Hier bevallen van een tweeling. Helaas kwamen ze al met 27+5 weken. Ze zijn uiteindelijk gehaald met een spoedkeizersnede omdat de een met de voeten voor het hoofd van de ander lag. Ook mijn schoonzusje is van een tweeling bevallen. Zij is van het eerste kindje natuurlijk bevallen. Maar toen dit kindje geboren was is de ander "omgevallen" door de ruimte en kwam dus dwars te liggen. Ze hebben 3 draaipogingen gedaan zonder resultaat dus ze moest vervolgens voor een keizersnede voor het 2 kindje ♀️
Dat is vroeg zeg. Hebben ze een moeilijke start gehad? Ah, een natuurlijke start en daarna spoedkeizersnede is echt mijn angst.
Ja ze hebben een heel moeilijke start gehad. Uiteindelijk na 3,5 maand ziekenhuis mochten ze mee naar huis. Zullen helaas altijd zorgenkindjes blijven maar naar omstandigheden doen ze het super goed. Jaa dat is haar grootste angst geweest de hele zwangerschap.. Gelukkig heeft ze er op dat moment niet zoveel last van gehad omdat de natuurlijke bevalling heel soepel ging dus ze eigenlijk alleen last had van de keizersnede. Maar was wel echt een tegenvaller. Gelukkig had ze er een soort rekening mee gehouden haha. En nu kan ze er gelukkig heel hard om lachen.
Oeh jeetje, 27 weken. Kan me indenken dat daar een hele poespas aan medische dingen bij kwam kijken. Op welk vlak blijven ze zorgen kindjes? (Begrijp het als je dit niet wilt delen hoor!) Verhaal van je schoonzus is mijn minst favoriete scenario. Zowel daaronder gehavend als een mooie snee op mn buik. Maar natuurlijk geen probleem als het is wat voor de kindjes (Of voor mij) het beste is.
Bij mij lag baby A in dwarsligging dus was vaginaal bevallen onmogelijk. Ze heeft even goed gelegen maar is op het laatst weer gedraaid. Ik kreeg met 35+5 wat rugpijn en bloedverlies. Poli gebeld voor controle, ctg gehad en alles prima. Geen ontsluiting dus mocht lekker naar huis. Eenmaal thuis bleef het bloed stromen, zo veel dat ik dacht aan gebroken vliezen tot ik ging kijken. Terug gebeld, moest komen en weer ctg en controles. Nog geen ontsluiting maar wel een opname ivm het bloed verlies. Tegen 23.00 uur wilde ik plassen en slapen en toen ik opstond hoorde ik PATS. Weer zo'n golf bloed. Op de bel gedrukt en toen moest ik wéér aan het ctg. Het enige wat ik dacht was, laat me slapen! Ctg gaf wel wat iets aan maar niet heel flinke weeën. Nog geen ontsluiting maar voor de zekerheid een infuus prikken. Verpleegkundige komt terug met de spullen voor het infuus en kijkt verschrikt als ze binnenkomt. "Gaat het?!" Inmiddels is de wisseling van verloskundigen en die verloskundige wil weer mijn ontsluiting voelen. Ik gaf aan dat dat niet nodig is, het is al 3x gebeurd die dag en ik begin er van te balen... Maar ze wil (en mag) toch en wat blijkt, 4cm! De weeën worden sterker en via de echo blijkt dat het nog steeds een dwarsligging is. Het ok-team wordt opgeroepen, mijn man gebeld en met spoed naar de ok. Ze waren bang dat mijn vliezen zouden breken of mijn ontsluiting nog sneller zou gaan. (Vorige bevalling was ik binnen 4 uur van potdicht naar 10cm gegaan en had ik bij 9cm pers weeën). Een dwarsligger uitpersen is nogal gevaarlijk. Inmiddels was het na middernacht en dus was ik 35+6. Ik zei dat ik een week wilde wachten minstens maar dat ging natuurlijk niet. Mijn man kwam binnen rennen, net op tijd en daar waren ze.
Ik ben vorig jaar bevallen van een tweeling. Met 37+1 ingeleid ivm zwangerschapscholestase. Smorgens ballon ingebracht welke er vrij snel weer uitviel maar weinig deed. Weeen opwekkers gehad. Kwam langzaam op gang, maar uiteindelijk rond 15.45 uur natuurlijk bevallen van de jongens. Eerste lag in hoofdligging, tweede dwars maar draaide mooi naar beneden nadat broer geboren was. Zit 9 minuten tussen beide mannen. Om 20.30 uur waren we alweer thuis!
Ja hebben veel zorg nodig gehad en nog veel ziekenhuisopnames na thuiskomst. De ene heeft ernstige astma en beide hebben een hele slechte weerstand. Verder lopen ze nogsteeds wat achter in ontwikkeling.. Ze ontwikkelen zelf goed alleen halen dat half jaar achterstand niet in. Opzich geen probleem ze zijn van oktober dus gaan 3 jaar kleuteren en dan merk je er niets meer van denk ik. En een van de twee heeft ass en add.
Haha, kort en bondig is mislukt! Herkenbaar Poeh wat een verhaal. Ben je nu alsnog vagina bevallen of waren jullie net op tijd in de operatiekamer? Mijn vorige bevalling duurde best lang (uur of 18), dus heb hoop dat ik nog wat tijd heb als het begint. Aan de andere kant, volgens mij kun kun je daar niet altijd van op aan... helemaal omdat er 2 kindjes op de uitgang drukken...
Wow, mooi verhaal! En fijn dat jullie zo snel weer thuis waren zeg. Waren de gewichten van je kindjes goed? Ik had altijd het idee dat je bij een tweeling wel een paar nachtjes is het ziekenhuis zoet bent, maar dat is dus niet altijd zo.
Poeh pittig die blijvende lichamelijke gevolgen. Geestelijk natuurlijk ook, maar ieder kind is natuurlijk uniek. Linksom of rechtsom, als ze zich maar goed voelen en een prettig leven leiden binnen hun mogelijkheden.
Hee.. ik ben inmiddels, zo'n 1,5 week geleden, bevallen van de jongens. Mijn bevalling was pittig, maar verliep erg goed. Op exact 36 weken ben ik ingeleid. Ze hebben de vliezen gebroken, inwendige ctg aangelegd en weeenopwekkers gegeven. Ik had toen al een ruime week 2 a 3 cm ontsluiting. Toen kwam het rustig op gang en na 3 zat ik op 5 cm. Opeens ging het heel hard, in 45min naar 9, en heb ik remifentanil gehad (voor een ruggenprik was geen tijd meer). Na een kwartier persen werd J geboren als sterrenkijker met een hele korte navelstreng. Kwartier persen later werd A geboren, ook als sterrenkijker, met wat hulp van de vacuümpomp omdat zijn hartslag wat daalde. J was 2745 gram en A 3095 gram, erg groot voor een tweeling van hun termijn. Achteraf hoorde ik dat het bijna spoedkeizersnede was geworden, vanwege hun ongunstige ligging en de dip bij A. Er zijn verschillende onderzoeken gedaan die dag, maar ze deden het meteen super goed. Dus een dag later mochten we al naar huis, ongelofelijk snel. We hadden gerekend op een weekje ziekenhuis. Nu gaat het nog steeds heel goed met ze.
Wauw gefeliciteerd! Mooi om je verhaal te lezen. Flinke gewichten hoor! Wat fijn dat jullie zo snel naar huis mochten. Hier lopen de kleintjes ook voor, dus ben benieuwd hoe zwaar ze zullen zijn. Verwachting hier is inleiding tussen zwangerschapsweek 37 en 38, tenzij ze zich eerder aandienen. Ben benieuwd! Voor nu lijkt het gunstig en liggen ze beiden met hun koppie naar beneden. Veel geluk samen gewenst!