bevalling van jayda (beetje lang)

Ik had al weken voorweeën maar de kleine wilde maar niet komen. Maandag 23 april was ik bij de vk voor de laatste keer, (als ik die week niet zou bevallen zou ze mij vrijdag 27 april thuis strippen.)
ze was bang dat de kleine in de stuit lag en ging mij toucheren om te voelen of het hoofdje wel was ingedaald, gelukkig was dat zo.
De vk had mij meteen gestript.
Die dag en de volgende dag had ik last van krampen maar niet vervelend.

Woensdagmorgen verloor ik ineens veel slijm.
Verder de hele woensdag en donderdag niks meer aan de hand.

Vrijdag 27 april om half 3 ’s morgens verloor ik weer wat en ik dacht dat het weer slijm was dus ik naar de wc maar het was geen slijm maar vruchtwater.
Toen ik op de wc zat kreeg ik weeën, ze kwamen meteen om de 3 á 4 minuten.
Ik ging weer naar boven en heb meteen mijn vriend maar wakker gemaakt (de arme schat had maar 2uur geslapen) en we zijn naar beneden gegaan omdat ik niet in bed kon liggen van de pijn.
Een uur later had mijn vriend de vk gebeld en die zou zo snel mogelijk komen.
Om half 5 kwam de vk met een stagiaire.
De stagiaire ging voelen hoe het ervoor stond en ik had al 3cm ontsluiting.
Ze zouden om half 8 weer langskomen om te kijken hoe het ging.

Toen ze weg waren ben ik onder de douche gaan zitten en daar heb ik anderhalf uur gezeten. Ik kreeg het koud en ben toen maar op bed gaan liggen.
De weeën kwamen toen erg snel maar duurde maar een halve minuut.

Om half 8 kwam de vk weer met de stagiaire. Ze vonden dat de weeën erg snel kwamen en besloten mij weer te toucheren en op dat moment had ik 8cm ontsluiting.
Ze belde de kraamhulp en die was er al snel.
Het was erg gezellig in mijn slaapkamer en ze vonden mij wel grappig omdat ik tussen de weeën door grapjes aan het maken was.
Op een gegeven moment had ik geen besef meer van tijd en mocht ik persen.
Na een tijd was de kleine niet naar beneden gekomen en hadden ze mij op de baarkruk gezet.
De baarkruk hielp ook niet en ik moest na 5 kwartier persen naar het ziekenhuis.
Terwijl ik mijn weeën op moest houden was iedereen ineens heel druk in de weer. Eindelijk konden we gaan.

De vk bracht ons naar het ziekenhuis en die rit was niet prettig.
In het ziekenhuis werd ik meteen op bed gelegd met weeënopwekkers, omdat mijn weeën te kort waren, ik mocht absoluut niet persen.
Op een gegeven moment kwamen de weeën zo hevig dat ik niet anders kon dan persen. Eindelijk mocht ik weer persen.
Er kwam nu wel beweging in maar het lukte weer niet echt.

De kleine bleef achter een randje zitten en moest nog 2mm en dan konden ze de kleine helpen maar het moest wel in 10minuten anders moest ik een keizersnede.
Op dat moment had ik geen kracht meer en ik wilde wel de keizersnede maar de gyn was daar nog niet mee eens en het infuus werd nog even hoger gezet.
Steeds als ik moest persen moest ik wachten tot de weeën hoog genoeg waren en dat was erg pijnlijk en vermoeiend.
Na een paar weeën kon eindelijk de vacuümpomp op het hoofdje en ging het ietsje makkelijker.
Ik kon echt niet meer en ik wilde stoppen maar de gyn zei dat ik nog een keer moest persen en dan was ik er vanaf.
Ik geloofde haar niet maar mijn vriend zei dat hij de kleine al zag, dat gaf me nog wat kracht en met alles wat ik had werd mijn dochter geboren om 13.42, ze woog 3685gr.
Ze werd meteen op mijn buik gelegd maar huilde niet echt en ze werd meegenomen, mijn vriend mocht met haar mee en ik werd ondertussen gehecht.
Alles was goed met haar alleen had ze wat hoofdpijn. Ik kreeg nog een infuus met zoutoplossing want mijn bloeddruk was erg hoog.
Om 17.00 mochten we eindelijk naar huis.

Ik kan moeilijk zitten en lopen door een flinke bloeduitstorting en aambeien maar verder gaat het goed. Ben erg blij dat mijn vriend 2 weken vrij heeft want ik kan niet met jayda lopen dus mijn vriend moet haar steeds aangeven.
Jayda is een rustig en tevreden meisje. Ze doet het heel goed.