Bevalling tweede kind ten opzichte van je eerste kind

Mijn eerste bevalling duurde ruim 8 uur.
Het was een hel door de rugweeen.
De tweede bevalling duurde 4 uur en het persen duurde ook maar een paar minuten.
Bij die bevalling had ik buikweeën.
Ik heb de tweede bevalling als heel fijn ervaren.
Zover zoiets fijn kan zijn

 

Eerste duurde iets meer dan 12uur, tweede ongeveer 7 uur. Verder heel vergelijkbaar qua intensiteit van de weeën (been- en rugweeën, echt een fikse weeënstorm al snel). Grootste verschil was het persen; de oudste was een sterrenkijkertje en zag met haar hoofd naar achteren gekanteld zeg maar, dat was heeeel moeilijk… De jongste lag volgens het boekje en was er met in totaal 4 persweeën uit, voelde bij iedere perswee ook zó productief! Terwijl de oudste telkens weer terugzakte… bij de oudste was een vacuümpompje nodig, bij de jongste niet.

Ik vond de tweede bevalling prettiger achteraf, maar ik heb toen ook voor een ruggeprik gekozen vanwege de weeënstorm - achteraf had ik dat bij de eerste ook moeten doen

Qua herstel kreeg ik na de eerste een infectie en duurde herstel echt maanden. Bij de tweede fluxus, spoed naar OK, kreeg te horen dat herstel lang zou duren… maar na 3 dagen was ik thuis en stond ik buiten te stoepkrijten met m’n oudste, viel me dus énorm mee!

 

1e bevalling duurde heel lang, had een ruggenprik en veel complicaties.
2e bevalling stuk korter en zonder pijnstilling kunnen doen. Zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Alles ging heel gemoedelijk en als heel prettig ervaren. Gebruikt gemaakt van beval bad tot aan volledige ontsluiting.
Bij beide bevallingen vond ik de opbouw hetzelfde. Eerste paar uren had ik voor weeën voordat het echte werk zeg maar begon. Ik vond de pijn en intensiteit hetzelfde. Allebei de keren geen pers weeën gehad.

 

1e bevalling duurde 9,5 uur.
1e paar uur ging zoals je zou verwachten, weeën bouwde normaal op. Daarna weeënstorm die echt heel pittig was. Er zat geen seconde rust tussen de weeën, ze knalde er op het hoogtepunt in en zakte maar half af en toen volgde de volgende.
Na ruim 2 uur nog geen cm opgeschoten (zat op 3 a 4cm).
Naar het zkh voor een ruggenprik, daar aangekomen bleek ik inmiddels op 9cm te zitten.
Vrij snel zat ik op 10cm en mocht ik gaan meepersen. Na 20 min persen was hij er.

3,5 uur later kreeg ik een fluxus en de nasleep daarvan heeft er voor gezorgd dat het weken heeft geduurd voor ik weer hersteld was.

Bij nr 2 heb ik eerst 13 uur voorweeën gehad die wel iedere 5 min kwamen, maar ze deden gewoon niks.
Daarna veranderden ze ineens naar echte weeën en een uur later had ik mijn zoontje op me liggen. De dag erna voelde ik me beter dan de hele zwangerschap en dat is zo gebleven

Hier dus een totaal andere bevalling!
Ik ben benieuwd naar bevalling nr 3

 

Goede stap om er met een professional over te praten. Dat heeft mij geholpen ter voorbereiding op de 2e bevalling. En eventueel met het ziekenhuis, of in ieder geval wat meer medische onderbouwing waarom er gebeurde wat er gebeurde en hoe je volgende bevalling er eventueel uit zou kunnen zien. Wat jij dan kan doen of waar zij je bij kunnen helpen. Daar was ik in ieder geval mee geholpen. Ik voelde me gezien en gehoord en had het gevoel meer controle te hebben tijdens de bevalling. Mijn lijf; ik beslis.

 

Alle drie mijn bevallingen leken erg op elkaar. Ze waren vlot en had rugweeën. Pauzes tussen weeën ken ik eigenlijk niet, het ging gelijk van 0 naar 100. De weeën waren goed krachtig, de pijn voelde hetzelfde.
De tweede keer was ik mentaal ‘kalmer’, omdat ik nu wist wat er zou komen en niet overvallen was door de hevigheid van de pijn.

Eerste: kleine 4 uur vanaf de eerste wee, waarvan 12min persen
Tweede: kleine 50 minuten vanaf de eerste wee, waarvan 3min persen

 

De eerste begon met breken van de vliezen, weeën kwamen paar uur later. Toen dat goed doorzette kwam ik al snel in een weeënstorm, vond ik echt pittig, maar persen ging vrij vlot. Vanaf goede weeën tot geboorte 4,5 uur.
De 2e begon met weeën en toen was mijn referentiekader dus een weeënstorm, dacht ergens dat dat zo hoorde, zat te wachten tot het heftiger werd, zeg maar bijna niet meer te doen. Gelukkig toch de verloskundige gebeld (ondanks dat ze paar uur ervoor nog was geweest en er niks aan de hand was). De weeën werden pas echt pittig toen ik ongeveer kon gaan persen, tot die tijd vond ik het 'goed te doen'. Zij is in ongeveer 2 uur tijd geboren vanaf de eerste goede weeën. De 2e bevalling zou ik zo weer doen.
Helaas hier 2x een totaal ruptuur dus de 3e komt binnenkort waarschijnlijk met een keizersnee.
Goed dat je je angsten gaat bespreken. Hier dus wel zo dat de bevalling van de 2e prettiger was dan de 1e.

 

Bij de 1e: vrijdag ballon, zaterdag vliezen breken en weeenopwekkers niet verhoogd. Na 10 uur is hij geboren.

Nr2: 5(!) Dagen bezig geweest met 2x ballon en 2x gel om 2cm ontsluiting te krijgen. Vliezen gebroken terwijl de baarmoedermond niet verstreken was. Weeenopwekkers steeds hoger en hoger, enorme weeenstorm van 2 uur voor 1 cm erbij.... ik raakte in paniek ervan. laatste centimeter is door de verloskundige opzij geduwd. Duur bevalling ook 10 uur. Kind helaas foetale nood.

Beide keren helaas ook subtotaal ruptuur. Maar bij de 2e had ik daar wel minder klachten van!

 

Bij de 1e zat ik bij de gynaecoloog en was mijn zoon een sterrenkijker, ondanks dat de bevalling maar zo’n 9 uur duurde kijk ik daar echt niet fijn op terug, mede door de (niet) ondersteuning van de verpleegkundige toen.

Geteld vanaf regelmatige weeen ruim 9 uur incl één uur persen.

Mijn 2e bevalling was bijna een stort bevalling met weeenstorm, maar kijk er in het geheel zeer positief op terug t.o.v. de eerste.

Geteld vanaf regelmatige weeen net geen 1,5 uur incl 20 min persen.

Bij de 2e mocht ik gewoon bij de VK. Mijn verloskundige was echt fantastisch tijdens de bevalling, zat compleet in mijn eigen bubbel en ondersteunde daar waar nodig. Ze voelde me haarfijn aan.
Ik heb haar op de hoogte gesteld van de 1e bevalling en daarin heeft ze goed geluisterd.

 

Bij de 1e wilde de uitdrijving niet vorderen, zoontje zakte steeds weer terug in het bekken. Ik voelde de persdrang ook niet echt. Uiteindelijk na bijna 2 uur persen is hij gehaald dmv vacuümpomp en een knip. Ik keek niet goed terug op deze bevalling, het herstel duurde ook lang.

Bij de 2e was ik echt bang voor herhaling dus dit wel besproken met de verloskundige. Op 1 stond op tijd zijn met pijnstilling, want bij de 1e was het daar al te laat voor toen ik er om vroeg
Maar eigenlijk verliep het bij de 2e allemaal heel vlot en geen pijnstilling nodig gehad. Ben in bad gaan liggen tot volledige ontsluiting en met een klein kwartiertje persen was onze dochter er en zonder kleerscheuren er vanaf gekomen.

Bij de 1e in totaal zo'n 12 uur bezig geweest. Bij de 2e zo'n 7 uur.

 

Ik heb sowieso vrij makkelijke bevallingen gehad maar wel echt anders. De eerste duurde langer (maar was uiteindelijk maar 6,5 uur eindigde met knip) ik kon alles goed opvangen.

De tweede duurde maar 3,5 uur en was veel intenser. Maar omdat het kort duurde kijk ik er wel goed op terug.

Ik heb zelfs een derde gekregen en eigenlijk was die in alles het meest zwaar. Duurde langer, intense weeen..

Ik vind vooral die knip achteraf niet fijn al riep ik bij de tweede zet een knip want ik red dit niet (geen persweeen) maar achteraf blij dat het niet zo was.
Ik denk dat je vooral goed moet overleggen wat je wil zodat je in elk geval een zeker gevoel hebt om de bevalling in te gaan.

 

Ik reageer nog even...

Mijn tweede bevalling ging makkelijker dan de eerste. Hoewel mijn tweede bijna een kilo zwaarder was dan de eerste ging ook de persfase veel sneller. Overigens kijk ik op mijn eerste bevalling niet goed terug, op mijn tweede bevalling half positief en mijn derde bevalling was echt heel fijn.

Als ik het goed lees, zit je vooral ermee dat je niet goed terugkijkt op de bevalling en er zijn twee dingen die je kunt doen (en die ik overigens voor mijn derde bevalling heb gedaan).
Afspraken maken met de verloskundige/gynaecoloog over de bevalling (wat wil je dat er juist wel en wat juist niet gedaan wordt, wat kan jou helpen enz)
En evt bij een poppoli wat gesprekken om je angst te bespreken. Zij kunnen je ook helpen met je bevalplan.

Door deze dingen ging ik veel beter mijn bevalling in en was ik meer ontspannen. Dat gun ik iedereen!

 

Ik ben 5 keer bevallen en elke keer was anders. In duur en intensiteit.
Goed om vantevoren goed te praten over je bevalling. Het is belangrijk een bevalling mentaal goed in te gaan. Ik heb een keer een stortbevalling gehad waarbij ik op het moment dat ik dacht ' het is begonnen' persweeën kreeg en zonder kleerscheuren (en zonder verloskundige) beviel. Ik stond letterlijk met een baby in mijn handen te kijken wat er was gebeurd (3e bevalling).
Ik kreeg heel veel reacties hoe relaxt men dat leek. Nou ik keek enorm op tegen de 4e bevalling. En daardoor heb ik die als pittiger ervaren. Ik was zo gespannen en gefocused op de herhaling. Uiteindelijk een goede bevalling gehad maar mentaal was die pittig. Na de 5e wel goed kunnen praten over mijn ervaring en dat was een mega droombevalling. Echt..bevallen kan heel gaaf zijn!

Maar dat laat zien hoe (in mijn geval) het praten echt invloed had op het verloop van een volgende bevalling.

Ik hoop dat het jou positief helpt!

 

Mijn eerste was snel en soepel, ontsluiting in 4 uur, 20 min persen. Baby niet ingedaald, daarom verplicht op linkerzij moeten liggen en vooral over de laatste 2 cm het langst gedaan, persdrang maar nog niet mogen. Dat vond ik pittig en ik ben in het begin paniek geweest omdat de weeën al meteen zo heftig waren en het snel ging.

Mijn tweede was sneller. Ontsluiting in 2 uur. Baby niet ingedaald, daarom weer verplicht op linkerzij. Vliezen braken niet ondanks 10 cm, veel persdrang moeten wegpuffen. En toen de vliezen wel braken, is de baby met enorme sloot vruchtwater naar buiten gefloept met navelstreng 2 keer om de nek en dat deed echt vreselijk veel pijn. Heb niet geperst en was even hectisch, met schreeuwende VK ed.
Na bevalling moest baby in ziekenhuis geobserveerd en had ik nog zeker 24 uur zeer heftige naweeën moeten wegpuffen, had uiteindelijk 48 uur vrijwel niet geslapen.

Mijn derde was het langst. Baby niet ingedaald, maar toen braken vliezen als eerste en moest ik meteen plat. Heb uren verplichte platte bedrust gehad en weeën waren er wel, maar bracht weinig te weeg. Na ruim 7 uur nog steeds maar 2-3 cm ontsluiting. In laatste poging om doorsturen naar ziekenhuis te voorkomen, mocht ik van VK staan naast bed (baby was beetje ingedaald inmiddels) terwijl ze bij me bleef. Toen kreeg ik een weeenstorm en ben ik in 45 min naar volledige ontsluiting geknald en is baby zuchtend geboren in 2 persweeën...

Euh tja. Hoewel ik de eerste bevalling toen als indrukwekkend en heftig heb ervaren, is dat absoluut de bevalling die ik het liefst zou overdoen , ik vond de 2e en 3e heftiger...

Maar je hebt het niet voor het kiezen, het loopt zoals het loopt. Je er aan overgeven en vooral niet te veel verwachtingen hebben, lijkt me goede mindset... (dat was wel anders tussen 1e bevalling en 2e/3e, mijn mindset was veel rustiger en kon me veel meer meebewegen en me er aan overgeven, geen angst)

 

1e, ingeleid ivm heel weinig vruchtwater.
8.15 aan het infuus en vliezen breken.
Begon met 2 cm en voor 14.45u was hij er!
Had al wat eerder persweeën hing in het bedhek haha en hij vloog er bijna uit(althans zo voelde het) paar x persen en hij was er.
Snel hersteld. Paar inwendige hechtingen geloof ik maar geen last van gehad.
3850gr en 53cm heel rustig kind die de wereld gelijk rondkeek.

2e, ingeleid ivm hoge bloeddruk.
10.15 aan het infuus en vliezen breken.
Begon met ruim 2 cm en voor 13u was hij er al. Infuus hebben ze ook niet hoger gezet mn lichaam deed hetzelf.
Geen persweeën gehad moest ineens persen en tadaaaaa daar was hij.
Ook snel hersteld, had alleen aambeien waar ik last van had dacht het komt nooooooit goed maar uiteindelijk goedgekomen hoor met zalf en pilletjes. Hechtingen geen last van gehad had er een paar.
4235gr en 57cm haha een jankerd zn kop hing er denk uit en hij begon al en gestopt toen hij een fles kreeg, voordat wij het zh uit waren begon hij weer en weer met een fles stil.

 

Mijn eerste was een hel maar had niet hoeven zijn als de vk dr werk had gedaan. Die werd goddank door t ziekenhuis overgenomen en er uit gezet. Is ook niet meer welkom in t ziekenhuis hoorde we toen we op gesprek waren vanwege M(*).


De bevalling van R ging "iets" sneller. We waren net 45 minuten in t ziekenhuis toen was hij er. Het op t gemakje vertrekken werd met de eerst oprit van de snelweg "test de bodemplaat en hang aan de hendel van t plafond van de auto, plus vergeet rijkswaterstaat geen boze brief te sturen over drempels en verbindingsstukken van wegdelen".

Ze moesten alleen wel de laatste rand wegduwen omdat R zn hartslag dipte. De eerste keer weet je niet wat t is, dus t zal wel. Dat ze vervolgens aankondigen dat ze t nog een keer moeten doen...gmmmpf. Mja, t moest want R had t nodig zsm er te komen.

Vond t een pittige bevalling door de snelheid en mijn hoop op tijdige pijnbestrijding door de snelheid ineens accuut over boord ging (dat was voor mij een heel zwaarwegend dingetje vanwege de bevalling van G). Maar kijk er wel goed op terug.

Op de bevalling van G is die terugblik heeeeeeeeeel anders, kan de vk nog steeds lynchen en mn man staat er niet anders in.

 

De eerste duurde 17,5 uur, en ik was helemaal zen. Hij is geboren na 1,5 uur persen, met vaccumpomp, veel bloedverlies. En toch keek ik er prima op terug. Ik zat helemaal in mijn bubbel.
Bij de 2e gaf de vk aan dat ze dacht dat het snel zou gaan. En dat had ze niet moeten zeggen, want ik kon niet in mijn bubbel komen. Ik was gespannen, was doodsbang dat ze er niet uit zou komen, opeens overviel me het 1,5 uur persen bij de 1e en de vacuumpomp. Uiteindelijk zat ik na een uur of 4 volgens mij op 10 cm, maar ik weigerde te persen (ik heb dus ook bij de eerste 3 geen echte persweeën gehad, pas bij de vierde wist ik wat dat waren, bij de andere 3 kon ik ze prima tegenhouden). Uiteindelijk haalde de vk me over en was ze er in 1 keer persen. Al met al duurde de bevalling dacht ik zo'n ruim 4,5 uur, was volgens de boeken veel makkelijker, sneller, minder pijnlijk dan de eerste, maar ik heb het totaal anders ervaren.
Het ligt bij mij echt aan de mogelijkheid tot ontspannen. Bij nummer 1 en 3 was ik echt totaal zen, waardoor het prima bevallingen waren. Maar volgens de boeken waren dit de zwaarste. Die van beide dochters vond ik echt heel naar, en dat kwam dus doordat ik niet kon ontspannen.

 

Eerste bevalling duurde een uur of 8, helse weeënstorm, echt niet te doen, en daarna nog net geen 2 uur persen. Gigantische knip die later nog flink is gaan ontsteken.

Tweede bevalling was in 2,5 uur gepiept, ik raakte in een soort van trance waarin de weeën goed op te vangen waren en persen slechts 10 minuten. Kleine knip die heel netjes gehecht is waardoor de schade van de eerste werd gerepareerd. Walk in the park .