Ik kwam op een donderdag op controle bij de gynaecoloog,bloeddruk was veeeelste hoog,en het kind werd al op ruim 8 pond geschat. Hij vond het noodzakelijk dat de bevalling ingeleid zou worden(slik) Hij keek nog of er nog eiwit in de urine zat,maar dat was niet zo anders had ik meteen moeten blijven,hij belde de afdeling verloskunde op of ze en plaatsje hadden voor mij de volgende dag en dat hadden ze. Dus gauw naar huis toe,familie ingelicht,nog een rondje babykamer gelopen of we nu écht alles hadden. En gaan slapen... de volgende ochtend moest ik een clysma aanbrengen,en me om 7:30 melden op afdeling verloskunde,eerst moest ik een hele vragenlijst invullen,en toen mocht ik naar de verloskamer toe.Daar hebben ze een infuus aangebracht(dat was de eerste keer in mijn leven dat ik een infuus kreeg )en de vliezen werden ook meteen gebroken,tsja en daar lig je dan op bed,na een half uur kreeg ik al weeën,infuus is gauw een standje lager gezet geloof ik Tussendemiddag kreeg mijn man nog een bord met warm eten,pfffffff ik had het liefst dat bord uit zijn handen willen slaan,want met zijn "zuchten,zuchten" begon hij behoorlijk op mijn zenuwen te werken!Ik zei:"ga alsjeblieft even ergens anders eten" Rond 14:00 hield ik het niet meer,en toen vroeg de verpleegkundige of ik pijnbestrijding wilde."Graaaaaaag",zei ik. Ik kreeg een injectie in mijn bovenbeen waar ik lekker "high" van werd ,alleen even wakker worden om en wee weg te puffen,heeeeeerlijk was dat. Rond 15:15 kreeg ik persdrang,en mocht zachtjes meepersen,maar blijkbaar heb ik niet hard genoeg geperst,want om 16:30 werd het wat zorgelijk,en is er een gynaecoloog bij gehaald,en die ging met de vacuümpomp aan de slag,knip gezet en om 16:45 was onze zoon er! Hij brak helaas zijn sleutelbeentje door het harde trekken,maar het was een mooi breukje. Hij is heel even in de couveusse gelegd vanwege de bloedsuikers,maar mocht snel in een wiegje en na 1 nachtje ziekenhuis mochten wij lekker naar huis.