45 min bezig geweest met hechten en willen me nogsteeds niet vertellen hoeveel hechtingen heb, wil het ook niet weten denk ik.
Besloten dat ik toch maar een nachtje ziekenhuis zou doen, mocht wel naar huis maar dan hadden we geen kraamzorg, leek onfs geen strak plan.

Heb van de bevalling enorme gaten en weet sommige dingen ook echt niet van wat er gebeurd was. Wist pas nadat Quinn erwas in welk ziekenhuis ik lag. Gelukkig heb ik Piet niet uitgescholden hihi

Piet heeft me enorm biij gestaan enben dan ook super trots op hem!
Hij dee de dingen die ik nodig had, sprak me toe, steunde me en werd boos als het moest!

Dit is een hele mooi nieuwe tijd voor ons en we genieten ondankt het niet slapen enorm van onze mooi man!


Toch nog een heel lang verhaal geworden hihi