Bevallings verhaal 19 maart 07 Vanmorgen begonnen de weeën. Ik dacht dat het weer voorweeën waren want die had ik de hele week al. Rond half 7 ging ik ze bijhouden. Er zat steeds ongeveer 6-7 min tussen. Ik vond ze pijnlijker dan de rest van de week. Ik ben daarna gaan douchen om te kijken of ze erger werden. Onder de douche kon ik ze juist beter opvangen. Toch had ik het gevoel dat het wel eens zo ver kon zijn. Vanaf half 9 ging ik ze weer bijhouden en er zat aldoor 5-6 min tussen. Omdat ze geen minuut duurden twijfelde ik erg maar heb toch maar de verloskundige gebeld. Die kwam 3kwartier later even langs. Ze luisterde naar het hartje en voelde aan mijn buik. De baby was nog niet helemaal ingedaald maar lag wel vast in mijn bekken. Ze ging voelen of ik ontsluiting had en dat was zo. Ik had ongeveer 2-3 cm. Mijn vliezen waren nog heel. Ze zou om 13.00 terug komen en als het echt niet meer ging dan mocht ik eerder bellen. Om 13.30 was ze er weer en ik had bijna 4cm ontsluiting. Ze zou om 17.00 weer komen en dan misschien de vliezen breken. De weeën kwamen ondertussen om de 5 min maar ze duurden nog steeds geen volle minuut. Om 16.30 kwam de verloskundige weer en ik had ruim 4 cm ontsluiting. Ze zei dat ze de vliezen wel kon breken maar dat ze met de overdracht zat. Om 18.30 zat haar dienst erop en zou verloskundige Majanka het overnemen. We besloten te wachten tot 19.30. Dan kwam de verloskundige langs en zou ik met haar overleggen of we de vliezen hier of in het parthuis zouden breken. Maar rond 18.30 werden we gebeld door haar en ze zei dat we gelijk naar het parthuis mochten komen. Gauw hebben we alle spullen gepakt en zijn we naar het ziekenhuis gereden. Daar aangekomen heeft ze mijn vliezen gebroken. Daarna werden de weeën ook erger. Tussen de weeën door voelde ik mij prima en daarom dachten ze dat het nog niet zo snel zou gaan. Maar toen de verloskundige ging voelen zei ze dat ik al 7cm ontsluiting had. Dat had ze niet gedacht en zei dat ik een stille bevaller was. Maar al gauw werden de weeën heftiger en ik kon ze maar moeilijk opvangen. Op gegeven moment voelde ik lichte persdrang. Ik mocht zachtjes meepersen. Dat vond ik wel fijn. Rond 21.45 begon het echte persen. Het viel me erg tegen. Vooral mijn rug deed erg zeer en ik had het gevoel dat er geen vordering in zat. Natuurlijk was dat wel zo maar het ging mij niet snel genoeg. Het hoofdje kwam steeds iets verder en mijn vriend kon de haartjes al zien. Na een tijdje zei de verloskundige dat ze met de volgende perswee geboren zou worden. Natuurlijk duurde het langer voor de perswee kwam. Toen die kwam heb ik met al mijn kracht geperst wat ook zeer pijnlijk was. Uiteindelijk is ze na 56 min. persen geboren om 22.41. Het was zo bijzonder en onwerkelijk toen ze op mijn buik werd gelegd. De verloskundige moest mij daarna nog hechten want ik had wat scheurtjes. Het hechten was best pijnlijk maar zon mooi kindje op je buik maakt alles goed. Daarna werd Danisha onderzocht en alles was gelukkig goed. Ze woog 3338 gram. Vrij snel werd ze bij mij aangelegd en ze begon meteen al goed te drinken. Voor dat we naar huis mochten moest ik eerst wat eten en daarna douchen. Rond 01.45 mochten we naar huis. Met zn drietjes!
Zo te lezen een mooie bevalling geweest, daar mag je best trots op zijn! Geniet lekker van haar, Groetjes,