Ik lees alleen maar over bevallingen die veel korter duurden, dus hier een topic voor bevallingen from hell. Mijn eigen bevalling duurde ruim 28 uur. Uiteindelijk hebben ze me oxytocine (weeenopwekkers) gegeven omdat ik na 25 uur regelmatige weeen nog maar 5 a 6 cm ontsluiting had, en ik echt uuuren per cm nodig had. De persfase viel qua tijd wel mee met 44 minuten, alleen viel het me zwaar omdat ik oververmoeid was na zo lang weeen en toen ook nog moest persen. Wie heeft er nog zo'n lange bevalling gehad?
Mijn bevalling duurde iets korter. 21 uur heeft het geduurd. Begin hele onregelmatige weeën maar wel erg krachtig,daarna een heftftige weeën storm bij de 3cm die niet stopte Daarna een ruggenprik maar voelde de weeën nog wel goed maar was te doen. Bij de 8 cm werkte de ruggenprik op de hoogste stand al niet meer dus die werd uitgezet en toen bleven de persweeën uit bij de 10 cm. Op naar de weeën opwekkers en toen nog 3 kwartier geperst geen schot er in en toen een vaciumpomp en flinke knip. Toen is ze geboren
Ik heb ook een bevalling from hell gehad. Beetje hetzelfde als wat jij hebt gehad. De ontsluiting wilde niet vorderen. Ik ben zelf tot 8cm gekomen, maar verder wilde het niet. Ik heb ook weeopwekkers gekregen (na 26uur regelmatige weeen). Uiteindelijk persweeen gekregen, na 55 minuten persen was er nog steeds geen baby, en lag ze niet ver genoeg om met de vacuumpomp gehaald te worden. En aangezien ik echt op was en niet meer kon, en gek werd van de pijn (want ik had rug, been en buik weeen) kreeg ik een keizersnede.. Al met al heeft het 29uur geduurd voordat mijn meisje geboren is.
ik vond m'n 18 uur al zo lang pfff.. en jullie zijn ook gaan tellen vanaf het moment dat de weeen om de 5 minuten kwamen?
Nu ik er op terugkijk vind ik het geen bevalling from hell, maar op dat moment.... Het heeft bij mij 34,5 uur geduurd! Ook bij mij wilde de ontsluiting niet vorderen ondanks weeënopwekkend infuus in combi met ruggenprik. Ik zat er helemaal doorheen en moest toen nog 4 cm (was na 32 uur). Ze begonnen al over een keizersnee en ik was me daar al bij aan het neerleggen toen ik (door op mijn linkerzij te gaan liggen) ineens persdrang kreeg. En ja hoor 10 cm. Was om 16 uur, toen moesten de verloskundigen eerste even overdagen, of ik het even wilde wegzuchten . Nou, dat lukt 20 minuten en toen hield ik het niet meer. Verloskundige kwam en na 1 uur en 3 minuten persen was ze er. Het persen vond ik een verademing. Men wat deden die ontsluitingsweeën zeer! En dan doen ze ook nog eens niks! Ook al was ik kapot en had ik bijna de kracht niet meer om te persen, ik heb het toch maar mooi geflikt!
hier ook een bevalling die erg lang duurde! Ben 35 uur bezig geweest. Heb 2,5 uur geperst. De laatste uren voordat ik mocht gaan persen waren de weeën erg heftig. En toen had ik 10 cm ontsluiting en de weeën waren weg, foetsie, niks meer! Na 2,5 uur kreeg ik van mijn vk nog 1 kans om het kindje er zelf uit te krijgen, zou dat niet lukken moest ik alsnog naar het ziekenhuis. Toen werd ik best boos want ik wilde eerder tijdens de bevalling naar het ziekenhuis omdat ik de weeën te heftig vond (ik wilde of een ruggenprik of drugs hahahaha). Toen gingen we niet naar het ziekenhuis en dan zou ik wel gaan omdat die kleine er niet uit kwam?!?! Dacht het dus ff niet! De vk heeft toen een knip gezet en ik het al mijn kracht die ik nog in me had gegeven en de kleine er zelf uit gekregen! Heb na de bevalling een spuit gehad om mijn baarmoeder beter te laten samen trekken! Dat was ook erg heftig! Denk je : kindje eruit, pijn weg! Nou dus niet hahahaha Als ik nu ook foto's terug zie dan lijk ik meer dood dan levend. En dan maar te zwijgen over de film die we gemaakt hebben!
Haha, lekker topic voor mensen die nog moeten bevallen Ook al klinkt mijn verhaal niet leuk denk ik, moet zeggen dat ik snel hersteld was, volgens mijn ma leek het 2 dagen erna al alsof ik helemaal geen bevalling had meegemaakt (afgezien van het feit dat ik opeens een kindje had, hihi) Het was 19:00, vlak ervoor hadden we nog op terrasje gezeten. Meteen kwamen de weeen om de 10, 7 en binnen een half uur om 5 minuten. Ben lekker in de douche gaan zitten, daar waren de weeen een stuk beter te verdragen. Na een uurtje ben ik eruit gegaan en het was meteen weer veel erger. Had mijn pa en ma gebeld, die kwamen naar Terneuzen toe. Om 22:00 waren ze er, heel onwerkelijk. Lekker een bakje koffie gedronken, maar ondertussen kreeg ik heel pijnlijke weeen. Mijn man heeft het zh gebeld, we konden meteen komen. Koffer gepakt, en met zijn vieren naar de kraamafdeling gelopen. Kregen een bedje, ben zelf meteen in de douche gesprongen. Om 2:00 kwamen ze of ik pethidine wilde. Jaaaah, lekkah! Toen drie kwartier lekker stoned geweest. Om half 9 kwamen ze vliezen breken. De gyn die dat deed vond 3 cm ontsluiting in 10 uur al niet echt veel en was verbaasd vanwege de ongelofelijke hoeveelheid vruchtwater. Daarna weer heel veel in de douche gezeten. Tot 16:00 uur steeds maar weeen weg zitten werken, ondertussen schoot de ontsluiting niet op, moest op mijn zij liggen en moest uit de douche, auauauau t*r*ng. Hielp ook niet, na een uur creperen mocht ik de douche weer in. Verloskundige bedacht: he, je hebt 8 cm ontsluiting, we gaan je wee-opwekkers geven, maar geen pijnstilling want je bent nu al zo ver. Gelukkig werd die doos afgelost! De andere verloskundige zei: voor het einde van mijn dienst (om 23:00) ben je mama. Was al lang blij. Toen ging ze voelen, ik had 7/8 cm ontsluiting, tijdens de weeen maar 6. Ze ging wee-opwekkers geven en een ruggenprik, omdat ze het niet menselijk meer vond zei ze. Dat was heerlijk. Weeen deden nog steeds pijn, mocht nog 4 x zo veel ruggenprik. Inmiddels was ik al 22 uur bezig. Echt, alsof je na een nacht van een week weer de zon ziet opkomen. Ofzo. Lena had ook van die doppies op haar hoofd om dingen te meten. Ze ging voelen naar die dingen en opeens zag ik haar Ze dacht: ik voel of in een kontje, of in een oog (van Lena, duh). Meteen paniek, gyn werd opgeroepen met SPOEEED, die ook voelen ( ) en die ook en die begon al dat het misschien toch een keizersnee ging worden. Ik janken, al dat gezeik voor niets! Maar met de echo bleek dat ze dus in aangezichtsligging lag, maar op die manier dat een kz niet nodig was. Dus die man (echt een lieve man, dat wel): over een half uur ben je moeder! Inmiddels hadden de wee-opwekkers ook hun werk gedaan, lag al drie kwartier persweeën weg te puffen. Uiteindelijk, nachtmerrie, benen in de beugels en persen met 5 man er omheen. Ik hoorde een knipgeluid en voelde het bloed wel stromen, maar voelde er niets van en was al lang blij dat Lena er echt aan zat te komen, na 24 uur! Moet wel zeggen, dat persen was echt fijn. Baby'tje komt eraan! Een ongelofelijke opluchting na 24 uur ontsluitingsweeen. Ik was zaterdag om 5 uur wakker, om 19:00 begon de bevalling en inmiddels was het weer bij zevenen, had amper geslapen en nog minder gegeten... Uiteindelijk is het laatste stuk, met knip, 5 man erbij, hechten en alles het meest positieve deel, terwijl ik hier juist zo ongelofelijk veel angst voor had. Eindelijk zicht dat ze eraan kwam, na uren en uren weeen opvangen met een ontsluiting van 1 cm per 4 uur ofzo! Na drie keer persen (kwartiertje) was ze er! We waren al gewaarschuwd dat ze er 'eng' uit kon zien en dat we zouden schrikken. Maar ja, dat doe je niet van je eigen kindje. Ik vond haar super schattig met haar witte armpjes, dichte ogen en blauwe gezichtje... Trok gelukkig snel weg. Het komt bij 2/1000 babietjes voor dat ze zo liggen, ze kunnen eigenlijk niet langs het schaambot, omdat de kin in de weg zit. Het hoofdje drukt niet op je baarmoederhals zodat je ontsluiting vordert, maar de weeen doen wel heel veel zeer, omdat het achterhoofdje op je ruggengraat drukt. Die man is laaaang met hechten bezig geweest, maar k heb er niets van gevoeld. De dag erna moest ik een bloedtransfusie en we mochten na drie dagen eindelijk naar huis! Wat een hel dat kl*teziekenhuis. En wat een getrut, als iemand 20 uur bezig is, moet er toch een lampje gaan branden dat er iets niet helemaal lekker gaat. Gelukkig was er toen die aflossing, ben die vk zo dankbaar dat ze meer kon verzinnen dan 'ga maar weeen opvangen'! Zo zag Lena eruit vlak na de bevalling: http://i511.photobucket.com/albums/s356 ... ntje10.jpg Gelukkig had ik na 10 dagen opeens totaal geen last meer dan de knip -en die was groot- en was ik supersnel hersteld. Wat een verhaal. Maar dit is het topic ervoor toch? En heb nog redelijk netjes een opsomming van feiten gegeven, niet van mijn gevoel toen. @ iedereen hier: wow!~ Edit: typfouten!
Hier geen bevalling from hell haha Wel 38u over gedaan. Begon op 3 oktober 2002 om 14.00 met weeën en eindige op 5 oktober 2002 om 04.12u. Thuis bevallen. Ik vond de 2e erger met een weeënstorm op t eind. Ging in 5/10min. van 6cm naar geboorte.
Hier een bevalling van 33 1/2 uur, 47 over het persen gedaan. Heb tussen door wel een ruggenprik gekregen want ging steeds knock-out. Was trouwens wel een ingeleide bevalling.
bevalling from hell groot woord maar pretje zeker niet maandag op dinsdag nacht begonnen met weeën om half 3 alleen om de 7 minuten dan weer om de 3 minuten dan weer een kwartier niets, dus onder de noemer voorweeën en het waren ook alleen buikweeën dus weg te puffen alleen vanaf half 3 niet meer kunnen slapen hele dag zo door gegaan op dinsdag om 17.00 kwamen ze om de 6/7 minuten en hielden een minuut aan en daar kwamen de fijne rugweeën bij met kruiken in mijn rug was het nog wel te doen. Die middag in zkh geweest omdat ik 41 weken en 5 dagen zwanger was meteen ontsluiting gekeken en die was 1 cm. VK gebeld rond 18.00 maar waren voorweeën want ze kwamen niet om de 5 minuten pfff om 22.00 kwamen ze echt om de 3 a 5 minuten en het werd pittiger. OM 2300 kwam de vk nog steeds 1 cm dit kon een lange nacht worden. OM 1 uur was het niet meer te houden buikweën om de 2 a 3 minuten en de rugweeën bijna om de minuut en het deed pijn! van 1 tot 3 in bad gelegend om zo de pijn proberen te handelen. OM 5 uur kon ik niet meer was al meer dan 24 uur op moe pijn en met beetje rekenwerk dacht ik wel op de 6 a 7 cm te zitten. VK kwam.... 2 cm.... zucht.. ik moest naar het zkh ik zou anders niet meer kunnen persen als het nog zo lang zou duren ik moest pijnstilling en weeopwekkers. om half 6 in zkh waar ik een weeënstorm kreeg vreselijk.. rugweeën hielden maar aan, ik ging hyperventileren en tintelen over mijn hele lichaam. Ik hoorde al een paar keer dat ik zo naar beneden mocht voor de ruggeprik maar het duurde zo lang ik dacht dat ik gek werd. OM 9 uur mocht ik naar de ok voor de ruggeprik om half 10 werd ie gezet en werd ik naar de verloskamer gereden. om half 11 was de pijn weg jee wat lekker even bijkomen en op adem komen. Die wee:enstorm hadme uiteindelijk 1 cm opgeleverd grrr dus ik moest weeënopwekkers... om 4 uur bijna volledige ontsluiting ruggeprik werd uitgezet en om half 5 mocht ik persen.... maar ik had geen persweeën .. ik deed dus maar wat na goede aanwijzingen heb ik Jesse eruit geperst in een half uur... weet niet waar ik het vandaan haalde maar ik dacht alleen maar eruit met dat kind! Op het laatst flink uitgescheurd en meer dan een liter bloed verloren.. na het hechten wat zonder verdoving gebeurde ( brr) douchen en bam daar lag ik.. 2x flauwgevallen.... om 20.00 's avonds eindelijk op mijn kamer gereden met mijn lieve baby in mijn armen... Ik kon er de eerste dagen niet over praten bah ik was teleurgesteld in mezelf dat ik het niet op eigen kracht had gedaan etc maar nu kan ik het wel relativeren gelukkig. Ook stak het me als vriendinnen in 4 / 5 uurtjes waren bevallen en zeiden hoe zwaar ze het wel niet gehad hebben maar ook datkan ik nu wel relativeren maar ik hoop toch echt dat het bij een tweede wat vlotter gaat want wat een uitputtingsslag zeg!
dat had ik in het begin ook ja.. dat ik echt toch wel wat jaloers was op al die verhalen van bevallingen in 5 tot 8 uurtjes.. Ik kwam na de bevalling op een 4 persoonskamer (daar heb ik 2 dagen gelegen) en heb 6 andere moeders dus meegemaakt, maar allemaal dus -in mijn ogen- korte bevallingen. Ik was daar dus best emotioneel over in het begin. Maar oke.. Dat is het begin he . Al vrij snel had ik toch zoiets van: Ik wil weer zwanger zijn en alles meemaken.. dat was al na een week ofzo. Volstrekt onlogisch en onpraktisch allemaal natuurlijk, maar dat gevoel was er wel. Als er hier een tweede komt, zal ik mezelf ook goed voorhouden dat een 2e meestal makkelijker en sneller gaat qua bevalling . Hoewel ik er vast wel tegenop zal zien uiteindelijk, maar toch.
ik kwam zelf niet verder dan anderhalve cm ontsluiting, toen had ik al een uur of 15 weeen , in het begin gewoon om de drie minuten, maar werd steeds snelelr. toen besloten ze weeopwekkers te geven ook omdat het niet te lang meer mocht duren aangezien onze boef in het vruchtwater had gepoept. direct toen het infuus aangesloten was kwam ik in een weeenstorm terecht, ik had toen al last van rugweeen. kortom ik hield het niet uit van de pijn, daarom kreeg ik een morfinespuit. helaas reageerde ik daar niet op en werd er besloten tot een ruggeprik. ontsluiting vorderde nog niet. helaas werkte de ruggeprik niet, wel op 1 been maar daar zat nou net niet de pijn. toen moest ik op mij zij draaien en kreeg ik de maximale hoeveelheid aan pijnstilling. helaas werkte dit ook niet, waarschijnlijk zat de ruggeprik achteraf gezien niet goed. uiteindelijk bleek ik na een paar keer kotsen, op 8 cm te zitten. hier hebben ze 9 van gemaakt toen ging er bij mij een knop om , van laat die keizersnede maar zitten. daar heb ik uiteraard wel om gevraagd want ik hield het gewoon niet meer. maar ik dacht die laatste cm is er zo en dan is het persen en klaar. uiteindelijk heb ik geen persweeen gehad maar zat ik wel op 10 cm. de vk zei toen als ik wat voelde van achteren dan mocht ik persen. nou ik voelde niets, behalve de gewone weeen en besloot gewoon te persen. ik wilde gewoon af zijn van die ellende. het persen duurde ook nog anderhalf uur, maar ik wist dat het einde in zicht was en dat ga me de kracht om doortegaan. uiteindelijk is de gehele ontsluiting in de laatste 6 uur ontstaan, dat ging ineens wel weer snel maar toen had ik al 21 uur zware weeen. ik vond het een ware hel, en hoop echt dat het deze keer anders zal gaan want dit was voor mij een grens te ver. tuurlijk ben ik achteraf blij dat het geen keizersnede is geworden, maar op dat moment hadden ze me geen groter plezier kunnen doen! dit was de korte versie van mijn bevalling van 27 uur. joyce
de eerste bevalling duurde iets van 12 uur' de tweede bevalling duurde 32 uur en ik was uitgeput! het was een veel zwaardere bevalling dan de eerste, maar wel te doen (de pijn bedoel ik) de voorweeen vond ik het ergste de persweeen vond ik helemaal niet erg en na 3 keer persen was mijn zoon er dan dus dat ging weer vrij snel alleen de aanloop was zo lang......
van bijna 24 uur ik kreeg om 10.00 weeen+rugweeen om 15.00 had ik al een afspraak staan bij de gyn voordat ik me ging melden moest ik naar de wx voelde dat ik iets verloor was me slijmprop bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben dus mocht gelijk doorlopen naar de verloskamer om 17.00 gingen ze me toucheren en braken mijn vliezen spontaan en had 5 cm daarna wou het niet meer vlotten ik werd elke 2 uur getoucheerd maar geen cm erbij om 23.00 kon ik niet meer en riep om een ruggenprik zodat ik een beetje kon bijslapen na 3x verkeerd prikken in mijn rug zat ie eindelijk wat heerlijk was half slapend en half wakker om af en toe op de monitor te kijken hoe de ween waren ze kwamen steeds regelmatiger en ik schrok om 5 uur wakker dat ik persdrang had maar geen persweeen moest op mijn linkerzij gaan liggen mijn vriend werd wakker gemaakt en had nog eerst ff koffie gepakt voordat ik ging persen haha nou toen kwam het gevoel in mijn ene been terug en de andere was verdoofd wat een K*T gevoel ik heb mocht persen maar de kleine kon niet komen werd er met 2 pers op mijn buik gedrukt (doet nog pijn na 3 maand op me buik) en nog kon mijn ventje er niet uit dus kreeg een knip en toen binnen 10 min was mijn kleine vent er
de eerste duurde bij mij ook 24uur. Daarna alsnog naar het ziekenhuis omdat meneer er niet uit wou. Onderweg wou meneer er dus wel uit he, dus in het ziekenhuis meteen op bed neergeklapt en meneer kwam er al uit. de tweede was 1,5uur maar. Maar geef mij de bevalling van 24uur dan maar, bouwden de weeen tenminste op ik vond het niet zo onaangenaam. De bevalling van 1,5uur was een ware hel, van geen weeen naar persdrang nee das niet fijn! en daarna nog heerlijke naweeen! hoop dat deze derde er wat tussen in zit!
Heb er ongeveer 38 uur over gedaan en was volledig uitgeput. Was de bedoeling om thuis te bevallen maar moest naar het ziekenhuis door de uitputting. Uiteindelijk gelukkig maar want ben flink geknipt en met kleine ging niet lekker en we hebben samen een week in het ziekenhuis gelegen hij op de neo.. Het was echt een helse bevalling
Zonder te overdrijven.. Dinsdagsochtend begonne--> vrijdags ochtend geboren... Dinsdag ochtend al een onzettend zere rug, maar waren nog goed op te vangen dmv in bad zitten... Dinsdags middags rugweeen om de 4 minuten die niet te harde waren, savonds VK geweest 1.5 cm ontsluiting. De gehele nacht niet kunnen slapen vd rugweeen die alleen maar heviger werden..Woensdag sochtends wederom de vk gebeld, die kwam en vertelde me dat we op 2 cm zaten... ..heb die dag alleen maar in bad gezeten of onder de douche...in een andere houding waren die kl*te rugweeen echt niet te doen..tussen 03.00 en 04.30 totaal uitgeput 1,5 weten te slapen... donderdags, de vl belt me en vraagt hoe het ermee is, ik zeg het niet meer langer te kunnen volhouden...ik was gewoon op...Toen ze langs kwam en me toucheerde was er nog steeds 2 cm...Ik kon wel door de grond zakken... Om 10.00 sochtends naar het ziekenhuis gegaan, en daar ween opwekkers gekregen..Me vliezen braken meteen, dit was erwtensoep, zo groen vd de meconium....Vervolgens om 13.30 een ruggenrpik gekregen want helaas nog maar 4 cm...Ik was totaal kapot...kon niets meer zeggen, was gewoon helemaal vd planeet..TOen een ruggeprik gekregen...héérlijk! Ik heb 3 uur mogen bijslapen...om 16.30 volledige ontsluiting eindelijk... ruggeprik werdt uit gezet...ik dacht nu mag ik vast gaan persen..Ja niet dus..Marit was anders gaan draaien, waardoor ik 2 uur lang perweeen heb moeten weg zuchten. Dat was echt een hel! . Om 23.00 mocht ik dan mee persen...om 0.00 nog niets...Marit vindt het ook niet meer lekker in me buik, dus vaccuum en anders keizersnede...uiteindelijk bij de 2e poging, 2 knippen en met vacuum is ze geboren op een Vrijdag om 0.18.. Bij een zwangerschap van 42 weken precies, 47 cm en 3985 gram... Ik heb me enigzins nog ingehouden in mijn verhaal, om jullie nog zwangere dames niet af te schrikken... Het heeft zelfs zo`n inpack op me gehad dat we overwegen het bij 1 kindje te laten...
Grutjes :-s Dat is niet tof zeg. Dacht zelf dat ik al een rotbevalling had gehad. Ben je niet kwaad geweest op de verloskundigen enzo? Zo rot is dat he, zo lang pijn hebben en dan uiteindelijk: 3 cm... Nou is de manier van veel omringende landen misschien ook niet alles, maar als je soms verhalen leest... jeetje! Lekker zelluf doem hier toch hoog in het vaandel staat: voor mij nooit meer een bevalling zonder ruggenprik standby. Zou best nog een tweede willen, ondanks dat ik zwanger zijn niet geweldig vond. Maar als ik denk aan mijn bevalling denk ik toch 'nee, doe maar niet'. Ook die 10 man die die dag de ontsluiting wilden voelen en uiteindelijk lekker kansloos zeiden: 'ga nog maar weeen opvangen' daarvan krijg ik nu nog allerlei nare neigingen.
Mijn bevalling heeft van begin tot einde 54 uur geduurd! Maar ik ben ingeleid 2 weken voor uitgerekende datum. Heb eerst gel gehad wat resulteerde in 2 dagen enorme weeen, in rug, benen en buik. uiteindelijk resultaat 1 cm! Toen vliezen doorgeprikt en weeenopwekkend middel gehad en toen was het met 6 uurtjes gebeurd. heb 7 cm in 3 kwartier weg gewerkt. Dat was indd ware HEL. persfase heeft 23 minuten geduurd
de eerste duurde bij mij 30 uur ik werd met spoed opgenomen toen omdat ik zw vergiftiging had. Ben toen meteen begonnen met weeenopwekker, dit hielp helemaal niet, kreeg een ruggeprik en na 10 uur de ruggeprik te hebben gehad, bleek dat ik 9 cm had. Toen mocht ik eindelijk persen, maar ik wist niet hoe dat moest. Persen duurde ruim anderhalf uur, toen kreeg ik een enorme knip en Mert was geboren. 4380 gram en een hele grote kop Bij Helin hebben ze me donderdag gel gegeven, heeft niks gedaan dan een beetje harde buiken. Vrijdag afgewacht, en zaterdagochted ingeleid met weeenopwekker. Om half negen de vliezen doorgeprikt en een uur later aan de weenopwekkers gedaan, nou tot 11 uur niks gevoeld, bleek dat ze het kraantje van het infuus niet had open gedraaid. Wat een muts was dat zeg. Vanaf 11 uur zeeeeer heftige weeen gehad en nog een ruggeprik om half vijf, die ze drie keer fout hebben gezet, dus uiteindelijk geen verdoving. Rond acht uur 's avonds heb ik een spuit in mijn been gekregen en daar werd ik high van zeg maar. Om 2100 uur is ze geboren na vijf minuten persen. Gelukkig.