Wat naar voor je! Hopelijk komt het snel goed. Woont hij op dit moment nog wel bij jullie? Wat ik mis in je verhaal zijn de mensen naast jullie tweeën. Jij kan niet tegen hem op, maar er zijn toch nog wel meer mensen in je omgeving die hem op zijn sodemieter kunnen geven, en jou bijstaan zowel geestelijk als praktisch? Ouders/schoonouders, broers, zussen, goede vrienden? Misschien hang je niet graag de vuile was buiten, maar in deze situatie lijkt ingrijpen me wel op zijn plaats, stop met mooi weer spelen!
Mijn hart huilt Wat vreselijk om zo in de steek gelaten te worden. Ik hoop zó dat hij tot bezinning komt en iets aan zijn verslaving wil doen. Dikke knuffel!
Wat verschrikkelijk meis! Zou een ultimatum helpen of zou dat juist averechts werken? Dat ie z'n tijd niet aan z'n kindje kan besteden omdat ie hard aan het werk is aan zichzelf zou nog te begrijpen zijn, daar is z'n kindje uiteindelijk ook het meeste bij gebaad, maar dit moet wel zo'n pijn doen!
Mandy28 hierbij mijn verhaal. Ik raakte vrij snel en onverwacht zwanger van mijn huidige vriend. Ik wist dat hij een alcohol probleem had. Heb hem van te voren gezegd dat hij alleen een biertje mocht drinken in het weekend dat ging een hele tijd goed. Hoe verder ik kwam in mijn zwangerschap hoe meer hij stiekem begon te drinken. Had hem al een aantal keren gezegd dat hij ermee op moest houden maar de alcohol was sterker als hij. Ben op een maandag bevallen in de avond. Dinsdag begon de ellende stiekem drinken verkeerd vallen en dus dronken thuis komen. Heb hem op vrijdag dus 5 dagen na mijn bevalling mijn huis uitgegooid met de mededeling dat hij kon kiezen of hulp en stoppen of de drank maar zijn gezin kwijt. In eerste instantie had hij zoiets van nou dan ga ik maar hij kwam binnen een half uur al tot inkeer. Maandags zaten we bij de ha voor hulp met het stoppen met drinken. Hij is aan de medicijnen gegaan om te kunnen stoppen. Nu ondertussen is hij ruim een jaar alcoholvrij. Hij drinkt geen druppel meer en ben daar zo trots op. Zoals ik jou verhaal lees is jou vriend net zoals de mijne een alcoholist en het spijt me om te moeten zeggen maar als hij niet voor zijn gezin kiest moet je heel hard zijn. Anders veranderd hij niet en word jij maar ook je kindje dood ongelukkig. Snap dat je niet zit te wachten op een breuk nu maar echt je kan het beste hard zijn en dan dus voor jezelf kiezen. Succes met alles
Wat naar voor je . Wat ik hierboven ook al lees: is er geen familie, vrienden, kennissen die jullie kunnen helpen? Of een plek waar jij naar toe kunt met je meisje?
Wat een vervelende en verdrietige situatie voor jou en je meisje!! Ben je nog wel momenteel met hem in 1 huis? Is het wel veilig voor jullie?? Zeg niet dat hij jullie iets aan doet maar ja je weet het nooit. Misschien ook wel fijn voor jezelf om wat afstand hierin te nemen/krijgen. Wat ik uit ervaring mee heb gemaakt is dat je heel veel kunt "voorkauwen" voor mensen maar dat als zij er niet voor 100% achter staan het toch niet gaat helpen. Ze moeten zelf de stap nemen om hulp te zoeken en zolang dat niet gebeurt vrees ik dat er weinig gaat veranderen. Veel sterkte en ik hoop dat je hulp van vrienden/familie krijgt en toch kunt genieten van je meisje!!!
Allereerst, van harte gefeliciteerd met je kindje! Jammer dat door het alcoholgebruik van je vriend er alleen zo'n nare smaak omheen hangt. Wat de anderen al zeggen, dagelijks drinken en dat in die hoeveelheden maakt dat je zeker spreekt van alcoholisme. Op vreemde plekken zoals in bed drinken en de drank niet kunnen laten staan bevestigt dat alleen maar. Met een verslaafde valt niet te onderhandelen. Ik spreek uit ervaring, ik heb samengewoond met een alcoholist. Lief voor hem zijn lost het probleem niet op, daardoor denken ze vaak de ruimte te hebben toch nog door te gaan. En liegen over hoeveel ze drinken hoort bij een verslaving. Afbouwen geloof ik absoluut niet in. Je stopt, of je stopt niet. Je bent in mooie woorden getrapt, je hebt je grenzen onvoldoende bewaakt, maar dat draai je niet meer terug. Waar je nu wel de controle over hebt is of je hem vanaf nu, nu je verantwoordelijk bent voor een kind, hem nog langer over je grens laat gaan. Ik zelf zou de volgende grens trekken: je stopt nu, je zoekt hulp en anders kan je vertrekken. Creëer voor jezelf een vangnet (vrienden, familie) en roep desnoods ook de hulp van de huisarts in zodat je later toch op een mooie kraamtijd terug kunt kijken. Een vriendin van mij verkeerde in dezelfde positie als jij en heeft dit allemaal niet gedaan en heeft daar jaren achteraf nog steeds spijt van en ervaart die periode als een traumatische periode. Ik wens je veel wijsheid en kracht. Denk in het welzijn van je kind en jezelf.
Idd Madelie onderhandelen kan niet met een alcoholist of met ieder ander die verslaafd is aan wat dan ook. Daarom zei ik ook je moet hard zijn. Maar dat moet je wel kunnen en willen. Ik zat er ook niet op te wachten om tijdens mijn kraam week mijn vriend buiten de deur te zetten maar het heeft duidelijk bij hem wel geholpen gelukkig. Dus het kan zeker wel maar niet afbouwen gewoon in 1 keer stoppen
Het is denk ik inderdaad moeilijk, zeker als je net bevallen bent. Al die hormonen en dat alles met een klein kindje in huis al nieuw is. Maar die stap niet zetten betekent een kind op laten groeien in een emotioneel en fysiek onveilige omgeving. Dat lijkt mij niet echt een optie. Plus dat een kind later kán gaan denken dat zoveel drinken normaal is met alle mogelijke gevolgen van dien als het ouder is. Ik denk dat ze moet gaan leren vertrouwen op haar moederinstinct. Niet goed voor mijn kind dus...... En gefeliciteerd met je zwangerschap Zally.
Je hebt helemaal gelijk en juist door de hormonen was Ik een leeuwin niet goed voor mij en mijn kleine meisje opzouten dan. En Dank je wel voor de felicitatie.
Lieve TS, allereerst van harte met je dochter. Hoop dat de bevalling goed is gegaan. Je kunt niet alleen door. Een 'normaal mens' heeft al genoeg sociaal netwerk nodig met zo'n kleine, maar jij hebt het extra zwaar!! Kun je niet (tijdelijk) bij je ouders intrekken of bij een vriendin? Kies voor je zelf en je kleine!!
Bedankt voor de reacties. Zally ik ben echt super blij voor je. Ik heb mijn familie niet ingelicht uit schaamte en hoop dat hij veranderd. Maar ik besef steeds meer dat ik ze moet inlichten. Wel heb ik contact gehad met zijn vader, hij zei dat ik niet zo zwaar eraan moest tille en blij moest zijn dat hij al zo veranderd was ( Voor mij constant blowen en verslaafd aan andere drugs etc.) Dat ik hem ook moest laten genieten van zijn vakantie of na t harde werk. Dus hij praatte zwaar op me in waardoor ik weer dacht inderdaad ik stel me aan. tot nu.... ik wil geen gezin zijn waarbij mijn man elk weekend aangeschoten moet zijn, en hij al in de middag begint. ik heb hele andere prioriteiten en dat besef ik nu. Mijn verstand wint het van mijn hart. Bedankt iedereen!!!!! JULLIE steun heeft me echt hier doorheen getrokken
Wat een vreemde vader dan, en verslaving tsjah misschien is het beschamend maar eigenlijk niet in deze tijd waar miljoenen Nederlanders verslaafd zijn.. Dus licht ze in absoluut ! Is hij inmiddels al bij Solutions of iets in die richting?
Och meiske wat een narigheid. Ik heb zelf ook een relatie gehad met een alcoholist, wij hebben alleen geen kindje gekregen. Het geen ik deed was het gesprek zoveel mogelijk nuchter in gaan, dus zonder emotie (nuchter klinkt gek). Een gesprek zonder te oordelen. Zo vond ik vakanties met een dronkeman niet fijn. Wij hebben toen de afspraak gemaakt dat hij per dag 1 fles wijn mocht leeg tanken. Dat klinkt veel,maar anders dronk hij op een dag nog meer. Tijdens een vakantie hield hij hier zich goed aan. We hadden dan ook nooit ruzie op vakanties.... Maar goed daar kun je niet op leven, dus relatie heeft het niet gehaald. Misschien kun jij voor jezelf kijken wat wel acceptabel is voor jou en leg hem bijv. voor dat hij er max. 3 per dag drinkt. Het zal een opgave voor hem zijn,maar je eist dan niet dat hij moet stoppen. Succes meis met je aanstaande bevalling! Geniet lekker van je kleintje.
Ik hoef geen heel groot bericht te tikken want alles is al gezegd en geadviseerd en je weet zelf ook dat hij een probleem heeft. Ik zeg dus: wegwezen bij zo'n vent. Mijn moeder dacht ook dat ze mijn vader wel kon veranderen. Na een aantal jaar en flink wat ernstige mishandelingen in huis is ze toch gescheiden. Je kunt ze niet veranderen. Nooit. Dat moeten ze zelf willen. Breng jezelf en je kind niet onnodig in gevaar, je weet het nu dus handel er alsjeblieft naar. Heel veel sterkte en succes met de toekomst voor jou en je kindje.