Ik vroeg me af of iemand hier ervaring heeft met een stuitbevalling. Ik ben zwanger van de tweede, en de eerste is geboren via een geplande keizersnede omdat hij in stuit lag. Ik kreeg destijds bij de gyn niet echt het idee dat er veel te 'kiezen' was voormij, ik werd in mijn beleving stevig in de richting van een keizersnede geduwd. Nu ligt ons tweede kindje weer in stuit, en hoewel ik nu pas 29 weken ben en zeker nog een draaipoging ga ondernemen, is het verloop van de zwangerschap precies als bij de eerste en ben ik er eigenlijk van overtuigd dat het weer zo zal blijven. (Blijkt trouwens dat zowel mijn oma, mijn moeder en mijn zus allemaal alleen maar stuitkindjes hebben gehad ). Nu de bevalling langzaam nadert begin ik erg op te zien tegen nog een keizersnede. Het herstel viel me erg tegen vorige keer, maar meer nog zie ik op tegen 5 dagen ziekenhuis weg van mijn oudste kindje, en het mentale aspect van de keizersnede. Ik heb sterk het idee dat het natuurlijk proces van de bevalling hormonal en fysiologisch toch heel anders werkt in je lichaam dan zo'n gepplande keizersnede waarin binnen 15 minuten en zonder enige verandering in je lijf er plots een kind uitgehaald wordt (sorry voor de plastische omschrijving). Dus om een lang verhaal kort te maken: ik twijfel of ik niet voor een stuitbevalling ga kiezen, met de wetenschap dat het kan eindigen in een keizersnede. Ik zie het als een voordeel dat ik dan in ieder geval wel het hele bevallingsproces heb meegemaakt, ook al wordt het dan toch met een keizersnede afgesloten. Iemand ervaringen met een stuitbevalling? Goed of slecht? Ben ik gek om het als een optie te overwegen?
Ik heb geen ervaring, heb wel even voor je gegoogled: Stuitlig.nl | Stuitligging.nl - Interview met Anneke Kwee, gynaecoloog in het UMC Utrecht Misschien heb je hier wat aan! Maaruh kind kan tot 36 weken of zo nog draaien!
Mijn kindje lag ook in een stuit. Herken je gevoel helemaal. Ik heb voor een keizersnee gekozen en heb daar toch enigzins spijt van. Succes met je keuze!
Ik heb alleen een keizersnede gehad, ook met slechte ervaringen. Maar mag je wel vaginaal bevallen met een baby in de stuit als je al een keizersnede gehad hebt? Vanwege de extra druk op het litteken ofzo?
Je bent pas 29 weken en je baby heeft nog tijd zat om te draaien. Ik ben bijna 36 weken en mijn baby heeft afgelopen week nog een 360 graden draai gemaakt. Mocht je met 36 weken nog steeds een baby in stuit hebben, dan ga je naar de gyn voor draaien en advies en hij kan je dan ook vertellen wat verstandig is. Het hangt namelijk van een heleboel dingen af die wij niet van jou weten. Ik zou trouwens wel voor een stuitbevalli zijn gegaan, maar mijn eerste bevalling ging snel en makkelijk dus ik had het wek aangedurfd.
Moxa schijnt de kans op spontaan goed draaien erg te vergroten. Dat doe je vlgs mij rond de 32 weken of zo, dus de moeite waard om je nu al eens in te verdiepen.
Ik ben 4 weken geleden bevallen van een heel mooi meisje. Wij krijgen 1 dag voor de bevalling te horen dat ze in stuit lag Dit hebben ze tijdens de controles dus niet gevoeld, komt 1x per jaar voor en juist ik was dus dat geval. Ik kreeg de keus om of voor KS of stuitbevalling te gaan. Nadat we een beetje van de schrik waren bekomen zijn we ons eens gaan verdiepen en ging mijn voorkeur toch richting een stuitbevalling met de kans op uiteindelijk een KS. Gelukkig braken die nacht me vliezen spontaan (was 41+2) en zijn we richting ziekenhuis gegaan. Daar was een hele fijne gyneacoloog die ook erg voor een stuitbevalling was, dus hadden wij daar ook wel vertrouwen in. Ik ben uiteindelijk bijna 16 uur bezig geweest en heb nog 20 min. geperst en uiteindelijk werd het toch een KS. Toch heb ik er geen spijt van.... Heb het toch geprobeerd en het schijnt dat ik bij evt. een volgende bevalling een goede kans heb op een natuurlijke vaginale bevalling omdat ik gewoon volledige ontsluiting heb gehad. Was volgens de gyn zeker niet voor niets geweest. Hopelijk heb je hier iets aan........
Bedankt voor jullie reacties! Ik weet dat het nog vroeg in de zwangerschap is en dat ik niet weet of het bij stuitligging blijft, maar gezien het verloop van de vorige zwangerschap wil ik er rekening mee houden. Dit kindje ligt in exact dezelfde positie als mijn zoontje lag, en ook die heeft die positie hardnekkig tot op het eind volgehouden. Ik wil me gewoon goed voorbereiden en niet mijn kop in het zand steken . Het doet me goed om te lezen dat stuitbevallingen toch niet als iets extreems worden gezien en dat er ervaringen zijn. De gynaecoloog die mijn ks heeft gedaan deed het voorkomen alsof het idioot was om een vaginale bevalling zelfs maar te overwegen. Ik weet dat er voor het kind iets minder risico's zijn aan een ks, maar heb ook weer gelezen dat het mentaal voor moeder én kind een enorme schok is om uit die buik gehaald te worden zonder dat daar een voorbereiden proces (lichamelijk) aan vooraf is gegaan. Als een ks nodig is zal ik de laatste zijn om die te weigeren, maar als het alleen maar gedaan wordt omdat het zo makkelijk inplannen is voor de gyn, dan wil ik daar nog wel eens over praten . Volgende week heb ik een gesprek met mijn verloskundige over de voors- en tegens, hopenlijk kan ik daarna ook wat beter een gefundeerd besluit nemen (voor zover ik het voor het zeggen heb, dan ).