Toen ik zwanger was van mijn eerste zag ik zooooo enorm tegen een natuurlijke bevalling op. Ik vond er niks natuurlijks aan dat je daar een kind uit moet persen. Uiteindelijk werd het een geplande keizersnee, omdat mijn kindje in stuit lag. Dat was eigenlijk toch wel een teleurstelling. Nu sta ik weer op het punt te bevallen. Het kan gewoon natuurlijk dit keer en dat wil ik ook heel erg graag. Ik wil absoluut geen keizersnee meer en ben zo benieuwd hoe het is om 'normaal' te bevallen, wat er door je heen gaat als het kindje eruit komt en meteen op je borst wordt gelegd. Hoe trots ik mij dan voel dat ik dat voor elkaar heb gekregen. Ook ben ik heel benieuwd naar hoe mijn man en ik samen de bevalling beleven. Tegelijk met de zin in de bevalling heb ik ook een heel duidelijk besef van dat het misschien allemaal niet zo rooskleurig wordt als ik me voorstel. Misschien eindigt de bevalling alsnog in een (spoed)keizersnee of weet ik veel wat voor andere onheilspellende dingen. Ook ben ik, zeker nu de datum dichterbij komt, bang dat de bevalling niet uit zichzelf op gang komt (bij mijn zoontje braken mijn vliezen met 38.2 en daar zit ik nu al bijna een week overheen) en dat het ziekenhuis alsnog besluit tot een keizersnee (ik kan blijkbaar niet 'normaal' ingeleid worden, omdat hele heftige weeen gevaarlijk zijn ivm mogelijk scheuren van de baarmoeder op de plek van het litteken). Maar goed, kan niet anders dan afwachten. We zullen zien wanneer en hoe de bevalling plaatsvindt. Sorry voor dit lange verhaal, moest het even kwijt en heb nu toch niets beters te doen dan te wachten totdat de kleine besluit eruit te komen
Kan het me goed voorstellen hoor.. Mijn eerste bevalling was snel, te doen en op een knip na helemaal niet veel pijn.. ideaal dus... maar ben nu juist bang dat de tweede een drama wordt omdat ik bij de eerste zoveel geluk heb gehad.... apart he... Ga er maar vanuit dat de bevalling spontaan begint en dat het een mooie bevalling wordt, dan ga je er heel ontspannen in... succes ! En ik ben benieuwd hoe het uiteindelijk is gegaan, kom je dat hier vertellen
Mijn eerste is met 42 weken met een spoedkeizersnee gehaald ivm (achteraf) stroptokokkenbacterie. Hij heeft dan ook 8 dagen op de neonatologie gelegen aan allemaal toeters en bellen en antibiotica. Ik moest nu dus bij de 2e in het ziekenhuis bevallen en ging zelf weer uit van een keizersnee. Met 41+2 is de bevalling uit zichzelf begonnen 's nachts om 5.00 uur was het zo heftig dat we naar het ziekenhuis zijn gegaan. Om 17.17 uur is, op de natuurlijk manier, onze dochter geboren. Het gevoel dat er door je heen gaat op het moment dat ik het hoofdje en de schoudertjes geboren voelde worden is onbeschijvelijk. Echt een groot gevoel van trots dat ik het deze keer zelf heb gedaan. Had wel een ruggeprik gekregen ivm sterke rugweeen. Achteraf is de schade bij mij opgenomen (totaal ruptuur) maar dat mocht de pret niet drukken. Het herstel na een natuurlijke bevalling is veel sneller. Je kunt zelf je kindje sneller verzorgen e.d. Ik heb heel veel last van mijn bekken en stuitje gehouden. Achteraf gezien was het maar goed dat Ymke niet al te groot was (3120 gram) want mijn bekken was toch aan de smalle kant. Heb nu nog veel pijn en lig op bed in de woonkamer. Maar dit is een bijkomstigheid van mijn kant. Wil je veel succes wensen met de bevalling. En als het nodig is kunnen ze in het ziekenhuis snel genoeg ingrijpen.
Dit heb ik ook! De eerste is thuis geboren en het was in 9 uur gedaan. Geen knip, hechten was niet eens nodig. Het was te mooi om waar te zijn eigenlijk, want ik had er nooit op durven rekenen dat het bij een eerste bevalling zo goed zou kunnen gaan. Het enige was me tegenviel was het herstel. Dat duurde bij mij vrij lang ondanks de goeie bevalling. En nu heb ik dus ook dat ik bang ben voor een minder mooie ervaring of een teleurstelling als het gaat om de bevalling. Ik kan gewoon bijna niet geloven dat het weer zo goed zal gaan. Nou ja.. Nog even en dan weet ik het! Spannend..
Ik begrijp het ook helemaal. Ik had ook een hele mooie bevalling en heb nu soms al weer zin om zwanger te zijn en weer te bevallen! Hopelijk gaat je bevalling snel beginnen en word het een hele mooie bijzondere ervaring. Hopelijk schrijf je hier dan nog even hoe het is gegaan! Succes!
Blijkbaar maakt het dus niet zoveel uit hoe de eerste bevalling is verlopen. Iedereen hoopt op een voorspoedige bevalling. Is natuurlijk ook logisch! Ik zal zeker vertellen hoe het uiteindelijk verlopen is! @Linnepinnie: Veel succes met de laatste loodjes! Ik hoop dat je tweede bevalling net zo mooi wordt als je eerste en dat je snel herstelt! @puckje en erikaatje: gefeliciteerd met de geboorte van je dochter (puckje) en zoon (erikaatje). Fijn te horen dat jullie zo'n goeder ervaring hadden. Dat maakt mij nog nieuwsgieriger @mirjam: Nog een goede zwangerschap!!!
ik,ik,ik!!!!! Ik heb superveel zin in de bevalling!! Ik vind bevallen echt een feestje! ook al doet het verrot veel pijn, er hangt zo'n intieme sfeer en je voelt ulke oerkrachten dat is geweldig!!! Van mijn eerste wilde ik thuis bevallen maar bleef hangen op de 4 cm en moest dus naar het ziekenhuis en daar infuus en een weeenstorm en tot slot een vacuumverlossing en een knip naar voren ipv naar achteren. De tweede was een inleideing met wederom een weeenstorm en een klein knipje dit keer. Geen vloeiende bevallingen dus maar toch!!!!! Wauw! Ik kan niet wachten!!!
@miemi2: Jij loop ook al echt op t laatst zie ik. Succes nog even! Ik hoop dat je deze keer wel ''gewoon'' kunt bevallen. Dat is t mooiste.
Ondanks mijn helse eerste bevalling, kijk ik nu al uit naar deze bevalling Vooral omdat ik het zwanger zijn nu niet echt als leuk ervaar.
Ik sluit me hierbij aan! Bij nummer 1 moest ik naar 't ziekenhuis, omdat ik 42 weken zwanger was en uiteindelijk is dochterlief met 'n pomp (en 'n knip) geboren, maar man, wat vond ik 't geweldig!! Ik hoop dat ik deze keer nét zo'n geweldige ervaring mag hebben!
Ik was steeds bang voor de bevalling8) Maar nu heb ik zoiets vn jaa kom maar op!! ben er helemaal klaar voor
Hier nog een die er zin in heeft! Eigenlijk ben ik gewoon heel erg benieuwd maar tegelijkertijd ook angstig. De eerste is ingeleid omdat de weeen niet op gang kwamen en 24 uur gebroken vlizen had. Verschrikkelijke pijn! heb het deel dat ze eruit kwam niet meegekregen en heb veel delen verdrongen van de bevalling. Ben ook geknipt en deels gescheurd. Bij de tweede ging het super, gewoon lekker thuis, verliep vlot en heb elke seconde intens meebeleeft. En inderdaad, als het hoofdje komt is het geweldig, want dan weet je dat je het maar weer gedaan hebt! Dat gevoel is onbeschrijfelijk! Ben toen een heel klein beetje ingescheurd, maar was echt niet erg. Ben ook erg benieuwd naar deze bevalling! Ben ten eerste erg bang dat de weeen weer niet op gang komen of dat ik te lang overtijd blijf lopen, zodat ik ingeleid moet gaan worden........nooit meer! Dit kindje word op groot geschat, dus hoop dat ik het nog op de gewone manier mag doen! Maar zie er ook tegelijkertijd erg naar uit, die oerkracht is geweldig! Ongelooflijk! Dat is met niks op de wereld te vergelijken! En helemaal fantastisch is het als je kindje nat en nog lekker warm op je borst word gelegd en je voor het allereerst in zijn/haar leven aankijkt. Echt onwaarschijnlijk mooi!!! Ik wens jou ontzettend veel geluk toe! Vertrouw op jezelf, en terecht als je er zin in hebt! Kus, Dicky