Ben toch wel eens heel benieuwd waar jullie voor gekozen hebben en waarom. En of het jullie eigen keuze was? Ik ben beide keren in het ziekenhuis bevallen omdat ik thuis niet durfde waarom kan ik helaas niet echt zeggen want er was eigenlijk geen rede voor maar puur mijn eigen gevoel. En mocht ik nu zwanger zijn, heb ik met mijn man al over gehad ben ik toch aan het denken om thuis te gaan bevallen mits er geen gekke dingetjes zijn. En ook omdat ik wel eens hoorde dat een 3de kindje nogal snel geboren kan worden en ik een beetje bang ben of ik het ziekenhuis dan nog wel ga halen want het is van hieruit toch wel een 20 minuten rijden. Ben benieuwd wat jullie hebben gedaan of graag willen gaan doen.
ik heb altijd gezegd dat ik in het ziekenhuis wil bevallen. Waarom onnodig risico nemen. Ik woon niet dichtbij een ziekenhuis, en om nu een half uur, met dikke weeen of in geval van spoed, onderweg te zijn.. nee dat zie ik bij voorbaat al niet zitten. Nu ben ik overgedragen aan de gyn. dus heb sowieso geen keuze meer, maar ziekenhuis was het dus sowieso geworden
Eerst kind: keuze naar het ziekenhuis en dat was goed omdat ik geen echte weeën of persweeën heb gehad. Alles ging uiteindelijk prima (ook zonder noemenswaardige weeën) maar het was fijn dat we in het ziekenhuis waren. Tweede kind: thuis, heerlijk. Ziekenhuis had gekund maar ik denk dat de bevalling dan langer had geduurd (nu 4 uur) Een eventueel derde kind moet in het ziekenhuis geboren worden ivm GBS bacterie.
In het ziekenhuis bevallen. In eerste instantie had ik aan het begin van de zwangerschap de keus om bij de vk of bij de gyn ondr controle te staan, en gekozen voor de gyn. Heb op dat moment dus al de keuze gemaakt waar ik wilde bevallen. Uiteindelijk werd mijn bevalling medisch omdat ik ingeleid moest worden ivm langdurig gebroken vliezen en omdat ze een randprematuur was (aldus de gyn). Bij een volgende zit ik er wel over te denken om thuis te bevallen. Wonen nu in een beter huis en ik denk dat ik hier thuis de weeën makkelijker op mn eigen manier kan opvangen dan in het ziekenhuis bijna alleen maat op bed liggend met 6 kabels aan mn lijf. Mocht ik wel naar het ziekenhuis moeten ben ik er in 2-3 minuten.
Ik heb fors overgewicht, bij mij was er om die reden een medische indicatie. Maar ik ben sneller en zonder complicaties bevallen dan menigeen, hoor. In totaal duurde de hele bevalling van eerste tot laatste wee 1,5 uur. Ik mag nog van geluk spreken dat ik na de eerste weëen thuis in de auto ben geloodst, want anders was mijn dochter thuis of onderweg geboren..
Ziekenhuis. Hadden we gelijk allebei, als er iets is, dan zijn we er alvast maar. Inmiddels op medische indicatie een KS gepland, maar anders waren we dus ook naar het zkh gegaan.
2x thuis. Ja waarom? Ik had het volste vertrouwen in mezelf en in de vk. Mochten er complicaties optreden vertrouw ik erop dat ze adequaat reageert en eventueel voor een ziekenhuisopname zorgt. 2x niet nodig geweest gelukkig en vond het eigenlijk heel prettig thuis, om de dood-eenvoudige reden dat het thuis is/voelt. Ik liep bij m'n eerste in m'n nakie (warrrruuuummm) en denk niet dat ik mijzelf zo vrij zou voelen in het ziekenhuis. Het is bij mij een gevoel van vrijheid/zelf beslissingen kunnen nemen. 3x zal in het ziekenhuis moeten en dat vind ik stiekem niet zo leuk, maar alles voor het goede doel.
In het ZH. Ten eerste omdat dat hier gebruikelijk is, maar heel weinig mensen bevallen thuis. En ten tweede omdat ik het veel logischer vind, alles bij de hand. En moet je eens kijken hoeveel vrouwen halsoverkop tijdens de bevalling alsnog met donder en geweld naar het ZH moeten. Nou dank je, ZH vind ik echt veel veiliger. En das toch het belangrijkste, lijkt mij...
Ziekenhuis. Als ik niet in het ziekenhuis was bevallen had ik het ver te halen gehad. Kreeg een nabloeding uit de rupturen en de knip en verloor 2,5 liter bloed.
1e keer: voorkeur was thuis, maar moest naar het ziekenhuis i.v.m. meconiumhoudend vruchtwater... uiteindelijk wel goed geweest, want er was een vacuumverlossing nodig met relatief veel bloedverlies... Dit keer is mij ook aangeraden door de vk om in principe poliklinisch te bevallen onder hun leiding (als alles goed gaat), i.v.m.het te hoge bloedverlies de vorige keer (1,5 liter)... Ik had graag ooit een keer thuis bevallen, maar als het niet kan/veilig is, dan houdt het op!
Ik wilde beide keren thuis bevallen, maar de eerste keer is dat niet gelukt omdat de ontsluiting niet vorderde. De tweede keer ben ik wel thuis bevallen en ik vond het ontzettend fijn. Moet er wel bij zeggen dat ik een makkelijke zwangerschap en bevalling had. Vond het zo fijn om lekker in mn eigen bed te liggen na de bevalling, samen met mn vriend en nieuwe kindje. Heel bijzonder vond ik het. Kraamverzorgster ruimt alles op. Na de bevalling lekker onder je eigen douche en dan in een schoon bed. Ik vond het ideaal. Ik dacht ook dat ik het niet zou kunnen en echt tot de laatste perswee geloofde ik niet dat het echt ging lukken om thuis te bevallen. Maar ben er heel erg blij mee dat het gelukt is.
Ik ben thuis bevallen en dat wilde ik ook super graag! Ik heb niets met ziekenhuizen, als ik er niet hoef te zijn, ben ik er liever niet . Ik heb een probleemloze zwangerschap gehad en verder waren er geen aanwijzingen waarom ik niet veilig thuis zou kunnen bevallen. Ik had een verloskundige die ik volledig kon vertrouwen, die er helemaal voor mij was, de laatste 4 uur, samen met mijn man en de kraamverzorgster. Ze stonden gewoon allemaal om me heen aan mijn eigen bed, in m'n eigen vertrouwde slaapkamer, in m'n eigen huisje. Niemand die even weg liep omdat er nog meer vrouwen lagen te bevallen . Verder had hij (de verloskundige) ook heel veel bij de hand (vacuümpomp, hij kon het hartje beluisteren tijdens de persweeën, zuurstof mocht het nodig zijn enz.). Als het ons gegung is om nog een keer papa/mama te worden en ik heb geen medische indicatie dan hoop ik dat ik weer heerlijk zonder toeters en bellen thuis zou mogen bevallen. Maar, er zijn hier al zó veel topic over geweest, het is best heel persoonlijk. Jij moet je er lekker bij voelen!
Mooi, hoe je dit omschrijft! Ik herken het, al had ik van tevoren al wel veel vertrouwen in m'n lijf. Ik zou die klus gewoon moeten kunnen klaren . Het gaf me, net als jij, een heel zelfvoldaan gevoel: het is me gelukt, in m'n eigen huisje, in m'n eigen bed, op eigen kracht. Maar ik besef: het is me ook gegund want er zijn veel vrouwen die dit ook graag zouden willen maar bij wie dat niet kan/lukt i.v.m. medische problemen o.i.d.
De eerste had ik thuis willen bevallen maar het is uiteindelijk ziekenhuis geworden ivm inleiden. Dit keer mag ik niet thuis (zou op zich wel willen) omdat ik bij de eerste flink bloedverlies had. Maar als deze zich wel op tijd aan dient dan beval ik gewoon met de vk erbij.
Ik wil thuis gaan bevallen, maar dat is wegens ruimtegebrek en privacy helaas onmogelijk.. Het wordt dus ziekenhuis, waarschijnlijk toch al wel op medische indicatie..
ik wilde in het geboortecentrum bevallen in bad een thuis bevalling maar dan ergens anders wilde het niet thuis doen hebben huisdieren en wonen niet groot. uiteindelijk naar beneden gemoeten naar het ziekenhuis wegens gepoept in het vruchtwater en uiteindelijk een spoedkeizersnee geworden want heb van de 4 tot de 8cm al persweeen gehad en ze konden niet echt hoogte krijgen van de kleine intotaal bijna 2 dagen bezig geweest was wel blij dat ze onze meid haalde.
Ik wilden heel graag thuis bevallen, maar ben in het ziekenhuis bevallen. De weeën begonnen met 36+5 en met 36+6 is ze geboren.
Van mijn eerste kindje ben ik thuis bevallen. Dit wilde ik ook graag, puur om de simpele reden dat ik dan in mijn eigen huis en bed zou zijn, in mijn eigen omgeving. Ik heb altijd gezegd dat als wij (mijn vriend en ik) erachter zouden staan, de verloskundige erachter stond en er verder geen complicaties zouden komen dat ik dan gewoon lekker zou thuisbevallen. De bevalling is thuis goed gegaan, alleen mijn vriend, verloskundige en kraamhulp waren erbij en dit was erg prettig. Nu ben ik zwanger van nr2. en wil wederom een thuisbevalling. De vorige keer is goed gegaan en vertrouw erop dat het dit keer ook goed zal gaan. Het ziekenhuis is redelijk in de buurt dus indien nodig zijn we maar hooguit 15 min. onderweg. Alhoewel ik me wel kan voorstellen dat 15 min. in de auto met heftige weeen niet heel leuk is.
Bij mij valt er niets te kiezen. Dinand was een stuitligger en moest in het ziekenhuis bevallen. Hij is overigens met een keizersnede gehaald. Omdat ik een KS heb gehad, moet ik dus verplicht in het ziekenhuis bevallen. Vind het niet erg hoor, vind het juist wel een prettig idee dat er artsen en specialisten om me heen staan!
Ziekenhuis, waarom? Heb ik mijn vader beloofd Mijn vader is arts en die heeft vroeger iets teveel bevallingen fout zien gaan, daarom wil hij heel graag dat zijn kinderen in het ziekenhuis gaan bevallen..... Mijn moeder mocht van hem ook absoluut niet thuis bevallen. Mijn man is het helemaal met mijn vader eens (slijmbal ) dus om de mannen gerust te stellen gaan we gewoon braaf naar het ziekenhuis.